En daar word je dan goed gezind van....

Loop je zondagmiddag je rondje met de hond naar het park.

Kom je terug langs het kanaal, suf en plakkerig want het is eigenlijk veel te warm voor me. Sasha naast me sleft ook maar wat. Ondanks het suffe gevoel moet je alert blijven, veel fietsers op de dijk, veel familiegroepjes. Het is weer de tijd van de jaarlijkse familiefietstochtjes met mensen die normaal nooit fietsen die nu in dat suffe weer wel fietsen, met alle suffe (bijna) ongelukjes van dien. Slef, slef. 

Roept me ineens iemand toe: 'Wat voor ras is dat?'

Ik: 'Dat is geen ras, maar een kruising!'

Zij (man en vrouw) : 'Wel een mooie kruising, dat we er stil voor staan!'

Nu ja, dan is je dag ineens weer helemaal goed en niet meer suffig. 

Daar word je dan meteen helemaal vrolijk van! 

Heerlijk toch!

Geluk zit vaak in dat soort kleine dingen....

Leuk! Van dat soort kleine dingetjes kan je inderdaad blij worden.En mensen zouden eens wat vaker leuke opmerkingen mogen maken

We zijn natuurlijk allemaal trots op onze eigen hond(en) en je eigen hond is toch vaak ook écht de mooiste Dat mensen dan stil gaan staan voor jouw hond en vragen wat voor 'n ras het is omdat ze het zo'n mooie hond vinden, is toch superleuk dan!

Ik liep meteen op wolkjes en Sasha leek ineens ook meer rechtop te lopen. Verdenk haar er van dat ze perfect heeft begrepen wat er gezegd is...

Ze is ook prachtig! 

Ineens is de warmte een lekkere warmte geworden, loop je een stukje rechterop, is je sloffen omgezet in een stevige tred, dat soort complimentjes zijn altijd welkom toch?

Ik wens iedereen zo'n onverwacht compliment toe, wordt de wereld meteen een veel leukere plek...