Labradoodle: hulphond of hond die hulp nodig heeft?

De ideale hulphond. Dat hadden de allereerste fokkers van de labradoodle voor ogen toen zij een labrador kruisten met een poedel. De labradoodle combineert de behulpzaamheid en leergierigheid van de labrador en verhaart dankzij de poedelgenen amper en is daardoor hypoallergeen. Dat laatste maakt de hond erg geschikt voor mensen met een allergie voor hondenharen.

Tot zo ver het goede nieuws. Want helaas is dit jonge hondenras (de eerste labradoodle werd in 1989 geboren) net als veel oudere hondenrassen bepaald niet gezond. Het lijkt erop dat deze honden vaker dan gemiddeld lijden aan de ziekte van Addison. Een erfelijke aandoening aan de bijnierschors waardoor de hond keer op keer vermoeid en sloom is en last heeft van diarree en overgeven. Zonder behandeling zal de hond sterven aan de ziekte van Addison, maar wanneer bijtijds wordt ingegrepen kan de hond alsnog oud worden. 

Je zou denken dat een hond die heel duidelijk een kruising is tussen verschillende hondenrassen, niet in grote mate zou lijden onder erfelijke aandoeningen. Maar zoals vaak bij honden van een specifiek ras, lijkt ook hier het probleem te zitten in een verkeerd fokbeleid. De labradoodle is weliswaar nog niet erkend als officieel hondenras door de FCI (het wereldwijde netwerk op het gebied van rashonden), maar er wordt met de hond gefokt alsof dat wel het geval is. De bloedlijn wordt zuiver gehouden en de uiterlijke raskenmerken worden strak gehanteerd. Er worden dus niet opnieuw labrabradors met poedels gekruist, maar men blijft doorfokken met de labradoodles die al bestaan. Een recept voor ongelukken.

De eigenaar van een doodzieke labradoodle zocht recent contact met Stichting Dier&Recht. Zij kon het niet geloven dat haar hond zo snel zo ziek kon worden, zonder dat de fokker daar iets aan kon doen. Na onderzoek bleek inderdaad meer aan de hand: de hond heeft de ziekte van Addison. Een ziekte die achteraf gezien relatief veel  in zijn familie voorkomt, er lijkt dus bewust een risico te zijn genomen. Dier&Recht bekijkt nu samen met de eigenaar van de zieke labradoodle wat de juridische mogelijkheden zijn om de fokker aansprakelijk te stellen voor de geleden schade en de aanzienlijke (medische) kosten. Het ziet er hoopvol uit.

Dier&Recht probeert met juridische acties als deze het fokken met zieke dieren tegen te gaan. Door het opbouwen van jurisprudentie en in gesprekken met politici proberen wij de juridische positie van honden en hun baasjes te verbeteren. Zo werken wij toe naar meer gezonde en daarmee gelukkige honden.

 

Bron: http://www.dierenrecht.nl/nieuws/nieuwsitem/artikel/labradoodle-hulphond-of-hond-die-hulp-nodig-heeft/

Ik weet niet of het op de goede plaats staat.

 

http://www.dierenrecht.nl/nieuws/nieuwsitem/artikel/labradoodle-hulphond-of-hond-die-hulp-nodig-heeft/

 

 

Incidentie
De ziekte van Addison kan in principe bij elk ras en op elke leeftijd voorkomen. Toch zien we dat de ziekte vaker optreedt bij jongere dan bij oudere dieren. Over verschil tussen reuen en teven zijn de onderzoekresultaten tegenstrijdig. Het ene onderzoek meldt dat het vaker bij teven voorkomt dan bij reuen, het andere onderzoek concludeert dat er geen verschil is. De ziekte zou bij 1 op de 1000 honden voorkomen. Bij een aantal rassen wordt Addison vaker vastgesteld: Bearded collies, middenslag Poedels, Leonbergers, Nova Scotia duck tolling retrievers, West Highland White terriërs, Portugese waterhonden, Hollandse herders, Airdale terriërs, Duitse herders, Duitse staanden, Duitse doggen, St. Bernards, Engelse Springers en Soft coated wheaten terriërs worden in dit verband soms of vaak genoemd. Het staat wel vast dat erfelijkheid een rol speelt. De wijze van overerving is niet altijd duidelijk. Bij de Bearded collie vermoedt men een autosomale recessieve overerving. In dat geval zijn er dus dragers, die zelf niet ziek zijn, maar wel de ziekte kunnen overbrengen.

