Blinde honden

oud topic.

Een oud topic, maar een nieuwe reactie, dus nog steeds behoefte aan het topic.

Ik denk dat het vertellen van de ervaring van mensen met een blinde hond, honden van mensen die twijfelen om hem in te slapen, het leven kan redden.

Zij laten 'zien' door hun ervaring, dat een blinde hond een heel leuk leven kan hebben. Voor een hond is immers reuk wat voor ons zicht is en dat is nog prima intact.

Mijn hond is 6 weken geleden bevallen één levend en zes dode pupjes. Nouja levend. Nog net niet dood. Ze heeft werkelijk een half uur grijs en slap liggen te happen naar adem. Met een paar druppels moedermelk in haar bekje kwam ze een beetje tot rust. Moeder moest toen nog bevallen van de dode pupjes maar we wisten niet dat ze dood waren. Placenta-loslating, waarschijnlijk een dag eerder van een van de pupjes. De rest heeft het niet gered. Ze zijn op de uitgerekende dag geboren. Maar nu komt mijn vraag. Het pupje ontwikkeld zich langzaam maar heeft wel voldoende skils om te functioneren. We dachten eerst dat ze doof was maar ze blijkt toch wel ( iets ) te horen. Maar zoals ze nu rondloopt en struikeld en haar kopje stoot is ze vrijwel zeker blind. Alhoewel haar pupillen wel reageren op licht en donker. Wat is haar kans op een normaal bestaan? We hebben al bedacht om haar zelf te houden, het is zo'n schatje! Maar ons huis heeft allemaal trapjes en opstapjes. Ze bezeerd zichzelf steeds al ze hier rondloopt.Het doet gewoon pijn bij mij als zij zich weer stoot. Zo zielig. Kan ik haar niet beter in laten slapen?
Ik zoek ook op internet foto's van blinde hondeogen want haar oogjes zien er wel bijzonder uit. Zit een soort witte ster om de pupil in de iris. Verder is het oogje niet troebel. Afspraak voor het oogziekenhuis in Rotterdag staat maar is pas over twee weken. Heeft iemand dit ook weleens bij de hand gehad?