Angst en blaffen

Hallo allemaal,   ik ben hier voor het eerst en misschien is de vraag al eerder gesteld maar ik vraag het toch even.   ik ben angela en ik ben 15 jaar, ik heb altijd al een hondje gewild en eindelijk kreeg ik er vorig jaar in december eentje :) mijn ouders, zusje en ik waren geïntereseerd in een boomer (maltezer x shih tzu).  Dus eindelijk gingen we hem in december ophalen, en iedereen was helemaal blij enzo, alles leek perfect.   maar toen Rikki (zo heet hij) rond de 1,5 maanden oud was, begon hij angstig te worden, terwijl we hem overal mee naar toe hebben genomen, maar goed hij was nog maar 1,5 maandjes oud en we waren nog allemaal dingen met hem gaan doen aan socialisatie, puppycursus, enz. Maar toen hij een half jaar oud was, was die nog steeds hetzelfde, de bange, schuwe Rikki, hij blafte naar iedereen, zelfs naar familie! Nu is hij 10 maanden oud en nog steeds hetzelfde, angstig, schuw en blaft naar elke vreemdeling als hij of zij op 1 meter afstand komt! Ook als we op vistite gaan of naar een verjaardag, hij blaft de heleboel bij elkaar, 5 minuten of langer :(   nu is Rikki onze 1e hond maar we hebben hem heel veel gesocialiseerd (doen we nog steeds) en raad gevraagd aan deskundigen, maar hij blaft bang en overbodig blaffen.   kan iemand mij helpen?   alvast bedankt!

Dit is heel lastig. Het is goed mogelijk dat jullie hem te veel hebben meegenomen naar van alles en nog wat en net op de verkeerde momenten niet of 'verkeerd' gereageerd hebben. Ik denk dat hij in bepaalde situatie wel eerder heeft laten zien dat hij onzeker/ bang was, maar dat hebben jullie toen niet goed gezien/ begrepen.

Als er visite in huis komt mag niemand oogcontact maken met de hond en niemand mag hem aaien. De hond kun je naar de mand sturen, zodat hij op zijn eigen plekje ligt en dat hij weet dat hij niet wordt 'lastiggevallen'. Ik zou hem op dit moment niet overal mee naar toe sjouwen. Weer langzaam introduceren waar hij bang voor is. Van een grotere afstand zodat het hondje zich nog op het gemak voelt. Je kunt proberen de aandacht naar jou toe te trekken, door wat speeltjes mee te nemen, zodat hij kan paseren op een 'leuke' manier, zonder dat hij zich angstig hoeft te voelen.

Blaffen is natuurlijk niet overbodig in het hoofd van het hondje. Hij kan het op een andere manier niet duidelijk maken. Lichaamstaal van een hond is ook niet altijd makkelijk te lezen en fouten maken doet iedereen, ook al is het je 20e hond. Het gaat bij veel eigenaren mis door te veel te doen en te veel van de hond te verwachten

Bedankt voor je goede advies! Ga er zeker wat mee doen! We hebben hem miss idd iets te vaak meegenomen maar hij ging pas duidelijk (ook mey zn lichaam) angst vertonen toen gij ong 2 maanden was, haha wij verwachten niet veel van hen, alleen maar een gezellig huisgenootje :) en maatje voor het leven :)

bedankt!

Je verwachting is een knuffelhondje, maar als je hem met veel dingen meeneemt, dan verwacht je wel dat hij altijd mee kan en dat hij met alles en iedereen kan. Dit kan zijn angst opgebouwd hebben door overprikkeld te raken en dat hij niet meer weet wat hij met al die prikkels moet.

Doe rustig aan met jullie pupje en veel succes!

Eerst zeg je dat hij toen hij 1,5 maand oud was angst begon te vertonen. En nu zeg je bij 2 maand...dus wat is het nu?

Hoe oud (weken) was hij toen hij bij jullie kwam?

Hebben jullie de moeder gezien?

Hoe oud was je pup toen jullie hem ophaalden? Wat ik uit de tekst kan halen veel te vroeg.....

Teveel socialiseren is niet goed! Dat kan juist veel angst wekken.
Alles is nog nieuw voor een pupje, en als hij kennis maakt met bepaalde dingen moet hij dit ook kunnen verwerken.
Pupjes hebben heel veel rust nodig en moeten veel slapen, dit helpt bij het verwerkingsproces. Ze kunnen eigenlijk nog niet zoveel hebben.
Dus niet elke dag mee nemen naar allerlei dingen. Plan 2 dingen in een week om hem kennis te laten maken met dingen.
Wanneer een pup te weinig slaap krijgt kan dit negatieve gevolgen hebben.
Ze zullen angstiger zijn, blaffiger maar agressie kan ook voorkomen.
Omdat ze nooit situaties hebben kunnen verwerken, en daarom weten ze er niet mee om te gaan.
Geef je hond wat rust, laat hem lekker slapen, als hij zijn rust niet kan vinden is een bench een hele goede optie (eerst wel aanleren natuurlijk)

Sorry het was idd 1,5 maanden (foutje)

we hebben de moedere gezien en dat was een enorm lieve, aanhankelijke, rustige hond. We hebben hem opgehaald toen hij 8 weken oud was ( das gewoon goed) iedereen zei tegen ons: je moet hem naar zoveel mogelijk dingen meenemen (restaurants, winkels etc.) we namen hem niet elke dag ergens mee naar toe, we lieten hem ook zijn rust vinden. Maar ws hebben we hem dan 'te' veel gesocialiseerd

bedankt voor alle reacties!

