Onze hond is nu 1 jaar oud en vertoont een soort van 'valse onderdanigheid'. als we haar vriendelijk begroeten zet ze haar af en plast ze als we onze stem verheffen als ze bv tegen het raam aanspringt dan zet ze haar en plast ze ook. meestal neemt ze een pantoffel of dergelijke en komt ze ermee rond ons draaien. als we dan onze hand uitsteken naar de pantoffel is er alweer een plasje... ik lees dat we dit vooral moeten negeren, dit doen we nu al een jaar... anderen zeggen dat we ze eens goed moeten vastnemen en duidelijk tonen dat we dit niet goedkeuren. iemand zelfde ervaring?
Goed vastnemen en duidelijk tonen dat je dit niet goedkeurt is hardstikke fout! die plasjes als je haar vriendelijk begroet zijn deemoeds/vreugde-plasjes, dan is ze zo blij jullie te zien dat ze haar spieren even niet zo goed onder controle heeft en het laat lopen. Dat kan je proberen te voorkomen door heel rustig en op kalme toon te begroeten, dus niet te uitbundig en blij.
Als je je stem verheft dan is het geen deemoeds/vreugde-plasje, dan is het een plasje van de schrik. Gewoon een hele gevoelige hond.
Dus niet je stem tegen haar verheffen.
De pantoffel meenemen en rond jullie draaien is aandacht vragen. wil je niet dat ze plast als jullie je hand uit steken, steek dan zeker geen hand uit en negeer dit rond jullie dralen met de pantoffel. Dan is de lol er snel af en zal ze ze pantoffel loslaten.
In ieder geval de hond niet straffen voor deze plasjes, dat zal haar angstig en onzeker maken, ze kan hier vrij weinig aan doen!
Mijn oppashondje doet het als ik haar begroet. Wat ik daarom doe is dat ik binnenkom via de achterdeur, maar haar naar buiten laat komen, ipv dat ik naar binnen ga, dan ligt het plasje in ieder geval buiten.
Als ik die mogelijkheid niet zou hebben zou ik haar negeren bij binnenkomst en daarna, als ze wat rustiger zou zijn, op hele kalme toon begroeten.
Het zijn volgens mij geen onderdanigheidsplasjes maar angstplasjes.
Waarschijnlijk voelt je hond zich onzeker of angstig als ze jullie reactie niet goed kan inschatten of juist weet wat er komen gaat?
Negeren of juist vastpakken lijkt me beide niet de juiste oplossing.
Ik zou meer kijken naar hoe jullie omgaan met de hond in het algemeen of daar iets aan te verbeteren valt.
Is het verder een rustige, stabiele hond?
blijkbaar heb je een heel gevoelig hondje
Hoe is haar zelf vertrouwen buiten naar andere mensen en honden?
Ze is enorm speels! toont absoluut geen agressie, noch angst.
ze is heel nieuwsgierig en wil overal als de eerste bijzijn.
heel energiek maar ze krijgt voldoende ruimte om te kunnen lopen, als we binnen zijn is haar plaatsje aan het raam en wacht ze tot ze binnen mag.
binnen ligt ze steeds mooi op haar zelfde plaatsje (plekje dat ze zelf gekozen heeft)
Vreugdeplasjes doet ze ook, en dit herken ik. als ik thuis kom is ze enorm opgewonden en ga ik eerst rustig me omkleden om dan met haar even in de tuin te gaan om haar behoefte te doen (wat ze ook doet).
zo weet ze dat janken en springen niet de juiste manier is om aandacht te krijgen.
eens ik terug beneden ben is ze wat rustiger en gaan we samen buiten.
als ze lang alleen zit dan springt ze, kwispelt ze met staart en kan er inderdaad een vreugdeplasje bijzijn.
plassen van angst? waarom angst als we gewoon niets doen???
zelfs als ik mezelf bv klein maak naast haar plast ze al.
we zijn absoluut niet hard of streng tegen haar, we proberen wel zo correct mogelijk te zijn!
lady en de vagebond,
als je thuiskomt, direkt zorgen voor een lege blaas, deur open doen, de riem al in bereik en mee nemen naar buiten dan is de blaas leeg, en dan kan jij je hond uitbundig begroeten.
veel honden doen het, en het zijn zeker deemoedsplasjes, zeker wat je aangeeft dat je hond geen bange hond is, deemoeds plasjes doen jonge pubers/honden, als je daar niet goed mee omgaat kan het zomaar zijn dat de hond dit blijft doen.
wanneer de blaas niet vol is maar leeg zal het niet snel gebeuren en dan groeit je hond er over heen.
uit den boze om je hond daar mee te bestraffen, de blaasspanning is nog niet geheel aan de orde bij je hond. je geeft het zelf ook aan, uit blijdschap de aandacht die je hond krijgt, enz.
ik wil toch benadrukken dat het probleem niet de vreugdeplasjes zijn bij onze thuiskomst!
voorbeeld:
ik kom thuis, ze gaat buiten plasje doen en komt mee binnen.
ze zit bij me in de keuken, ik wil iets uit de onderste lade halen van een schuif...
het feit dat ik me neer beneden buig om iets te nemen kan al aanleiding geven tot een plasje!