Van: http://www.paltrok.nl/addison.html

Als klopt wat hier staat en de mate en wijze van overerving zijn niet bekend, geef ik ze weinig kans bij dier en recht. Dan kan je het fokken van bovenstaande rassen ook aan banden gaan leggen?

En is bekend of incidentie bij Labradoodles echt veel hoger is dan de 'bekende' 1:1000 van alle honden?

Ja hier geen onbekend verhaal.

 

Een vriendin heeft veel gezocht naar een Labradoodle en kwam toen ook achter het feit dat er Addison voor komt bij de Labradoodle. Zij heeft daar diverse fokkers over aan gesproken en eigenlijk wil niemand er over praten. Tot ze die ene fokker tegen kwam en deze gaf eerlijk toe dat het bij de Labradoodle met zeer grote regelmaat voorkomt. Ook noemde zij een reu die dit zou vererven en dit was op dat moment een top reu en dus een heel veel gebruikte ree.

Wat ik begrijp uit het artikel is, en ik heb geen verstand van fokken, dat ze doorgaan met fokken met de huidige doodle. Ze gaan niet door met het kruisen van Labrador x Poedel.

 

En omdat het nog een jong ras is..enz....

 

Maar nogmaals ik heb geen verstand van fokken.

 

De bloedlijn wordt zuiver gehouden en de uiterlijke raskenmerken worden strak gehanteerd. Er worden dus niet opnieuw labrabradors met poedels gekruist, maar men blijft doorfokken met de labradoodles die al bestaan.

Als je doorgaat met het fokken van de al bestaande labradoodles, krijg je dan op een gegeven moment geen inteelt?? Ik heb geen verstand van fokken maar het lijkt me onmogelijk dit te voorkomen.......

Jammer dat dier en recht weer alle fokkers op 1 hoop gooit..

Misschien moet je ook wel onderscheid maken tussen de Australian Labradoodle (beschermd fok beleid, niet iedereen mag deze hond fokken) en de Hollandse doodle (zo noem ik ze maar even, die ip door iedereen gefokt kan worden). Wij hebben een Hollandse doodle met als moeder Goldendoodle, en vader Koningspoedel, dus wel een "back" kruising, van een zeer ervaren fokker.

 

Ja dat dacht ik ook al.

Helemaal bij een ras wat nog zo jong is.

Maar misschien zijn er bepaalde regels aan?

De Barbet die ik heb is dan wel geen jong ras, maar komt relatief weinig voor en moet er goed worden op het inteeltpercentage.

Daarom zijn er wel strenge regels om het ras zuiver te houden.

Bijvoorbeeld een dekreu mag 3 x in eigen land dekken en de andere 5 x moet in het buitenland zijn.

Dus misschien zijn er bij de Labradoodle ook wel regels wbt inteeltpercentage.

Waar lees je dit, volgens mij gaat het om een ras.

 

Wees blij dat er mensen kritisch zijn, en dat er mensen met problemen bij deze stichting terecht kunnen.

Kijk naar de rassen die door verkeerd fok beleid ontstaan, of komt dit niet voor. 

 

Mijn hemel. 

 

Wat heeft de hemel ermee te maken?

Ik vind dier en recht echt geen heilige. Ik vind het goed als er idd geen zieke honden meer gefokt worden, maar deze stichting zelf is zeer goed in het opblazen van problemen en het voorzien van onjuiste info. Wanneer ik ze dan de juiste info geef, zeggen ze het te gaan veranderen, maar al sinds de oprichting van deze stichting is er niets verandert aan hun info.




Er worden dus niet opnieuw labrabradors met poedels gekruist, maar men blijft doorfokken met de labradoodles die al bestaan. Een recept voor ongelukken.

Ze hebben het over alle fokkers, niet over die ene fokker. Ik ken een fokker die hier niet onder valt.

Ik heb zo'n idee dat hier op het forum een stille strijd is tussen fokkers en mensen met geen rashonden....

En dan vooral de gedumpte Buitenlanders.

 

Wees vooral niet kritisch, want je wordt zowat weg gekeken door sommigen.

 

De vooroordelen vliegen je om je oren.

 

Maar goed, ik zet dit neer voor mensen die zich er wel in intereseren.

 

Je krijgt toch drie doggies, omdat je reageert.

