Rip lieve Maurice

Hoi allemaal.

Ik heb me aangemeld op dit forum in de hoop het rouwproces wat te vergemakkelijken.

op 8juli 2014 is mijn hond van amper 11mnd oud overreden.

De voorbije week was ik ontroostbaar. Nu gaat het al wat beter, maar ik heb nog altijd hartzeer als ik zijn lege ren zie, of als ik op plaatsen kom waar ik met hem ging wandelen en ravotten.

hebben jullie tips om dit beter te kunnen verwerken?

Er ontbreekt een deel uit mijn dagelijkse bezigheid...

Gr. 

Oh wat een drama... echt verschrikkelijk lijkt me dat...

Kan en wil je vertellen wat er ongeveer is gebeurd?

Heel erg veel sterkte...

Ach jee.. wat een verschrikkelijke manier om je maatje kwijt te raken ... 

Ik wens je heel veel sterkte met het verlies .. 

Heel veel sterkte! Dat is één van mijn grootste nachtmerries....

Wat rot voor je om je hond op zo'n manier te moeten missen! Ik heb in december afscheid moeten nemen van mijn hond en herken je gevoel helemaal. Je hond is gewoon een famillelid. Ik ben toen ook op hp terecht gekomen. Het deed mij goed om te lezen dat er meer mensen zijn die je gevoel herkennen. volgens mij zit je hier goed; praat erover met anderen. Voor mij blijft het gemis maar ik kan ook terug denken aan een geweldige hond en ben er trots op dat ik haar een mooi leven heb kunnen geven. Ik wens je heel veel sterkte!

Ik was zelf niet thuis als het gebeurde, maar mijn vriend wel.

het nieuws horen was afschuwelijk. Gelukkig moesten we de dag erna op wedstrijd met onze paarden voor een week, zo had ik wat afleiding. Maar toen ik zondag thuis kwam, heb ik terug een zware klap gekregen :-( 

sommige zeggen dat ik een nieuwe pup moet nemen, anderen raden dat af en zelf weet ik het niet goed.

Wat een drama om een jonge hond van 11 maanden te verliezen.

De puppy tijd wanneer je zeer intensief met Maurice bezig was en daarna verder opvoeden en nu opeens is dit allemaal weg.

Ik kan me goed voorstellen dat je wereld even instort. Het dagritme om de hond verdwijnt van de ene op de andere dag.

Was Maurice ziek of is er een ongeluk gebeurd?

Als je wilt en kunt, schrijf hier over Maurice; dat helpt met de verwerking van je grote verlies. Hier wordt door alle hondeneigenaren begrepen wat dit gemis met je doet.

Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van Maurice.

Het was een ongeluk. Ik mis dat beestje ongelooflijk hard.

Beste Evelien,

Je bent van harte welkom hier.

Wat een afschuwelijk verhaal, overreden, en zo jong, veel te jong.

Op dit forum tref je een heleboel hondenliefhebbers en velen van hen hebben het overlijden van een maatje al meegemaakt en weten hoe dat verdriet voelt.

Huilen en er over praten en schrijven lucht op.

Hopelijk heeft jouw  direkte omgeving ook begrip voor je verdriet.

Het gaat zomaar niet over.

En die leegte en die stilte in huis....

Persoonlijk heb ik ervaren dat het verdriet minder wordt als je een nieuwe hond krijgt en hem/haar de liefde die je over hebt kunt geven, maar dat is voor iedereen anders.

Heel veel sterkte gewenst.

Je hond verliezen is altijd ingrijpend maar dit is wel heel wrang. Kan niet anders dan je heel veel sterkte wensen en hopen dat je hier op het forum wat troost vindt. Er wordt in elk geval met je meegeleefd

Oh wat een verschrikkelijke manier om zo je maatje te moeten verliezen. Heel naar :(

Ik hoop dat je hier wat troost vind op het forum.

Sterkte!

Wat een verdrietig bericht.

Ik wens je heel veel sterkte!

Oh vreselijk! Ik wens je heel veel sterkte toe met dit gigantische verlies...

Wat erg voor je en wat zal je Maurice missen. Ik begrijp zo goed wat je doormaakt op dit moment, heb helaas hetzelfde meegemaakt met een zeer jonge hond.

