Dame in de dop

Voor wie het interessant vind zal ik hier af en toe dingen plaatsen over de vorderingen van Faya's nieuwe "training". Een vast topic is handiger dan reacties tussendoor.

Het laatste probleem wat we hadden en hebben is dat zij extreem hondagressief is. Ongeveer alle gangbare methodes geprobeerd en het uiteindelijk opgegeven. De aard van het beestje, er valt niets aan te doen dacht ik. Toch blijft het altijd wel ergens kriebelen. Kan niet is zo definitief. Per toeval ben ik uiteindelijk iemand tegengekomen die me aanbod om eens te helpen. Om samen een begin te maken met zijn eigen honden via een manier die ik nog niet geprobeerd had. 

Zowaar zeer effectief. Ik heb een koppige hond, het duurde lang voordat ze opgaf maar uiteindelijk deed ze het wel. 

Nu is het al een tijdje vol blijven houden en keer op keer opnieuw proberen. Uiteraard is ze voor de zekerheid gemuilkorfd maar inmiddels lopen we ook gewoon met z'n tweetjes in parken. Los. Omdat ze verder super goed luistert levert het nog steeds geen problemen op.

Gisteren afgesproken met een oude vriend en zijn AB reu. Ze hadden al eens eerder kennis gemaakt en dat ging prima. We hebben zo'n 8 kilometer gelopen met die twee waarop ze in het begin om beurten los mochten. Het ging prima, ze negeerden elkaar eigenlijk volledig. Faya had helaas wel haar luister oren thuis gelaten, die heeft zich compleet misdragen op alle andere vlakken. (En ik stond weer prachtig voor joker natuurlijk). Maar, ze was super netjes qua gedrag! 

Toen we ze uiteindelijk beide los lieten heeft ze hem zelfs constant tot een potje rennen geprobeerd te verleiden. Langs rennen, speelbogen maken, koprollen in het gras, slijmen bij zijn baas, tegen zijn baas aan springen... Niets mocht baten ze kreeg geen reactie.

Van een hond die alleen maar aan kon vallen tot een hond die alles compleet negeerde en nu dus een hond die zelfs een beetje speels gaat uitdagen. Uiteraard zoek ik nog steeds de meest stabiele exemplaren eruit, we zijn er nog lang niet. Ook ben ik nog veel te veel aan het corrigeren. Maar het gaat steeds beter en ik ben ontzettend trots op haar. 

En de laatste paar kilometer zonder korf naast elkaar

Kan het? Gaat het ooit lukken? Ik raak toch steeds meer overtuigd van wel.

Super om te lezen.
Ik denk dat juist jou vasthoudendheid en steeds maar proberen er toch het beste van te maken het uiteindelijk zal lukken om haar ook dit af te leren, zodat ze lekker kan spelen met andere honden.

Wow goed zeg! En zonder muilkorf op pad met een andere hond. Ik snap dat je trots bent als je het al zo lang probeert

Zou je wat meer willen vertellen over de methode waarmee je nu werkt?

Vind jouw moed om niet op te geven fantastisch. Heb net nog eens het ellenlange topic over de staffords doorgelezen en daar drukt men er toch wel heel erg op dat ze nooit los mogen met andere honden. Zij kennen misschien wel het beste dit ras denk ik dan toch ?

Ik weet niet hoor, als ik dan jouw pogingen lees, jouw niet willen toegeven aan deze  zgz ingeboren raseigenschappen , zoals ze worden genoemd, dan heb ik hier alleen maar veel bewondering voor. 

Hopelijk lukt het je van die agressie te bedwingen, proberen is alvast heel 

Iedereen vind het toch fijn als zijn hond vrolijk kan spelen en loslopen met anderen ? 

Voorlopig, tot je het echt onder de knie hebt....loop ik wel een straatje om als ik je tegenkom met Lance 

Wat goed van jullie. Ben heel benieuwd naar je verhalen, ik blijf volgen. 

@Cantouch: Ja hoor alleen het is niet helemaal volgens de regels van hp. Als ik het kort samenvat is het eigenlijk gewoon de 'kleuren binnen de lijntjes die je krijgt' methode. Er is samen gezocht naar welke ombuiging/correctie effectief is op het moment dat ze dat niet doet en in het begin was dat voor haar echt de meest nare. Eerder weigerde ze op te geven (zelfs toen ze gestikt werd ging het onverminderd door). 

Het is niet iets waar ik bij sta te juichen of iets dat ik wil promoten. Ik stond er alleen maar achter omdat het op dat moment nodig was. Gelukkig is het dat nu al niet meer, een flinke stemcorrectie eventueel met een aanraking voor aandacht is inmiddels al ruim voldoende. 

