Rocky is te ver gegaan… happen naar een kind! En hoe dan verder?

Sorry... Maar loopt dit topic niet een beetje uit de hand?

Ja het is een rot situatie wat nooit had mogen gebeuren, maar het is nu eenmaal wel gebeurd. Tot nu toe is er dan ook nog niks ernstig gebeurd,en dat wil Suzan duidelijk voorkomen! Daarom plaats zij haar verhaal hier, ze zoekt hulp en advies voor het welzijn van haar hond, elke andere hond, kind en mens.

Dus harde verwijten maken heeft echt geen zin! Suzan doet er alles aan om dit soort situaties in de toekomst te voorkomen. Wel we ze de vrijheid van haar hond ook niet ontnemen dit vind ik dan ook terecht. Suzan is met Rocky al zo ver gekomen en daar heeft ze heel veel werk en moeite voor gedaan. Dus waarom zou ze hier ook niet doorheen kunnen komen?

Volgens mij zijn we hier om elkaar te helpen en niet om elkaar of elkaars hond zwart te maken.

Ik vind het niet eerlijk dat Suzan om hulp en advies vraagt, en dat ze zich dan maar moet gaan verdedigen.

ook even wat gemist...en niet alles gelezen

Maak je niet druk ...doorademen, je bent goed bezig

Ups en down's zijn onderdeel van een niet gemiddelde hond hebben!!!!

(of het nou angst is of agressie)

Je hebt de wereld niet onder controle en weet nooit alles.

Het irritante is dat mensen altijd zeggen bij mij doet hij het niet..want bla bla bla

oke mijn hond is angstig voor mensen maar de reactie is  anders..

wel net zo fout..paniek

aankijken lok geluidjes aandacht...genoeg voor Waldo om te denken...pff die sla ik over..achter de baas en indien los 5 meter achter de baas

of achter hun..de dode hoek techniek (ik zie hun en zij zien mij niet)

(nu was dit een joch van 14 ...puber)

Jou hond vond zijn energie maar niks  maar bleef beleeft waarschuwen

Nu weet je dat je dit soort omstandigheden beter kan mijden..

hond achter je bevelen en geen contact

Tegen de persoon zeg ik gewoon sorry dit gaat niet lukken ik heb een rare aardappel,doei 

draai me om en loop weg...en wie loopt er braaf mee zonder extreme hartverzakking?

Maar dit soort momenten horen echt bij het hebben van een niet gemiddelde vogel  

Geeft niet Linnette. Ik ben me ervan bewust dat ik zelfs ook wel eens rake uitspraken kan uitdelen hier. Nu moet ik zelf ook kunnen incasseren.

Dat dit geen 'gossie en ahhh' topic zou worden, wist ik op voorhand.

Ik had er ook voor kunnen kiezen dit nooit te vertellen.. maar liever leer ik hier van. Al had ik de reacties over een 'enkeltje dierenarts' echt niet verwacht.

 Hier had ik dan eerder overheen gelezen(had je dit al eerder zo duidelijk neer gezet?) Ik heb de hele tijd ook de indruk dat hij vanaf de lijn heeft aangevallen.

Ik vind zeker wel,dat jij met het los klikken hem 'toestemming' hebt gegeven om zijn onzekere-stress-agressie te uiten.
Nee jij kent je hond het beste.

Blijf nu echt in jezelf geloven,niet zo onzeker,want dan kom je dus in dit soort situaties.Je zegt nee,en de puber blijft lekker door drammen,dat hij alles wel in de hand heeft...hij kent jouw hond helemaal niet,jij wel..en hij reageerde al zo defensief toen de jongen al schreeuwend en loeiend naar zijn vrienden ging rennen ,richting jullie kant.Dat was al voldoende om te zien dat je hond heel direct hoog in zijn onzekerheid zat,hij stond op een metertje afstand hem weg te blaffen,als hij had gewild dan was hij er dírect toen al op gesprongen.

Nu liet hem hem weer los..in mijn ogen zeker wel(nog helemaal hoog in zijn stress moment,die stress hormonen van daarnet zijn dan écht nog niet gezakt) een goedkeuring van 'regel jij het zelf maar'. 

