Ik denk het wel.
Je kan je ouders dit topic laten lezen.
Hopelijk brengt dit topic ze op andere gedachten.
Als ik zo de foto's zie en kijk vanuit mijn "deskundig: oogpunt als assistente. Denk ik dat ze binnenkort loops word en zou de afspraak afzeggen. De operatie risico's zijn hoog.
dus als assistente zeg ik afbellen. En na de operatie hoef je niet bang te zijn voor je andere hondje die laat haar wel met rust en als ze loops is inderdaad lavendel geur op sprayen.
Annet, je krijgt nu heel veel informatie over je heen, ik heb het even naar hier gecopieerd, lees het eens rustig door, en neem dan de beslissing.
castratie zowel teef als reu. .Feiten en fabels over castratie en sterilisatie
Feiten en fabels over castratie en sterilisatie
De Amerikaanse dierenarts, Mw. Laura Sanborn, de resultaten van een onderzoek dat zij verrichtte naar de effecten van steriliseren en castreren van honden.
Overal ter wereld raden dierenartsen hondeneigenaren aan over te gaan tot sterilisatie/castratie (* waar in dit artikel over castratie wordt gesproken, wordt sterilisatie van teven en castratie van reuen bedoeld) van hun hond omdat dit beter voor zijn gezondheid zou zijn. Het is maar zelden dat de dierenarts de eigenaar op eventuele nadelige gevolgen van de ingreep wijst. Mw. Laura Sanborn zocht de hele veterinaire literatuur af naar publicaties over dit onderwerp. In de meeste artikelen werd achteraf gekeken naar de gevolgen van de castratie maar in enkele artikelen kwam zij ook onderzoek naar gevolgen op de langere termijn tegen. Het werd haar al gauw duidelijk dat castratie voor- en nadelen heeft voor de gezondheid van de hond en dat er eigenlijk nog veel te weinig over dit onderwerp bekend is.
Over het algemeen kan worden gesteld dat er geen dwingende reden is om vanuit het oogpunt van gezondheid reuen te castreren, vooral niet als het gaat om nog jonge reuen. In tegendeel, castreren op jonge leeftijd lijkt aanzienlijk meer nadelen dan voordelen te hebben.
Voordelen van castratie van de reu kunnen zijn:
Het risico op testikelkanker wordt met iets minder dan 1% verkleind;
Het risico op niet aan kanker gerelateerde prostaatproblemen wordt verkleind;
Het risico op peri-anale fistels wordt verkleind;
Het risico op diabetes wordt misschien verkleind.
De gegevens hierover zijn echter niet doorslaggevend;
Röntgenfoto van een vergrote prostaatklier
Als nadelen van de castratie van de reu kunnen worden genoemd:
Verhoogd risico op botkanker bij castratie op jonge leeftijd;
Verhoogd risico op harttumoren;
Verdrievoudigd risico op hypothyroïdie;
Verhoogd risico op geriatric cognitive impairment, dat wil zeggen achteruitgang van het waarnemingsvermogen op oudere leeftijd;
Verdrievoudigd risico op vetzucht met alle daaraan verbonden gezondheidsproblemen;
Verviervoudigd risico op prostaatkanker;
Verdubbeld risico op kanker van de urinewegen;
Verhoogd risico op schadelijke reacties op vaccinaties .
Bij teven is de situatie iets ingewikkelder. Het aantal voordelen van sterilisatie kan in sommige gevallen, maar niet alle, groter zijn dan de nadelen. In het algemeen kan worden gesteld dat het voordeel afhangt van de gezondheid en de leeftijd van de teef en het risico op rasgebonden ziektes.
Voordelen van sterilisatie van de teef kunnen zijn:
Aanzienlijke verlaging van het risico op mammatumoren mits voor de leeftijd van 2,5 jaar gesteriliseerd;
Het risico op pyometra, dat bij ongeveer 23% van de niet gesteriliseerde teven voorkomt, wordt praktisch uitgesloten;
Het risico op peri-anale fistels wordt verkleind;
Het heel kleine risico, minder dan of gelijk aan 0,5%, op tumoren van de baarmoeder, baarmoederhals en eierstokken wordt uitgesloten.
