Twee pups

Hallo,

Een week geleden hebben wij twee Cocker Spaniels gekocht bij een fokker, een broertje en een zusje. Ze zijn nu iets meer dan 13 weken oud. Van te voren hebben we al redelijk wat informatie opgedaan, door het lezen van ervaringen van anderen. Alle informatie over het nemen van twee puppy's tegelijk houden, die te vinden waren, hebben we doorgelezen.

Zo werd er gezegd dat wij het beste de pups de eerste nachten op de slaapkamer konden houden (dit gold ook voor het hebben van 1 puppy), zodat zij niet de hele nacht door zouden piepen. Dit hebben we gedaan.

Na twee nachten hebben we de bench gewoon weer in de slaapkamer gezet. De eerste nacht piepten ze nog 5 minuten, maar daarna was het stil.

Wat betreft de zindelijkheid, deden ze eerst alles in huis en in de tuin, maar het wordt al steeds minder. Ik ga gemiddeld om de 2-3 uur met ze naar buiten en dan laat ik ze apart uit. Dit doet mijn vriend in het weekend en in de avond, want hij werkt fulltime. Wanneer ze buiten zijn, doen ze altijd wel hun behoeften buiten. Echter komt het ook wel eens voor dat we net van buiten komen (15 minuutjes gelopen) en dan zijn ze net een halve minuut binnen, en poepen ze in de woonkamer.

Het zal zich vanzelf wel oplossen als we zo door gaan, denken wij. Heeft iemand hier ervaring mee?

Wat betreft de bench, gaat het steeds beter. Wanneer ze nu in de bench worden gezet, is het eventjes onrustig en dan gaan ze slapen. We hebben ze al een aantal keer alleen gelaten (steeds langer, tot max. 1,5 uur) en dit ging prima. Tenminste, we hebben niks gehoord van de buren, haha ;)

Nu is het punt dat het teefje gemakkelijk in de bench kan blijven in haar eentje, terwijl het mannetje dan moord en brand schreeuwt (omdat we ze apart uitlaten, zit hij wel eens alleen). Natuurlijk gaan wij er dan niet naartoe, want dan denkt hij dat hij eruit mag als hij dit doet en dit willen we juist niet! Na een tijdje stopt het wel, maar hij begint op een gegeven moment zo weer.

We weten wel dat je het beste op kunt bouwen, steeds wat langer alleen, maar we zijn bang dat hij de bench dan als iets negatiefs gaat zien, in plaats van het plekje waar hij zich veilig kan voelen en tot rust kan komen. Heeft iemand hier ervaring mee?

De pups spelen veel met elkaar, vooral stoeien, wat soms eindigt in gepiep en geblaf. Op het moment dat ik het idee heb dat het gaat 'escaleren' (het is geen vechten, maar ik ben van mening dat bij stoeien geen pijn hoort) haal ik ze uit elkaar, zonder ze aan te kijken of verdere aandacht te geven. Ik weet dat het niet helemaal goed is, want op die manier geef ik ze nog steeds aandacht, dus ik dacht: misschien heeft iemand een beter idee?

Verder zouden wij graag positieve verhalen en tips horen over het houden van twee pups tegelijkertijd! Je hoort overal alleen maar negatieve verhalen over de hoeveelheid energie die het kost en ga zo maar door, maar het is niet zo dat wij één van de pups weg gaan doen, dus negatieve verhalen hebben geen zin. Het houden van twee pups tegelijkertijd klinkt misschien egoïstisch voor iemand die denkt dat de pups iets tekort komen, maar op deze manier geven wij ze alle aandacht die we kunnen geven en zij voelen zich niet alleen, want ze hebben altijd elkaar nog.

Overigens gaan we over een kleine twee weekjes op puppycursus met ze (apart, zodat ze niet met elkaar gaan spelen). Dit omdat we het nodig vinden dat ze ook in contact komen met andere honden en ach, het kan geen kwaad ;)

Trainen en commando's doen we zoveel mogelijk gescheiden. Ondertussen kunnen ze al zitten en hier komen, dus het gaat de goede kant op!

Ben benieuwd naar de reacties!

Groetjes!

Oef.... nog zo iemand die denkt dat het wel kan - wij hebben het dus ook gedaan. 2 pups uit 1 nest, 2 broers. Het is echt pittig, ik zou het niet snel weer doen, hoewel het nu best goed gaat tussen de heren. 

In het begin heb ik ze gewoon samen in een bench laten slapen, dan waren ze rustig, op een gegeven moment zochten ze zelf wel een plekje apart. 