@Anny: Ongezellig type, de kans dat je me tegenkomt is nihil en ga je nog weglopen.

Maar ten eerste heb ik geen Stafford haha. Nu maakt dat niet zoveel uit, hond agressie is hond agressie maar iedereen is tevreden met iets anders. 

Spelen, overal onbezorgd los kunnen lopen... Zou een leuke bijkomstigheid kunnen zijn. Het belangrijkste vind ik is dat mijn hond om het maar even duur te noemen maatschappelijk verantwoord gedrag kan vertonen. Het kan negeren, er van kan weglopen (ondanks dat dat laatste heel tegennatuurlijk is). Het lontje moet een stuk langer, simpelweg omdat ik het zeg. Opvoeding is niet alles maar toch eigenlijk ook wel.

Dat ik er zo hard tegen moest optreden was voor mij iets ongewoons maar het moet doorbroken worden. Ze moeten knakken om het zo maar te zeggen. Ik vind het ook echt niet iets om voor iedereen zomaar te doen en vind het ook echt af te raden zelf even te proberen.

Ik ken mijn hond, ze is over het algemeen heel gehoorzaam en we hebben respect voor elkaar. Het is echter ook een hond die geen kans voorbij laat gaan om even opnieuw te kijken of de regels nog de regels zijn. Zoals toevallig vanmiddag nog tegen me gezegd werd: 'Jeetje mina, dag in dag uit. Je moet haar ook geen vinger geven want dan heb je meteen geen armen meer'. En dat is ook zo. Maar in principe vind ik het alleen maar fijn dat ze zo is, geeft ruimte. 

En we vinden elkaar nog steeds lief hoor

Hele mooie foto's... 

Hier een dame uit het asiel, Bailey.

Aan de lijn, valt ze uit als een bezetene naar andere honden.

Ik ben druk aan het trainen met haar... gewenst gedrag natuurlijk belonen. De confrontatie zoveel mogelijk uit de weg, al lukt dit niet altijd.

Zo ook een gevalletje vanavond... 

Bailey liep los op het veld... geen andere honden, dus het kan. Komt er vanuit een hoekje een vrouw met 2 Berner Senners het veld op... Bailey sprint erheen en ik zag de bui al hangen... wat doet mevrouw? Ze rent erheen, rent er  omheen en vervolgens komt ze weer bij mij. Ik natuurlijk blij, dus een beloning. Vervolgens klik ik Bailey aan de lijn en gaat mevrouw als een bezetene te keer.

Ik ben op het bankje gaan zitten en ben hier blijven zitten totdat Bailey helemaal rustig was (lees: ze lag voor mij in het gras).

Uit jouw verhaal maak ik op dat je een behoorlijk pittige dame hebt... Mocht je tips hebben hoe ik met dit gedrag van Bailey om kan gaan, om kan buigen... graag!!! Mag ook via een PB'tje.

Ik heb een gentle walker gebruikt voor Bailey, maar dit is niet mijn ding.

Bailey trekt bij het uitvallen aan de lijn ontzettend aan de lijn (veel kracht). Ik zie dat jouw hond een solide tuig omheeft. 

Het kost je vooral heel, heel veel geduld haha! Dat is mijn voornaamste tip, blijven ademen

Met uitvallen is het heel belangrijk dat je weet waar het vandaan komt. Als je weet waarom ze doen wat ze doen kun je er pas goed op anticiperen. En als baas zit je gewoon wel eens fout. Mijn ervaring is dat het heel belangrijk is om andere mensen mee te laten kijken en hun mening te laten geven (wel met verstand van honden natuurlijk). Je hoeft er niet perse wat mee te doen maar het zorgt ervoor dat je breed blijft denken.

Er zijn geen standaard oplossingen. Iedere motivatie is anders, iedere hond is anders en iedere baas. En soms veranderd het ook weer allemaal halverwege haha. Zo viel  mijn hond uit vanwege angst en daar speelde ik op in. Langzaam aan is dat echter om geslagen in de situatie in eigen poot houden. Weliswaar nog onzekerheid (vind ik) maar geen angst. Als het niet volgens madame dr zin ging hadden we de poppen aan het dansen. Ook een wereld van verschil in hoe zoiets gaat. Ik had dat allemaal helemaal niet door maar dan stop je wel met vooruit gaan.

Maar dit probleem is weer heel wat anders. Aan de lijn gaat inmiddels prima. 

