Okkie

Mensen uit frankrijk kochten een aantal jaren geleden hier een gossepupje ,van toen bijna 9 weken oud want eerder mogen ze hier niet weg ,
Zo nu en dan hadden we contact en kreeg ik leuke foto's ,
Vorig jaar stond er op onze site nog twee gossenpups van bijna 6 maanden ,eentje vertrok er naar duitsland en de laatste was onze okkie na verschillende malen heen en weer gemaild te hebben en nog meer foto's gestuurd te hebben vonden zij hem prachtig en werd de afspraak gemaakt om te komen kijken ,ik vertelde dat okkie verlegen was wat vaker voorkomt bij dit ras ,hun andere gos is daarintegen erg vrij van karakter ,ik vertelde dat de aanpassing lang zou duren maar ze wilde hem graag hebben ,vijf juni kwam de heer des huizes die ook nog elders in nederland een woning had hem ophalen ,okkie was toen net 6 maanden geweest ,na alles uitgelegd te hebben en een tas met zijn eigen spullen en voer voor de eerste tijd vertrok de gelukkig nieuwe eigenaar ,savonds kreeg ik een foto toegezonden van een relaxt wandelende okkie aan de lange lijn ,ik had gezegd hem voorlopig niet los te laten ,er moest eerst een band opgebouwd zijn en dat kan bij gossen even duren ,
twee dagen later sávonds laat kreeg ik een overstuurse vrouw uit frankrijk aan de telefoon okkie was weggelopen met een lange lijn aan hem en aan de lijn zat een stukje ijzer wat natuurlijk bij elke stap rinkelde , ik zei wat ze allemaal in moesten schakelen en ben de volgende ochtend na weer contact gehad te hebben met de moeder en zus van okkie gaan helpen zoeken ,toen wij na ruim 2 uur rijden net aan het zoeken waren kreeg meneer een telefoontje okkie zat in het asiel hij was smiddags uitgeput gevonden in een greppel ,wij dolgelukkig en we togen met zijn allen naar het asiel ,waar we een zeer apathiesche okkie aantroffen die zich wel liet aanhalen maar verders kon er alleen een kwispeltje af toen hij zijn zusje zag ,
Okiie ging mee en wij gingen wer terug naar huis ,de volgende dag belde ik hoe het met hem ging maar ik kreeg geen gehoor ,daarna savonds nogmaals geprobeerd en toen gemaild ,de volgende dag kreeg ik antwoord hij was al in frankrijk en om mij niet ongerust te maken had hij niets gezegd ,De reis was goed verlopen okkie had gedronken en lag nu te slapen hij reageerde wat lauw op de andere gos ,
In de weken die volgde kreeg ik dan weer goede berichten ,dan weer berichten dat hij angstig was vooral voor honden en mensen wat ik zeer vreemd vond ondertussen was er een gedragsspecialist ingeschakeld werd hij meegegeven aan mensen die daar in pension waren daarbij trok hij zijn kop uit de band en keerde snel terug naar huis ,ik weer uitleggen dat ze het rustig aan moesten pakken en hem niet aan vreemde mee moest geven ,toen weer een mail dat hij weer zo bang was ik heb toen gezegd breng hem alsjeblieft terug dit is geen leven voor hem maar ineens dan ging het weer goed ze wisten waar het aan lag hij verbeterde en was ontzettend lief met de kinderen (zijn al mijn honden overigens) goed ik kreeg weer hoop ,maar toen weer een mail dat hij in een zware onwersbui de benen genomen had , het goot en onweerde de halve nacht ze waren aan het zoeken en ik had het niet meer , ik zei waarschijnlijk komt hij toch naar jullie huis toegelopen maar denk er over na en als hij terug is breng hem alsjeblieft terug ,