Uit elkaar halen is prima, doet een oudere hond ook, niet ingrijpen is veel slechter dan even wat - neutrale - aandacht geven. 

Probeer ten alle tijden gevechten te voorkomen! Ook al is het onbenullig en zo over, grijp in en probeer escalatie voor te zijn. Bij ons was het na het eten 's avonds, allebei moe en geprikkelden en ... ruzie. Dus werden ze na het eten altijd een minuut of 10 gescheiden en toen ze ouder werden sliepen de gewoon apart in de bench. 

Wees erop verdacht of niet 1 vd 2 de ander gaat lopen terroriseren (alle speeltjes opeisen bv). 

Het probleem is nl niet de puppentijd, het probleem is de puberteit. Twee honden die hun grenzen moeten leren maar die dat niet van elkaar kunnen. Wij hadden nog de mazzel dat we ook nog een oude hond in huis hadden die een matigende invoer had, helaas overleed die toen de mannen nog pas een maand of 6 waren. Een aangezien de weg tot volwassenheid wel een jaartje of 3 is, mag je de komende jaren doorgaan met je verdiepen in hondengedrag ;-) 

Ander punt is dat de pups elkaar zo goed begrijpen, dat er veel gecommuniceerd wordt zonder dat wij als baas dat zien. Dus je mist nogal wat. Ik ga uit van het principe "2 vechten, 2 schuld" dus ik geef ze altijd allebei op hun kop. Degene die hapt is niet altijd degene die 'begonnen'  is. 

Veel plezier en succes! 

Bedankt voor je reactie!
Wij zullen zeker doorgaan met het verdiepen in hondengedrag en hebben zeker wat aan je verhaal!

Zijn er nog meer mensen met ervaringen?

Upje voor jullie

Groot gelijk van er ineens 2 te nemen, hadden we beter ook gedaan. Hier ook 2 nestbroers, maar de tweede hebben we pas gehad toen hij 10 maand was en goed verkl... door zijn eerste eigenaar. Het is nu mss even wat druk maar je kan ze tenminste samen opvoeden en behoorlijk socialiseren. Doe zo voort!

Onze honden slapen alledrie in een bench, die staat de ganse dag open, dus ook als ze even met rust willen gelaten worden gaan ze er in, enkel 's nachts gaat hij dicht. Verder eten ze er ook in, om baknijd te vermijden. Onze Pippa is in staat van de andere 2 hun eten af te pakken, dus elk hun portie

Het voordeel van twee pups tegelijk nemen is dat je het de eerste jaar wel heel druk heb met opvoeden, zindelijkheidstraining, puppycursus, leren los lopen, alleen leren zijn, socialisatie en noem maar op, maar als je deze periode gehad heb dan ben je daar vanaf. Mijn tweede pup kwam toen Quincy net 3 jaar was, en dat was weer even terug naar de puppyperikelen (poepjes, plasjes, vroeg op, alleen laten enz.). Daarnaast is het voor de pup veel leuker dat er vanaf het begin een andere pup is om er mee te spelen, te kroelen, en te stoeien. Dat er gegromd en gehapt wordt bij het stoeien is heel normaal, dat doen Quincy en Beertje ook. Ik schenk er geen aandacht aan en laat het best wel lang doorgaan. Ik denk wel als de pups in de puberteit komen dat je het druk zal krijgen, m.n. met het los lopen. Beertje is nu 10 maanden, blijft tijdens het los lopen normaal gesproken netjes bij ons (mij en Quincy), maar in een keer gaat ie er van door omdat ie in de verte een andere hond ziet. Tja, als je twee van zulke pubertjes heb, dan wordt het moeilijk. Verder vind ik dat je het goed doet, als je die lijn blijft volgen dan moet het wel goed gaan. Veel succes

Mooi gezegd Gina!!
Ik heb op het moment ook 2 pups 1 van 20 weken en 1 van 9 weken! Het is idd druk maar super voor de pups! Hoe het straks gaat met puberen zie ik dan wel...het komt hoe het komt. Ga ik mij nu nog niet zo druk om maken. Verglijk het met kinderen..krijg je een tweeling zal je ook moeten ????... daarbij kan het ook weleens zo zijn dat ze zo door de puberteit heen dansen! Veel plezier met je pups!!

Geen ervaring, maar wil je heel veel plezier wensen

Ben erg benieuwd naar foto's !!