Het tuig is trouwens van Powerdogs. Heel fijn spul maar beantwoord je pb daar even over haha

" @Cantouch: Ja hoor alleen het is niet helemaal volgens de regels van hp. Als ik het kort samenvat is het eigenlijk gewoon de 'kleuren binnen de lijntjes die je krijgt' methode. Er is samen gezocht naar welke ombuiging/correctie effectief is op het moment dat ze dat niet doet en in het begin was dat voor haar echt de meest nare. Eerder weigerde ze op te geven (zelfs toen ze gestikt werd ging het onverminderd door). 
 
Het is niet iets waar ik bij sta te juichen of iets dat ik wil promoten. Ik stond er alleen maar achter omdat het op dat moment nodig was. Gelukkig is het dat nu al niet meer, een flinke stemcorrectie eventueel met een aanraking voor aandacht is inmiddels al ruim voldoende. 
 
@Anny: Ongezellig type, de kans dat je me tegenkomt is nihil en ga je nog weglopen.
 
Maar ten eerste heb ik geen Stafford haha. Nu maakt dat niet zoveel uit, hond agressie is hond agressie maar iedereen is tevreden met iets anders. 
 
Spelen, overal onbezorgd los kunnen lopen... Zou een leuke bijkomstigheid kunnen zijn. Het belangrijkste vind ik is dat mijn hond om het maar even duur te noemen maatschappelijk verantwoord gedrag kan vertonen. Het kan negeren, er van kan weglopen (ondanks dat dat laatste heel tegennatuurlijk is). Het lontje moet een stuk langer, simpelweg omdat ik het zeg. Opvoeding is niet alles maar toch eigenlijk ook wel.
 
Dat ik er zo hard tegen moest optreden was voor mij iets ongewoons maar het moet doorbroken worden. Ze moeten knakken om het zo maar te zeggen. Ik vind het ook echt niet iets om voor iedereen zomaar te doen en vind het ook echt af te raden zelf even te proberen.
 
Ik ken mijn hond, ze is over het algemeen heel gehoorzaam en we hebben respect voor elkaar. Het is echter ook een hond die geen kans voorbij laat gaan om even opnieuw te kijken of de regels nog de regels zijn. Zoals toevallig vanmiddag nog tegen me gezegd werd: 'Jeetje mina, dag in dag uit. Je moet haar ook geen vinger geven want dan heb je meteen geen armen meer'. En dat is ook zo. Maar in principe vind ik het alleen maar fijn dat ze zo is, geeft ruimte. 
 
En we vinden elkaar nog steeds lief hoor "

Sammy & Faya

Wat was dit precies dan? Ik ben ook tegen negatieve methodieken om gedrag om te buigen. MAAR als er niets anders overblijft, je alles geprobeerd hebt, het werkt en uiteindelijk is een stemverheffing voldoende denk ik dat er wel effect uitgekomen is.

Bij mij in de buurt loopt een mechelse herder, kennelsyndroom. Hond valt alle mensen zonder hond aan / fietsers / kinderen. Hond luisterd goed als hij nog niet te ver weg is. Om alle risico's te beperken draagt hij een stroomband. Nee ik ben absoluut tegen de stroomband, maar in dit geval zou de hond nooit los kunnen is hij erg sterk etc. Hoeft ze hem zelden te gebruiken. Advies was zelfs om hem in te slapen. Dan denk ik dat dit 1 van de laatste redmiddelen was...

Wat voor ras is je hond dan? Goed dat je door hebt gezet, kan me voorstellen da het behoorlijk frustrerend kan zij af en toe.

Wat is het precies voor tuig dan wat ze omheeft?

Veel succes en ik blijf volgen!

O fijn om te lezen dat Faya of sorry koninging Faya de eerste het zo goed doed. Ik vind het mooi dat je toch doorzettingsvermogen heb en gewoon door gaat. Ik ben ook van mening dat je elke hond met hun problemen kan helpen als je maar doorzet. Vind het reuze knal van je!!

Ik heb Maylo momenteel bij de fokker. Ik ben op vakantie en wie kan er beter voor hem zorgen? Nu had ze al 3 logeetjes en der eigen 5 honden. 1 van de logeetjes is een

grote zwarte herder reu. Ik hield mijn hart echt vast want Maylo + herders= geen goede combi. Hij moet er niks van hebben maar raar genoeg vind hij blijkbaar deze helemaal top. De fokker mailde me dat hij jack de zwarte herder echt als zijn maatje beschouwt. Ze doen alles samen...en ze zegt het is echt een perfecte match voor hem. 

Je mag trots zijn op je meisje! 

Ja ik wil niet de modjes tegen de haren in gaan strijken met het risico dat er straks geen ruimte meer is om voortgang te blijven delen. Maar oke Cesar op zn grofst maar dan zonder hulpmiddelen. Vloeren.