er was wat heen en weer gemail en toen de verlossende mail ,hij stond aan de poort ,iedereen blij en ze zouden beslissen hoe en wat ,na een aantal dagen ging het weer goed en ineens weer mail dat hij pieste van angst zich aldoor bevuilde en dat kon niet als er daar gekookt werd want hij lag het liefst in de keuken en hij zou terug komen ,ik opgelucht en heb gezegd dat hij hier nooit meer weggaat want tussen verlegen en deze angsten daarin kende ik hem totaal niet terug ,ik zei dat ik hoopte dat hij het hier weer herkende en normaal reageerde ,voor zijn vertrek ging hij mee naar races behendigheid en naar de markt ,zij geloofde daar niets van want zoals hij was kon dat echt niet dus ik stuurde foto's waarop hij bij de races bij een kennis van ons die hij zelf niet kon op schoot ging zitten , ja foto's kunnen je fotoshoppen of hoe heet dat werd mij verteld ,
maar goed okkie kwam hier aan schoot angstig uit de auto wel zo angstig als ik hem nooit gezien had , mijn vriend nam de lijn over en ik gaf geld terug en kletste nog wat met meneer ik zei wel dat als hij binnen een maand of twee zijn angsten niet kwijt zou raken hij een spuitje zou krijgen en ik zou hun op de hoogte houden ,
daarop bemoeide ik mij met okkie die me toen vreselijk ging begroeten maaar ik voelde aan hem hij was totaal vervilt ,onder de klitten en ongeveer 10 kilo lichter in gewicht ik heb gemaild dat ze een keurig uitgeborstelde hond kochten hier en ik een verwaarloosde broodmagere terug kocht en daarna werden de mails niet vriendelijk meer ,ze zouden mij bij elke denkbare vereniging en instantie aangeven ,ik wenste ze succes en zei dat ik de viltplakaten op zou sturen naar de club ,dan konden ze daar een sprei van maken of zoiets ,
daarna heb ik gemaild dat ik er mee stopte want dat het niks opschoot ,
okkie gedijde redelijk hij was soms erg angstig van de gekste dingen maar week na week trok hij bij ,heel voorzichtig begonnen we weer hem mee te nemen waar hij vroeger erg waaks was vooral bij de postbode schoot hij nu naar achteren maar ook dat kwam weer bij ,
30 januari is hij verhuisd naar kennissen van mij die al een gos hadden ,mensen in rotterdam wilde hem ook maar dat vond ik te druk voor hem en dit is ideaal ,hij is sterk gehecht aan de vrouw des huizes en de man hoort er zo'n beetje bij ,De reden dat hij toch weer hier weggegaan is is omdat hij zich op een gegeven moment zo sterk waande dat hij begon te vechten in mijn groep en dat werd niet gepikt ,Hij zal nooit een hele dappere hond worden en door vele vervelende berichten over en weer naar frankrijk waren er eigenlijk drie slachtoffers waarvan okkie de grootste was ,Als ik tijd heb ga ik volgende maand hem weer bezoeken ik ben ondertussen al een keer geweest ,hij begroette mij vrolijk maar gong snel bij zijn nieuwe baasje staan ,
Dit is mijn verhaal van okkie en wat jullie ermee doen boeit me niet ,
Ik ben aan niemand iets verschuldigd en zet het alleen neer omdat er wat mensen waren die wilde weten hoe en wat .
De broer in Duitsland daar gaat het ook prima mee en hier wonen zijn vader ,moeder zusje en oma ,allemaal normale gezinshonden dus of okkie een kronkel kreeg door zijn wegloperij in korte tijd of dat hij er voor koos niet bij deze mensen in frankrijk te willen ? ik weet het niet maar gelukkig maakt hij het nu prima .