Klinkt wel super leuk zeg! Ik persoonlijk zou het niet redden omdat ik alleen ben, en bijv. de cursus die ik volg maar 1x in de week is, dan zou ik steeds moeten kiezen. Mijn plan is over 1-1.5 jaar weer een pup te nemen, dan is Lexie helemaal klaar!
Maar had ik een partner gehad waren er misschien wel 2 tegelijk gekomen, lijkt me wel makkelijk om in 1x van alle puppyperikelen en puberteitdingen af te zijn!

De pups wisselen nu nog erg van rol. Het is voor ons nog niet duidelijk wie nu onderdanig of dominant is aan de ander, of zich inderdaad achter zijn broertje/zusje verschuilt. De ene keer doet de één een poging om de ander z'n eten op te eten en de volgende keer is het net zo goed weer andersom, haha!

Hier een paar foto's!

Mooie pups!!

Veel succes ermee, het zijn geweldige honden 

Het eerste jaar zullen jullie je handen vol hebben eraan, maar dan gaat het steeds beter.

En als je er genoeg tijd insteekt, heb je straks twee lieve en gehoorzame honden.

Over het houden van 2 honden (pups) samen, kan ik je geen raad geven.

Ze zijn absoluut schattig om te zien ja. Ik moet mezelf er ook wel op wijzen dat ik ze daardoor niet ga aanhalen als dat niet kan, wanneer ze bijvoorbeeld iets gedaan hebben wat ik niet wil hebben (zoals een tunnel naar de buren graven, haha).

Bedankt voor alle reacties, stiekem hoop ik op nog wat meer, vooral van mensen die twee pups tegelijkertijd hebben opgevoed! In mijn ogen is het goed mogelijk, ondanks dat ik nu elke avond doodmoe op bed lig, haha.

Wondjes heb ik nog niet ontdekt, zo ver gaat het gelukkig nog niet. Ze grommen veel tijdens het 'spelen', en zodra dat overgaat in blaffen, haal ik ze uit elkaar. 

Ik heb nog een vraag. Wanneer ik het teefje uitlaat, komt zij prima mee, maar zodra we op de terugweg naar huis zijn, trekt ze alleen maar aan één stuk door aan haar riem.

Ik heb al van alles geprobeerd om ervoor te zorgen dat ze naast me loopt (of in ieder geval niet trekt), maar het wil niet lukken en ik vind het bovenal zielig, want je hoort haar echt moeilijk ademhalen als ze zo aan het trekken is, maar ik kan haar moeilijk op gaan tillen dan (toch?), dan leert ze het in mijn ogen nooit.

Nu heb ik gehoord dat het kan komen doordat hier thuis haar 'vertrouwde' omgeving is, en dat ze nog bang is dat ze hier ook weer wordt weggehaald, maar ik wil eigenlijk dat dit zo snel mogelijk klaar is, want op deze manier kan het uitlaten ook nooit leuk zijn voor haar. Ze wil echt alleen maar zo snel mogelijk naar huis.

Ik heb het volgende al geprobeerd:

- Op mijn hurken zitten en haar roepen. Ze komt dan naar me toe, al kwispelend, maar als ik weer rechtop ga staan, begint ze weer net zo hard te trekken.

- Beloningen als ze wél naast me loopt (dus in het begin, als we net aan het wandelen zijn), door middel van stemverheffing en kleine snoepjes.

- Stil blijven staan als ze trekt.

Ik wil eigenlijk niet aan de riem trekken, ook geen kleine rukjes. Ik vind dat nog zielig, omdat ze pas 13 weken is. Hoe denken jullie hierover?

Heeft iemand misschien hetzelfde meegemaakt en heeft hier een oplossing voor, of iets dat ik kan proberen? Bedankt!

Ze zijn absoluut schattig om te zien ja. Ik moet mezelf er ook wel op wijzen dat ik ze daardoor niet ga aanhalen als dat niet kan, wanneer ze bijvoorbeeld iets gedaan hebben wat ik niet wil hebben (zoals een tunnel naar de buren graven, haha).

Bedankt voor alle reacties, stiekem hoop ik op nog wat meer, vooral van mensen die twee pups tegelijkertijd hebben opgevoed! In mijn ogen is het goed mogelijk, ondanks dat ik nu elke avond doodmoe op bed lig, haha.

Wondjes heb ik nog niet ontdekt, zo ver gaat het gelukkig nog niet. Ze grommen veel tijdens het 'spelen', en zodra dat overgaat in blaffen, haal ik ze uit elkaar. 

Ik heb nog een vraag. Wanneer ik het teefje uitlaat, komt zij prima mee, maar zodra we op de terugweg naar huis zijn, trekt ze alleen maar aan één stuk door aan haar riem.