Als nadelen kunnen worden genoemd:
Indien sterilisatie plaats vindt voordat de teef volwassen is, is er verhoogd risico op botkanker (osteosarcoma)
Verhoogd risico op hemangiosarcoma van de milt en sterk verhoogd risico op hemangiosarcoma van het hart;
Verdrievoudigd risico op vetzucht met alle daaraan verbonden gezondheidsproblemen;
Sterilisatie-incontinentie bij 4 tot 20% van alle teven;
Verhoogd risico op steeds terugkerende ontstekingen aan urinewegen;
Verhoogd risico op afwijkingen aan de vulva, vaginale dermatitis en vaginitis, vooral bij teven die op zeer jonge leeftijd zij gesteriliseerd;
Verdubbeld risico op tumoren aan de urinewegen;
Vergroot risico op botafwijkingen;
Vergroot risico op schadelijke reacties op vaccinaties.
Eén ding is duidelijk: veel van de beschikbare informatie over castratie en sterilisatie is niet sluitend en bevat conclusies die overtrokken zijn of niet door feiten worden gestaafd. Hiermee is de eigenaar niet geholpen en ontstaan er op den duur alleen maar meer misverstanden over de effecten van castratie van honden.
Het castreren op zeer jong leeftijd van zes maanden en het castreren van oudere honden lijkt de honden bloot te stellen aan gezondheidsrisico’s die vermeden hadden kunnen worden als zou zijn gewacht met de castratie totdat de hond volwassen is of – in het geval van reuen – als er gewoon van was afgezien.
De risico’s op langere termijn zullen per hond verschillen. Het advies om alle huishonden te castreren, lijkt niet te worden ondersteund door de bevindingen in de veterinaire literatuur.
Prostaatkanker
Algemeen wordt gepropageerd dat castratie het risico op prostaatkanker vermindert of uitsluit. Dat klopt wel bij mannen, omdat prostaatkanker bij mannen is gerelateerd aan testosteron. Maar er zijn geen bewijzen gevonden dat dit ook voor honden opgaat. Sterker nog, de feiten bewijzen juist het tegendeel. Recente onderzoeken met controlegroepen, waarvan één in Europa en één in Amerika, toonden aan dat gecastreerde reuen een vier keer zo groot risico hadden op prostaatkanker dan ongecastreerde reuen.
De onderzoekers kwamen tot de conclusie dat castratie de ontwikkeling van prostaatcarcinomen niet doet ontstaan, maar de groei ervan wel beïnvloedt. Het relatief weinig voorkomen van prostaatkanker bij complete reuen duidt er op dat testikelhormonen bescherming bieden tegen carcinomen van de urinewegen of indirect effect hebben op de ontwikkeling ervan omdat zij de omgeving van de prostaat veranderen.
Omdat prostaatkanker zelden, minder dan 0,6%, bij honden voorkomt, mag het risico op prostaatkanker geen factor zijn om tot castratie over te gaan.
Testikelkanker
Aangezien bij castratie de testikels worden verwijderd, wordt met de castratie ieder risico op testikelkanker weggenomen, ervan uitgaande dat er geen sprake was van kanker vóór de castratie. Er moet derhalve een vergelijking worden gemaakt bij complete reuen.
Circa 7% van de oudere reuen krijgt testikeltumoren. De prognose is echter zeer gunstig door het lage aantal metastasen, zodat testikelkanker zelden een doodsoorzaak is. Uit onderzoek is gebleken dat minder dan 1% van de honden met testikelkanker eraan overlijdt. Dit lage percentage rechtvaardigt derhalve castreren op jonge leeftijd niet.
Een uitzondering kan worden gemaakt voor één- of tweezijdig cryptorchide reuen, omdat testikels die in de buikholte zijn achtergebleven 13,6 keer meer kans geven op de ontwikkeling van tumoren dan ingedaalde testikels.
Het is bovendien moeilijker om tumoren van niet ingedaalde testikels tijdens routineonderzoek te ontdekken.
Osterosarcoma (botkanker)
Uit een onderzoek bij een groot aantal rassen bleek dat het risico op botkanker bij gecastreerde reuen en teven tweemaal zo groot is als bij complete honden. Verder werd aangetoond dat de kans op botkanker is gerelateerd aan de leeftijd waarop de hond werd gecastreerd. Hoe jonger de hond bij castratie, hoe meer kans op botkanker.
