Verbazing over verbazing..

Hallo allemaal!

Ik ben nog maar kort  actief hier, en ik verbaas me er echt over dat honden "zomaar" weer te koop aangeboden worden. Naar mijn mening, niet eens met gegronde redenen.. Correct me if i'm wrong, maar bijvoorbeeld een allergie is toch makkelijk mee te leven met de juiste medicijnen?  Mijn moeder is zwaaaar allergisch, die heeft goede medicijnen zodat ze de honden kon houden. Mijn ouders hebben 2 Jack Russells, en zij moest er niet aan denken dat die door een allergie weg moesten. De grootste onzin en dus geen reden (vind ik althans); "Er is een baby op komst, daarom moet de hond weg." Of de baby is er al een paar maanden, en de hond moet ineens weg. Toen mijn dochtertje net 4 maanden was, hebben we onze poes Cooper geadopteerd uit Spanje. Bij ons komen er alleen maar dieren bij! ;) En dan al die andere redenen die ik hier lees, "Toch spijt, niet goed doordacht, tijd tekort, impuls, onderschat" Een hond kost tijd, ik neem aan dat men dat ook weet en ook op lange termijn, dat dit tijd blijft kosten.. Ik weet natuurlijk niet hoe de situatie in het echt is en of er veel meer achter speelt, maar ik verbaas me er echt over dat er nog zoveel honden worden aangeboden. Ik ben me (inmiddels)  al anderhalf jaar aan het inlezen en bestuderen voor een hond en voor in de toekomst eventueel de aanschaf van een hond, maar dit gaat echt nog wel langer duren zodat wij weten waar we aan beginnen en deze hond ook ons gezinslid word. Maar zoals ik over het algemeen lees, val ik van de ene verbazing in de andere. Zeker met redenen als "Spijt, niet doordacht, baby op komst, onderschat " etc. Overlijden en een scheiding is onmacht, maar de rest vind ik echt oneerlijk voor de desbetreffende hond.

Waar zie je dan zoveel van deze verhalen? Toch niet hier?

Ik krijg vooral de kriebels als ik weer eens zo dom ben om op Marktplaats te kijken.

Maar over allergieën:

Ik heb er gelukkig zelf geen ervaring mee, maar er zijn mensen die echt niet in en ruimte kunnen leven waar dieren zijn.

Een vroegere vriendin van ons is allergisch voor konijnen, honden, katten...

Wij hadden toen alleen een konijn en die zette ik de dag voordat ze kwam boven, we hadden zo'n luchtreiniger die dan non stop stond te loeien en ik zoog en stofte alles heel nauwkeurig.

Als ze hier een half uur binnen was begon de ellende voor haar.

Dan nam ze medicatie in, maar meestal gingen we met haar dan ergens naartoe.

Ik snap je punt, maar soms lopen de dingen in iemands leven zo uit de hand, dat er geen keus is. Hoe graag je ook wilt. Dan ben ik vooral blij dat iemand een goed plekje voor zijn huisdier wil zoeken, i.p.v. hem op straat de dumpen of in het bos.

tja... en soms zijn de honden nog maar een paar maanden en heb ik het idee dat de eigenaren het nog niet eens geprobeerd hebben..
Ik ben zelf ook allergisch voor alle beesten, behalve vissen en dergelijke, maar ben in bezit van een hond en een kat.. Tja last van mijn ogen en een snotneus.. ik heb het er helemaal voor over!!
Soms krijg ik het idee dat mensen over een product praten ipv een hond of een kat.. of tenminste een levend wezen!!

Tja,. Dat honden soms snel weggedaan worden ben ik het wel een beetje mee eens, maar anderzijds.. Als je je erin gaat verdiepen kan ik het bij veel herplaatsingen wel begrijpen. Het is natuurlijk ook niet zo dat de hond afgemaakt wordt.. Sommige honden zullen zelfs beter af zijn bij herplaatsing..

qua allergieen bestaat nog steeds heel veel onbegrip. Vooral omdat het in verschillende gradaties bestaat en mensen alleen maar denken aan de lichte vorm.. Ik ben zelf aardig allergisch.. En medicijnen.. Ik heb alles al geprobeerd, maar niets werkt. Zelf regelmatig flink benauwd.. En ja.. Dat is geen pretje. Toch heb ik besloten om de honden te houden. Dat is mijn keuze, maar ik kan me best voorstellen dat mensen om die reden een nieuw baasje gaan zoeken. Het is namelijk echt geen pretje en natuurlijk erg ongezond. 

Ik blijf het jammer vinden dat er nog zoveel wordt veroordeeld zonder de echte reden te kennen. Ieder beslist voor zichzelf en hoewel ik sommige mensen ook echt niet snap is het niet aan mij om daarover te oordelen

" Waar zie je dan zoveel van deze verhalen? Toch niet hier?
Ik krijg vooral de kriebels als ik weer eens zo dom ben om op Marktplaats te kijken.
 
