Mijn maatje weg 
Nicky (Gast)
Normaal schrijf ik niet op forums maar ik heb er nu toch behoefte aan. Vannacht (23 aug, 02:30) is mijn lieve hond ingeslapen. Sinds vorige week zaterdag wilde hij ineens niet meer eten en moest hij vaak braken. Hij heeft eerdere periodes gehad dat hij misselijk was en met medicatie kwam hij er wel bovenop. De zondag er na zijn we (ik en m'n ouders) naar de weekend arts geweest en die kon niet echt een diagnose stellen maar zal wel dat hij pijn had dus had hem pijnstillers gegeven. Hierdoor ging hij wel drinken en lopen maar hij at nog steeds niet. Dus maandag zijn we naar onze eigen dierenarts geweest en zij concludeerde dat hij geelzucht had en dan naar alle waarschijnlijkheid problemen met zijn lever. Omdat hij nog te levendig deed heeft ze hem opnieuw een pijnstiller gegeven samen met prednison, dat zorgde ervoor dat hij zich lekkerder zou gaan voelen. Uiteindelijk begon hij langzaam te eten, nog niet zijn eigen voer maar wel groente en stokbrood met smeerworst. Woensdag begon hij helemaal op te knappen ineens en begon hij van alles te eten en weer normaal zijn behoeftes te doen. Dit trok hij door tot donderdag avond. Ik sliep sinds maandag bij hem op de bank (staat naast zijn bedje) en ineens rond 1 uur s'nachts ging hij uit zijn bed, rondlopen en wilde hij er weer in maar dat lukte niet. Ik hielp hem erin maar daarna staarde hij alleen voor zich uit. Na een halfuur ongeveer sprong hij ineens uit zijn bed en begon hij zijn ontlasting te laten lopen en zakte door zijn achterpootjes. Hij ademde moeizaam en reageerde bijna niet meer. Ik heb mijn ouders wakker gemaakt en die zagen hem (net als ik) lijden, we wisten dat het zijn tijd was. Eenmaal bij de dierenarts in de nacht hebben we nog afscheid kunnen nemen. Hij probeerde nog overeind te komen maar lukte hem niet, de stoere bink. Voor dat hij zijn eerste slaap spuitje kreeg keek hij ons alle drie aan en kwispelde hij nog heel zachtjes. De dierenarts gaf hem de slaap prik en hij was binnen een minuut weg. Zijn naam was Kees en was de liefste hond op de hele wereld voor mij. Hij heeft geknokt tot het eind en we zijn trots op hem. Hij heeft niet veel hoeven lijden afgelopen nacht en kon rustig overlijden. Ik heb al een paar keer gehuild maar ergens heb ik toch een warm gevoel van binnen. Het beeld dat hij nog kwispelde zal ik nooit vergeten. Mis je Keessie <3
Heel veel sterkte met het verlies van Kees. Gelukkig heeft hij niet hoeven lijden en heeft hij geen pijn meer.
Fijn dat hij nog kwispelde naar je, hij wist dat jullie hem hielpen.
Het loslaten van je maatje is zo moeilijk maar wel een teken van liefde voor hem.
ach gossie, wat ontzettend verdrietig is dit toch....
jij mag ook trots op jezelf zijn dat je tot het allerlaatste moment bij Kees bent gebleven, en er voor gezorgd hebt, dat hij in jouw bijzijn gegaan is.
niet geleden, je hebt het goed gedaan, Nicky, het is altijd zo,n gemis als je maatje gaat, en je afscheid moet nemen, probeer het een prachtig plekje te geven en onthoud dat Kees het bij jou geweldig heeft gehad, en dat er een herinnering geboren is bij zijn overlijden.
voor jou Nicky, heel veel sterkte met dit verlies van je lieve Keessie.
Fijn dat je zo goed voor je maatje hebt gezorgd tot op het einde.
Veel liefde en sterkte toegewenst...
Weet zeker dat hij het heel fijn bij jou gehad hebt wat een lieverd kwispelend afscheid nemen. Veel sterkte in het missen van je maatje, het is goed dat je je verdriet deelt Je bent er niet alleen in. Soms steek ik een kaarsje op voor allen die hun maatje ook zo missen in de hoop dat het anderen verwarmd Zal er nu 1 voor jou opsteken.