Leer hier nu echt van,blijf alles scherp in de gaten houden,koop een hele lange losse lijn,roep hem echt bijtijds bij je,wees op elke stap van een ander voorbereid( zoals een jongen die opeens besluit vanuit het niets al luid schreeuwend dat veld op te komen rennen).Leer ervan dat Rocky dat dus als zéér dreigend ervaart en wil/moet gaan handelen.

Gelukkig luistert hij wel naar je,maar jij moet je ogen overal open hebben.

Het is idd niet meer echt super ontspannen lopen,maar je weet nu wel waar je aan toe bent.Heel veel meer ruimte voor Rocky,en heel goed bijtijds aanlijnen...mits je ook echt in grote gebieden loopt...als jou losloop gebieden net zo klein zijn als hier bij mij in Den haag...dan zou ik er niet eens meer aan beginnen(ik zou dan minimaal de ruimte voor ogen willen hebben zo groot als een voetbal veld,met openheid,zodat je alles goed kan overzien).

En anders echt gaan laten wennen aan een muilkorf,dat kan jou namelijk ook een rustig gevoel geven,waardoor jullie weer beter kunnen gaan bouwen aan het vertrouwen op elkaar.

Je hond is gewoon erg gevoelig voor prikkels en dreigingen die jullie onderweg tegen komen,niet iets om op zijn beloop te laten.

Heel mooi omschreven Soraya!

 ik krijg spontaan medelijden met kinderen die nooit zonder ouder mogen buiten komen. wij mochten vroeger ook gewoon op 9 jarige leeftijd buitenspelen in het speeltuintje achter de blok. we kregen ook regels opgelegd maar het eerste kind dat altijd naar zijn ouders luistert (ookal zijn ze er niet) moet nog geboren worden.

ik vind het een beetje een omgekeerde wereld aan het worden. ik leef liever in een wereld waar mijn kinderen nog van een beetje vrijheid kunnen genieten en ze niet gelijk gebeten worden als ze dan toch een keer naar een vreemde hond toe gaan. 

Dat snap ik en een 'gossie en ahh' zou ik ook niet willen. Maar als er echt een oordeel komt met direct naar de dierenarts gaan een spuitje te geven gaat mij wel te ver. Rocky heeft die jongen niet gebeten.  Het was inderdaad de grens en daar moet wat aan gedaan worden. Daar is dit topic dan ook voor.

Als iemand besluit dat, wie zijn hond dan ook een spuitje moet krijgen. Dan mag hij de hond nog wel eens een weekje (op zijn minst) gaan observeren of dit wel echt de juiste oplossing is. Daar kan niemand en echt niemand beoordelen aan de hand van deze situatie.

klopt wel wat je zegt .... mijn kinderen hadden ook de ' vrijheid ' om alleen buiten te spelen doch wetende dat er in elk wijkje waar ze waren er een ouder daar op hun aan het letten was. 

maar het gaat erom dat je als ouder je kinderen al zo vroeg als mogelijk is duidelijk maakt dat je niet zomaar op een hond afgaat. 

In ons geval altijd honden gehad en onze kinderen wisten niet beter dan ... je kunt elk hond aaien want dat kon bij die van ons ... nee dus ... niet elke hond is als de onze. 

 Tuurlijk mag een kind van 9 jaar wel buitenspelen zonder ouders. En nee, kinderen luisteren niet altijd naar zijn/haar ouders. Maar als een er iemand met een hond aankomt lopen en de kinderen komen daarop af en diegene zegt, laat de hond maar met rust, dan mag een kind van 9 jaar daar toch wel naar luisteren, dacht ik zo.    

Ik mocht vroeger ook gewoon alleen buiten spelen,vanaf 7 jaar al het hele blok om,waren 6 flats,met achtertuinen.

Nu had ik toen ook al een gróte voorliefde voor honden,wilde ze aaien/aandacht geven(aaide toen al onderhands) ,vroeg altijd of de honden lief waren en of ik mócht aaien!