Bovendien werd ontdekt dat het risico op botkanker toeneemt naarmate het een groter ras betreft. Gezien de slechte prognose voor botkanker en het veelvuldig voorkomen ervan in veel rassen, wordt het castreren van nog onvolgroeide honden van middelgrote, grote en zeer grote rassen geassocieerd met een duidelijk en verhoogd risico op overlijden ten gevolge van botkanker.
Mammatumoren (borstkanker)
Mammatumoren zijn de meest voorkomende tumoren bij complete teven. Volgens een Noorse studie vormen mammatumoren 53% van alle kwaadaardige tumoren bij teven.
En 50 tot 60% van de mammatumoren is kwaadaardig en er is aanzienlijk risico op metastasen. Uit onderzoek blijkt dat het risico op het ontwikkelen van mammatumoren bij gesteriliseerde teven afhankelijk is van het aantal loopsheden dat de teef had vóór de sterilisatie.
Had de teef nog geen loopsheid vóór haar sterilisatie dan is het risicopercentage 0.005%.
Had zij twee of meer loopsheden vóór de sterilisatie, dan is het risicopercentage 0,26%. Uit een andere rangschikking van deze gegevens blijkt dat bij een sterilisatieleeftijd jonger dan 29 maanden het risicopercentage 0,06% is en bij een sterilisatieleeftijd van ouder dan 30 maanden 0,40%. Het risico voor complete teven is 1%. ?
Boxers, Amerikaanse Cocker Spaniels en Dashonden blijken rassen te zijn met een verhoogd risico op mammatumoren.
Rashonden hebben een groter risico dan niet-rashonden en dat geldt ook voor rashonden met een hoog inteeltcoëfficiënt.
Het steriliseren van teven verkleint het risico op mammatumoren aanzienlijk en hoe minder het aantal loopsheden was voor de sterilisatie, hoe lager het risico.
Kanker van de voortplantingsorganen (baarmoeder- cervix- en eierstokkanker
Baarmoeder- en cervixtumoren komen zelden voor bij honden. Sterilisatie zal het risico wegnemen maar het risico is zo gering (0,5%) dat het een sterilisatie om deze reden niet rechtvaardigt.
Urinewegkanker (blaas- en urethra-kanker)
Uit een studie bleek dat gecastreerde reuen en teven twee keer zo vaak kanker kunnen ontwikkelen aan de lagere urinewegen (de blaas/urethra) dan complete honden. Deze tumoren zijn bijna altijd kwaadaardig, maar komen niet vaak voor. Het is 1% van alle tumoren bij de honden. Dit risico zal dus bij het besluit om te castreren niet zwaar wegen.
Hemangiosarcoma
Hemangiosarcoma is een veel voorkomende vorm van kanker bij honden. Bij een onderzoek werd ontdekt dat gesteriliseerde teven 2,2 keer meer kans maken op hemangiosarcoma va de milt, dan complete teven.
Een onderzoek naar hemangiosarcoma van het hart laat zien dat gesteriliseerde teven een vijf keer groter risico lopen dan complete teven en gecastreerde reuen een 1,6 keer groter risico dan complete reuen.
De onderzoekers wijzen op het beschermende effect van geslachtshormonen, met name bij teven.
Hypothyroïdie
Onderzoek toont aan dat gecastreerde honden driemaal zo groot risico op hypothyroïdie hebben vergeleken met complete honden. Hypothyroïdie ij honden veroorzaakt zwaarlijvigheid, lusteloosheid, haarverlies en afwijkingen aan de voortplantingsorganen.
Zwaarlijvigheid
Door veranderingen in het metabolisme hebben gecastreerde reuen meer last van zwaarlijvigheid dan complete honden. Een onderzoek toont aan dat het risico op zwaarlijvigheid bij gesteriliseerde teven twee keer zo groot is als bij complete teven. Bij reuen lag de factor zelfs op drie.
Zwaarlijvigheid of overgewicht kan tal van gezondheidsproblemen veroorzaken, zoals scheuren van de belangrijkste gewrichtsbanden, afwijkingen van lagere urinewegen afwijkingen in de mond .
Bij zwaarlijvige honden kan eerder hyperthyroïdie, diabetes mellitus, pancreatitis, scheuring van de gewrichtsbanden en neoplasia (tumoren) worden vastgesteld.
Diabetes
Sommige onderzoeken laten zien dat castratie van reuen de kans op diabetes verdubbelt. Er werd geen verband tussen diabetes en steriliseren gevonden.