Het moet dus zijn 2 maand 8 weken is 2 maanden oud . Het klopt dat de pup veel moet zien. Dit gebeurd meestal ook al wel bij de fokker. Socialiseren is ook in het nest al belangrijk. Hij leert hier al veel kennen. Dan bij jullie gaat de socialisatie door. Alleen een pup heeft vaak moeite toe te geven aan de vermoeidheid, er ligt zo'n grote wereld om te onderzoeken! Daar kom jij als baas in beeld. Verplichte rust. Ik denk dat jullie dit ook niet altijd gedaan hebben. Wat wel logisch is hoor, bij jullie eerste hondje. Wij hebben onze hond ook verplicht in de bench gezet om te slapen.

Bij 10 maanden ben je al in de volgende fase bezig. De puber Dit levert nieuwe uitdagingen op, jij bent denk ik zelf nu ook een puber, dus je moeder moet dit helemaal zien Dat betekent, dat je puber grenzen op zoekt en in 1x de regels niet meer kent. Hij moet nu zelf ontdekken. Omdat de puberteit nu al gekomen is zal de hond jullie helemaal 'testen'. Toen het als de pup mis ging, daar heb je nu eigenlijk de schade van. Het is wel lastig dit te doorbreken, maar door zelf in controle te blijven en rustig de hond weer te introduceren en veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel kalmte en doorzettingsvermogen zal dit vast goed komen. Gaat het in het gedrag (weer) mis, dan betekent dat je een te grote stap zet. En dan moet je weer bij het begin beginnen.

Ik mis nog iets heel belangrijks... waar hebben jullie het hondje gehaald? Bij welke fokker? De fokker speelt namelijk een hele grote rol bij het voorkomen van angst... het idee dat hij overgesocialiseerd kan zijn lijkt me stug als ik het zo lees. Ben dan ook erg nieuwsgierig waar hij vandaan komt...

Dankjewel vor je reactie linda!

@dobber

we hebben Rikki bij een particulier opgehaald, bij een man en vrouw met een zoon van een jaar of 20, alles was voor mijn gevoel goed daar, het waren geen broodfokkers namelijk :)

maar ws zijn ze daar niet vaak naar buiten geweest denk ik dan 

Een pup hoeft bij de fokker niet buiten te komen, die leert bijna alles van zijn moeder en dus ook hoe mama hond omgaat met de mensen in huis, die natuurlijk de pups moeten knuffelen en verzorgen, maar het gaat bij de fokker om inprenten, en das wat anders als 'socialiseren'.

Een goed ingeprente hond, dus goede mamma hond en nest genootjes en een fokker die veel en prettig met de pups omgaat, daar ligt de kern, als dat goed is,en de hond heeft een gezond karakter kan alles, zelfs als de socialisatie in ogen van veel mensen tegenwoordig wat beperkter is.

Mijn ervaring is inmiddels dat mensen die hun honden meer in de luwte laten opgroeien, en dus maar heel gedoseerd 'socialiseren' veel stabielere honden hebben dan met als dat gesleep met puls vanaf 8 weken.

Blijven bij mij wel vragen;

Was dit echt de moeder hond, weet je dat heel zeker?

Broodfokkers bedienen zich vaak van zogenaamd normale gezinnen met een look a like moeder hond terwijlde puos worden aangevoerd veel te jong en dus niet goed ingeprent.

Maar waar ik eerder aan denk is dat dit hondje helemaal niet zo bang is maar heel veel succes heeft geboekt met dit overdreven gedrag. Negatieve aandacht is ook aandacht, steun geven wordt makkelijk troosten en versterken.....

Als jullie hem overdreven 'gesocialeerd'  hebben, en hij daar overvoerd door is geraakt en dat is gaan uiten met veel gedoe en geblaf wat dan weer aandacht opleverde zit je misschien in een vicieuze cirkel.

Ik zou met elkaar wat regels opstellen, met vaste tijden voor de uitjes, maar ook voor rust.

En zijn geblaf door iedereen totaal laten negeren, desnoods zet je hem heel kort even apart, zm geblaf en gedoe levert dan niks op maar ik denk dat jullie wel wat hulp kunnen gebruiken van een honden school.

Zij kunnen ook zien of hij wel zo bang is of dat hij aan het dwingelandijen is....

Een pup opvoeden is best moeilijk en ze zijn allemaal anders.

Soms is even hulp erbij heel fijn.

Als je hondje van goede komaf is, komt dit ook gewoon weer goed door zijn gedrag te gaan ombuigen.