Inmiddels heb ik al een paar keer een topic gestart over Bailey... via dit topic wil ik haar ontwikkeling met jullie blijven delen.
Inmiddels woont Bailey 8 weken bij ons, nadat ze bijna 4 maanden in het dierenasiel heeft gewoond.
Bailey is een kruising Bouvier des Ardennes en is ruim 4 jaar.
Qua achtergrond weten we weinig van haar, ze is in het dierenasiel terecht gekomen door een inbeslagname.
Je merkt wel aan Bailey dat ze een hele goede opvoeding heeft gehad, ze kent de commando's door en door. Daar zijn we natuurlijk erg blij mee...
Thuis is Bailey heel aanhankelijk en o wee, als ik de kamer uitloop, dan wil ze meteen achter mij aan. Ik ben thuis bezig om dit af te leren en haar heel bewust naar de plaats te wijzen.
Buiten is echter een ander verhaal... zodra Bailey aan de lijn loopt is het een drama wanneer we een andere hond tegenkomen... het is dan hangen in de lijn, trekken als een bezetene en blaffen als een idiote trien.
Wij zijn er inmiddels achter gekomen dat er geen agressie in Bailey zit... ze heeft 3x een moment gehad dat ze los was en er een andere hond aan kwam die wel aan de lijn liep... Help!!! Wat deed Bailey, ze rent erheen, een rondje erom heen en komt vervolgens terug... dit wordt dan uitbundig beloond.
Maar zodra ze aan de lijn is... drama!!!
Ik hoop Bailey het vertrouwen te kunnen geven dat ze zich niet als een bezetene hoeft te gedragen als we een andere hond tegenkomen op straat.
Ik ben hier dan ook druk mee aan het trainen.
Via dit topic wil ik jullie op de hoogte houden van de ontwikkeling van Bailey, maar ook jullie op de hoogte houden van welke training ik toepas bij Bailey.
Voor het trekken aan de lijn, wanneer Bailey zich gedraagt als een bezetene heb ik een Gentle Walker gebruikt... deze hangt inmiddels aan de kapstok.
Voor Jack heb ik een tuigje van Rogz... deze is inmiddels ook aanschaft voor Bailey i.c.m. haar halfcheck. Daarnaast wordt Bailey uitbundig beloond voor haar gewenste gedrag.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Vanavond met Jack en Bailey het laatste rondje gelopen... dit was rond 22.00 uur.
Het begin ging super...
Mijn voornemen was om het helft voor de helft te doen en dan weer naar huis... echter liep Lucas met Jack richting speeltuin. dus moest ik daar wel even naar toe lopen.
Zijn we daar komt er vanuit mijn ooghoek een vrouw aanlopen met 2 honden.
En ja hoor... Bailey zag het ook.
Mevrouw gaat als een bezetene te keer... blaffen als een gek (zware blaf en die galmt lekker door de wijk) en springen/trekken.
Ik heb Bailey verder uit de situatie gehaald, echter heeft ze dan zoveel kracht dat ik er op een gegeven moment voor heb gekozen om te stoppen en te blijven staan.
Op het moment dat de honden uit beeld waren kon ik Bailey laten zitten en toen ze redelijk rustig zat, heb ik haar een aai over de bol gegeven en een koekje.
Normaliter loop ik 3x een ronde van circa 15 minuten en 1x een lange wandeling van 40 - 60 minuten.
Jullie begrijpen misschien dat het gedrag van Bailey maakt dat ik niet helemaal ontspannen met de honden naar buiten ga. Dit voelt Bailey als geen ander.
Ik probeer dan ook tijdens de wandelingen heel duidelijk de rustmomenten in te bouwen. Zo moet Bailey als we de voordeur uit zijn eerst gaan zitten, heeft ze dat gedaan, krijgt ze wat lekkers en gaan we verder. Ook tijdens het wandelen probeer ik deze momenten in te bouwen.
Nu is mijn plan als volgt:
Daarnaast wil ik dan om de dag met Jack en Bailey naar het bos, in het weekend op zaterdag & zondag.
In dit bos komen we geen andere honden tegen en kan Bailey haar energie lekker kwijt.
