Tweede hond bij hond met gebruiksaanwijzing?

Hoi allemaal, ben benieuwd wat jullie van bovenstaande vinden. Kan/mag je een tweede hond nemen bij een hond met gebruiksaanwijzing? Op hp wordt steeds gezegd, pas een tweede hond als je eerste hond stabiel is. Maar wat is stabiel? Als hij geen ongewenst gedrag vertoont? Of als hij steeds hetzelfde gedrag vertoont, al dan niet ongewenst, maar wel voorspelbaar? Als een tweede hond wel positieve invloed heeft? Of niet? Wat zijn jullie meningen en ervaringen hier over?

Mijn eerste hond (herplaatser, extreem angstig), is er erg door opgeknapt. Puppentijd was erg zwaar, omdat, omdat Fleur nog meer blafte dan normaal.
Na een maand of 9 werden het echt vrienden. Fleur is echt zelfverzekerder geworden door Beer. Ik denk wel dat het uitvalgedrag van Beer mede veroorzaakt is door het onzekere gedrag van Fleur.
Probleemgedrag wordt heel snel gekopieerd. Wij zijn vooral erg aan de slag gegaan met het om niets blaffen. Dat doet hij gelukkig niet.
Ik denk dat je veel meer tijd kwijt bent, als je een tweede hond bij een wat meer gecompliceerde hond neemt (bijv apart uitlaten, extra allert zijn op bepaald gedrag), maar in mijn geval zou ik het zo over doen. Fleur is duidelijk gelukkiger met een maatje erbij.
Zij valt overigens bijna nooit meer uit, dit deed zij wel toen wij haar nog alleen hadden. Zij lijkt iets socialer door hem te zijn geworden.

Ideaal is de stelling misschien wel waar, pas een tweede hond als de eerste stabiel is.

Maar zoals je zelf al aangeeft, wat is stabiel.
Als de eerste hond stabiel is in het gedrag wat misschien niet 'handig' is, maar wat voor jou voorspelbaar en te handelen is, zie ik persoonlijk niet een probleem met een tweede hond erbij.

Maar dit is natuurlijk wel heel erg afhankelijk van het karakter en de leeftijd van de tweede hond.

Mijn ervaring is dat gedrag niet zomaar overspringt op de ander..., was het maar zo, want dan zou Aysa veel makkelijk andere honden kunnen lezen als dat ze nu doet

Je bent er zelf bij en de interactie tussen twee honden is voor een heel groot deel te sturen door dingen apart met ze te doen en 'boven op het nieuws' te zitten.

Voorbeeldje..., Misty is een keurige stabiele eerste hond, maar zoals alle honden heeft ook zij haar kuren.
Ze kan bijvoorbeeld enorm bedelen, geheel onschuldig, maar hoogst irritant.
Aysa had binnen 3 dagen door bij wie ze voor de neus moest gaan zitten als er wat te bikken viel.
Hoewel we Misty altijd corrigeren en haar wegsturen, blijft ze het proberen

Aysa heb ik dus direct toen zij de kunst van Misty afkeek, geleerd dat als ze bedelt, ze op haar plaats gestuurd word..., en dat vind ze niet leuk, dus na consequent vol blijven houden is Aysa nu een hond die veel minder snel zal bedelen als Misty...., die blijft minsten 1 keer per dag een poging doen..., hoe goed ze ook weet dat ze vervolgens niet mag kiezen waar ze gaat liggen, maar voor 'straf' in haar mand moet.

Dit is natuurlijk een heel onschuldig voorbeeld, maar wat ik bedoel te zeggen is dat buiten karakter en type, elke hond trekjes heeft..., en als een eventuele tweede dit over zou nemen, je het snel herkent en kan handelen.

Ik vind het heel erg moeilijk, maar zou het zelf niet snel doen.

Brody was stabiel voor Scott kwam, natuurlijk had hij nog een paar gedragingen (zo is hij erg waaks). Alleen daar was Brody erg goed in te sturen.

Wij hebben er toen voor gekozen om een puppy te nemen. Dat kost al erg veel werk en toen bleken wij een hoog reactieve hond te hebben. Dat kost nog veel meer tijd en aandacht. Meer aandacht voor Scotts problemen, minder aandacht voor Brody's gedragingen. Brody's gedrag is dan ook erger (of tenminste vervelender) geworden. Wij zijn nu dus weer hard bezig om Brody een beetje in het gareel te schoppen (we schoppen niet echt hoor) terwijl we ook druk bezig zijn met Scott. Dat kost erg veel energie...

Ook blaft Scott mee wanneer de post wordt bezorgd of een vreemd iemand heel dichtbij de deur komt. Wanneer Brody er niet is houdt hij zijn mond, maar als Brody blaft, blaft hij natuurlijk vrolijk mee! Verder is Brody als de dood voor Rottweilers. Gelukkig woonden er hier erg weinig. En... toen kwam je er een tegen toen je ze alle twee uitliet en sindsdien is Scott nogal terughoudend (lees: niet zo vriendelijk) naar Rottweilers.

Ik zal zo wie zo niet snel een derde hond nemen, maar mocht dat ooit gebeuren dan wil ik beide mannen zo hebben dat ik zo goed als altijd controle over ze heb en als waar ik me aan irriteer er dusdanig uit getraind is dat Puppy niet eens weet wat blaffen bij de deur is!

Ik kan me heel goed voorstellen waarom je pas een tweede hond er bij zou nemen als de eerste hond stabiel is. Ook ben ik het eens met de vraag, wat is nou precies stabiel?