Zo'n hond is op dat moment amper te stoppen. Dat vind ik persoonlijk het mooie aan het ras maar aan haar helemaal. Het is een bonk energie en kracht gecombineerd met vasthoudendheid. Niet opgeven wat er ook gebeurt. Het wordt een beetje anders als je dat in dit geval letterlijk moet gaan tackelen. Iets minder mooi

Het is trouwens een Amerikaanse Bulldog en het tuig is gewoon een simpel Y tuig noemen ze dat geloof ik. Geen poepelegein en zonder special effects. Stevig en roze, meer hebben we niet nodig haha.

Maar ik kan niet wachten weer te gaan ondanks dat ik nog steeds niet teveel kan en mag vragen. Het is gewoon zo lekker om eens met iemand te lopen en dan je hond los te kunnen gooien. Die dan de ander gewoon lekker negeert. Voor de meeste mensen heel gewoon, ik ga er bijna zelf koprollen van maken

Dat kan ik me helemaal voorstellen, moet een heerlijk gevoel geven!

Ik weet nog dat die van mij voor het eerst met een andere hondje speelde (angstagressie, wantrouwen andere hond) Nou ik stond bijna letterlijk te springen ohhh kijk nou wat die doet kijkk hij speelt haha. Voor de meeste mensen inderdaad normale koek, maar voor een hond waar dat niet normaal bij is je zoo gelukkig kan maken!

" Het kost je vooral heel, heel veel geduld haha! Dat is mijn voornaamste tip, blijven ademen
 
Met uitvallen is het heel belangrijk dat je weet waar het vandaan komt. Als je weet waarom ze doen wat ze doen kun je er pas goed op anticiperen. En als baas zit je gewoon wel eens fout. Mijn ervaring is dat het heel belangrijk is om andere mensen mee te laten kijken en hun mening te laten geven (wel met verstand van honden natuurlijk). Je hoeft er niet perse wat mee te doen maar het zorgt ervoor dat je breed blijft denken.
 
Er zijn geen standaard oplossingen. Iedere motivatie is anders, iedere hond is anders en iedere baas. En soms veranderd het ook weer allemaal halverwege haha. Zo viel  mijn hond uit vanwege angst en daar speelde ik op in. Langzaam aan is dat echter om geslagen in de situatie in eigen poot houden. Weliswaar nog onzekerheid (vind ik) maar geen angst. Als het niet volgens madame dr zin ging hadden we de poppen aan het dansen. Ook een wereld van verschil in hoe zoiets gaat. Ik had dat allemaal helemaal niet door maar dan stop je wel met vooruit gaan.
 
Maar dit probleem is weer heel wat anders. Aan de lijn gaat inmiddels prima. 
 
Het tuig is trouwens van Powerdogs. Heel fijn spul maar beantwoord je pb daar even over haha "

Sammy & Faya

Heel herkenbaar... veel geduld hebben... 

Ik merk dat ik thuis het meeste met Bailey train, mijn man is van maandag t/m vrijdag weg, waardoor de meeste zorg op mij afkomt.

Bij Bailey zie ik geen agressie, dit heeft ze ook een paar keer laten zien, dat ze geen agressie heeft.

Haar geblaf en getrek komt naar mijn gevoel voort uit angst/onzekerheid.

Dat is ook de reden dat ik gisteravond pas naar binnen ben gegaan toen ze helemaal rustig was... dit voelde op dat moment goed.

Ik merk wel dat Bailey na een uitval moe is... is ook niet zo gek als je eerst als een dolle tekeer gaat... 

Natuurlijk gaat iedereen voor positieve opvoeding en probeer je de hond niet in een situatie te brengen waarin je weet dat het gaat escaleren. Maar als het eenmaal geëscaleerd is zal je toch moeten handelen en weglokken met een snoepje/splitsen/wegrennen dat werkt nou eenmaal niet in iedere situatie of met iedere hond.

Ontzettend fijn dat je de extremen niet meer hoeft te gebruiken. Uiteindelijk gaat het er om dat de hond er beter en gelukkiger van wordt.

Wat fijn dat er zoveel vooruitgang in zit! Wat een prachtige foto.. Dat de hondjes samen lopen!