Ongewenste reacties op vaccinaties
Een groepsonderzoek naar ongewenste reacties op vaccinaties bij honden inclusief allergische reacties, netelroos, anafylaxie, hartstilstand, cardiovasculaire shock en plotselinge dood werd verricht.
Hieruit bleek dat ongewenste reacties 30% meer kans hadden zich voor te doen bij gesteriliseerde teven en 27% meer kans bij gecastreerde reuen.
Urogenitale problemen
Urine-incontinentie komt bij gesteriliseerde teven regelmatig voor. Het kan direct na de operatie optreden of na een periode van één of meerdere jaren.
Het risicopercentage is 4 tot 20% vergeleken met 0,3% bij complete teven. Urineverlies is zo sterk gerelateerd aan sterilisatie dat het meestal sterilisatie-incontinentie wordt genoemd. Het wordt veroorzaakt door een slechte werking van de sluitspier van de urineleider. De meeste , maar niet alle, gevallen kunnen goed met medicijnen worden behandeld. In veel gevallen moet de behandeling gedurende het hele leven van de teef worden volgehouden.
Uit een onderzoek bleek dat aanhoudende of steeds terugkerende blaasontstekingen drie tot vier keer vaker voorkomen bij gesteriliseerde teven.
Uit een ander onderzoek bleek dat teven die voor de leeftijd van vijfeneenhalve maand werden gesteriliseerd 2,76 keer meer kans hadden om blaasontsteking te krijgen dan teven die na die leeftijd werden gesteriliseerd. Afhankelijk van de leeftijd waarop de teef wordt gesteriliseerd, kan sterilisatie leiden tot abnormale ontwikkeling van de uitwendige geslachtsorganen. Bij gesteriliseerde teven werd een verhoogd risico op afwijkingen van de vulva, vaginale dermatitis, vaginitis en blaasontsteking gevonden.
Dit risico wordt groter wanneer de teef voor haar pubertijd wordt gesteriliseerd.
Pyometra
Uit gegevens van ziektekostenverzekeringen in Zweden, waar sterilisatie heel ongebruikelijk is, bleek dat 23% van alle teven voor de leeftijd van tien jaar pyometra krijgen. Teven die nooit pups hebben gehad, hebben een verhoogde kans op pyometra, of wel baarmoederontsteking.
Pyometra wordt meestal operatief maar ook wel met medicijnen behandeld; 4% van de honden overlijdt eraan. Dit feit, in combinatie met het voorkomen van pyometra leidt tot de conclusie dat ongeveer 1% van alle complete teven zal overlijden aan pyometra.
Peri-anale fistels
Reuen ontwikkelen twee maal zo vaak peri-anale fistels dan teven. Gecastreerde honden hebben een verminderde kans op peri-anale fistels
Niet-kankerachtige afwijkingen aan de prostaat
De kans op goedaardige hypertrofie, een vergrote prostaat, neemt met het ouder worden van de reu toe en doet zich voor bij 80% van de complete reuen van vijf jaar en ouder.
In de meeste gevallen veroorzaakt een vergrote prostaat geen problemen, maar soms heeft de hond moeite met de ontlasting en de urinelozing.
Castratie zal een prostaatprobleem voorkomen. Wanneer de castratie geschiedt nadat de prostaat is vergroot, zal de prostaat betrekkelijk snel kleiner worden. Een vergrote prostaat is gerelateerd aan ander problemen met de prostaatklier, zoals infecties, abcessen en cysten die soms heel ernstige gevolgen kunnen hebben.
Orthopedische problemen
Uit een onderzoek bij Beagles bleek dat na het verwijderen van de eierstokken, wat dus bij een sterilisatie gebeurt, meer gevallen van vormverandering van het bekken optraden. Dit kan een verhoogd risico op heupdysplasie na sterilisatie doen vermoeden. Ook werd ontdekt dat sterilisatie een netto verlies van botmassa in de ruggenwervels veroorzaakte.
Castratie van onvolgroeide honden vertraagt de sluiting van de groeischijven in botten die nog steeds groeien.
Hierdoor worden deze botten aanzienlijk langer dan bij complete honden die op volwassen leeftijd werden gecastreerd.