Ik heb na een paar weken  besloten toch weer een ruwharige teckelpup te nemen, andere kleur weliswaar maar wel een teckel. Ik heb er nooit spijt van gehad. Bieb heeft me het verdriet over het verlies van Gentle erg doen verzachten, ik had weer een doel en bezigheid. Gentle vergeet ik nooit meer maar Bieb zou ik voor geen goud willen missen.

Je zou het ook als een eerbetoon aan Maurice kunnen zien dat hij zo belangrijk voor je is geweest, zodat je nu een andere hond wilt om de leegte die hij achterliet in jouw leven weer op  te vullen en je blij te maken. 

Bedankt allemaal.

ik geef mezelf nog wat de tijd om te beslissen om al dan niet een nieuwe hond in huis te nemen.

hoe dan ook wil ik er zeker van zijn dat mijn toekomstige pup uit een zuiver nestje komt en dat het beestje niet 'mis kweekt is!

 (Maurice zijn mama was een zuivere bruine labrador en zijn papa een collie/beauceron.

een toevallige ontmoeting i h park, en in augustus 2013 kwam ons ventje ter wereld.

Het nestje kwam van mijn neef, dus was het te betrouwen.)

Maurice zijn foto staat centraal in de leefruimte met zijn halsband er rond.

trwijl ik a h typen bent laaien de emoties weer eventjes op . 

Verschrikkelijk om je hond op zo'n manier te verliezen.

Het geeft niks dat je het hier allemaal neerzet, hier zijn allemaal hondenliefhebbers die met je mee kunnen leven en voelen.

Wanneer je er aan toe bent een nieuwe pup te nemen kun alleen jij maar beslissen.

Als jij er aan toe bent.

Geef jezelf even de tijd om te rouwen en het het verlies te verwerken.

Een nieuwe hond zal nooit een vervanging zijn voor de vorige hond maar een waardevol nieuw maatje in je leven.

Heel veel sterkte Evelien. 

Kan je vertellen wat er met je lieve hond gebeurd is of is dat nog te pijnlijk? Je moet niets doen wat je niet wil hoor, zeg dit alleen omdat erover praten al wat helpt met het verwerken ervan. Waar is je hond nu? Ik bedoel begraven of gecremeerd? Ook dit kan meewerken in het rouwproces.

Een nieuwe hond geeft weer nieuwe liefde (geen vervanging maar gewoon liefde erbij) maar dan moet je voor jouw gevoel het wel aan kunnen (is bij iedereen anders, niet beter of slechter hoor, gewoon anders).

11 maanden, wat een verdriet, niet te bevatten zo ontzettend jong, moeilijk te verwerken, nog in de bloei van zijn leventje, en dan al moeten loslaten.

heel veel over praten, kom maar hier bij ons, je kan je verdriet hier delen, en of het vergemakkelijkt, nee nu nog niet.

proberen het een plekje te kunnen geven, voor jou wens ik je alle sterkte toe.

je hond op deze manier verliezen is een groot verdriet en heel moeilijk te verwerken, veel hier komen, zodat je het van je af kan praten.

" 11 maanden, wat een verdriet, niet te bevatten zo ontzettend jong, moeilijk te verwerken, nog in de bloei van zijn leventje, en dan al moeten loslaten.

heel veel over praten, kom maar hier bij ons, je kan je verdriet hier delen, en of het vergemakkelijkt, nee nu nog niet.

proberen het een plekje te kunnen geven, voor jou wens ik je alle sterkte toe.

je hond op deze manier verliezen is een groot verdriet en heel moeilijk te verwerken, veel hier komen, zodat je het van je af kan praten. "

willemijn, baasje van bamse .

Ja, hij had inderdaad nog een heel leven voor zich en dat wringt toch bij mij.

Elk verlies van een trouwe viervoeter doet pijn, maar als ze 15jaar zijn, hebben ze hun mooie tijd toch al gehad(?) desalniettemin, het verdriet is er sowieso!

Ik had nog veel plannen, uitstapjes, dingen die ik samen met hem wou doen, maar die gaan dan niet meer door. :-/

ik was niet aangemeld, sorry. reactie van hierboven is van mij.

Heel erg om zo je maatje te verliezen,ik leef met jullie mee,ik wens jullie heel veel sterkte toe.