Wat knap trouwens hoe je de methode omschrijft die jullie nu hanteren.. En wat je zegt ben ik het helemaal mee eens, dat positief altijd de voorkeur heeft, maar als het echt niet anders kan, en de hond er beter van wordt uiteindelijk, je een methode als deze best toe kunt passen. (Mits verantwoord ect)

Veel succes verder!! Komt helemaal goed zo te zien

Ik vind wel dat er dingen bespreekbaar moeten blijven, ook al om uit te leggen waarom bepaalde methodes niet goed zijn.  Promoten en goede resultaten melden die je bereikt hebt met harde methodes vind ik niet goed eerlijk gezegd. Dit omdat het  niet veilig is,  niet hondvriendelijk is, en  ook weet je niet of je niet iets onderdrukt hebt wat er ineens toch uit kan komen met alle gevolgen van dien.

(het idee wat er vroeger altijd over herders gezegd is:"ooit keert hij zich tegen zijn baas")

Als iemand hondoverdraaglijk (en nog naar nog veel meer onverdraaglijk) was, was het Lola wel.

Ik heb ervoor gekozen om eerst een basis te hebben van rust en vertrouwen (ik weet dat jullie daar ook hard aan gewerkt hebben) daarna bogen maken en op de lichaamstaal letten, leren eerst naar baasje te komen die beoordeeld of er kennis gemaakt kan worden. Dat is een lange lange lange weg, maar wel heb je dan nooit methodes gehad die m.i. niet goed zijn omdat het vertrouwen ergens toch een deuk krijgt.

Ik vond het juist zo mooi dat Lola na jaren dat vertrouwen in mij had, dat als ik zei: "doorlopen", ze dit ook deed en niet uitviel.

Ik zou dus altijd angst hebben dat als je je hond op harde methodes iets aanleert, er vroeg of laat een terugval komt, wat minder snel zal gebeuren als je in het tempo van de hond gaat. Natuurlijk moet je ook weleens doorzetten en grensjes verleggen, maar dat kan ook op een hondvriendelijke manier.

Dat klopt ook, het is echt niet zonder gevaar. En zelfs als je het niet alleen aanpakt weet je nog nooit wat de uitkomst gaat zijn. Dat is ook wat ik af heb gewogen... Wat is het ergste wat mis kan gaan? Dat ik zelf gepakt word en ze nog steeds andere honden aanvalt.. De gok waard voor mij.

En dat ik onderweg ook een hoop fout heb gedaan werd ook maar meer dan eens duidelijk daardoor. Daar leer je alleen maar van. Echter links of rechtsom blijft aanvallen geen uitvallen. Het uitval gedrag is enorm verbeterd (al ver hiervoor). Dat gebeurt bijna niet meer en als het gebeurt reageer ik er heel anders op (ruimte, afleiding etc). Maar het aanvallen bleef, ik zag echter het verschil niet... Minder naar mensen omdat ze langzaam aan is gaan ontdooien en daarvoor al vaker heel hard is aangepakt maar naar andere honden onverminderd.

Dat ze mijn vader toen de derde keer beet heeft ie haar vol op dr kop gemept. Dat is echt niet zachtjes gegaan. Daarna heeft ze hem nooit meer gebeten of een poging tot gedaan. 

Als ik nu met eigenlijk tot nu toe een uurtje bikkeltraining, want sindsdien kan alles met woorden,  er voor kan zorgen dat er veel meer ruimte is voor eigenlijk alles... Nee het is niet iets waar je meteen voor kiest en nee dat uurtje was niet hond vriendelijk... Maar het is wel eerlijk en het is blijkbaar wel wat werkt. 

Het is een verschrikkelijk lief beest voor mij en inmiddels ook mijn gezin. Ik wil haar niet in laten slapen vanwege zoiets als geen opties meer want laten we wel wezen... Daar kom je uiteindelijk wel op uit. Veiligheid boven alles, ik doe niet aan Russisch roulette met levens van welk diersoort dan ook, maar het moet een keer klaar zijn. Ergens moet je gewoon zeggen grens bereikt. Alleen al hoeveel hp honden zijn er niet voor minder al dood? Ineens een hersentumor of andere zaken jaja... Van mij hoeft Faya niet een enkeltje crematorium, ik hou veel te veel van dat gekke dier met haar rare streken. Maar ik woon niet vrij maar in een stad in een drukke woonwijk. Aanpassingen zijn helemaal prima, ik ga met liefde heel veel haar kant op maar vanaf nu zij ook de mijne. Smoelwerk dicht en lol maken, omdat ik het zeg. En dat is tot nu toe helemaal duidelijk.