Aangezien de groeischijven zich niet allemaal op hetzelfde moment sluiten, kan sterilisatie op jonge leeftijd leiden tot onnatuurlijke lichaamsverhoudingen, wat mogelijk van invloed kan zijn op het functioneren en de duurzaamheid van de gewrichten.
Castratie op een leeftijd van 5,5 maanden of jonger kan leiden tot 70% groter risico op heupdysplasie in vergelijking met honden die na die leeftijd werden gecastreerd. De onderzoekers menen dat het mogelijk is dat de toename in botlengte die ontstaat door een vroegtijdige sluiting van groeischijven, veranderingen teweegbrengt in een gewricht, hetgeen zou kunnen leiden tot de diagnose heupdysplasie.
Geriatric cognitive impairment
Gecastreerde honden hebben, in vergelijking met complete reuen, een verhoogd risico op geriatric cognitive impairment, of wel achteruitgang van het waarnemingsvermogen op oudere leeftijd.
Er waren niet voldoende complete oudere teven beschikbaar om hun risico te bepalen. De achteruitgang van het waarnemingsvermogen op oudere leeftijd uit zich in disoriëntatie in huis of buiten, verandering in de sociale omgang met baas en gezinsleden, onzindelijk worden en veranderingen in het slaap/waakpatroon. De onderzoeker merkte op dat deze conclusie overeenkomt met het onderzoek dat wordt gedaan naar de neuro-productieve rol van testosteron en oestrogeen op celniveau en de rol van oestrogeen bij het voorkomen van Alzheimer bij vrouwen.
Verwacht zou kunnen worden da oestrogeen eenzelfde beschermende functie heeft bij complete teven. Helaas waren er te weinig complete teven voor het onderzoek beschikbaar om deze stelling te bewijzen.
Conclusies
De objectieve studie van beschikbare literatuur door mw. Laura Sanborn laat zien dat de invloed die castratie van honden op de lange duur heeft, niet eenvoudig is vast te stellen.
De feiten tonen aan dat er zowel gunstige als ongunstige effecten zijn. Ook blijkt hoe weinig we er eigenlijk nog over weten.
Bij afweging blijkt dat het niet duidelijk aantoonbaar is dat castratie van reuen problemen in de toekomst voorkomt.
Het aantal nadelen van castratie is in de meeste gevallen groter dan de voordelen.
Bij teven ligt het ingewikkelder. Het aantal voordelen van sterilisatie zou in de meeste, maar niet alle, gevallen groter kunnen zijn dan de nadelen.
De vraag of sterilisatie de kansen op een goede gezondheid vergroot of verkleint, hangt waarschijnlijk af van de leeftijd waarop de teef wordt gesteriliseerd en van de verschillende rasgebonden afwijkingen.
Castratie van honden die jonger zijn dan zes maanden lijkt de honden bloot te stellen aan onnodige risico’s.
Wachten tot de hond lichamelijk volgroeid is en – in geval van de reu – helemaal afzien van castratie tenzij er een medische noodzaak is, zou onnodige risico’s kunnen voorkomen.
Afweging
De afweging van de voor- en nadelen van castratie en sterilisatie zullen per hond verschillen. Er is in de literatuur geen draagvlak gevonden voor algemene aanbevelingen voor alle honden.
Bronvermelding:
De tekst in dit artikel is letterlijk overgenomen uit het blad “De Hondenwe
Dankje Michelle! Jou als dierenarts assistente geloof ik graag
nog even het advies over lavendel geur Annet.
ik zelf wrijf wat lavendel geur olie op de flanken van bamse haar vacht, lekker geurend, en in de hoop dat als ik LANGS WANDELT, er geen reu op haar afkomt, en dat is dus juist, geen reu in haar buurt. ook de tuin geurt naar lavendel, hoewel ik haar niet alleen laat in de tuin, je weet maar nimmer, maar.......
al zou Bamse een hele fles lavendel over haar heen krijgen, als ze in huis is met een reu.... dan helpt echt die lavendel fles niet, dus oppassen Annet.
buiten helpt het, de reuen op afstand te houden, met lavendel, maar niet binnen met op een 30 cm afstand de reu die likkendbaardend naar de teef kijkt, vandaar Annette, lavendel om buiten de reuen uit de buurt van de teef te houden, maar binnen helpt dat niet voor een inwonende reu.