Ik heb al van alles geprobeerd om ervoor te zorgen dat ze naast me loopt (of in ieder geval niet trekt), maar het wil niet lukken en ik vind het bovenal zielig, want je hoort haar echt moeilijk ademhalen als ze zo aan het trekken is, maar ik kan haar moeilijk op gaan tillen dan (toch?), dan leert ze het in mijn ogen nooit.

Nu heb ik gehoord dat het kan komen doordat hier thuis haar 'vertrouwde' omgeving is, en dat ze nog bang is dat ze hier ook weer wordt weggehaald, maar ik wil eigenlijk dat dit zo snel mogelijk klaar is, want op deze manier kan het uitlaten ook nooit leuk zijn voor haar. Ze wil echt alleen maar zo snel mogelijk naar huis.

Ik heb het volgende al geprobeerd:

- Op mijn hurken zitten en haar roepen. Ze komt dan naar me toe, al kwispelend, maar als ik weer rechtop ga staan, begint ze weer net zo hard te trekken.

- Beloningen als ze wél naast me loopt (dus in het begin, als we net aan het wandelen zijn), door middel van stemverheffing en kleine snoepjes.

- Stil blijven staan als ze trekt.

Ik wil eigenlijk niet aan de riem trekken, ook geen kleine rukjes. Ik vind dat nog zielig, omdat ze pas 13 weken is. Hoe denken jullie hierover?

Heeft iemand misschien hetzelfde meegemaakt en heeft hier een oplossing voor, of iets dat ik kan proberen? Bedankt!

Wat bij onze hond erg goed werkte tijdens het trekken aan de riem is stilstaan, omdraaien en ineens de andere kant oplopen. Dan zijn ze uit hun doen en is het een soort van weghouden van de beloning (thuis zijn of in mijn geval lekkere geurtjes of grasveldjes of andere honden enz.).

Hopelijk blijft het goed gaan. Vooral als ze in de puberteit raken moet je er echt bovenop zitten om ruzie te voorkomen. Dat is een veelgehoord probleem bij 2 nestgenootjes bij elkaar houden. 

Hopelijk wordt je dat bespaard. Het zijn wel 2 schatjes om te zien zo samen

Wat ik deed, en indien nodig nog steeds doe, is stilstaan, wachten tot ze uit zichzelf gaat zitten en naar me kijkt, of naar me toe loopt, dan loop ik weer door. Ik draai niet om, omdat ik haar dan mee moet trekken en e in mijn ogen dan toch leert dat trekken oké is

Misschien heb ik het verkeerd uitgelegd. Ik sta stil, draai me om en als ik dan de lijn voel verslappen, loop ik de andere kant op. Meestal loopt ze dan met me mee en doet ze dit niet, wacht ik nog even langer. Ik trek nooit aan de lijn, zelfs niet met een correctie, dat doe ik alleen verbaal.

Nee je had het goed gezegd hoor Aris, maar die van mij is gewoon koppig haha

Koppige honden zijn de leukste, beetje eigen willetje is zeer te prijzen!

 Helemaal mee eens!

Doet je teefje dat ook als je alleen met haar loopt of vooral als je partner voorop loopt met het reutje?

En verder heb ik niet zoveel tips, sinds de mannen een keer de kat vd buren hebben verrast bij onze vijver in de voortuin, is het naar huis trekken ook weer helemaal 'hot' 't laatste stukkie.... (kat doet het nog hoor, haalde alleen van schrik een nat pak )

Op zich vind ik trouwens het optillen op momenten dat je even geen trainingstijd hebt of de uitdaging te groot is, niet zo heel slecht idee hoor.

Bedenk me net, wat ik bij de mannen ook nog wel gedaan heb is achteruitlopend voor ze uit lopen. Dus ik liep met de rug naar mijn huis naar huis. De hond voor me houdend zodat die niet trok.

Bedankt voor de tips, die ga ik zeker uitproberen! 

Het vrouwtje trekt ongeacht of ze het mannetje nou ziet lopen of niet. Het is echt vanaf het moment dat we de hoek omgaan en ze richting huis loopt.

Ik ben benieuwd of jullie tips gaan helpen, want ik ben ook niet van plan om te gaan trekken. Tot nu toe heb ik het verbaal gered, dat wil ik eigenlijk zo houden, maar het is zó zielig als je haar hoort piepen, pff.

Het reutje heeft hier helemaal geen last van, maar die gaat ook met wat meer plezier naar buiten toe. Dat is ook anders geweest! Hij ging eerst om de paar meter op zijn kont zitten, of op z'n zij liggen, haha!

