Hallo iedereen, Wij een spaanse waterhand van 2 jaar oud. We zijn hiermee op verlof geweest naar de Ardennen en het was eigenlijk geen pretje. Eerst in de reis naar de vakantiebestemming, het grootste deel zitten te janken. Dan als we aankwamen op de bestemming, ook janken. Van het moment dat we terugkwamen van een lange wandeling en even gingen zitten begon ze aanhoudend te janken. We probeerde haar af te leiden met een speeltje, te corrigeren (enkel met woorden), haar een snoepje te geven als ze uiteindelijk eens stil was, negeren, ... Maar helaas hielp niets. Wat misschien ook geen onbelangrijk gegeven is, is dat haar staart tijdens het janken altijd naar beneden was. Toen we terug richting huis reden was ze ongelofelijk stil en gaf ze geen kik tot als terug thuis waren. We zouden haar graag meenemen op vakantie, maar op deze manier is het niet leuk voor haar of voor ons. Kan het misschien zijn dat ze niet graag op verplaatsing is? Ze jankt ook als we op bezoek gaan bij familie en dergelijke. Kunnen we er iets aandoen om haar dit toch gewoon te maken? En hoe? Dank je, Joan
Misschien is de hond niet gewend om veel in de auto te zitten?
Hoe doet je hond dan thuis als ze mee in de auto gaat, gewoon korte ritjes?
Misschien is ze gewend dat ze veel thuis is en niet zo gewend is om naar een andere omgeving/plek te gaan?
het is natuurlijk ook nogal wat, naar een ander huis op vakantie met de hond. Ik bedoel, wij weten dat het voor een week is maar de hond, die snapt dat niet. Ineens verhuizen is best beangstigend, zeker voor een hond die blijkbaar sowieso al niet graag op een ander is....
Ik zou zorgen dat je een kleed meeneemt met veel eigen geur, wees geduldig en veel fysiek contact / knuffelen. Ga het opbouwen zoals je bij verlatingangst alleen zijn op zou bouwen: vaak kleine stukjes, dus even in en uit een auto, even op bezoek bij de buren. Maak het leuk.
Een goede oefening die kan helpen is "relax on a mat" (google dat maar eens) oefen dat thuis en sleep die mat overal mee heen. Zo heeft ze een eigen plekje. Succes!
Hoe oud is je hond?
misschien zit hij in de angstfase.
Dit was de eerste keer dat ze lang in de auto zat. Bij andere ritten is het juist hetzelfde. Als we van thuis uit vertrekken begint te zeuren, maar enkel als als ik begin te rijden. Eens huiswaarts is het gedaan met zeuren.
Ze is gewend om veel thuis te zitten, omdat we bij elk bezoek dat we vroeger deden ze aan het zeuren was. Waarschijnlijk een verkeerde keuze, maar we dachten toen dat we haar er een plezier mee deden omdat ze thuis niet zeurde als we weg waren. We hebben dit meerdere malen eens bekeken.
Ik ben echt niet goed bezig, zo had ik het nog niet bekeken. Stom van me!
Ik ga me zeker bezighouden met al jouw tips. Super bedankt!
Kozi is nu 2 jaar.
Dit is waarschijnlijk een stomme vraag, maar wat is een angstfase?
Even een update:
Ik heb relax on a mat geprobeerd met verschillende soorten snoepjes. De eerste 2 minuten is ze zeer aandachtig en nadien mag ik er 20, bij wijze van spreken, voor haar neus gooien. Het zegt haar niets.
Als ze nu begint te piepen, negeer ik haar en als ze dan uit haar eigen gaat liggen geef ik haar een beloning. Dit is wel als ze thuis is, als ik op verplaatsing ben is het een zeer hardnekkig gepiep. Kan ik nog iets proberen? Of is het dat ik haar altijd moet thuis laten of zelf moet thuis blijven?
Je hebt blijkbaar een hond die enorm gehecht is aan de eigen omgeving.
Dat is geen slechte eigenschap of een afwijkende, eigenlijk is het heel normaal.
Het is zoals wakkere husky schrijft, wij vragen zoveel van onze honden als we ergens mee naar toe nemen, wij weten precies hoe en wat, maar de hond moet maar afwachten en ....vertrouwen.
Gaan jullie weleens met de auto naar de hondenclub of ergens wandelen en dan weer naar huis?