Mocht ik daarin helemaal mis zitten achteraf ben ik de eerste die dat zal toegeven. Zo niet dan is het nu eenmaal zo dat deze aanpak blijkbaar wel werkt. Zo'n vaart loopt het allemaal niet maar ik zal de vooruitgang bijhouden :-)

het is juist dat je geen glazen bol hebt, na die klap van je vader heeft Faya hem nooit meer aangevallen, maar ze had hem alleen ook naar de keel kunnen vliegen en dan waren zowel je vader als Faya de pisang.je leest idd  vaak berichtjes dat de hond uit het niets aanviel, dus blijkbaar iets in zijn kop moet hebben en dan maar afgemaakt wordt. Terwijl het toch vaak een kwestie van miscommunicatie of totaal gebrek aan vertrouwen naar de mens is als een hond zo ver gaat dat hij aanvalt.

Haha ja dat is ook zo. Godzijdank was het mijn vader, die lacht er om. En het was ook een geval niet weten wat ze er mee aanmoest en hij was gewaarschuwd maar toch. Geen waarschuwing niets. Springen en hangen. 

Dit zijn incidentjes die nog veel te vaak voorkomen, nu uit andere motivaties. Waarschuwen terwijl ze al springt om te hangen. En eerlijk gezegd zie ik het soms nog steeds niet aankomen omdat ze nog steeds geen signaal geeft. Achteraf kan ik haar wel wat meer volgen maar haar reactie is veel te overdreven op zoiets kleins. Op het moment zelf verwacht je dat gewoon niet. (Met honden verwacht ik het wel altijd).

Nu is het dus gewoon dat haar opties beperkt worden. Grommen mag, kom ik helpen. Negeren mag, kom ik helpen... Wat mij betreft vlucht ze, gaat ze voor dood liggen of blaft ze het wilhelmus... Maar die waffel blijft dicht. 

Ze is gewoon nog relaxed, heeft zat uitlaat kleppen en ik vind haar eigenlijk alleen maar leuker er op worden met de dag. Gemoedelijker... Haar zien koprollen in het gras terwijl er een andere hond naast staat... Ontspannen en vrij. Veel beter

Ik kan me er wel wat bij voorstellen. Wat je aangeeftis wel heel belangrijk: wat is de motivatie van de hond om wat te doen. Is het het moment zelf (de andere hond) of is het een gesprek met jou als baas. En pittige honden hebben dan een duidelijk antwoord nodig.

ik heb Suzanna Clothier weer eens uit de kast getrokken en ben bij het hoofdstuk 'Is this so?'. Zij geeft hierin aan, kijk wat werkt voor jou en je hond en kijk of je op de goede weg bent door te kijken hoe je hond het doet. 

Je hebt geen doorsnee hond, dan kom je op niet-doorsnee methodes uit...

(uhm, als ze me hier op HP zagen als ik Spot en Shad bij het steppen uit de berm moet vissen omdat ze een konijn naduiken tegen mijn opdracht in heb ik denk ik ook een ban ;-) ) 

je kunt het natuurlijk belachelijk maken, dat we op HP voor respectvol en hondvriendelijk staan en we zomaar een ban zouden geven omdat iemand eens moppert op zijn hond, dit is natuurlijk niet zo.

HGet is zo belangrijk om gewoon hondvriendelijk en respectvol te blijven. Ook al omdat je niet op een forum gevaarlijke risicovolle adviezen kan en mag gaan geven. Veiligheid gaat voor alles, ik vind dat dit nog teveel onderschat wordt.

Als je honden achter een konijn aangaan en jij ligt in een greppel, begrijp ik dat je dat niet prettig vind....en je hoeft dan ook niet heel lief of aardig te doen. Maar om zover te gaan dat je op HP een ban zou krijgen, dan moet het toch wel heel erg zijn en dat is nu ook weer niet nodig. Honden zijn en blijven dieren en geen robotten.

" je kunt het natuurlijk belachelijk maken, dat we op HP voor respectvol en hondvriendelijk staan en we zomaar een ban zouden geven omdat iemand eens moppert op zijn hond, dit is natuurlijk niet zo.
 
HGet is zo belangrijk om gewoon hondvriendelijk en respectvol te blijven. Ook al omdat je niet op een forum gevaarlijke risicovolle adviezen kan en mag gaan geven. Veiligheid gaat voor alles, ik vind dat dit nog teveel onderschat wordt.
 