Dankje Michelle! Jou als dierenarts assistente geloof ik graag
"Laat je moeder dit anders lezen. Het is erg kort dag omdat de operatie voor morgen al gepland is, maar het is echt beter om het niet te doen... Ik heb zelf een teefje dat een nestje heeft gehad en waarbij de hormoonspiegel compleet over de kop is en laat me je vertellen dat het echt, echt niet leuk is...
Ik hoop dat je moeder ook besluit om het niet door te laten gaan, ondanks dat het dan een late beslissing is. Iedereen wil het beste voor de hond en in dit geval is dat níet het laten steriliseren.
Lukie is geholpen, kan haar niet meer dekken. Maar lavendel helpt dus niet in huis, dankje
Oei! Dat klinkt niet goed! Ik zal het haar vertellen.. maar kwam dat doordat ze een nestje had gekregen?
M'n moeder wil de afspraak niet afzeggen ...
Nu wil ze zelfs dat ik niet mee ga omdat ik het allemaal niet aankan.. onzin.. ik ga zeker weten mee!
Ze zegt dat de DA het ook wel ziet als ze loops gaat worden.. ik hoop het maar.....
Heb je je moeder dit wel allemaal laten lezen?
Ik heb het voorgelezen en verteld, maar het lijkt haar niks te doen.. ze vindt dat de dierarts alles beter weet ...... Ze geeft er niets om als Macy nu hormoonproblemen kan krijgen of voor altijd lekker blijft ruiken voor reutjes..
Wat vind je vader hier van?
Mijn vader bemoeit zich er liever niet mee.. hij weet er ook niets van af. Hij is totaal niet bezig met de honden en had ze ook liever niet gehad (vindt ze wel lief hoor, hij heeft geen hekel aan ze)
Ze zij nu het nieuws aan het kijken, ik ga het zo aan mn vader vertellen.
Het is geen pretje om een hond te hebben die problemen met haar hormonen heeft,omdat ze veel te vroeg is gesteriliseerd.
Beste moeder van Annet,
vanuit mijn werk als dierenarts- assistent raad ik u dan aan om , om een uitstrijkje te vragen. Dan testen ze de vaginale cellen of dat de teef bijna loops word.
Zoja raad ik u echt aan het niet door te zetten want dit is rond uit gevaarlijk. Ze kan dan namelijk bloedingen krijgen die bijna niet te stoppen zijn en geloof mij dat risico wilt u niet lopen.
Ik raad u daarbij ook aan even naar de nadelen te kijken die Willemijn aangeeft. Er kleven aan sterilisatie veel meer nadelen vast als het zo vroeg gebeurt als dat de DA waarschijnlijk zegt, en dat zeg ik als assistent.
Ik hoop van harte dat u dit bericht goed leest en er over nadenkt. De gezondheid van uw hondje is het belangrijkste en ik denk niet dat u dat in gevaar wilt brengen.
met vriendelijke groet,
Michelle T...
Paravterinair bij dierenkliniek...
ik laat de rest van de gevens weg maar misschien kun je dit laten lezen.
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar wat ik even wou zeggen. Ik werk als Dierenartsassistente en bij ons raden ze inderdaad ook aan om te steriliseren want anders is er inderdaad kans op melkkliertumoren en baarmoederontstekingen op oudere leeftijd. Wel raden wij aan ol de sterilisatie pas uit te laten voor zo'n 3maanden na de eerste loopsheid. In een loopsheid steriliseren doen ze bij ons ook niet. Dan zijn het inderdaad risico's .. 6maanden vind ik ook jong voor een sterilisatie Edit : heb een paar reacties ondertussen gelezen. Wil er nog aan toevoegen dat bij ons ook de baarmoeder verwijderd wordt, dat is niet altijd het geval bij elke dierenarts
Even een snelle update van hoe haar vulva er nu uit ziet:
Beetje onduidelijk foto's.. flitser deed het niet ;)
Mijn vinger ligt ernaast zodat je ongeveer kunt inschatten hoe groot het is
Haar haar zit er voor, dat heb ik op deze foto's uit de weg gehaald.. het lijkt zo wel dikker.