 

 

En toevallig staat hier nog een ervaring......maar ik zal ze vragen of ze dan neerzetten, de namen van de fokkers die het wel goed doen.....Een pup castreren als het uit het nest gaat, is geen zeldzaamheid bij dit ras...dus laten we gewoon kritisch blijven.

 

Met als aanvulling..wie weet wat voor mooi ras hier uit voort kan komen.

 

Dat Roosje het niet met je eens is, heeft volgens mij helemaal niets te maken met wat voor honden je hebt hoor

 

Er is inderdaad wel altijd een discussie hier op het forum tussen mensen die kritisch naar fokkers kijken en mensen die het voor de fokkers opnemen (heeft dus niets te maken met welke honden je hebt, kritiek krijg je hoe dan ook). Ik kan beide kanten wel begrijpen. Er zijn een hoop fokkers die maar wat doen en erg verkeerd bezig zijn. Aan de andere kant zijn er ook echt wel fokkers, met name die hier op HP zitten, die het wél netjes en goed doen. Ik snap dan wel dat je baalt dat jij ook onder de "slechte fokkers" wordt gezet, enkel omdat je een fokker bent. Ook al doe je wel heel erg je best.

 Ik denk dat dit een wederzijds gevoel is...vandaar mijn gevoel van stille strijd. :-)

 

 

Uhm... voor de goede orde:
- Ik ben geen fokker.
- Ik heb meerdere kruisingen gehad, de laatste 2 zijn helaas op 13 jarige leeftijd ingeslapen. De 3e kruising werd ongeveer 16 jaar. Alle kruisingen kwamen van andere mensen.
- Ik heb een raszuivere bouvier. Samen met mijn ouders is dit de 4e. De bouvier bij mijn ouders is nu 14 jaar en is gedumpt. De 2 bouviers ervoor waren zeer ziek en overleden ongeveer met 3 jaar aan een vergroot hart door inteelt en erfelijkheid.
Mijn huidige bouvier is na meer dan 6 maanden zoeken door mij 'goedgekeurd'.

Ik val dus totaal niet onder jouw beschrijving. Ik ben zeer kritisch op de aanschaf van een hond en dus op de manier van fokken, als ook op alles rondom mijn hond. Over vooroordelen gesproken..

Super om hier van alles te bespreken en onder de aandacht te brengen.

Wat ik me echter afvraag is hoe er aan gegevens kan worden gekomen als het geen officieel ras is. Hoe kan je dan over percentages spreken (dus of het algemeen of incidenten zijn). Hoe weet men of het om importhonden (bijv oostblok) of door zorgvuldige selectie? Heel moeilijk. Maar wel goed alles te bespreken en elkaar te informeren. Alleen om iets te beoordelen heb je goede informatie nodig (achtergrond/oorzaak), helemaal om er een juridisch aspect ervan te maken. 

 Oke..sorry, mag ik dan vragen waarom je antwoord zo kort af is..door slechts één zin, die ik ook al verkeerd begreep...je schrijft nl. alle fokkers...maar goed.....komt het doordat je de stichting niet vertrouwd, slechte ervaring hebt met deze stichting?

 

Laat ook maar..is eigenlijk helemaal niet belangrijk..het onderwerp is belangrijk.

 

 

Ik denk dat je zou schrikken als je kijkt naar hoe smal de basis van menig bestaand hondenras is

Ik las een verhaal over de Labrador in de VS (in het boek 'Pukka's promiss- the quest for longer lived dogs van Ted Kerasote) waarin bep erfelijke vormen van kanker (hemangiosarcoma) veel voorkomt. Uiteindelijk wrschl terug te leiden op het veelvuldig gebruik van 2 'top'reuen. Het lastige is dat deze vorm van kanker zich pas op latere leeftijd gaat uiten, vaak pas op 5-6 jr en dan is het zaad al veelvuldig gebruikt (daar wordt ook veel gebruik gemaakt van ki). Ook in bestaande rassen kan er sprake zijn van behoorlijke inteelt en kun je voor onverwachte problemen worden geplaatst

Extra handicap is denk ik ook dat de registratie nogal eens te wensen over laat. Voorbeeldje; mijn husky Janouk ging dood aan een darmprobleem, waarschijnlijk een tumor, van de dunne darm. Volgens mijn DA zeldzaam. Achteraf denk ik, waarom hebben we geen biopten laten nemen en na laten kijken. Bij mensen weten we veel vaker waar ze aan dood gaan dan bij onze honden en vaak nog getailleerder ook. Epidemiologie wordt zo lastig en zonder goede gegevens wordt preventie ook wel moeilijk en kunnen dingen lang doorsudderen voordat ze echt duidelijk worden als erfelijk probleem in een ras

Had de titel als volgt geweest:

Tito (Labradoodle): hulphond of hond die hulp nodig heeft.

dan zou ik achter het artikel staan.