Als je honden achter een konijn aangaan en jij ligt in een greppel, begrijp ik dat je dat niet prettig vind....en je hoeft dan ook niet heel lief of aardig te doen. Maar om zover te gaan dat je op HP een ban zou krijgen, dan moet het toch wel heel erg zijn en dat is nu ook weer niet nodig. Honden zijn en blijven dieren en geen robotten. "

Dobry

Ach sorry Dobry, het was echt niet bedoelt om belachelijk te maken. Mijn man en ik zeggen heel vaak tegen elkaar 'neem niks in het leven serieus, en vooral jezelf niet'. Vrees dat ik nogal de neiging heb overal de draak mee te steken - inclusief mezelf en ja, dus ook even met HP maar heel erg 'tongue in cheek' bedoeld. Als ik twee hussen aan hun harnas met gevloek uit de bramen sta te trekken, ziet dat er niet heel hondvriendelijk uit vrees ik en ik denk dan wel eens 'oeps, ze zouden me nu op HP eens moeten zien'..... Die hussen zelf lopen daarna vrolijk weer door!

ik vind wel dat soms zaken wat meer 'bespreekbaar' zouden mogen zijn op HP. Ik zal nooit adviseren de confrontatie aan te gaan met een agressieve hond, maar tegelijkertijd kan conflictmijdend gedrag van een baas ook een probleem verergeren. En dat zal ik wel af en toe blijven aangeven. Juist omdat ik denk dat honden soms heel erg gebaat zijn bij duidelijkheid. 

Ik had het niet beter kunnen verwoorden Wakkere Husky

Zit ik net bij Suzanna Clothier te lezen "any situation that creates anger, anxiety, pain or fear in  a dog is a situation where a bite might be triggered. The most dangerous dog behaviours are the aggressive behaviours (especially the fearful ones) that are managed but not dealt with and resolved by providing the dog with new skills for coping with the triggering situations". 

En dat is ook wat ik bedoel: alleen managen is niet genoeg, elke hond maar uit de weg gaan is gevaarlijk omdat er altijd iets verkeerd kan gaan in management. Wat Sammy ook aangeeft: " geef nooit op" 

O maar dat snapte ik ook wel hoor

Ik vind trouwens ook dat de dingen beter besproken kunnen worden dan stilgezwegen. Gevaar op een forum isl dat als iemand zegt: "zo de hond heeft een klap gekregen en gedraagd zich nu voorbeeldig". (om maar even een simpel voorbeeld te geven) Dan zou het zomaar kunnen gebeuren dat mensen dat na gaan doen, met alle gevaren van dien.

Met die zin van Susana Clothier ben ik het eens, situaties uit de weg gaan doe je als eerste zodat je een basis kan maken en vanuit die basis stapjes verder kan gaan (uiteraard aan elke hond persoonlijk aangepast) de hond daarbij begeleidend en steunend. Dat is tenminste mijn aanpak.

Mag ik vragen wat de naam van dat boek is? Lijkt me meer dan de moeite waard eens te lezen!

Maar ik vind eigenlijk dat dat korte stukje helemaal omschrijft waar het hier mis is gegaan. Of nouja mis, waarom dat onderdeel nooit opgelost kon worden. Er komt nooit een alternatief op het moment dat je er niet bij kunt.

En dat kon ik ook gewoon niet dat zeg ik eerlijk. Managen ja, 98% van de tijd wel. Maar er grip op krijgen... Haha! Neuh. Mensen vergeten wel eens dat je het niet over een incidentje hebt, het zijn geen strubbelingen. Grommetje hier, grommetje daar ik mag jou niet dus we snauwen elkaar af en laten het voor wat het is. Staartje hoog, staartje laag en een beetje tongelen en schrapen. Nee. Full retard gaan, iedere keer weer. Oh jij kijkt scheef? Nouja dan maak ik je wel af. 

Ik kon daar niet bij. Op level 100 doorbrak ik helemaal niets. Dan wordt er gezegd ja maar je moet natuurlijk level 100 voor zijn. Heel frustrerend om dat te horen. Niet realiserend dat het een schakelaar is. Bam, level 100. En de uitknop functioneert niet. 

Nu ik er bij kan komt ze bij lange na niet op die 100 meer. Je ziet nog wel eens stuiptrekkingen maar ik kan haar splitsen, laten kalmeren en haar vervolgens een kant op sturen. Dan ontspant ze en gaat ze weer lekker haar ding doen.

Ik heb het al vaker gezegd maar het was typisch die Pitbull Trinity die bij Cesar kwam wat knokken met andere honden betreft. Wat moet je er mee.... Toch de confrontatie mee aangaan op dat niveau dus. 

Wat betreft het adviseren hier ga ik dat niet doen. Je wordt keihard gebeten als het onderling niet goed zit. Maar het delen omdat ik er eigenlijk ontzettend blij mee ben, dat wel. Vanavond gaan we hopelijk weer, als de onweer ons met rust laat. 

"  
Mag ik vragen wat de naam van dat boek is? Lijkt me meer dan de moeite waard eens te lezen!
 
Maar ik vind eigenlijk dat dat korte stukje helemaal omschrijft waar het hier mis is gegaan. Of nouja mis, waarom dat onderdeel nooit opgelost kon worden. Er komt nooit een alternatief op het moment dat je er niet bij kunt.
 
