mijn chihuahua sinds kort (5 maande) bang voor alles

H ik heb een lieve chihuahua genaamd Bailey. Tot voor kort was hij nergens  bang voor, mensen, omgeving, honden kindern etc. Echter sinds kort ( 5 mnd oud) blaft hij tegen alles: fietsers, joggers, kinderen en honden. Een winkelstraat is ook niet meer te doen en gisteren op visite bij een gezin waar de moeder van bailey woont moesten we hem vanonder de bank halen.

Hij was/ is een mooie pup. Iedereen wil m aaien, maar dat kan nu niet meer...

Wat is er gebeurt? Is dit een puberfase en wat moet ik doen want vlgs mij is 

Dit angst! 

Pups gaan vaak een angstfase door. Aston doet nu precies hetzelfde. Ik ga er gewoon op in, vind hij iets eng, dan troost ik hem gewoon. Zo leert hij op jou te vertrouwen en gaat hij zelfverzekerder worden, omdat hij weet dat jij achter hem staat.

een link met de fases  ,angstfase is normaal dus eerder maar niet alle honden zijn hetzelfde

http://www.poldercottage.nl/Socialisatie%20en%20ontwikkelingsfasen.htm 

Dank jullie wel. Ik had al zo'n idee maar had t nog niet verwacht. Eigenlijk ben ik niet het perfecte baasje voor hem. Hij is ontzettend lief en grappig maar ook dominant en ik een knuffelaar. Roedelleider zit niet in mijn dna.. Maar goed ik probeer t zoveel mogelijk maar een "militante"  opvoeding zal hij niet krijgen. Ik blijf van alles met hem ondernemen en hoop dat hij toch opgroeit tot een rustige lieve hond die niet tegen alles en iedereen blijft blaffen.

 Geen nood ik ben ook geen roedelleider want ik heb geen roedel haha en ik ben geen hond. De relatie met mij en mijn hond is een andere relatie dan dat een roedel honden met elkaar hebben. Roedel honden in het wild is gebaseerd op instinct en de rangorde is er om energie uit te sparen als dieren continue moeten vechten om te paren , eten ,.. Verbruiken ze veel energie dus gaan ze inplaats van vechten subtielere signalen gebruiken en een hiërarchie zodat er meer energie over schiet voor het paren of eten bv maar de relatie tussen mij en mijn hond is dus totaal anders 

mijn hond heeft ook een blaf fase gehad naar honden op straat. Ik heb hem dan gerust gesteld en afgeleid met snoepje of balletje. Nu als ik een hond zie zeg ik " het is niets hoor" en nu is hij 99% stil. 

Edit : heel belangrijk niet boos te worden als je hond blaft. Toen ik "boos" werd blafte mijn hond nog harder. En heb eens gelezen dat het zou komen doordat jij boos wordt je hond denk " mijn baasje doet ook anders / wordt dus ik moet ook nog harder blaffen want er is iets"

 Ik merk toevallig vandaag dat dit werkt. Ik praat ook tegen Aston als ik zie dat er iemand aankomt. Vandaag 3 mensen, 1 in rolstoel. Ik zie ze komen dus neem Aston iets dichterbij me en zeg rustig "Niks aan de hand Aston, we gaan rustig lopen" Ben rustig tegen hem blijven praten en we konden er ineens zo langslopen.

 Een rustige baas en rustige woorden helpen echt ontzettend vroeger werd ik een beetje kwaad maar geruststellen was voor ons de oplossing!:d

Dank jullie wel. Ik vind het zo jammer en hoop dat het echt snel over gaat. Vandaag bijv. met mijn buurjongen op straat, bailey wilde niets van m weten. Toen ik bailey oppakte, aaide, vertelde dat t goed volk was enz en de buurjongen wilde hem voorzichtig aaien, ging bailey helemaal uit zn dak: grommen, blaffen, bijtbewegingen maken... Ik durf m ook niet meer te laten aaien door kinderen, ik vertrouw het gewoon niet. Alleen mensen die hij echt kent gaat prima.

Heeft iemand ervaring met "Hondenfluisteraars" ( of hoe zoiets ook heet)?

Even een stipje hier ik ga straks even reageren hierop.

Als je hond door zo een fase (nemen we maar even aan) heen gaat, dan moet je hem hierin helpen. Dat betekend niet dat je door moet gaan zoals je wellicht al die tijd hebt kunnen doen. Zo gauw je merkt dat je hond tekenen van onzekerheid of angst gaat tonen ben je al een stap te ver. Houd je pup voorlopig op gepaste afstand van alle dingen die hij 'eng' vind, en laat hem opnieuw wennen aan bv de aanwezigheid van vreemde mensen.

Laat dus je buurjongen niet zomaar aan Bailey zitten. Als je merkt dat hij niets van hem moet weten dan is dat even zo. Maak lekker een praatje met je buurjongen waarbij Bailey lekker zijn eigen gang mag gaan (geef hem ruimte om lekker de omgevingen te besnuffelen). Of geef hem iets te kauwen zodat hij leert dat de aanwezigheid van andere mensen niet altijd betekend dat ze aan hem gaan zitten. Dat vind hij blijkbaar niet (meer) prettig.

dikke kans dat je zelf dit gedrag hebt gecreëerd

door jouw hondje maar met iedereen en alles in aanraking te laten komen zonder goede begeleiding, is hij bang geworden voor vreemden 

prima dat iedereen hem wil aaien, maar als je hondje dat niet fijn vind, waarom zou je dat dan toelaten? omdat jij het zo fijn vind?