(dan is ze net buiten geweest en heeft ze geplast!)
of ik zet me op een stoel om men schoenen toe te knopen, als ze op dat moment naast me zit of rond me loopt kan er ook een plasje zijn.
Ik ben niet vreemd met hondengedrag maar deze situatie vind ik erg lastig en weet niet goed wat te doen.
Heb je haar al eens laten controleren door de da hiervoor
klopt het dat je op deze momenten naar voren buigt? dit kan namelijk door honden ervaren worden als een bedreigende handeling en de reden zijn dat ze plast.
Nooit vast nemen! Zo maak jij je hond alleen maar bang.
Een plasje kan ook opwinding zijn.
Sowieso handel niet met de dominantie theorie want die is achterhaalt!
(Www.hondenwijzer.com/dominantie)
en de huidige theorie is over 5 jaar ook weer achterhaald lol
Doe gewoon waar je jouw hondje het goed op doet ;)
moeilijk , je buigt je voorover en je hond plast van zich af. onderdanig gedrag, je bent lief en bezorgd om je hond, als het geen deemoedsplasjes zijn, om alles uit te sluiten, vang eens een plasje op en laat het even nakijken, zodat je een medische kwestie uit kan sluiten.
wat je beschrijft...
vriendelijk begroet je de hond, ze plast.
stem verheffen , en ze plast.
ze speelt met pantoffels, je hand gaat er naar toe en ze plast.
onderdanig gedrag, als je buiten met je hond speelt, in de tuin of er buiten, doet ze het dan ook ?
Buiten spelen en rondlopen dan doet ze het niet. Het kan wel eens zijn dat ik een balletje wil nemen of zo dat ze zich afzet maar echt opvallend minder dan in huis of op het terras.
maar 1 op de 10 keer laten we zeggen.
ze doet het ook nooit op vreemd terrein! enkel thuis.
we gaan naar een hondenschool, als we met de haar apport spelen en ik wil hem vastnemen of steek men hand uit naar haar dan plast ze nooit!
ook niet als ik naast haar neerzit, neerbuig of wat dan ook.
gisteren kwam ik thuis, ze liep in de tuin.
ze is naar het terras komen gelopen richting het raam.
terwijl ik het schuifraam opentrok en even tegen vriend aan het praten was liep ze over en weer voor mij en heeft ze weer geplast.
(ik had toen geen enkel contact met haar, ik moest haar nog begroeten.
Nogmaals de vraag dan, is ze al eens medisch onderzocht hiervoor
Het kan ook zijn dat ze het doet om aandacht te zoeken, zoals je aangeeft doet ze het dus bijna nooit buitenshuis (hondenschool) daar krijgt ze natuurlijk veel aandacht en ben je constant met haar bezig.
Maar als je dan thuiskomt, ook al negeer je haar komt ze zelf ronddraaien en over en weer lopen.
Mocht het iets medisch zijn dan zou ze het volgens mij toch overal hebben.
Het zal van lange duur zijn om het wat af te leren, ze is al een jaar en waarschijnlijk (denk ik) hebben jullie al verschillende manieren uitgeprobeerd om het af te leren.
Best is om nooit eerst, bij het opstaan (smorgens) of bij thuiskomst van het werk of dergelijke haar te begroeten, zelfs niet naar haar kijken, want dat is al genoeg om een plasje uit te lokken. Zet de deur open en zeg pipi doen of wat je ook zegt om haar uit te laten en negeer haar verder.
Is de blaas "leeg" en doet ze het daarna nog, dan zou ik haar terug negeren.
Ik heb hier ook eentje lopen die durft te plassen als ik 's morgens haar persoonlijk begroet of te uitbundig ben, ook als we weggeweest zijn voor boodschappen of dergelijke ... nu kom ik binnen en kijk haar niet aan tot ze geplast heeft. Nu kan ze het af en toe nog eens hebben maar dan meestal een paar druppeltjes (als ik haar terug negeer stopt het)
Hier is ze een heel onderdanig mieke echt een vodje als je ermee bezig bent ... maar schijn bedriegt hoor, buiten in de tuin of tijdens wandelingen is ze de ergste van allemaal en de grootste blafkont ;)
Waaraan ik ook merk dat ze veel aandacht nodig heeft ... ze is de enige van mijn hondjes die ECHT gehecht is aan een knuffeltje, er overal mee rondloopt en als ze slaapt ligt het meestal onder haar kin. Ze is ook de enige die al een schijnzwangerschap doormaakte ...
Hopelijk vind je snel de juiste manier om het te beperken, want volledig weg krijg je het niet hoor, maar je zal weten dan wat voor haar het meeste effect heeft.
Medisch is het niet, ze heeft onlangs een volledige check up gehad + bloedafname om alles te controlleren omdat ze toen slecht at.
(ze heeft een eigen willetje hoor, korrels eet ze niet, enkel vlees).
geef ik 1 week korrels dan eest ze een week niet!
na bloed onderzoek alles in orde.
Ik begroet haar nooit meteen als ik thuis kom, eerst omkleden dan bij mijn man en daarna bij haar (dan ben ik max 10 minuten thuis).
ze doet het evenzeer als we 's avonds tv kijken, komt ze aan de zetel wat over en weer lopen.
durven we dan te bewegen... hupla: cadeautje
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?