Van welke fokker komen ze? Weinig fokkers verkopen twee pups tegelijk, vandaar mijn vraag. Eén van de twee zal je moeten laten castreren, want broer en zus mogen natuurlijk geen nestje krijgen. 

Ik heb er geen ervaring mee, maar zo te lezen zijn jullie goed bezig. Veel apart trainen, zodat de pups ook baasgericht worden, lijkt mij het belangrijkste. 

Cockers zijn NIET koppig, ze willen gewoon overal de zin van inzien. En als ze ergens staan te snuffelen, zullen ze niet meteen luisteren, dat heeft niets met koppig te maken, ze hebben gewoon net even iets belangrijkers te doen. De truuk is om nooit iets te vragen van een cocker als je goed weet dat hij toch niet zal luisteren. Want zo train je het niet-luisteren er zelf in. 

Veel succes en vooral plezier!

Ik weet niet of ik je kan helpen, maar thuis hebben wij nu ook twee puppen. Het opvoeden is lastiger dan met één, maar er zijn ook zoveel leuke kanten.

Je probleem van het naar huis trekken herken ik heel erg. Soda had dat namelijk in het begin ook. Dit heeft ze ongeveer 2 a 3 weken volgehouden, terwijl ik van alles deed om haar niet te laten trekken. Na die 2 a 3 weken is het trekken eigenlijk vanzelf overgegaan.
Hiernaast ken ik het baas spelen over elkaar ook. Hierbij gelde bij ons ook dat het in het begin redelijk heftig was en nu is de balans gevonden. Ik wens je heel veel plezier en succes met je puppen

Bedankt voor de reacties! :)

Ik had op andere forums al gelezen dat veel fokkers dat niet doen. Deze gelukkig wel, zou ze voor geen goud meer willen missen, haha! Zijn naam ga ik hier niet neerzetten, ik weet niet of hij dat wel wil.

Daarnaast ben ik van mening dat het houden van 2 pups goed mogelijk is, maar dan moet je er wel genoeg tijd in steken. We hebben ze nu al zoveel geleerd sinds 1 juli, dat ik er het volste vertrouwen in heb dat het twee gehoorzame honden zullen worden die altijd iets aan elkaar hebben.

Ik geloof dat de balans tussen de twee absoluut nog gevonden moet worden, maar op het gegrom na, is het allemaal (tot nu toe) onschuldig spelen.

Wat betreft het trekken, dit wil nog niet erg lukken, maar we zijn er druk mee bezig. Jullie tips helpen! :)

Wat leuk! Hoe oud zijn je pups nu?

Wij trainen onze pups apart, anders zijn ze nogal snel afgeleid, haha.

Een commando dat ze al kennen, volgen ze wel als ze samen zijn, maar er eentje leren wanneer ze met z'n tweeën zijn, dat wordt hem nog niet helemaal. Spelen is dan veel leuker natuurlijk ;)

Het is ons (en hun!) twee dagen lang gelukt dat ze al hun behoeften buiten hebben gedaan.

Vanochtend was het helaas dan toch weer raak, een plasje op de woonkamervloer. :(

Daar krijg je zo'n onfrisse geur van, ondanks dat ik het meteen opruim en vervolgens de hele woonkamer ga dweilen. Dit doe ik met schoonmaakazijn, want men zegt dat ze dan hun urinegeur niet meer kunnen ruiken, waardoor ze de plek waar ze het hebben gedaan niet herkennen, en het daardoor niet meer op die plek doen.

Ik weet eigenlijk niet zo goed of het helpt, maar sinds 3 dagen dweil ik twee keer per dag met schoonmaakazijn en vanochtend was dus pas de eerste keer dat ze weer iets binnen deden. Stofzuigen en dweilen gebeurt nu sowieso heel veel hier, want die kleine draakjes nemen van alles mee naar binnen! Mijn vloer is nu wel blinkend schoon trouwens! :)

Hebben jullie nog tips om het huisje wat frisser te houden? Ik heb al van die geurverfrissers staan, maar ik heb niet echt het idee dat die helpen. Van die dingen die je op de wc zet, maar ook van die verstuivers die eens in de 20 minuten gaan.

Trouwens, loop ik gisteren naar boven toe om de was op de vouwen. Ik had de pups even alleen gelaten beneden met de tuindeur open.. Schrik ik me rot, is er eentje naar boven geklommen! Die liep ineens boven op de overloop. Voortaan maar even de deuren goed dichthouden dus, haha!

Ik heb er geen ervaring mee. Maar wat een dotjes! Komt allemaal vast wel goed.