Voor de kinderen en ouders van nu lijkt mij voorzichtigheid en beleefdheid geen rare gewoonte.

 de post die je quote was niet op jou bedoeld anders had ik de post van It's just me niet gequote. voel je niet zo direct aangevallen. 

Gek he?

Dit is mijn topic.

Ik neem aan dat we het niet over de hond van mijn achterburen hadden??
En ik probeer me ook niet aangevallen te voelen, al wordt ik wel degelijk aangevallen, door jou onder andere!

 tuurlijk mag je dat verwachten van een kind van 9, net zoals ik als ouder mag verwachten dat jij als baas er alles aan doet om te vermijden dat jouw hond mijn kind schade aanbrengt als mijn kind dan toch een keer zich misdraagt.

mijn zoontje liet een keer plots mijn hand los en rende zonder nadenken de straat op... dat mag hij ABSOLUUT NIET (en dat heeft hij achteraf goed geweten!) maar als er dan op dat moment een auto aan kwam mag ik als ouder wel hopen dat de bestuurder er alles aan doet om mijn zoon niet aan te rijden. met honden vind ik dat hetzelfde.

ik zie niemand beweren dat dat niet zo is Linneke.

Je houd hier een heel verdedigingen offensief… maar ik zie de daadwerkelijke aanleiding niet?

Ik heb een inschattingsfout gemaakt, net zoals dat in het verkeer kan gebeuren. Dat is niet hetzelfde als roekeloosheid!

 Ik zal ten alle tijden mijn best doen om te voorkomen dat mijn hond  een kind wat aan zou doen. Ik spring er zelf tussen, dat geldt niet alleen voor een kind maar voor elk levend wezen.  

Maar......en ik bedoel dat niet rot, in jouw geval met je zoontje, had niet jouw zoontje jouw hand moeten vasthouden, maar jij de hand van je zoontje. Dat vind ik dezelfde verantwoordelijkheid, van moeder naar kind, als van baas naar hond.

De meeste ouders leren hun kind om eerst te vragen eer ze de hond mogen aaien of niet.
Althans dat werd míj wél geleerd.
Helaas gebeurd dit niet altijd en zal je je daarop moeten voorbereiden wanneer je weet dat het fout kan gaan.
Ik vertrouw mijn hond niet bij kinderen ( nee ze heeft nog nooit een kind gebeten ) dus als ik al kinderen ( of volwassenen ) op mijn hond af zie komen zeg ik bij voorbaat al 'neen'
Ik weet dat mijn hond ' vals' is dus houd er rekening mee.

Als er een kind op hus af stormt zou ik dan hetzelfde reageren als bij Luna ?
Nee ik denk het niet.
Ik weet niet beter dat hus niks doet.
Mocht ie nou zo schrikken en wel een ( waarschuwings) hap geven , moet ik hem dan meteen maar laten inslapen?
Neen ik denk het niet.

Dat zou toch van de zotte zijn.
Dan zou ik zelf ook een spuitje moeten krijgen.
Ik heb weleens iemand geslagen uit schrik.
Een reactie.
Wat met een hond ook zo is.

De hond van Suzan waarschuwde al met wegblaffen.
Dit lukte niet want de jongen kwam nader.
Hond word losgelaten en vliegt de jongen aan.
Zou hij werkelijk willen bijten zou deze jongen er niet zonder kleerscheuren vanaf gekomen zijn.
De eerste waarschuwing werkte niet dan maar op een andere manier.
Ik vind dit geen zwaar iets wat de hond heeft gedaan.
Hij had wel degelijk genoeg kans gehad de jongen te kwetsen.
Maar die had geen schrammetje.

Degeen die zeggen dat inslapen wellicht een keuze zou moeten zijn zouden eerst nog is uit kunnen leggen hoe de hond anders had moeten reageren als deze iemand uit de buurt wilt hebben. Al dan niet bij het baasje vandaan.
Ik denk niet dat er een antwoord is.
De hond heeft niét gebeten maar gewaarschuwd en geprobeerd de dreiging weg te krijgen.

Ik vind echt veel reacties buiten alle proporties. Dat is geen advies geven maar iemand compleet afbranden.