Maar over allergieën:
Ik heb er gelukkig zelf geen ervaring mee, maar er zijn mensen die echt niet in en ruimte kunnen leven waar dieren zijn.
Een vroegere vriendin van ons is allergisch voor konijnen, honden, katten...
Wij hadden toen alleen een konijn en die zette ik de dag voordat ze kwam boven, we hadden zo'n luchtreiniger die dan non stop stond te loeien en ik zoog en stofte alles heel nauwkeurig.
Als ze hier een half uur binnen was begon de ellende voor haar.
Dan nam ze medicatie in, maar meestal gingen we met haar dan ergens naartoe.
 
Ik snap je punt, maar soms lopen de dingen in iemands leven zo uit de hand, dat er geen keus is. Hoe graag je ook wilt. Dan ben ik vooral blij dat iemand een goed plekje voor zijn huisdier wil zoeken, i.p.v. hem op straat de dumpen of in het bos.
 
  "

s@nt@

Ik lees ze bij "Herplaatsers" voornamelijk. Pas geleden bijvoorbeeld, iemand die spijt had van een Shi Tzuh, dat ze had geschreven dat ze er niet goed over na had gedacht, en het haar eigenlijk werd opgedrongen, maar dat ze (nog) geen band voelde met de hond. Maar, ook weer dus een impuls. Laat ik het dan op die redenen houden, qua allergieën.. Ja ik kan me voorstellen dat het ook heftig kan zijn, en dat het dus in sommige gevallen echt niet houdbaar is. Dat is dan onmacht. Maar verder, impuls, onderschat, tijd tekort, etc etc.. Ik vind dat zo zielig. Ik ben blij dat ik daarom nu nog geen hond heb! Omdat ik mezelf ken en het ook zou onderschatten momenteel. En zeker als ik zulke verhalen lees, deins ik er helemaal van terug. Eerst 1000% zeker weten en ervan overtuigd zijn dat het gaat werken. Maar zo is het ook, ik weet niet de privé omstandigheden.

Onze Bumper is een herplaatspup, en onlangs nog, de buurman heeft een nieuwe pup, ook een herplaatser, een man had zijn vrouw een pup kado gegeven, en zij wilde hem niet. Zo ondoordacht. Gelukkig zijn de meeste mensen niet zo.

Deze persoon heeft de hond níet als herplaatser aangeboden hoor. Volgens mij wilde zij voornamelijk haar ei kwijt, wat ik ook best kan begrijpen. Ze heeft tips gekregen en kijkt er inmiddels heel anders tegenaan. 

Zelf hebben wij 3 jaar geleden een hond uit het asiel gehaald. Ietwat impulsief ja, al wilde ik al heel lang een hond.

Mellow was toen 4 maanden, kwam van Malta. En ach, wat kon er nou mis zijn met zo'n jonge hond?

Nou, een hele hoop! Naarmate ze langer bij ons was gingen er 'probleempjes' weg, maar er kwam ook net zoveel weer bij. Nog steeds is het niet de makkelijkste hond en eigenlijk is ze ook niet echt een beginnershond. Niet agressief, maar zó onzeker, zó bang. 

Hoewel ik normaal vrij snel van het opgeven ben, is dat met Mellow geen seconde in me opgekomen 

Hier, mede door het feit dat ik al jaren vrijwilligster ben in een asiel, meestal nul komma nul begrip voor de dumpende baasjes. Ook ik was vroeger van mening "ach het zal toch niet zo zijn dat mensen hun honden om niets dumpen en met excuses komen aanzetten". Tenminste toch niet het merendeel...wel dus...mensen zien honden als wegwerpartikel, als een zetel die niet bevalt omdat ze gaan verhuizen (en hij niet in het nieuwe huis welkom is of omdat ze de tijd niet namen om een woning te vinden waar de hond welkom is), omdat ze gaan scheiden (en geen van beiden de hond die ze nochtans samen kozen, willen opvangen), omdat het kindje allergisch is (terwijl het in veel gevallen even later niet zo blijkt te zijn of allergisch voor iets totaal anders, maar het zal wel aan dat harige beest liggen). Sorry maar ik ben heel allergisch, van kind af,  maar ik moet daarmee leven, want de dingen waar ik allergisch aan ben, kan ik ook niet weg doen. En met dieren zou ik dat al helemaal niet in mijn hoofd halen.

Ik vrees dat het gewoon ook algemeen is in onze maatschappijen, egoïstisch, mag allemaal niet teveel moeite kosten en de honden worden daar als eerste de dupe van.

En oja, tijdens vakanties gaat ook iedereen opeens verhuizen, hebben ze geen tijd meer (tijd moet je maken), worden ze allergisch, sloopt de hond zogezegd alles (terwijl er bij nieuwe baasjes niets aan van blijkt te zijn) en ga zo maar door.