Dan gaat het dus over die hond die ongezond is.

 

Maar nu is het weer de typische Dier en Recht manier.

even snel een volledig ras aanvallen.

 

Sorry, maar ik sta hier dus niet achter.

 

P.S. In de veronderstelling dat de hond Tito zou noemen.

Helaas zijn de feiten niet goed onderzocht en ja de fokkers worden weer op 1 hoop gegooid.
Dier en recht denkt weer een leuke zaak te hebben met dit gebeuren , er bestaan geen rassen die 100% niets mankeren dus ook de (Australische) Labradoodle niet , ja er zijn honden die iets mankeren maar niet op die mate van hoeveelheid als dat ze nu laten beweren.
Ik weet dat de ALD rasvereniging en fokkers graag willen dat er een dna marker komt van de ziekte Addison echter er zijn te weinig zieke honden ( we moeten er dan 50 hebben in NL) om deze marker/ test te kunnen laten ontwikkelen ook in Amerika is deze test er nog niet door dezelfde reden. dan begrijp je gelijk dat de hoeveelheid zieke honden in Nederland van dit groeiende populaire ras lager is als wat ze nu doen voorkomen. Zodra het mogelijk is om een test te ontwikkelen zoals die nu al bij verschillende rassen voor deze ziekte gedaan is wordt dit ook gedaan.
Een zieke hond gun je niemand maar als ik zie hoeveel de Australische Labradoodles worden getest en ook al een DNA test hebben waarbij de laatste nu pas door de overige rassen wordt ingevoerd is het in mijn ogen een boel geschreeuw die slecht onderbouwd is.
Ook het fokken gaat juist zeer kieskeurig en worden er wel nieuwe bloedlijnen binnen gehaald in tegenspraak wat er bij hun vermeld staat.
Ook het vroeg castreren is sinds 2012 veranderd maar helaas leest men zich vaak niet in en drijft op de kennis die dan wel eens achterhaald kan zijn of van horen zeggen afkomt.

Ik moest dit even van me afschrijven want ik kan slecht tegen halve waarheden die maar 1 kant opgericht staan.

Wat ik net al aangaf....als er geen registratie is (geen off. Ras) hoe weet je waar de oorzaak ligt, hoe weet je aantallen (incident of algemeen) enz.  

Het aankaarten en bespreken is wel goed maar er moet wel goede achtergrond informatie zijn anders zijn het geruchten ipv feiten.

De Australische Labradoodles staan in een database opgeslagen

Dank je Monica. Wie houdt dan bij als er wat mankeert? Worden ze getest net als bij off. Ras?

Wie verzorgd die database?

 

Zie mijn bericht van 9.19 uur.

Alle fokhonden worden getest net als een off ras
de testen beslaat
pra-prcd
hd/ed
patella
vWD
en tegenwoordig ook IC
er wordt een DNA profiel gedaan en elke jaar
de verplichte ecvo/cerf oogtest
Deze testen worden gedaan omdat we niet willen dat er onzorgvuldig wordt gefokt. het is een samengesteld ras en deze aandoeningen komen voor in de rassen waar ze uit ontstaan zijn . Om te voorkomen dat we ellende erin krijgen wordt er op voorhand getest en zijn de regels hetzelfde of soms zelfs nog strenger als die van raad van beheer.

Helder Monica, dank je voor de uitleg.

Nog 1 vraag (als dat mag): wie houdt dit bij? Een vereniging?

Ja dat wordt door de vereniging bijgehouden , als fokker stuur je alle papieren naar hun op en die zetten de info in de database, voldoe je niet aan de eisen mag je niet fokken en krijg je geen "stamboom"

@Monica:   Bedankt voor je informatie. Nogmaals ik heb geen verstand van fokken, maar daarom wel belangstelling.

 

Wat is de eis/norm voor een volledig erkend ras? 

 

erkend als officieel hondenras door de FCI 

 

of is dit niet heel belangrijk.