Zoals ik een en ander begrijp gaat het al een hele tijd goed met Rocky. Suzan baalt nu als een stekker dat ze een verkeerde inschatting gemaakt heeft en Rocky zo uit zijn slof schoot. Heel begrijpelijk. Ik zou ook stevig balen en enorm geschrokken zijn.

Maar om Rocky nu gelijk als een ongeleid projectiel, valse hond, meerdere bijtincidenten enz enz te gaan beschrijven vind ik wel heel erg overdreven. 

En echt.....ik word er heel verdrietig van dat maar zo gezegd wordt dat je Rocky beter in kan laten slapen........ Onbegrijpelijk!!

Jammer dat er niet meer goede adviezen gegeven worden. (natuurlijk lees ik er wel een aantal...) Ik hoop dat dit echt eenmalig was Suzan en het te maken heeft met de samenloop van omstandigheden. Volgende keer je gevoel en eerste ingeving volgen. Die was nl dat je hem liever niet los wilde laten. 

Sterkte mupke xx

Thanks, heel lief van jou! Mijn Rock gaat nergens heen hoor! En de buurtkindertjes kunnen morgen gewoon lekker buiten spelen.

ik wandel ontspannen op straat dus hou ik mijn zoon niet de hele tijd strak bij de hand. ik heb zo'n harnasje met leiband voor kinderen nooit wat gevonden en vind het ook heel zielig als ik het zie. een kind is toch geen hond dat je ten allen tijden kort houdt op straat.

Hier spelen de kinderen ook allemaal buiten. Zelfs op de renvelden en uitlaatterreinen voor de honden. Toch moet ik het eerste kind nog tegenkomen die niet aan ons vraagt of hij/zij de hond mag aaien. Misschien woon ik wel in een heel apart dorp waar kinderen dat soort dingen gewoon geleerd is? ;-)

Nou hier in de stad hebben kindjes oren en een mond... Misschien lala achtig ik weet niet of die bij jullie er ook zo uit zien?

In ieder geval kunnen deze kindjes dus vragen mag ik uw hond aaien? Wat ze meestal doen. Doen ze dat niet dan kunnen je tegen ze zeggen 'lieverd ik heb liever niet dat je in de buurt komt'. Of 'je mag de hond niet aaien mop'. Als extreme optie voor de gevallen die nog moeten wennen aan de dingen aan de zijkant van hun hoofd kun je ook nog een ferme 'HE' gebruiken om ze vervolgens te wijzen op de functie er van.

Daarbij weet ik niet in welke wereld mensscherpe honden alle kinderen opvreten die ze zien of die iets onverwachts doen? Hier in lala land in ieder geval ook niet. 

Ik snap dat je voor je vrouw opkomt enzo en als iedereen hier een beetje had opgelet hadden ze nog wel geweten wie Liek was. Zo kinderachtig te zeiken over een anonieme gast gaat dus nergens over. 

Maar zo zwart wit alles op een hoop gooien gaat ook nergens over. Dan is het misschien tijd eens naar lala land te gaan en te zien hoe het gaat. 

 Ik heb het ook niet over een tuigje voor kinderen gehad, maar het is schijnbaar toch nodig om hem strak aan de hand te houden bij een autoweg. Het had dus heel erg fout af kunnen lopen. 

 inschattingsfout of niet, het neemt niet weg dat Rocky al ongewenst gedrag vertoonde voor je hem aanlijnde.

ok, hij waarschuwde en je hebt dat genegeerd maar evengoed heeft die jongen zijn waarschuwingen ook genegeerd. als je Rocky niet had los gemaakt dan had je er nog op moeten vertrouwen dat die jongen niet naar Rocky was toegekomen want dan had Rocky die jongen alsnog aangevallen. 

gebeurde 1 keer in een rustige straat, waar je ook maar 30 mag rijden, op een rustig moment van de dag. we moesten die straat over maar hij vond dus dat we daar over moesten en niet een stukje verder. 

toen vorig weekend een auto keihard door het rood reed had dat ook heel erg fout kunnen aflopen. dat mijn zoon mij 1 keertje ontglipte maakt van mij geen onverantwoorde moeder.

