Hey Sandra,
ik ben uitermate blij te lezen dat je de stap genomen hebt en het allemaal zo goed uitgepakt heeft.
Nu kun je weer gaan genieten van je mannetje ( want ondanks zijn operatie is hij nog steeds een mannetje hoor!) en de dingen op gaan pakken waar je zo met hem van kon genieten voor zijn hormonen hem parten gingen spelen.
Eind goed al goed!!
Geniet er van samen!
Dank je wel!
Dank je wel! Wat fijn dat dit voor jullie ook aan jullie verwachtingen voldaan heeft!
Wij hebben Rambo ook laten castreren ....Luna was loops en hij werd echt gek zo gek dat hij echt door mijn raam ging en binnen 2 seconden zat hij gekoppelt aan haar terwijl; ze een broekje en een pyamabroek aan had ....arme meid maar goed was dacht ik veiliger dan een rokje. Moet zeggen hij had en heeft nu nog steeds geen nadelen ondervonden van de castratie en er ook totaal na de operatie geen last van gehad.
Wouw super dat Rambo dit ook goed doorstaan heeft. Ozzie had het meeste last van de narcose, toen die uitgewerkt was wilde hij alweer wandelen.
Rambo is wandelend naar huis gekomen ...hij moest er half 10 zijn en 11.45 werd ik gebeld dat hij naar huis mocht en hij was klaarwakker ook nog. Geen kap nodig geweest voor het likken of bijten. Was hier een succes verhaal
Zou het ook niet zo zijn dat de ene reu veel meer last heeft van zn hormonen dan anderen?
Ik zit ook in de paarden en weet dat er hengsten zijn, die gewoon niet weten dat ze hengst zijn.
Totilas, het duurste dressuur paard ter wereld, ook hengst. Die ging dekken en even later liep hij als of er niets gebeurd was. Reed regelmatig tussen merries en keek niet op of om.
Je hebt ook echt vreselijke hengsten Als ze ook maar ergens een merrie ruiken, worden ze gek, breken los, gillen en zijn niet te houden heel gevaarlijk.
Eigenlijk worden daarom de meeste hengsten gecastreerd is veiliger. Alleen de echte dekhengsten of degene die zich goed gedragen.
Nu is een paard met gemiddeld 600 kilo wel iets anders dan een hond, een hengst van 600 kilo die losgebroken is, wil je niet tegen komen.
Maar dat er verschil zit hoe hengsten op het hengst zijn reageren is duidelijk. Wellicht bij reuen ook zo.
Ik weet wel zeker dat de ene reu veel meer last heeft van zijn hormonen dan de andere. Als ik kijk naar Peer zijn broer, vraag ik me af of hij wel weet wat een teef is. Dat is een hele rustige en relaxte hond, loopse buurvrouw of niet, hij wordt er niet warm of koud van. Bij Peer daarentegen, ook al was er bij mijn weten niet eens een loopse teef in de buurt, altijd die eeuwige onrust. Heel de dag van de voor naar de achterdeur. Bleef geen 5 minuten rustig zitten. Na eerst gekeken de hebben met een chemische castratie of hem dat rustiger zou maken, besloten tot een definitieve. En nu hebben we een heerlijke relaxte hond in huis. Ook buiten, waar hij altijd en eeuwig hyper was, loopt hij nou heerlijk ontspannen, met uitzondering van een enkele reu. Hij valt over het algemeen niet meer uit, negeert ze, maar deze honden moeten niet op hem af komen. Moet er wel bij zeggen, dat hier ook een stuk gedragstherapie in zit. Maar dat staat los van zijn gedrag in huis. Het lijkt mij, dat dit voor hem, ook een stuk prettiger leeft.
Verschilt dus ook per reu. Voor een reu zelf lijkt me dan castreren idd zeker prettig. Altijd je zo hyper te voelen lijkt me slopend.
Dan is castreren een goede oplossing.
Ik heb Bruce laten castreren om dat de pus een meter hoog tegen mijn muren zat, last van een puspiemel, niet normaal, zelfs met bloed af en toe.
We waren in eerste instantie tegen castreren, maar wat ben ik blij dat ik het heb laten doen. Minder pus, het is nooit helemaal weg gegaan, maar wat een gedragsverandering.
Hij zocht overal strijd, zenuwachtig, niet luisterend, ons compleet negeren naar een hond die trainbaar werd, wat minder opgefokt werd en die oog voor de baas kreeg.
Hij is nog steeds een echte kerel, hij is de macho in de buurt, loopse teven zijn nog steeds reuze interessant, maar het is veel beter zo. Voor ons, maar zeker voor hem!
Auw! Dat is ook geen pretje.