Want ik denk toch dat de hond moet leren dat uitstapjes leuk zijn, de baas bij hem blijft en hij weer mee terug naar huis gaat.
Ik ken wel een hond die ook nooit mee ging op vakantie, hij vond het vreselijk en vooral ook eng.
Daar kwam oppas in huis in de vakantie.... Iedereen blij.
we zijn met haar naar hondenweides geweest zodat er kan spelen met andere honden, spijtig genoeg zijn die veraf. We gaan ook met naar bossen, maar meer naar degene die op wandelafstand zijn. Het is misschien een stom idee, maar zou het helpen als ik, bijvoorbeeld, even om het blokje rijd met de wagen en dan mij parkeer bij het bos?
Ik had ook al gedacht om aan mijn moeder te vragen om te komen dogsitten, omdat zij onze hond zoooo graag ziet. Maar ik zou haar graag meenemen, omdat we toch voor een hond gekozen hebben. Als Kozi (onze hond) dat natuurlijk niet ziet zitten, dan gaan haar ook niet dwingen.
Ik denk zeker dat het kan helpen haar wat weerbaarder te maken
.dus ergens heen met de auto, daar even blijven, en hup weer naar huis.
Of dit nu korte visites zijn of een wandeling... Ze moet gaan ervaren dat het goed en veilig is waar het baasje gaat.
Enige zelfbeheersing met een oefening altijd op haar eigen kleed zal zeker helpen, soms helpt het ook om de hond aangelijnd bij je te houden (geeft steun) en vooral duidelijk zijn. Niet troosten met snoepjes, wel steun geven, laat haar bv op commando aan je voeten liggen en .....negeer haar gepiep.
Pas op met het versterken van haar 'angst', er is tenslotte niets om bang voor te zijn.
Maar....mijn vorige hond liep me heel europa door achterna, ging slapen waar wij sliepen...
Mijn huidige hond is ontzettend graag thuis, dat is voor hem heel belangrijk
Hij gaat wel graag mee, gedraagd zich ook hoor, maar je moet z'n snoet zien als we de auto na een vakantie weer inpakken.... Yes we gaan weer (naar huis) opgewekt huppelt hij dan de auto in.
Maar het zou wel beter moeten kunnen als het nu is bij jouw hond.
Bij visite een eigen kleedje mee kan al goed helpen, en bij je houden, desnoods aangelijnd.
Of vakanties leuk zullen zijn...dat moet de tijd dan leren, maar menig hond is veel liever thuis denk ik.
Edit; spelfouten hersteld
Ik zeker al de tips proberen en volhouden en ik zal wel zien hoe het vordert.
Het voordeel is we zijn juist terug van vakantie, dus ik heb een dik jaar om te oefenen.
Bedankt voor de tips!
Zo was het met Lance ook zijn twee eerste levensjaren op en af geweest.
Telkens ik bleef stilstaan voor bv etalage.....gejank.
Gingen we ergens terrasje doen....gejank. Gehuil zelfs als een van ons even van tafel ging naar toilet ofzo.
In de fietsmand...gejank. Nam ik openbaar vervoer...gejank. Mijn man is zelfs eens tram boos uitgestapt alleen en teruggekeerd
Ook wij werden er op de duur erg gestresseerd van .
En dan opeens was het gedaan . Begrijp het ook niet maar er is dus nog veel hoop dat dit ook bij jou zal verdwijnen . Ik denk dat het ongemakkelijk voelen was......en met het meermaals toch te blijven doen en ook met ouder worden, is hij eruit gegroeid.
Success en geduld.....
Daar zal mijn grootste fout in zitten, ik heb toegegeven aan het gejank.
Niet dat ik haar dan constant thuis liet, maar nam haar minder mee als we naar familie gingen.
Het gaat waarschijnlijk langer duren, maar deze keer ga ik niet toegeven.
Het is een geruststelling dat er nog honden zijn die janken als ze op verplaatsing zijn.
Bedankt voor de berichtjes, tips en steun.
Gelukkig heb ik daar geen last van.
Mijn hondje staat al voor de voordeur te springen als ik haar tuigje pak.
Die doet niks liever dan mee gaan.
De eerste keer op vakantie vond ze wel heel eng maar daar merkte je de 2e keer al niks meer van.
Wellicht kun je de uitstapjes super leuk gaan maken.
Dus hele lekkere dingen mee en echt met je hond bezig zijn.
Laat hem/haar zichzelf bijzonder voelen en dat zou kunnen helpen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?