Goed Suzan je "kent mijn manier" wel ondertussen. Alleen denk ik dat hetgeen je nu stelt toch iets anders ligt als dat je nu blijkbaar ervaart.

Ik snap je teleurstelling zeker, maar aan de andere kant heb ik me ook al vaak uitgesproken over wat ik vind van kruisingen en vooral over degene die totaal ontypisch karakter vertonen. Je noemt je hond als het je uitkomt iets van pitbull, dus ga ik uit van hetgeen je schrijft en kijk ik ernaar als zijnde een pitbull en wat wenselijk is binnen het ras.

Wellicht zijn de verkeerde reacties van mij blijven hangen, want als ik terug lees zie ik namelijk dat ik in 2e instantie, na het even op me in te laten werken ook dit schreef:

In mijn ogen heb je 2 opties, 1 zijn rust gunnen, 2 met korf en echte begeleiding van een prof (en dus niet zo'n standaard GT die eigenlijk net zo veel weet en kan als jij zelf), maar dan zal jij wel +100% vertrouwen moeten hebben, want anders is het gedoemd te mislukken. 

Tot zo ver mijn haat campagne.... Moet eerlijk zeggen dat ik nu ook wel teleurgesteld ben.

Ook schreef ik:

Overigens heb ik 2 opties gegeven en hoop ik dat ze de wijsheid heeft om de juiste keuze te maken. TS zit in een hele lastige vervelende situatie die ik niemand gun omdat ik zelf weet hoe hart verscheurend die is en TS weet best dat ik bereikbaar ben als ze dat zou wensen

Gezien ik duidelijk een andere kijk heb als de meeste en ik al het gevoel had dat je hun mening/advies prettiger vind als mijn kijk, laat ik je de ruimte om bij mij erop terug te komen mocht je dat willen.

Het klopt dat ik niet blij ben met dergelijke kruisingen, is geen geheim, dat moet je geweten hebben als je mijn teksten leest. Echter wil dat niet zeggen dat ik je hond de dood in wens, ik hoop alleen dat het niet weer het zoveelste kranten artikel word. Mijn kijk op dit soort zaken zal afwijken van degene met "normale" honden. Ik word namelijk wel elke keer geconfronteerd met incidenten, op het werk, buiten op straat enz. In de meeste gevallen zijn het geen pitbulls of staffords, maar kruisingen. Iets wat voor mij meetelt is wat ik acceptable vind voor een pitbull of stafford of mix waar deze in voorkomen, voor mij is elke vorm van dreiging naar de mens niet te aanvaarden.   

Ik ben erg hard, ja dat zal vast zo opgevat kunnen worden. Ik wind er geen mooie praatjes omheen en schrijf wat ik vind gebaseerd op hetgeen iemand schrijft en geschreven heeft in het verleden en het ras waar over het gaat. Zou dit een herder achtige zijn geweest zou ik anders gereageerd hebben. Dat ik over kinderen begin is niet vreemd, het is namelijk mijn grootste angst en daar zie ik veel gevaar voor. Stom toeval dat er net weer een incident in de krant staat met een kind, maar dat is het eerste waar ik aan moest denken na je OP.

Overigens werd ik het meest geprikkeld van je vragen:

Zal het dan altijd een strijd blijven met Rocky?
Zal hij me steeds weer verrassen en steeds een stukje verder gaan?
Waarom vloog hij deze jongen aan?
 Gaf ik hem een okay sein door hem los te laten?
 Waarom is het steeds verkeerd, waarom gaat het zo snel fout! 
Waarom voelt het nu alsof ik met een tijdbom wandel?
 Kan ik mijn hond ooit nog gaan vertrouwen?