Maar even uit eigen ervaring: Ik heb Rayosk erbij genomen, terwijl Saar een gebruiksaanwijzing heeft. Rayosk daarentegen is wél stabiel (naar mijn mening), maar dat is niet de hoofdreden waarom ik hem heb geadopteerd, het speelde natuurlijk wel een rol.

Ik heb erg lang zitten piekeren over of het wel een goed idee was om een hond bij Madame Zenuwpees te zetten, maar het is uiteindelijk een goede keuze geweest. Ze leren veel van elkaar, maar ongewenste gedragingen worden niet overgenomen. Saar zoekt steun bij hem en is duidelijk rustiger geworden, wat erg goed zal helpen bij de verdere training met haar.

Zou ik zomaar een pup erbij nemen, of een hond die ik verder niet ken? Nee, absoluut niet. Dat vind ik voor mezelf en de 'gebruiksaanwijzings-hond' te risico- en stressvol. Ik heb 2 maanden voor hem gezorgd voor ik het definitieve besluit heb genomen om hem te adopteren. Voor mij dus geen onbekende hond.

Ik sluit me aan bij Bodine. Ook wij hebben de droom er ooit nog een tweede hond bij te nemen maar dan moet Bo eerst een stuk stabieler worden en dan met name zelfverzekerder worden. Ik heb de hoop dat als hij wat ouder wordt en zijn hormonen wat stabieler worden dit ook gaat helpen samen met de intensieve training die we nu al toepassen.

Het liefst zou ik dan een pup willen maar mocht hij altijd zo onzeker blijven dan zou het waarschijnlijk een stabiele herplaatser worden waar Bo zich aan op kan trekken. Dan zouden we 'toevallig' een hond tegen moeten komen waar een klik mee is..

Ergens heb ik het idee dat 'stabiel' voornamelijk te maken heeft met in hoeverre eventueel negatief gedrag invloed heeft op je dagelijks leven. Stel dat je hond zodra hij de kans krijgt achter koeien aanjaagt ofzo - geen probleem wanneer je in het centrum van Den Haag woont, maar als je toevallig de trotse eigenaar bent van een melkboerderij... Tja, dan wordt het een ander verhaal. En stel dat een pup dit gedrag zou gaan kopiëren, dan heb je daar als hagenees alsnog weinig tot geen last van, terwijl het voor de boer 2x zo vervelend of zelfs gevaarlijk zou zijn.

Ik heb nooit getwijfeld of het wel een goed idee was om een tweede hond bij Gin te zetten, hoewel zij toch zeker haar 'eigenaardigheden' heeft. Door een gebrek aan socialisatie de eerste zes maanden kan zij kinderen bijvoorbeeld echt niet uitstaan. Geen probleem; geen kinderen in de familie, ik wil zelf geen kinderen en de enkele keer (eens in de pak hem beet 3 jaar) dat er toch kinderen in de vloer komen krijgt Ginny haar eigen ruimte.

Maar was Winter mijn eerste hond geweest, dan had ik niet eens overwogen daar een hond bij te zetten. Het enige 'voorbeeld' dat Winter een hond zou bieden (op dit moment in ieder geval) is dat je ten aller tijde alert moet zijn, niks moet vertrouwen en bij twijfel gewoon uit je plaat moet gaan. De enige manier waarop ik die pup dan op zie groeien tot een happy hondje is als alles gescheiden ondernomen zou worden. Nu wandel ik ook apart, maar ik zou daar niet bewust voor kiezen. Het is nu zoals het is en ik beleef aan beide honden evenveel plezier, maar mijn grootste droom is momenteel alsnog om relaxt met beide honden tegelijkertijd te kunnen wandelen... Al krijg ik wel veel frisse lucht doordat ik op een normale dag 6-7 uur buiten ben om toch aan beide honden hun behoeften te voldoen

Wij krijgen er eind oktober, begin november een pupje bij. Ik heb lang getwijfeld en veel overlegd met de fokker maar uiteindelijk toch besloten om het te doen, mits er een pupje bij zit dat qua karakter matcht.

We denken namelijk dat Luan wat meer zelfvertrouwen kan krijgen van een tweede hond in huis, helemaal als dat een stabiel, zelfstandig pupje is. Daarbij heeft Luan wel een enorme gebruiksaanwijzing maar die kennen we inmiddels wel goed genoeg om in veel gevallen negatief gedrag te voorkomen dus ik verwacht niet dat de pup veel negatief gedrag zal overnemen. En er zijn genoeg dingen die Luan wel goed doet en waarin hij een voorbeeld kan zijn voor de pup

Ik weet niet 100% zeker of het de goede beslissing zal zijn en we zullen veel dingen apart met ze gaan ondernemen maar zowel ik als de fokker geloven er in. We staan al 1,5 jaar op de wachtlijst voor deze combinatie. Daarbij denk ik dat als er een geschikt maatje voor Luan is dat het niet anders kan dat die uit deze combinatie voortkomt.

Wel hebben we besloten om een teefje te nemen, we wilden eigenlijk graag een reu maar een andere reu in huis gaat voor Luan teveel stress opleveren en hij is dol op teefjes. Wel nog even een oplossing zoeken voor de eerste loopsheid maar dat komt wel goed.

Ik denk dus dat het wel kan, als je maar goed oplet en je huiswerk doet en niet zomaar een hond van de straat of uit een nestje plukt en die er lukraak bij zet.