Ik heb voor Bailey een snuitje... dit vind ze echt helemaal niks, ze wordt dan gestresst.
Hoe kijken jullie aan tegen mijn plan?
Ik volg!
Uitvalverhaal komt heel erg bekend voor. Je gevoel ook soms ook zo frustrerend..
Waarom heb je een snuitje voor haar? Ik begrijp als ze los is uiteindelijk niets doet.
Mijn hond luistert beter los dan vast, focus ligt dan veel meer op mij. Als hij aan de lijn zit is het zeer moeilijk zijn aandacht te krijgen ook met iets wat wel heeel lekker is. Herken je dat ook?
En je plan, ik vind het eerlijk gezegd moeilijk daar een inschatting over te maken. Oke het is stressvol maar het is aan de ene kant natuurlijk ook leuk. Is het geen idee om vaker naar het bos te gaan? Ik loop savonds altijd laat en sochtends beetje afhankelijk van hoelaat we opstaan etc. Daarbij kies ik wel gebieden uit waar het redelijk rustig is. Ook daar kan het soms wat drukker zijn, maar nooit hordes honden.
Loopt ze iedere dag los? Is het geen idee om iedere dag naar het bos te gaan en juist dat positieve eraan te geven, lekker los rennen lekker samen bezig zijn?
In het begin toen we Bailey hadden hebben we een snuitje gehaald... deze ligt nu mooi in de la met andere dieren spullen... deze gaat langzaam richting prullenbak...
Vanmorgen heb ik de 1e wandeling om 6.00 uur gemaakt met beide honden... dit was een relaxte wandeling, lekker snuffelen, geen andere honden. Heerlijk!
Ik herken je verhaal dat als de hond los is, de focus veel meer op mij gericht is, aan de lijn is er wel focus, maar als er een andere hond in zicht is, niet meer.
Ik zou wel vaker naar het bos willen gaan, maar het moet ook haalbaar zijn als straks mijn zoon weer naar school gaat.
Mijn plan is om op maandag - woensdag - vrijdag naar het bos te gaan en dan natuurlijk het weekend. Op deze dagen kan ze lekker haar energie kwijt, kan ze rennen wat ze wil... heerlijk!
Nu gaat Bailey straks op de dinsdagavond naar de hondenschool van het dierenasiel... misschien is het dan een beter idee om op dinsdag met haar naar het bos te gaan?
Ik heb Bailey wel loslopen zodra het eigenlijk kan en mag... en natuurlijk wordt ze altijd beloond, danwel met stem, danwel met een lekker koekje als ze terug komt, we gooien met stokken wat ze helemaal geweldig vindt.
Straks in ieder geval heerlijk het bos in met Jack & Bailey...
Als ze iedere dag los loopt kan ze lekker haar energie kwijt. Ik vind dat ook altijd heerlijk om te zien. Fijn dat de wandeling zo rustig verlopen is denk ook kwestie van uitproberen, zie je vanzelf aan d'r hond. Verder denk ik dat je prima bezig bent lekker positief trainen en voortgang boeken
Vanmorgen met beide honden naar het bos geweest... hier zijn paden, waar je geen andere honden tegenkomt. Hier kan Bailey lekker haar energie kwijt... maar Jack vindt het ook geweldig!
's Ochtends vroeg om 6.00 uur bevalt me erg goed... en net naar het bos was ook heerlijk.
We zijn er een uur geweest en de honden hadden beide de tong op de grond hangen toen we bij de auto kwamen.
We kwamen in het bos wel langs een boerderij waar ze honden hebben, de honden zaten veilig achter een hek, Bailey ging er wel voorstaan, maar blafte niet... ik natuurlijk blij en Bailey uitbundig beloond...
Via dit topic wil ik jullie op de hoogte houden van de ontwikkelingen... en misschien een "hulp" kunnen zijn voor anderen die een hond hebben met dergelijk gedrag.
Hier een 2-tal foto's:
Bailey geniet volop...
Lucas & Jack... dikke maatjes...