Ik herken deze vragen maar al te goed. Ik heb ze mezelf ooit ook gesteld. Heb regelmatig mensen aan de telefoon die zich ook deze vragen stellen en zich tot ons wenden. Ik kan je zeggen dat dat er steeds weer inhakt, maar ik nooit die mensen in de kou laat staan. Maar heb genoeg mensen gezien, nee families gezien, waarbij hun hond hun leven zo ging beheersen dat je je af moet gaan vragen of men niet veelste ver gaan. Kinderwensen die ineens de ijskast in ging, mensen die niet meer over de vloer kunnen komen, banen die opgezegd werden, verhuizen naar het hutje op de hei en dan zelf dood ongelukkig zijn. Aan een ieder zijn keuze, maar als het zover komt denk ik dat men de weg kwijt is. Een hond moet een aanvulling zijn op je leven en geen last. Om nog maar te zwijgen over de duizenden euro's aan allerlei hulp die weinig tot niets of verergeringen van de problemen hebben gezorgd.

We hebben leuke "gesprekken" gehad en hopelijk is dit niet het einde daarvan. Ik heb niets tegen je of tegen je hond ik maak me ernstig zorgen en uit me blijkbaar onbegrijpelijk....

 Ik zeg ook niet dat je een onverantwoorde moeder bent, maar ik lees tegenstrijdige antwoorden, maar misschien begrijpen we elkaar verkeerd. Wie ben ik om iemand te verwijten dat hij/zij het niet goed doet. Laten we het verder bij het topic houden, daar heeft Suzan meer aan.  

In dit Lala land met mijn niet mensscherpe honden komen er geen kinderen meer op mijn honden afgestormd omdat Spot dat eng vindt. Ik spring ertussen. Klaar. Ook een dorpje... 

Elke ontmoeting van mijn honden met kinderen gebruik ik om ze er wat over te leren zodat ze in het vervolg zelf veiliger zijn (de kinders dus). Er zijn zat kinderen die luisteren. En een paar hele fijne die mij echt geholpen hebben Spot over zijn eerste schrik heen te helpen. Maar de moeder die niet ingreep toen haar kind ineens recht in het gezicht van mijn hond begon te schreeuwen en woest in zijn handen klappen ... Daar kon ik echt niet bij. Gelukkig koos Spot voor het stapje terug en wij zijn direct weg gelopen, mijn gesprek met de moeder acuut onderbrekend. Ik kreeg echt een halve hartverzakking.

Hier een vrij rustig stadje, omdat Lola een leuke uitstraling had, en het meestal leek alsof ze lachte, vroegen kinderen uit de buurt weleens of ze haar mochten aaien en dan legde ik uit dat de hond uit een asiel komt en bang is en daarom zou kunnen happen. Dat wisten ze dan voor de volgende keer ook. En bleven dan gewoon op afstand. Gewoon even communiceren en uitleggen kan al veel oplossen.

Een keer was ik wat verder weg en Lola lachte weer en ineens komt een heel kleine krullebol met een stralende lach en wijdopen armpjes en wil Lola omarmen. Een engels kindje, dus ik roep heel hard NO steek mijn hand uit en spring ertussen. Lola bleef heel rustig niets aan de hand. Het kindje schrok van mij en droop af, ik probeerde nog te verklaren maar daar was het te klein voor. Dat is het enige incident met kinderen dat ik me herinner dat mis had kunnen gaan als ik niet ingegrepen had. Maar waarom loopt een hoogstens driejarig kindje alleen op de straat alleen onder toezicht van een paar net iets oudere kindjes vraag ik me dan af.

Mijn punt is dus, oudere kinderen die de leeftijd hebben alleen buiten te spelen kan je prima uitleggen dat ze de hond niet moeten aaien. En de kans dat je heel kleine kinderen tegen komt die zonder toezicht op straat zijn is heel klein en bovendien kan je als het niet vertrouwd ook nog omkeren.

Iemand die zijn verantwoordelijkheden neemt zoals Suzan loopt naar mijn mening veel minder risico's op incidenten dan iemand die er veel te licht over denkt en alles maar op zijn beloop laat.

Ik zou Rocky ook nooit aan iemand meegeven bijv. en er ook zeker geen harde trainer oid bijhalen die het wel even op zal lossen  met een schokband of weet ik wat voor hondrespectloze oplossingen, dan worden de risico's alleen maar groter. Rust brengen in de hond en de wandelingen en verantwoording nemen is het belangrijkst. Veiligheid gaat idd voor alles.