waarschijnlijk heeft je hondje in zijn lichaamstaal allang aangegeven dat hij NIET geaaid / besnuffeld / etc. wil worden door wildvreemde mensen of honden. maar zijn lichaamstaal wordt genegeerd, en dan leert hij heel snel, dat grommen, blaffen en uitvallen wel helpt

kortom hij is bang geworden voor vreemde mensen, honden, enzovoorts. hij heeft geleerd dat jij hem niet beschermt, dus beschermt hij nu zichzelf

afleren is lastig. hij heeft geleerd dat uitvallen succesvol is. je zult zijn vertrouwen in vreemden weer moeten opbouwen, vanaf de basis

het is jouw taak hem te beschermen. dus laat hem niet meer benaderen door vreemde mensen, kinderen, honden, wat-dan-ook. neem hem desnoods op je arm. als anderen er maar vanaf blijven! laat hem dan in kleine stapjes wennen aan rustige mensen en honden. als hij uitvalt, ben je te dichtbij, neem dan meer afstand. beloon gewenst = rustig gedrag

een hondenfluisteraar gaat je hierbij niet helpen, een goede gedragstherapeut wellicht wel

en met dominantie heeft dit gedrag al helemaal niets te maken

Je moet je hond "beschermen" wanneer het bang is, maar absoluut niet "trootsten".

Een hond optillen is niet de goede manier. Je laat hiermee blijken dat zijn angst terecht is en haalt hem helemaal van de situatie uit de angst situatie. 

Je moet juist je hondje leren te dealen met zo'n angstige situatie. Door voorzichtig aan te laten wennen aan die angstige dingen, vanaf een afstandje, waar de angst niet zo aanwezig is en dan telkens een stapje dichterbij.

je kunt je hond prima optillen in een voor hem angstige situatie

optillen voorkomt juist de 2 dingen die je niet wilt dat hij doet: vluchten of uitvallen

deze hond heeft al zelfs al succes gehad met uitvallen. juist optillen had dat kunnen voorkomen! zo kun je de hond op een veilige manier laten wennen aan de voor hem angstige stimuli

Ik geloof toch echt van niet.. Hoe moet je hond dan op de grond wennen aan de hond als je hem telkens optilt? 

Een chihuahua is geen poppetje en geen knuffeltje. Het kan zelfs een verdomd moeilijk hondje zijn.

Ik zou hem helemaal niet door vreemden laten aaien. Een chi is een boel hond in een klein jasje maar kan bij de onjuiste aanpak en benadering erg onzeker en angstig worden. Wat jou hondje waarschijnlijk is geworden.

Het is jou taak om hem te beschermen, hem te leiden en 100% te vertrouwen voor hem te zijn.. 

Ga lekker positief met hem bezig. Doe je een cursus met hem? Dit is erg leuk en leerzaam! Na mijn cursus ben ik verder gegaan met clicker training met mijn chi. Positief gedrag belonen. Dit werkt enorm goed. Zorg dat hij jou gaat vertrouwen!

Verder, bescherm hem tegen gevaarlijke situaties. Vreemde mensen hem niet laten aaien. Nergens voor nodig. Grote drukke honden ruim passeren. Niet vlak erlangs. En dat je hem niet mag op tillen is onzin. Je mag hem best eventjes tillen in bepaalde situaties. Als je hem daarna weer neerzet en beloont wanneer hij goed reageert!

angst moet je niet belonen maar je moet er wel rekening mee houden en klaar staan voor je hondje! En geduld. Geduld is het toverwoord. Ik heb mijn hondje nu meer dan een jaar. Is een herplaatser met veel angst. Heel veel angst. En nu pas vertrouwt hij mij echt en hoeft hij bijna niet meer uit te vallen uit angst.

veel succes met je hondje!

Ja misschien heb ik m teveel laten aaien. Ik wilde hem juist socialiseren maar dat heeft misschien averechts gewerkt. Als ik met hem ging lopen, de stad in ging of in de tram zat (opdracht socialiseren)was hij zo schattig als pup dat mensen spontaan op m afkwamen. Soms deed ik hem maar in de draagzak omdat ik het te veel voor hem vond. Ook met honden, je ziet dat ie wel wil maar bang is. Hij is erg aan mij gehecht en vertrouwt mij, ik zal het anders moeten aanpakken. Als hij de mensen/dieren vertrouwd gaat ie er wel heel goed mee om. Dan is ie weer sociaal, dus goed opletten op zijn grenzen en rustig aanpakken en laten kennismaken op zijn manier, niet op mijn manier...

Oh ja en een cursus.. was ik mee begonnen maar hij wilde er niets van weten. Deed niet mee met de groep, snuffelde aan zn omgeving maar dan juist de andere kant op dan de groep, of stond tussen mn benen... Ik dacht moet ik doorzetten of niet want ik zag dat ie het niet leuk vond.

of een cursus wel of niet goed is voor je hondje hangt heel erg af van de kwaliteit van de hondenschool. er zijn hele goede hondenscholen, maar ook hele slechte

een goede hondenschool zal de training afstemmen op de specifieke behoeften van je hond. dus een hele angstige hond, moet je in een kleine groep zetten met rustige, sociale honden. en niet direct midden in de groep gooien, maar langzaam opbouwen. misschien eens een 1 op 1 training met een hele stabiele volwassen hond. etc

beginnen met trainen op afstand van de groep is juist prima. dan kun je trainen op die afstand van vreemde mensen en honden, waarbij je hondje nog geen uitvalgedrag vertoont. gewenst gedrag belonen. en langzaamaan de afstand verkleinen. dat is niet een-twee-drie opgelost, dat duurt even voordat je hondje zover is. en vreemde mensen en honden gewoon uit de weg gaan, niet toestaan dat die aan je hond zitten