En dat kon ik ook gewoon niet dat zeg ik eerlijk. Managen ja, 98% van de tijd wel. Maar er grip op krijgen... Haha! Neuh. Mensen vergeten wel eens dat je het niet over een incidentje hebt, het zijn geen strubbelingen. Grommetje hier, grommetje daar ik mag jou niet dus we snauwen elkaar af en laten het voor wat het is. Staartje hoog, staartje laag en een beetje tongelen en schrapen. Nee. Full retard gaan, iedere keer weer. Oh jij kijkt scheef? Nouja dan maak ik je wel af. 
 
Ik kon daar niet bij. Op level 100 doorbrak ik helemaal niets. Dan wordt er gezegd ja maar je moet natuurlijk level 100 voor zijn. Heel frustrerend om dat te horen. Niet realiserend dat het een schakelaar is. Bam, level 100. En de uitknop functioneert niet. 
 
Nu ik er bij kan komt ze bij lange na niet op die 100 meer. Je ziet nog wel eens stuiptrekkingen maar ik kan haar splitsen, laten kalmeren en haar vervolgens een kant op sturen. Dan ontspant ze en gaat ze weer lekker haar ding doen.
 
Ik heb het al vaker gezegd maar het was typisch die Pitbull Trinity die bij Cesar kwam wat knokken met andere honden betreft. Wat moet je er mee.... Toch de confrontatie mee aangaan op dat niveau dus. 
 
Wat betreft het adviseren hier ga ik dat niet doen. Je wordt keihard gebeten als het onderling niet goed zit. Maar het delen omdat ik er eigenlijk ontzettend blij mee ben, dat wel. Vanavond gaan we hopelijk weer, als de onweer ons met rust laat.  "

Sammy & Faya

het heet Bones would rain from the sky. Aan de ene kant omschrijf ik het zelf soms als wat zweverig geschreven, aan de andere kant is het het boek dat ik pak als mijn geduld op is ;-). 

Ik heb het met Spot gehad, in het bos mn, die gaat ook van 0-100 en totaal niet bereikbaar meer zijn. Niet een beetje trekken aan de lijn maar er vol in blijven beuken. Ik heb met hem gewandeld aan een 50 cm lijn aan mijn heupgordel en dan stug doorlopen zonder in te gaan op wat hij deed. Met GL. Af en toe hem letterlijk meesleurend. Dat was niet leuk, de tranen stonden in mijn ogen maar uiteindelijk liep ik met 2 ontspannen honden naast me. Ze konden het dus wel, zich beheersen. Overigens staat dat niet in het boek van Suzanna Clothier hoor, dat was meer Roedelmethode. Uiteindelijk vind ik die methode te rigide in interpretaties van gedrag van een hond, maar zoals altijd zitten er ook hele goede dingen in. 

De GL's zijn nu weer in tijdelijk in de "bak met dingen die ik niet meer gebruik" verdwenen maar ergens moest ik iets doorbreken. Nu kunnen we weer trainen. Zijn we weer bezig met lijn, harnas en belonen van aandacht, doen van oefeningen onderweg. Een op een of met twee. Hij is nog wel eens slecht bereikbaar, maar nooit meer zo heftig als toen. 

Dankjewel ik ga eens kijken waar ik het bestellen kan!

We zijn vanavond na het eten weer vertrokken en ze heeft een hoop lol gehad. Was weer ongelofelijk stout in kleine dingetjes, toch de sloot in springen enzo.. Maar dat was het enige haha.

Nog steeds prima te sturen in haar gedrag. Ze had nu wat momentjes dat ze even te ver ging, ze wilde te graag. En als je dan genegeerd wordt kun je er natuurlijk ook gewoon even fanatiek op inbeuken in de hoop dat je dan wel aandacht krijgt. Maar een keer haar naam noemen en meteen gaan liggen. Oke sorry ik weet het haha.

Was weer genieten!

Ik was met spot op stap a/d 10 mtr lijn. Hij kan konijntjes in de bosrand negeren! 

Wat een gigantische mooie foto's...

Je ziet ze gewoon genieten.

Ik lees met heel veel interesse mee in dit topic... uit alles straalt: Niet opgeven!!!

Misschien een domme vraag, maar ik werd aangetrokken naar de foto met de muilkorf om.

Ik heb hier wel eens over nagedacht voor Bailey, met name als ze aan de lijn loopt.

Kan je de hond nog een beloning geven met een dergelijke muilkorf om?

Kan de hond blaffen met een muilkorf om?