Zowel Bailey als Jack dragen een tuig van Rogz... wanneer ik met Bailey door de wijk loop heeft ze ter ondersteuning haar halfcheck om.
Up-date zondag 3 augustus:
Vanmorgen een tijdje met Bailey op het bankje op het grote veld voor ons huis gezeten.
Dit is een veld omheind met bosjes en dergelijke.
Er zijn meerdere honden langsgekomen, in het begin was het blaffen toen we erheen liepen, want ze zag een andere hond.
Eenmaal op het bankje heb ik haar laten zitten... daarna heb ik haar laten liggen.
Gewoon rustig om zich heen kijkend.
Ik ben haar vervolgens gaan kriebelen bij het borstbeen en wat doet mevrouw... gaat ze heerlijk op haar rug, in het zand liggen, poten omhoog.
Geweldig om te zien...
Toen nog ff een stukje gelopen en weer terug over het veld.
We zagen meerdere honden... ik heb Bailey op dat moment laten liggen. Ik ben pas verder gelopen toen de honden uit beeld waren.
Kortom: we kwamen ontspannen thuis...
En straks gaan we weer lekker naar het bos met Jack & Bailey.
Up-date maandag 4 augustus:
Vanmorgen om 6.00 uur ruim een half met de honden gelopen... dit was heerlijk!
Bailey luistert goed naar de commando's... en natuurlijk wordt dat beloond.
Geen andere honden tegen gekomen.
Vanmorgen rond 10.30 uur... hup in de auto en lekker naar het bos. Daar hebben we een uur gelopen.
Voelt geweldig... Bailey kan lekker haar energie kwijt... het is rennen, genieten en Jack geniet ook volop.
Net ff met de honden naar het veld tegenover ons huis geweest... een plas gedaan en toen is vrouwtje op een bankje gaan zitten en ff genieten van het weer en de rust. Jack & Bailey lagen rustig bij me.
Quality time... en ik wil Bailey meegeven dat naar buiten gaan ook leuk is.
Na een half uur terug naar huis, wil ik de hoek omlopen, komt er een hond aan.
Bailey zag de hond ook... hup omdraaien en we gaan via de andere kant naar huis.
Ik kon Bailey goed meekrijgen, ze keek nog wel een keer om en blafte (waarom ook niet... ).
Bij huis ben ik eerst op een muurtje gaan zitten om Bailey tot rust te laten komen, en hierna zijn we pas naar binnen gegaan.
Maar de ervaring van vandaag = positief
Up-date woensdag 6 augustus:
Vandaag is Bailey precies 9 weken bij ons.
Met kleine stapjes gaat het beter. Ik wil Bailey graag het vertrouwen geven dat naar buiten gaan leuk kan zijn.
Vanmorgen om 5.45 uur heerlijk 45 minuten gelopen met de honden. We kwamen geen andere honden tegen en zowel Jack als Bailey leken voldaan na de wandeling.
Rond 11.00 uur ben ik met Bailey naar het veld gegaan. Ze heeft ff geplast en ik ben daarna op het bankje op het veld gaan zitten en Bailey is naast mij gaan zitten en vervolgens gaan liggen.
Hier hebben we 10 minuten gezeten en we hebben het gevoel op ons af laten komen dat het ontspannend was. Een mooie ervaring.
Daarna alleen met Jack gelopen, ook dit was ff fijn.
Rond 17.00 uur de honden in de auto en heerlijk een uur gelopen in het bos. Bailey genoot...
Vanavond nog ff een plasje en dan is de dag van vandaag alweer voorbij...
De ervaring van vandaag = positief
Hier nog een 2-tal foto's van vandaag:
Up-date vrijdag 8 augustus:
Vanmorgen weer heerlijk met Jack & Bailey naar het bos geweest...
Hieronder een foto van Bailey en haar oogcontact met een koe...
Ik merk dat bij mezelf het plezier van het wandelen terug komt.
Soms ben ik nog wel terughoudend en voorzichtig, maar doordat ik er bewust voor heb gekozen bij ons huis voor nu geen lange wandelingen te maken, maar daarvoor 1x per dag naar het bos te gaan voor een uurtje, ervaar ik bij mezelf geen stress.