Het is even wat anders als je ziek wordt of overlijdt, maar in het merendeel van de gevallen is de reden geen reden en dat is intriest. Een hond is een levend wezen, bezint eer ge begint en als ze er zijn, ja dan moet je voor hen zorgen, ook als dat even moeilijker is of wat dan ook.

Ik kan verhalen vertellen (waargebeurde spijtig genoeg) die heel erg aantonen hoe erg het gesteld is met de gevoelloosheid van veel mensen voor hun huisdieren. Het is slechts een ding waar je even snel weer van af geraakt als je wil. Je zet het in een asiel (als dat ook niet teveel kost) of je hangt het aan een boom of verdrinkt ze ergens. Kan allemaal voor ons mensen, dus vergeef me als ik niet langer zo vergevensgezind ben voor heel veel mensen. Ik zie de keerzijde, het trieste snuitje dat niet begrijpt waarom het aan de kant wordt gezet..

Klopt, en ik had ook verder gelezen dat ze er een beetje op terug is gekomen inmiddels, gelukkig maar! Het is ook absoluut niet bedoeld om te oordelen over mensen, ik ben gewoon verbaasd over dat soort redenen. Hoe vaak er wel niet word gezegd "Ja, het is me toch niet zo goed bevallen, heb 'm maar weer naar het asiel gebracht" (niet op dit forum), daarintegen ben ik het wel mee eens, dat als het ècht niet gaat, ze nog wel een baasje zoeken in plaats van te dumpen of naar het asiel te brengen. Daar ben ik het absoluut mee eens. En nogmaals, het is echt niet bedoeld om te oordelen, ik lees alleen sommige verhalen met verbazing. 

Ik ook Marie Jose en Kimberley.....ik voel altijd zo erg mee met de honden die weg moeten.

les excuses sont faits pour s en servir...... Maak me er dan ook altijd druk in. 

Ik denk dat in de honderd gevallen er misschien tien ? echte redenen hebben.dat zijn dan ook echt in trieste gevallen, zoals ziekte, overlijden......oude diertjes .....oude baasjes.

Toch is het goed dat men dan hier via forum meer kans heeft op betere baasjes dan op MP.

daarom dus ben ik blij dat die onderafdeling hier bestaat. 

Heel vaak is er toch een reden om de hond een ander tehuis te geven, en vaak wordt de reden niet helemaal omschreven.

Het oordeel is er snel, waarom een hond wegdoen ? De reden weet je vaak niet, ik hoop dan altijd maar dat de aangeboden hond een goed tehuis krijgt, en een mand waar die zich veilig en prettig voelt.

Maar het gebeurt wel veel te veel. 

Impulsaankopen.....

Helmer, mijn Golden,  heb ik overgekocht van een gezin wat hem niet meer kon (of wilde) houden.

Hun kinderen zouden allergisch zijn. Ik durf dat te betwijfelen aangezien ze in een flat woonden zonder lift, tijdens een verbouwing, net na een verhuizing met een jonge pup die zindelijk gemaakt moest worden.

Maar ik sluit niet compleet uit dat het echt zo was, velen vergeten een belangrijk dingetje als ze een hond (of een ander dier) nemen, namelijk checken of ze er tegen kunnen.

Zowel bij honden zelf kijken als bijvoorbeeld een bloedtestje laten doen zouden kunnen helpen.

Hoewel, als ik die bloedtest had geloofd had ik geen honden gehad. Ik zou erg allergisch zijn maar dat is dus kul, haha.

Ik kan me overigens dus wel voorstellen dat als je allergisch bent dat je de hond toch herplaatst. Ikzelf ben allergisch voor katten, cavia's, hamsters en nog een hoop meer. Ik gebruikt, als ik op bezoek ga bij mensen die die dieren hebben, medicijnen. Maar die werken ten eerste niet altijd, en zijn erg belastend voor je lichaam. Heel ongezond om dagelijks te gebruiken. Lever en nieren worden er niet blij van en je onderdrukt vaak ook je normale afweermechanisme. Beter kan je dan een desensibilisatie kuurtje volgen, maar dat duurt een jaar of 2 à 3.

Ik wordt soms ook een beetje wanhopig van al die excuses hoor. Je neemt wel de verantwoording over een levend, voelend diertje op je.

Santa's zogenaamde baasjes verzonnen gelukkig geen smoes, die knikkerden ze gewoon gelijk de straat op...

Ik heb even in de herplaatspijler gekeken, inderdaad staan er momenteel wel veel van die verhalen op, die worden ook heel snel gesloten.

Hoe fijn heeft een hond het bij iemand die er geen zin in heeft? 

 Ik heb ook lang in een asiel gewerkt en dus juist het tegenovergestelde gemerkt. Maar een oordeel is altijd nog snel gemaakt als je zelf niet in zo'n schuitje terecht komt natuurlijk..

Ik  en blij dat ik het nog niet heb hoeven meemaken, maard e meeste mensen zullen het echt niet voor hun lol doen. Uitzonderingen zijn er, maar gebruiik die uitzonderingen niet om dan maar de hele groep te veroordelen