Ik ga nu slapen, moet er morgen vroeg uit om Macy uit te laten.. de afspraak staat om 9 uur al Trusten
Dàt zal ze niet erg vinden hoor. Loopse teven vinden het niet erg als er op hen gereden wordt hoor. Als Lady loops is dan biedt ze continu haar achterste aan aan Benji. Ze gaat dan met haar gat vlak voor Benji's kop staan en doet haar staart opzij. Maar ze heeft een broekje aan hoor
Ik vind dat je ook beter nog kan wachten met de sterilisatie. Ze is nog een pupje en als je nu castreert zal ze haar puberteit misschien overslaan en zal ze ook niet voldoende kunnen uitgroeien.
Ik zou het teleurstellend vinden moest ze toch nu al gesteriliseerd worden, omdat jij toch zo van je hondjes houdt?
Lukie is toch gecastreerd, dus wat is dan het probleem?
Laat Macy eerst lekker uitgroeien en laat haar pup zijn.
Ik zou het echt ontzettend erg vinden voor haar...
Als het op opereren aankomt bij dieren ben ik heel gevoelig en zit nu te janken bij het idee dat Macy morgen wordt geopereerd.
Dat ze als pup al een operatie moet ondergaan, en dan nog zo'n risicovolle!!
Wat als ze niet meer wakker wordt uit narcose?
Hoe ga je je dan wel voelen?
Voor een pup is een narcose niet niks hoor!
Ze is een gezonde blije puppy. Waarom zou je haar dan al laten opereren? Lukie is gecastreerd en zal niet veel merken van haar loopsheid.
Tranen storten uit mijn ogen terwijl ik typ terwijl ik Macy niet eens ken...
Alsjeblieft wacht tot na haar eerste loopsheid! Ik kan je niet dwingen maar ik zal heel teleurgesteld zijn in je als je het toch doet.
Wil je haar die pijn echt nu al aandoen? En die dagen dat ze geen lange wandelingen mag doen of mag spelen? En dat als puppy?
Laat haar eerst goed puberen en een keer loops zijn.
Daarna kan je zien hoe ze het doet.
Want wat als haar karakter helemaal omslaat? Als ze opeens niet meer wil spelen en liever op zichzelf is?
Ik hoop dat als ik morgen dit topic open ik zie staan dat je het niet gedaan hebt. Dat je haar die lijdensweg hebt bespaart.
Als je het toch gedaan hebt zal ik me heel schuldig voelen in jouw plaats tegenover Macy.
Arm meisje
Ze zal loops worden. Ik hoop dat je da slim genoeg is om het niet te doen.
Sorry voor mijn spam maar ben heel bang dat je het gaat doen...
Late reactie, maar hoop dat je dit nog leest.
Als ik de foto zo zie is het eigenlijk wel heel duidelijk dat ze loops IS, ik denk niet dat ze het nog moet worden, maar dat ze het al is. Nog afgezien van de mentale en fysieke problemen komt er dus nog bij dat de baarmoeder erg doorbloed is waardoor de kans op complicaties nog groter is. Ik wil je niet bang maken, maar dit brengt echt een groter risico met zich mee. Omdat de baarmoeder nu erg goed doorbloed is, is de kans op complicaties ook een stuk groter geworden en als er dan iets mis gaat is het gevaar voor jullie hondje een stuk groter geworden.
Wat betreft de hormoonspiegel, ik denk dat het niet blijft bij ruiken. De kans is heel groot dat reuen niet alleen willen ruiken, maar ook gaan rijden. Jullie hondje ruikt als ze nu gesteriliseerd word haar hele leven als een loops teefje. Het laat zich raden dat dit geen leuke wandelingetjes op het strand worden als je constant allemaal opgewonden reuen in de buurt hebt die op je teefje willen rijden. Ook voor de teef niet echt leuk om altijd maar besprongen te worden lijkt me.
Wat betreft mijn eigen teef, ik heb daar laatst iemand bij gehad omdat ze zich nog altijd erg jeukte. Het blijkt dat haar hormoonhuishouding dus nog overhoop is door het nestje. Bij ons heeft dat gezorgd voor een hond die weer helemaal opnieuw erg onzinlijk was en bij tijd en wijle nog steeds is. Bovendien kan ze eigenlijk niet meer loslopen zonder dat een stroomdraadje om de tuin zit om te voorkomen dat ze uit de tuin gaat. Het zij om te gaan buurten bij de composthoop van de buren, het zij om vreemde honden die voorbij komen lopen weg te jagen (niet leuk kan ik je vertellen). Daarbij moet ik zelf heel erg opletten hoe ik reageer op haar omdat ze door al die hormonen erg fel is en rangordegevoelig. Door die felheid reageert ze ook ontzettend op vuurwerk, knallen en onweer (niet bang, maar juist heel agressief). Dat zijn alleen nog maar de gedragsmatige veranderingen... Heb ik het nog niet over het jeukprobleem.