Voor nu voelt het goed, 's morgens om 6.00 uur een half uur wandelen en overdag een uur naar het bos en dan 2x een korte toiletronde.
Jack & Bailey lijken ook tevreden.
ik heb je verhaal met plezier gelezen, en ga het ook volgen
beetje Jenna's verhaal, we hebben haar morgen 2 weken nu. Ze loopt ook nog (als een hondje) achter me aan in huis, dat laat ik gewoon zo, het zal vanzelf wel minder worden.
Buiten was ze heel springerig, niet gewoon aan de lijn lopen maar alle kanten op. Dit gaat nu ook al een stuk beter.
Ik doe het net als jij, s ochtends heel vroeg, en langzaam laten wennen aan het rythme, gisteren en vanmorgen ook lekker het bos in geweest, ze vond het super.
Bailey gaat dus hartstikke goed zo te lezen en aan de foto's te zien. Fijn, superfijn dat ze zo goed is terechtgekomen bij jullie
Bailey wil het liefst iedere stap achter mij aan... ik stuur haar dan heel bewust terug naar haar plaats. Hiermee hoop ik te bereiken dat ze voelt dat ik terug kom... terwijl alleen blijven heel goed gaat.
Ik heb voor mezelf de fout gemaakt om meteen bij ons in de wijk grote stukken te lopen met Bailey... toen kwam het uitvallen aan de lijn naar voren.
Terwijl ze dit niet deed met de toevallige ontmoeting met Jack.
Ik wil nu eerst voldoende zelfvertrouwen hebben, zodat ik Bailey ook vertrouwen en veiligheid kan bieden.
Het bevalt me trouwens erg goed om iedere dag naar het bos te gaan.
Bailey valt aan de lijn uit naar andere honden, dit uit zich in blaffen en als een gek in de lijn hangen.
Ik ga nu iedere dag 5 tot 10 minuten op het bankje zitten aan de overkant van ons huis. Dit is op een groot grasveld omheind door bosjes. Hier lopen honden langs, en ik wil dan dat Bailey rustig naast me ligt.
Dit doen we niet te lang, het gaat om het ervaren.
Maar wat leuk dat jullie Jenna een thuis hebben gegeven...
Gaat het goed met haar?
Ik lees met interesse je vorderingen met Bailey. Ik heb ook een hond die uitvalt aan de lijn. Dit bleek al snel nadat hij op bijna 2-jarige leeftijd bij ons kwam, nu bijna 3 jaar geleden. Heel wat trainingen verder, zelfs speciale cursussen, moet ik vaststellen dat het altijd wel een issue zal blijven. Wel heb ik in de loop van de tijd geleerd er zo goed mogelijk mee om te gaan, maar het gedrag zal nooit helemaal overgaan. Hij heeft nu eenmaal ruimte nodig aan de lijn. Ook ik kies er regelmatig voor om de rust op te zoeken; een wandeling over rustige polderweggetjes aan een flexlijn vinden we allebei heerlijk. Los lopen gaat goed, als alle honden los lopen en Scott de ruimte heeft om een hond te ontwijken. Dus eens per week ga ik naar een gebied wat daaraan voldoet, zoals in Teteringen, de Lange Duinen in Soest of Bosch en Duin (Loonse en Drunense duinen) om hem toch met honden in contact te brengen. Verder blijf ik cursussen volgen, maar niet meer op het uitvalgedrag. Ik heb pas een cursus zoeken en apporteren gevolgd. Ontzettend leuk en ontzettend leerzaam voor ons allebei. Ik heb ervan genoten dat Scott tussen de andere honden van de cursus zo ontspannen kon blijven en er een paar vriendjes aan over heeft gehouden. We gaan nu verder met speuren. Alles aan lange lijnen, dus geen risico op situaties die hij niet aan kan. Het grootste probleem is en blijft loslopende honden die op hem afkomen als hij aan de lijn zit. Vandaag nog gebeurd, meisje liep sms'end met een loslopende labrador reu (geldt een aanlijnplicht in het park hier). Ik dacht er met een grote boog om heen te kunnen, maar labrador kwam imponerend op Scott af. Tja, en dan zijn de rapen gaar; hij gaat door het lint. Ik heb gezorgd tussen Scott en de labrador in te blijven, rustig te blijven en de hond met een flinke brul weg te jagen. Het bevestigde maar weer dat rechtsomkeert maken bij de aanblik van een loslopende hond (mag hier trouwens nergens) het beste is. Scott heeft ook een flinke terugval doordat hij de ziekte van Lyme heeft gehad. Houd er rekening mee dat het uitvalgedrag nooit helemaal overgaat. Het heeft mij veel rust gebracht door dat te accepteren. Waar is trouwens dat heerlijke bos waar jij wandelt? Ik vind het moeilijk gebieden te vinden waar niet veel honden komen. Succes met Bailey!