Bedankt voor je uitleg Heleen.

Goed dat je je verhaal hebt gedaan. Een verhaal heeft altijd twee kanten en bewijzen zijn er niet. Ook niet nodig!

Ik hoop dat je toch met een fijn gevoel op HP hebt aangemeld.

 

Het gaat goed met Okkie en daar gaat het om!!

Ach arme
Gelukkig gaat het nu weer goed.

Bedankt dat je dit hier hebt willen opschrijven.

Heleen dit vind ik een superantwoord waard

Wat fijn dat het goed gaat met Okkie nu

 

Toch vraag ik me af waar zijn sterke  reageren van kwam waarom was hij zo verlegen?

Heel fijn dat het goed gaat met Okkie

Ik heb denk ik wat gemist, maar Okkie heeft zo te lezen heel wat meegemaakt. 

Gelukkig komt hij nu weer tot rust, hopelijk mag hij daar oud worden.

Leuke foto van blije Okkie als afsluiter?

dit is een heel ander verhaal en waarschijnlijk zal de waarheid wel ergens tussenin liggen. ik hoop oprecht dat Okkie het goed stelt.

 

ik heb toch nog een vraag... hoe komt het dat de chipnummer aangeeft dat de hond niet meer bestaat?

gezien Okkie al 2 keer de benen heeft genomen in het verleden is dat misschien toch iets om even na te kijken.

Bedankt voor je verdediging Heleen.

 

 

 

 

 

Na registratie is het huisdier bij vermissing snel terug te vinden. Dierenartsen en personeel van de dierenambulance kunnen de databank 24 uur per dag raadplegen, zo kunnen zij eenvoudig achterhalen wie de eigenaar is. De NDG is met meer dan twee miljoen geregistreerde huisdieren de grootste databank in Nederland.

 

Bron: http://www.ndg.nl/ 

 

 

 

Het karakter van okkie is al wat verlegen ,zijn broertje had dat ook maar dat is goed gekomen ,okkie heeft natuurlijk veel meegemaakt ,verhuizing met 6 maanden ,hij kreeg na een dag een andere naam jasper ging hij heten ,twee weken later werd het weer timo ,dan twee x de benen kunnen nemen en dan de toch wel verkeerde aanpak door mensen die verders van goede wil waren ,maar op iedereen af gingen ,nu je zou van minder gestoord worden als gevoelige pup lijkt mij .

 

Dat zeker ,net als hun andere hond willen ze hem voor geen goud meer kwijt gelukkig!

 

Ik zal eens kijken wat er in mijn bestand zit en anders moeten jullie toch echt ff wachten tot ik er heen ga want deze mensen hebben niet eens een computer .

 

Okkie heeft een export pedigree en is uitgeschreven in nederland ,ik heb de papieren aan de nieuwe eigenaar gegeven ,waarschijnlijk liggen die in de kast en hebben ze er niets meer mee gedaan ,is mijn zaak ook niet zo ,ik ben al blij dat het goed gaat .Zelf had ik ook niets met de papieren gedaan omdat ik toen hij terug kwam niet wist hoe dit zou eindigen .zij hebben de zaak okkie op de voet gevolgd en wilde alleen maar okkie hebben ,maar ik wilde eerst kijken of hij wat normaler zou worden ,zoniet dan bleef hij toch hier of zou afgemaakt worden ,zo wel dan kregen hun hem ,en voor degene die nu denken ...heb je hem verkocht? nee hij is met alle papieren en zijn spullen er gratis heen gegaan .
Hierbij zet ik verders een punt achter dit verhaal want het is mijn hond niet meer ,

Bedankt voor je verhaal Heleen!

Heleen super dat je jou kant van het verhaal hebt verteld!

En fijn dat het goed gaat met hem nu en hopelijk mag dit zijn hele verdere leventje zo blijven.

Heleen,

 

Fijn dat je jou kant van het verhaal gedaan hebt. Stoer ook!

Ik ben blij te lezen dat Okkie niet ingeslapen is.

 

Dat ik mijn vraagtekens hou begrijp je vast wel.

Geloof me dat het nooit mijn bedoeling is geweest je hier zwart te maken want zoals je hebt kunnen lezen heb ik nooit ergens je naam, kennelnaam, ras, of naam van de hond gebruikt.

 

Ik heb verteld wat ik weet en vragen gesteld uit naam van mijn vrienden en vanuit mezelf nadat ik Okkie had gezien en me kapot geschrokken ben.

 

Dat hij niet zo netjes terug kwam vind ik wel logisch. Okkie was doodsbang. Een doodsbange hond kammen lukt denk ik niemand.... En eten....tja, dat kreeg hij toch echt wel. Alleen was hij zelfs daar bang voor en at uit pure honger, dus minder dan zou moeten.

 

Ik hoop dat hij niet meer bang is want nogmaals, ik heb nog nooit zo'n angstige hond gezien en ik wil het liever ook nooit meer zien.

