Onze sheltie reu Max wordt in november 4 jaar.
Ik heb altijd horen zeggen dat een sheltie reu rond die leeftijd echt volwassen is. Dit merken we doordat Max heel veel aan de plas van andere honden (enkel teefjes?) likt en daarna met zijn mond 'klappert' (zoals iemand die een wijn beoordeelt).
Ik moet altijd heel hard aan de lijn trekken om hem weg te krijgen bij zo'n plaats, hij luistert normaal heel goed maar lijkt dan in een andere wereld te zitten.
Ook is Max al altijd tamelijk schuw geweest naar andere honden toe, vooral bij jonge, speelse of grote en intimiderende honden. Nu durft hij wel eens een lip optrekken en zijn tanden te tonen naar een aandringerige hond, maar dit lijkt mij een normale waarschuwing aan de andere hond dat hij het niet leuk vindt?
En wanneer we een hond tegenkomen die gromt of blaft naar hem, schiet zijn kop en staart de lucht in, gaat hij zelf ook grommen en blaffen. En het zou mij niet verwonderen dat hij een andere hond die agressief doet naar hem, terug zou bijten. Ik weet niet goed hoe ik moet reageren wanneer hij het tegen een andere hond opneemt, hem straffen? Negeren? Proberen afleiden? Ik laat hem vaak loslopen en dit is erg leuk, maar nu begin ik dit te mijden omdat ik schrik heb andere honden tegen te komen waar hij niet goed mee opschiet.
Wanneer het 's avonds begint te schemeren wordt hij ook heel erg beschermend naar het gezin toe en gromt en blaft naar bijna alles dat beweegt. Zo joeg hij laatste een oud vrouwtje de stuipen op het lijf toen zij gewoon even kwam zeggen dat hij heel erg mooi is.
Oja, hij plast tegen zowat alles dat boven de grond komt, elke boom, paal, graspriet en daarna gaat hij met zijn achterpoten 'scharrelen' waardoor wij altijd mooi onder de aarde zitten. Weet iemand waarom hij dit doet?
Tips om Max rustiger te krijgen en hem beter te laten omgaan met andere honden zijn erg welkom. Ben 2 weken niet naar de hondenschool gegaan, maar zaterdag ga ik terug.
Alvast bedankt!
up
Het uitvallen naar andere honden komt mij heel bekend voor... Bailey valt tijdens het wandelen uit naar andere honden... dit lijkt onzekerheid/angst te zijn.
Agressie lijkt het niet, omdat ze de afgelopen weken momenten heeft gehad waaruit blijkt dat ze niet agressief is.
Ik heb destijds mijn vraag over het gedrag van Bailey hier neergelegd...
Wat doe ik:
Het plassen tegen iedere plantje en boompje, herken ik van onze Jack, een reu van 6 jaar...
Eventueel laten castreren? Markeren neemt hierdoor af..
Hebben we al aan gedacht maar liever niet. Ik ga eerst proberen het zoveel mogelijk te verminderen ( bij dat markeren kan ik er natuurlijk niets aan doen). Snijden in een gezonde hond vind ik zonde, en bovendien kan het ook nadelen brengen heb ik gelezen?
Mja een aantal dingen herken ik wel.
Blijfen plakken als er een loops teefje is gepasseerd bvb. Als zijn oren op zijn achterwerk staan dan trek ik niet aan de lijn maar duw hem met mijn hand er voorzichtig van weg (naar mij toe) of ik pak hem op en zet hem in de andere richting en dan "kom" verder. Dat laatste werkt nog het beste. (voordeel van een kleinere hond)
Lip optrekken durft Charlie ook hoor en grommen ook. Als de andere hond te opdringerig is, zet ik me ertussen of hang mijn voet ertussen als ik niet genoeg tijd heb om me er tussen te zetten, splits het op en neem afstand. Als Charlie te opdringerig is doe ik dat ook, afstand nemen.
Als ik al vanop afstand denk dat het geen goeie match wordt, neem ik op tijd mijn snoepen klaar en dan heeft hij nog weinig oog voor de andere hond. Rustig praten en "goed zo" als hij zijn aandacht bij me houdt en volgt. Charlie is wel erg op voedsel gericht ik weet niet hoe dat met Max zit.
Dat hij 's avonds snel gromt is misschien omdat hij niet goed ziet. Zowiezo is alles wat onduidelijker 's avonds. Ik zou nie straffen maar rustig praten, is oké, geen probleem, rustig. Het goede voorbeeld geven.