Dank je wel voor je berichtje...
Bailey woont woensdag 10 weken bij ons... en de laatste dagen merk ik een klein beetje verschil bij haar.
Bailey valt aan de lijn uit naar andere honden... ze trekt dan als een bezetene aan de lijn, en blaft alsof haar leven er van af hangt... er is geen agressie bij haar waar te nemen.
Twee weken geleden had ik haar 's avonds laat los op het veld, komt er ineens een vrouw met 2 berner senners aan lopen. Bailey in een sprint er naar toe... ze had alle kans om kwaad te doen, maar wat doet mevrouw, rent erom heen en komt weer naar mij.
Vervolgens lijn ik haar aan en gaat mevrouw gek doen (lees: uitvallen).
Hierop heb ik besloten om met name de komende tijd de rust terug te brengen.
Dit betekent dus 's morgens om 6.00 uur een ronde van maximaal 30 minuten, tegen de middag (dat wijst de praktijk uit, is het gemakkelijkst) naar het bos, waar we ons een uur vermaken en geen andere honden tegen komen. En dan tegen 18.00 uur en 23.00 uur even een plasje buiten de deur en weer naar binnen... geen stress!
Daarnaast ga ik dagelijks met Bailey naar het veld tegenover ons huis, waar we nu een kwartiertje kunnen zitten en dan is het goed.
Zo leert ze dat het buiten ook leuk kan zijn.
Voor nu werkt dit erg goed.
Vanmiddag toen ik de deur uit kwam, kwam er een man met een hond langs lopen op circa 20 meter afstand...Bailey zag dit natuurlijk en blafte... ik kon haar echter gewoon meenemen de andere kant op, zonder dat ik fratsen moest uithalen om haar mee te krijgen.
Ik heb niet de hoop dat het gedrag helemaal overgaat, maar ik wil het wel meer onder controle krijgen en dat ze niet als een bezetene te keer gaat, omdat het niet nodig is.
De wandelingen van de afgelopen weken waren super en lekker ontspannen en dat voelt Bailey natuurlijk ook aan.
Als ik buiten toch een andere hond tegenkom, dan draai ik me gewoon om en neem een andere weg... en natuurlijk wordt Bailey dan uitbundig beloond als ze mooi meegaat.
Wij wonen zelf in Hengelo, Overijssel... ik loop met de honden iedere dag bij landgoed Twickel in Delden.
Goede aanpak lijkt me. Turid Rugaas heeft dit ook in haar boekje help mijn hond trekt (of valt uit) beschreven hoe je dit kan oplossen. Al zal je idd altijd alert moeten blijven denk ik.
Voor mij voelt het op dit moment goed... ik heb het gevoel dat Bailey zich ook prettig voelt.
Ik wil me steeds meer verdiepen in Turid Rugaas.
Up-date dinsdag 12 augustus:
Is het verbeelding???
Het lijkt er een heel klein beetje op... nee, ik wil het niet te hard schreeuwen, dat Bailey minder, en dan bedoel ik echter minder lang in haar gedrag blijft hangen wanneer ze een andere hond ziet.
Vanavond zat ze achterin mijn auto toen er een man met een hond langs kwam lopen... ja, loop er dan ook niet langs...
Bailey reageerde door te blaffen en heen & weer te gaan achterin de auto.