Ik ben op zich ook voor niet snijden in een gezond lichaam, maar soms kan je niet anders, blijkt uit jullie verhalen maar weer.
Gelukkig is het ook geen grote ingreep. Heb zelf als vrijwilliger bij een DA gewerkt, ook geassisteerd bij castraties. Bij een reu is het zo gebeurd. Bij een teefje is het een stuk zwaarder. Ik hoor wel goede verhalen over de kijkoperatie. Jammer dat dat alleen zo duur is.
Bij Rambo moet ik wel zeggen dat het minder is geworden maar als hij de kans zou krijgen om zijn dek oefening te doen zal hij het zeker niet laten hij dringt zich nog steeds op bij Luna als hij loops is maar het is beter te controleren. Wij zeggen dan ook ......de lasten zijn weg maar de lusten zeker niet. Wel eet hij nu gewoon en drinkt hij ook gewoon
Hier ook hoor, als hij de kans krijgt, duikt hij er toch op. Dat zit echt tussen de oren!
Hier ook zo hoor, komt hij weer aan met zijn gretige klemmende voorpootjes. Moet wel zeggen dat hij het alleen doet in het spel, dus als hij al in opgewonden toestand is.
Nou Rambo heeft het alleen bij Luna maar goed dat laat ik niet gebeuren en hij is er stukken makkelijker in nu. Afleiden lukt weer zeg maar
Ja hier net zo...Heeft weer ruimte in zijn koppie om afgeleid te kunnen worden, beter luisteren, beter in contact..
Met Boris gaat het ook super! Weekje beetje "pieperig" geweest na de operatie, maar dat had ik al verwacht, hij is wat kleinzerig aangelegd, zeg maar ;-)
Nu veel rustiger buiten, hij is nu lekker relaxt. Er wordt niet meer aan plasjes gelikt en geklappertand. Veel meer gericht op ons. Hij loopt nu na het spelen met ons mee ipv met de andere hond. Snuffelen blijft nog steeds leuk, maar er hoeft niet overal meer een plasje overheen. Rijden heeft hij eigenlijk nooit zo gedaan. Maar hij loopt nu dus niet meer weg, gelukkig!
Wouw super! Wat een verandering he! Super dat bij jullie ook alles goed gegaan is! Ja hier eigenlijk net zo...
Wat typisch zeg! Geweldig!
Helemaal mee eens. Heb zelf ook een bijna 1,5 jarige reu. Heb altijd reuen gehad. Soms is het wat lastig als er een loopse teef dichtbij woont: verstand op 0, niet willen eten etc. .
Totilas is niet alleen bloed mooi, hij heeft een karakter uit 100000000!
Ja eigenlijk wel. Ben verbaast dat Ozzie na één keer roepen bij me komt..Ik merk dat hij goed begint te luisteren...
Volgende week ga ik mee doen met een wandel groep om Ozzie weer te gaan leren los te lopen. Hoop dat dit ook gaat lukken..Natuurlijk veel jachtinstinkt, maar aangezien het luisteren wel heel goed begint te gaan, en hij ook niet meer op teefjesjacht is hoop ik het vertrouwen in Ozzie weer terug te krijgen.
Op het hondenstrand is hij al los geweest wat ook heel goed ging...succeservaring...
Hij heeft geen stres meer in zijn koppie wat ik aan alle kanten merk...Zijn vader was een heuze fok reu, dus zal wel in de genen gezeten hebben, die drive zeg maar....
Eigenlijk gaat het boven verwachting goed!
Wat een fijn nieuws. Zekers kan een hoog libido erfelijk bepaald zijn.
Het kan ook zo enorm per reu verschillen. Bij mijn Rock heb ik ook echt de beslissing genomen, omdat hij het zelfs op een geit nog zou willen…
Vaak (hoe lachwekkend ook) zat hij zelf beneden zijn navel te kijken van: ''ja hoor, daar is ie weer''
Ik begon het steeds zieliger te vinden. Heb altijd reuen gehad, nog nooit zo'n sterke drive gezien als bij Rock.
Ik ben serieus blij dat hij er vanaf is, ik denk dat jij dat ook zo ervaart.
Zie dit zo voor me, achter af wel grappig maar op dat moment voor hem moeilijk.
Wouw Ozzie heeft vandaag los gelopen en is een uur lang bij ons gebleven! Hij heeft nu alleen nog maar goed luister dagen lijkt het wel!
1 keer fluiten en hij stuiterde uit de bosjes vandaan direct naar mij toe....Zo fijn!!!!
Ook heeft Ozzie bij de uitlaatservice los gelopen en dit is ook super goed gegaan. Hij blijft keurig bij de roedel en gaat niet meer alleen oppad!
Bedankt voor jouw lieve reactie! Het is super zo!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?