Persoonlijk vind ik niet dat elke hond met elke hond moet spelen ofzo. Door een aantal nare ervaringen (Charlie aangevallen) ben ik erg voorzichtig geworden met loslopen en kijk ik goed uit met wie er wordt gesocialized. Daarvoor kijk ik goed naar hoe mijn hond doet en hoe de andere hond doet, wie het baasje is...
Met de achterpoten krabben is waarschijnlijk om zijn geur te verspreiden. Als ik langs gevels van huizen loop bvb. waar het hoogst ongewenst is zijn poot op te heffen zeg ik "vooruit" als ik denk dat hij zijn poot gaat opheffen. Doet hij het goed "goed zo"! Flinke stap er in, niet slenteren. Ik heb ook een enorme snuffelkont en plas hier en plas daar maar soms is het wel eens genoeg geweest natuurlijk. Dan zetten we de pas er stevig in en lopen door. Lijn iets korter, weg houden van het gras en stappen.
Tja het blijven dieren.
Hier ook 2 intacte kerels waarbij de jongste ook vrij laat pas interesse toonde id 'dating scene'. Had even gedacht dat bij hem die interesse uit zou blijven. Het heeft toch wel een jaartje geduurd eer we weer in rustiger vaarwater terecht kwamen en niet de hele wandeling alleen maar daar om draaide.
In de 'klapper' periodes probeer ik die plekken een tijdje te omzeilen. Je wordt er steeds handiger in......De plekken waar ze van mij de vrijheid krijgen om te snuffen mogen ze wat mij betreft zo lang bij een geur blijven hangen als ze willen. En ja dan blijf ik ook gerust 10 min. bij een grasspriet die door hun geannaliseerd wordt staan. Gaan ze tijdens het wandelen in duikvlucht en blijven ze pertinent op de rem staan dan pak ik ze bij de halsband, neem ze mee en wandel in stevig tempo door to de volgende snuffel/speel plek..
Met de achterpoten wordt ook op plekken met veel overgave gekrast, zo zetten ze via hun voetzolen extra geur af en maken de plek gelijk 'zienswaardiger' maw laten ze op dat moment een 'boodschap' achter die ze niet onder stoelen of banken steken.
Zelf probeer ik conflicten met vreemde honden uit de weg te gaan en kom dus ook niet op (drukke) losloop plekken.
Ik heb soms mijn handen vol aan mijn intacte kerels en ik win het lang niet altijd van de omgeving maar vind het ook heerlijk te zien tot wie ze zijn uitgegroeid en hoe ze zich/wij ons verder nog zullen ontplooien.
Ik heb geen ervaring met reuen maar is markeren niet in te perken dan. Bedoel op het moment dat je samen loopt hoeft continu markeren niet, je kan wel bewuste plekken zoeken snuffeltijd aanbieden waar hij dan ook tijd heeft om te markeren. Dus misschien kijken om onderscheid te maken tussen de wandelstukken en vrije snuffel en markeer momenten?
Als Sadi aangelijnd is krijgt zij ook vaste plekken in de route waar we haar de ruimte geven en zeggen ga maar snuffelen, ze weet op dat moment direct wat er bedoelt is en gaat daadwerkelijk snuffelend wetend dat ze dan gevolgd word zeg maar en de ruimte krijgt (dus ook niet aan de lijn hoeft te trekken). Na even de ruimte is het Sadi klaar, kom we gaan doorlopen. Tot een volgend stuk waar ze weer even de ruimte krijgt zoals hierboven omschreven.
Sadi is een teefje en markeert dan misschien niet zo maar het liefst wil ze continu haar neus achterna en daar proberen we wat sturing aan te geven door vaste momenten in te bouwen. Snuffelt ze tijdens het wandelen zonder steeds stil te staan, achterwaarts te keren of op zij te willen trekken hebben we daar overigens geen probleem mee maar vragen we haar in principe daar minder tijd voor te nemen en niet te eisen.
Ik denk dat een reu wel degelijk te leren is dat het niet de bedoeling is dat overal gemarkeerd wordt, zie je dat ie op een plek af wil geen, Nee-doorlopen op een gegeven moment is dat genoeg zeker als ie dan geleerd heeft dat ie echt verderop zijn ruimte wel weer krijgt.
Bedankt iedereen voor de tips en eigen ervaringen! Ik ga ermee aan de slag
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?