Ik hoefde maar 2x een hele duidelijke nee te zeggen en mevrouw was stil.
Vanavond naar het bos geweest... voor de verandering een ander bos, het Haagse Bos vlakbij Enschede.
Toen viel mij het volgende op:
Op een afstand van circa 250 meter stond een stel met hondjes.
Bailey zag dit. Ik ben blijven staan met Bailey en heb haar laten zitten, verder niks gezegd. Ik kon geen andere kant op.
Het stel besloot een andere kant op te lopen.
Hierop ben ik verder gelopen met Bailey, ze was soms iets drukker, hierop heb ik haar even tot de orde geroepen, door haar even te laten zitten, een minuutje.
Bij de kruising aangekomen, waar het andere stel stond keek Bailey niet meer op of om of ze die andere honden nog zag.
Ik ben de weg vervolgd en toen viel me op dat Bailey meteen in de bosjes dook om haar behoefte te gaan doen.
Dit is me overigens al eens eerder opgevallen.
Aan het einde van de weg stopte een auto... ja hoor, 2 honden springen eruit.
Ik heb er geen aandacht aan geschonken en die mensen liepen de andere kant op.
Bailey heeft er niet naar omgekeken.
Kortom: vandaag was wederom een mooie en leerzame ervaring
Maar morgen... gewoon weer naar ons eigen bos...
Dat klinkt goed, Liesbeth! Rust en vertrouwen, dat zijn wel de sleutelwoorden voor Bailey. Fijn dat je hier al zo snel achter bent en dat je er naar kunt handelen. Onverwachte situaties blijven; mensen met hond die om de hoek komen, een fietser met hond die je inhaalt. Bailey zal dan best even tekeer gaan, maar als ze snel weer rustig is en er niet in blijft hangen, is het prima. Stapje voor stapje kom je verder. Helemaal overgaan zal het waarschijnlijk niet, maar als je er goed mee om kunt gaan en de situaties meestal goed kan managen, helemaal prima. Zo sta ik er nu ook in met Scott en alleen al die houding, en omdat ik me aanpas aan wat hij aan kan en me niet meer focus en druk maak op wat hij allemaal niet kan, gaat het er veel relaxter aan toe. Samen genieten van wat wel mogelijk is, heerlijk toch?
Vanmiddag was ik super trots op mijn meisje...
Voordat ik aan het werk ging wilde ik ze nog even een plasje laten doen.
Sta ik buiten bij de deur, laat net d eoverbuurvrouw haar logeetje naar buiten... Bailey zag dit, keek en blafte... hierop reageerde ik door de andere kant op te gaan, ze ging zonder problemen mee... ze blafte toen nog 1 keer en vanuit mijn gevoel zei ik: "Stel je niet zo aan", hierop kwam een hele zielige blaf van Bailey als antwoord.
Ik heb haar laten zitten en ze was rustig... dit was voor een paar weken geleden nog niet denkbaar.
Aan de andere kant liep toen een vrouw met 3 honden... een kortere afstand dan de hond van de overburen, maar Bailey had dit helemaal niet in de gaten.
Up-date vrijdag 15 augustus:
En weer ben ik ontzettend trots op mijn meisje...
Vanmorgen wilde ik Jack en Bailey nog even een plasje laten doen, omdat ik de boodschappen moet doen.
Ik loop de deur uit en net om de hoek, ziet Bailey een hond aan de overkant van de straat (afstand circa 50 meter)... natuurlijk was daar even de adrenaline, maar voordat ze überhaupt iets kon 'zeggen' heb ik mij omgedraaid en de andere kant langs gelopen.
En Bailey... zij liep zonder tegenstribbelen mee...
Trots op mijn meisje...
Vanavond voor het eerst sinds 3 weken weer een groter rondje gelopen in onze wijk... zoals wij zeggen: een rondje ziekenhuis
Onderweg hebben we ff gezeten op een bankje bij het ziekenhuis... moment van rust!
Nadien zijn we verder gelopen en op het laatste stukje komen we iemand tegen met een hond, er zat circa 50 meter afstand tussen en een strook bosjes... Bailey zag de hond en blafte 2 keer en trok even aan de riem, maar ik kon m'n meisje gewoon mee nemen, zonder al te veel gedoe zoals voor een aantal weken geleden.