 

Natuurlijk ga ik geen reactie geven op je TS verhaal. Het wordt dan een welles/nietes spelletje en daar schiet niemand iets mee op.

Fijn dat je je verhaal van jouw kant hebt toegelicht.

Verhalen die zo ingewikkeld zijn, hebben eigenlijk altijd 2 heel verschillende kanten.
Ervaren en geschreven door mensen die er op geheel eigen wijze mee te maken hebben gehad. Daarom is het ook goed beide kanten te lezen, waarom daar zo'n ophef over was zal ik wel nooit begrijpen, maar dat ligt vast aan mij.

 

Ik ben ook blij te lezen dat Okki op zijn eigen wijze een fijne mand gevonden heeft.

 

 

 

 't is wel een hond die jij gefokt hebt en in het verleden toch al weggelopen is. je hebt nog steeds contact met de nieuwe eigenaar dus is het maar een kleintje om die er even attent op te maken dat de hond nog niet op het juiste adres staat. stel dat hij toch weer een keertje zoek raakt dan is dat toch een stuk makkelijker.

 

ik heb ook niets met al die papieren en tot voor kort realiseerde ik mij ook niet dat de honden nog op oude adressen stonden maar toen de dierenarts mij er attent op maakte heb ik het wel in orde gebracht zodat we met een gerust hart 2 van onze honden bij familie kunnen laten en 1 hond mee op vakantie kan.

een mooie foto van Okkie nu bij zijn nieuwe baasje zou nu wel een mooie afsluiter zijn.

Bedankt Heleen , niet leuk om te lezen . Fijn dat je de tijd hebt gevonden om dit even vanuit jouw visie dan, te verklaren. 

Okki .....een zielig verhaal waarvan we wsch nooit het einde gaan kennen. Spijtig maar ik hoop dat het hondje nog ergens een goede thuis heeft gevonden, als is het misschien over de hemelbrug. 

 

 

Ik weet niet wat er verder nog voor vraagtekens zijn dan ???
en van mij had je mijn naam geboortedatum en plaats werkzaamheden enz erop mogen zetten hoor ,ik hou van openheid en heb niets te verbergen ,het had zelfs misschien vele vragen gescheeld en de mensen hadden dan niet vanaf augustus zich afgevraagd hoe het met okkie was ?
Hij kreeg zelfs erg goed eten is mij verteld en hij werd bijna dagelijks geborsteld is mij verteld maar ja als je hem dan zo terug zag volledig onder de klitten en 10 kilo lichter in gewicht? Het gewicht kan ook van de stress zijn ,schijnen mensen ook van af te vallen ,maar de vacht ?
Hij vindt borstelen geweldig dat leren wij ze hier al vanaf jongsafaan ,
Ik kan je vertellen dat naarmate de maanden verstreken hij weer in redelijke doen kwam ,was hij zo angstig geweest toen hij weg ging dan had geen haar op mijn hoofd eraan gedacht zo'n zielige hond te plaatsen ,en ik heb veel haar ,
Maar nogmaals het is van beide kanten met de beste bedoelingen gedaan ,het heeft alleen verkeerd uitgepakt helaas ,maar gelukkig duurde deze kwelling voor hem maar een maand of drie .

 

Natuurlijk heb ik contact met de nieuwe eigenaar en dat heb ik al 10 jaar of zo want zo oud is hun eerste gosje ,ik zal het ze nogmaals vertellen van die papieren ,heb dat al eerder gedaan maar als ze het niet doen kan ik ze niet dwingen ,overigens zou okkie er niet aan denken daar weg te lopen hij is erg gefixeerd op de nieuwe eigenaar en zijn nieuwe hondevriendin .

 

Ja lijkt me ook heel mooi ,lees voorafgaande maar even terug ,daar heb ik het al over gehad .

 Leren jullie dat aan in het nest al?

 

Wat bedoel je nu met over de hemelbrug? er zijn daar wel bruggen maar niet in de hemel ,
Het lijkt me na deze zin van jou toch slimmer dat nu ik mijn verhaal gedaan heb er verders geen aandacht meer aan te schenken ,want net wat andere in mijn voorsteltopic zeiden ,er komt geen eind aan en ik vind het ongepast om dit te zeggen .