Nu wil ik niet zeggen dat jullie teefje al deze dingen ook gaat krijgen, maar het geeft wel een goed beeld van de problemen die een verkeerde hormoonspiegel met zich mee kan brengen.
Annet, ik heb even een stukje aan je moeder persoonlijk geschreven, misschien kun je het haar zelf laten lezen.
Hallo moeder van TS, in dit topic is al het een en ander gezegd over sterilisatie op deze jonge leeftijd, maar ik raad u echt aan om deze operatie niet door te zetten en om jullie hond drie maanden NA de loopsheid alsnog te steriliseren.
De hormoonspiegel zoals die is op het moment van steriliseren blijft de rest van het leven op dat niveau staan. Jullie hond is nu loops (dat blijkt uit de foto's) en heeft een erg hoge hormoonspiegel. Dat zorgt niet alleen voor ander gedrag, maar ook voor een constant hoog hormoonniveau waardoor de hond van karakter kan veranderen (erg fel bijvoorbeeld).
Daarbij is de kans op (voor de hond erg pijnlijke) skeletaandoeningen veel groter omdat door deze sterilisatie de nodige hormonen weggehaald worden die nodig zijn bij het groeien. Jullie hond word gestopt in de fysieke en mentale groei, dit is hetzelfde als een meisje dat rond haar 13e/14e stopt met groeien en fysiek en mentaal in die leeftijd blijft hangen.
Een dierenarts heeft het niet altijd bij het goede eind, daar zijn legio voorbeelden van te noemen. Het is waar dat steriliseren voor een eerste loopsheid de kans op baarmoederkanker verkleint. Echter, jullie hondje is nu al te ver heen om nog te steriliseren 'voor' de eerste loopsheid (ze is nl. al loops voor zover ik aan de foto's kan zien). Daarbij is het op deze jonge leeftijd steriliseren een heel omstreden iets omdat er zoveel nadelen aan kleven. Voor een dierenarts maakt het niet uit wanneer een teef gesteriliseerd word maar voor de teef zelf (EN jullie als eigenaren) maakt het zeer zeker wel uit. Ik gun niemand een hond zoals die van mij die dus daadwerkelijk problemen met de hormoonspiegel heeft.
Had ik trouwens al verteld dat genoeg teven ook van karakter veranderen? En dat de vacht veel slechter word? En dat de teef een grotere eetbehoefte krijgt maar juist minder mag eten omdat ze anders te dik word? Nogmaals, ik weet dat het kort dat is maar annuleer die afspraak en plan over 4 maand een nieuwe afspraak. Dat is echt beter voor de gezondheid van jullie hond, zowel mentaal als fysiek.
Ik raad u aan om ook even de rest van het topic door te lezen, dat kan denk ik erg verhelderend zijn. Hopelijk hebt u wat aan deze informatie.
Wààrom wil je ma het eigenlijk nu al??
Kan niet slapen dit spookt door mn hoofd.
Is net hetzelfde als dat je een kind van zes opereert om haar baarmoeder eruit te halen of de eierstokken door te knippen...
Ik begrijp ook de ouders van Anette, wanneer de dierenarts hun vertelt dat zes maanden een goede leeftijd is voor een teefje te steriliseren, dan kan ik me goed indenken dat ze voor de kennis van de dierenarts gaan.
Hebben wij voordat we op HP ook niet altijd gedacht, dat de dierenarts de beste kennis heeft ?
hier in de encyclopedie staan twee stukken over castratie, de ene .....
castreren voor de eerste loopsheid, de tweede na de eerste loopsheid, als deze ouders dan in de encyclopedie kijken, weten ze het ook niet, en gaan ze vanuit dat de dierenarts het wel weet.
Arjen, of het moderatorteam zou even moeten kijken naar deze twee artikels in de encyclopedie, een er van verwijderen, want dit vraagt om grote misverstanden.
Ook Anette heeft het artikel gevonden dat voor de eerste loopsheid het allerbeste is om te castreren, niet zo gek dat er twijfel ontstaat bij Anette en bij haar ouders.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?