Toen de man met hond uit beeld was heb ik Bailey laten zitten... ff de rust terugpakken.
Dit deed ze zonder problemen en natuurlijk werd ze uitbundig beloond.
Waar ik wel ff van baalde...
Mijn man liep mee met Jack en in plaats dat hij Jack bij zich houdt, liet hij Jack gewoon bij Bailey komen, waardoor Jack Bailey wilde grijpen/bijten/terechtwijzen... en nadien wel zeggen ja ik snap het wel...
Nee, als ik mijn man zie lopen met de hond, dan zie ik gestuntel en ondertussen wel zeggen dat hij het begrijpt en weet wat hij moet doen... dus niet!!!
Mannen af en toe...
maar het gaat dus eigenlijk hartstikke goed allemaal, super om te lezen
Het gaat idd erg goed met Bailey... ik wil niet meteen te hard juichen, maar we gaan de goede kant op...
Knap hoor... Ook fijn dat jij weer van de wandelingen geniet! Hier aan de riem ook een uitvaller... Als ie los is op wat geblaf na een stuk minder. Kan het niet zo zijn dat dat bij baily ook het geval is? Aan de riem kunnen ze niet weg..
Bailey valt idd alleen uit aan de riem. Voor 3 weken geleden had ik een situatie op het veld... Bailey liep los en er kwam een vrouw met 2 Berner Senners aanlopen. Bailey rent erheen, cervervolgens een rondje en terug bij mij... niks geen geblaf of wat dan ook.
Bij mij heb ik haar aangelijnd en ging ze als een gek te keer.. blaffen & trekken...
Zo was Lola in het begin ook, aan de lijn uitvallen en los niets aan de hand. Aan de lijn is voor de meeste honden toch wel heel spannend en ze kunnen ook niet doen wat ze eigenlijk zouden willen doen. Ik zou aan de lijn altijd afstand houden tussen honden, door bogen te maken, oversteken of desnoods teruglopen
Ik zorg momenteel ook bewust voor afstand... en voor de rust en het vertrouwen heb ik ervoor gekozen om 's morgens tussen 5.30 - 6.00 uur te gaan lopen met de honden in de wijk, omdat we dan geen andere honden tegen komen... zo rond de middag gaan we dan naar het bos waar we gauw een uur tot 1,5 onder de pannen zijn... en 's middags rond 18.00 uur en voor het slapen gaan dan is het alleen ff een plasje doen en lekker naar binnen.
Dit geeft op dit moment rust... heel belangrijk om het vertrouwen van Bailey te winnen.
Up-date woensdag 20 augustus
Bailey is vandaag precies 11 weken bij ons...
Het lijkt erop dat er in die 11 weken een kleine verandering is gekomen... we zijn er nog niet, maar het begin is er.
Het uitvallen van Bailey naar andere honden is er nog wel... maar het is nu 1 of 2 keer blaffen en mevrouw gaat naast me zitten om nog 1x een blaf te geven dat ze heel erg zielig is.
Ik ben dan ook trots op mijn meisje...
Ik houd me nog steeds aan ons wandelschema en dat voelt op dit moment erg goed... het vertrouwen groeit met de dag.
De wandelingen bij ons in de wijk wil ik pas gaan uitbouwen wanneer er een volledig vertrouwen is en ik zeker weet dat ik Bailey onder controle heb.
Vanaf september begin ik met de hondencursus en daar hoop ik ook handvatten te krijgen.
I.p.v. om 18.00 uur even een plasje te doen... zijn we lekker in de auto gestapt en hebben nog ff een half uur door het bos gelopen... was een ontspannen wandeling.
Met Bailey train ik tussendoor... ik laat haar 'hier' komen, vervolgens oefen ik met haar 'naast'. Dit gaat erg goed...
En zaterdag gaan we eerst Lucas wegbrengen naar de zorgboerderij... en daarna meteen lekker het bos in met de honden... mijn man moet verplicht mee...
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?