Nicky (Gast)
Bedankt voor jullie lieve reacties :)
Het doet me veel vreugd en geeft me steun om dit te lezen. Ookal ken ik jullie niet, ik voelde dat ik dit moest doen toen ik op deze site terecht kwam. Vanmiddag hebben we Keessie naar het Crematorium gebracht en maandag komt hij weer thuis. Vanavond steek ik een kaarsje voor hem op.
Nogmaals bedankt iedereen!
Nicky (Gast)
Dankjewel Marjolein! :)
Koester dat kwispelstaartje 
Het was tijd inderdaad zoals je het beschreef wat hij doormaakte.....maar het doet verdorie toch zo een pijn. Sterkte .
Nicky, wat een prachtige foto van Kees.
en mooi hier komen en je verhaal kwijt kunnen is een verwerking , voor jou voor iedereen die zijn dier verliest. allemaal hebben we het mee gemaakt en komen er voor te staan. we weten wat het is.
Ach wat een schatje, heel veel sterkte Nicky, met het verlies van jouw Kees. Ik heb mijn kleine cockermeisje ook moeten laten gaan. En heb zoveel steun ontvangen van alle lieve mensen hier.
Hou je taai.
Aw wat rot voor je Anneke, weet precies hoe het voelt. De steun die hier wordt gegeven helpt bij het rouwproces.
Jij ook veel sterkte!
Het verdriet en het gemis kunnen we niet wegnemen.
Het is er omdat Kees zo belangrijk voor je was.
Maar we weten wel hoe het voelt en hoe moeilijk deze dagen voor je zijn.
Je hebt zo goed bescheven hoe het gelopen is de laatste tijd... Wat fijn hoe jullie er voor Kees waren en dan dat kwispeltje...
Bewaar alle mooie herinneringen in je gedachten en je lieve hondje in je hart. Hij blijft je maatje voor altijd.
Fijn dat je een foto van Kees poste. Zo zien wij die lieverd ook.
Heel veel sterkte nog.
als ik het lees komen tranen in mijn ogen.ik heb mijn hondje alle symptomen die je bij jouw hondje beschreef ... Ook op zo manier verloren minder eten niet eten week lang drinken wel .. Werdt helemaal geel dachten ZE ook lever ziekte van cushing aan infuusje gelegen... Ging om hem springrlevendig At dronk deed gek .... We besloten toch hem te opereren ... Toen kwam verdict liposercoma =tumoraal vetgezwel in pancreas voor de rest was alles perfect ok en zou hij met beetje afvallen en dieetvoeding best nog wel enkele jaartjes leven ik Super blij tot een week later zijn buikje opzwelde dierenarst gebeld hebben hem opgehaald bleek de tumor zijn opengegaan heelbuikjevol vocht en kankercellen weekje later de nacht van 12 op 13augustus ging hij door zijn pootjes gaf bloed over enz dierenarts heeft op 13augustus ons afspraak gegeven om 21u we waren daar om 20.40u zette yoni op de grond hij zakte door zijn poten heen yoni wilde nog leven maar zijn lijfje gaf het op om 21.15u is hij dan vredig heengegaan door inslapen is een vreselijke gevoel zijn urne is vorige dinsdag thuis gekomen en dit geeft zoveel rust ..... Wens je heel veel sterkte toe en altijd welkom
Wat rot Cinneke, het verhaal van jou komt in grote lijnen overeen met die van Kees. Wij hebben hem niet laten opereren omdat hij al 13 was en de kans dat hij de narcose zou overleven klein was. Wel hebben we een echo laten maken en toen zagen we de boosdoener helaas.
Gistermiddag hebben we Kees naar het Crematorium gebracht, daar werd hij op een klein altaar gelegd en konden we afscheid nemen. Mijn vader had een gedicht voor hem geschreven en las het voor. Daarna hebben we op een zakdoek geschreven dat we van hem houden en bij hem neergelegd. Samen met dat zakdoekje en het gedicht wordt hij maandag gecremeerd, alsof onze woordjes samenvoegen met hem
Aw super bedankt Hanne! Wordt er helemaal emotioneel van.. Super mooie afbeelding! Die ga ik bewaren :)
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?