Zo avontuurlijke wandeling

Nou het was me net een avontuurlijke wandeling.

Ik ging met Maylo wandelen, mijn moeder besloot om met me mee te gaan. Even een frisse neus halen, tussen de regenbuien door. Ik Maylo zijn tuigje + halsband om gedaan. Maylo heeft sinds 1 week een Tre Ponti tuigje en daar moet hij nog aan wennen, dus daarom doe ik wel zijn halsband nog er bij om.

We liepen dit keer maar langs de huizen, van plaats langs de weides. Maar op een gegeven moment kom je langs een hele grote paardenwei, waar ze ook een tehuis aan het bouwen zijn voor bejaarden en gehandicapte. Rondom is dan de paardenwei en daar grenzen ook nog tuinen aan van huizen.

Ik hoorde een hond blaffen, maar vond het zo'n rare blaf. Het leek heel dichtbij te zijn  en we moesten toch langs de wei en zo niet had ik het toch gedaan. Dus ik keek in de wei, zie ik een grote zwarte hond. Ik zo tegen mijn moeder 'hier neem Maylo, dan ga ik kijken volgens mij is hij over verdwaalt of gedumpt". Vond het ook nog een hele rare plek voor een hond, ik bij Maylo de halsband af gedaan en meegenomen

Dus ik liep langs het hek en kwam bij een opening en daar stond hij, een mooie zwarte Whippet reu. Ik ging gehurkt zitten en had toevallig nog wat snoepjes in mijn broekzak. Maar hij kwam al kwispelend naar me toen. Ik mocht gewoon de halsband om doen en hij at de snoepjes uit mijn hand. Het was al een oudje want hij had een grijs snoetjes. Ik ging staan en keek rond, maar toen trok hij me mee. Dus ik met hem meegelopen en hem zelf de weg laten kiezen.

Ik kwam opeens in de sjieke buurt ter recht die een straat verder ligt dan de wei en toen ik uit het steegje kwam. Kwamen net twee mensen naar buiten een vrouw en een man. De vrouw riep bij het aanzien van mij en de hond 'O SAM!!! DAAR BEN JE!!'. De hond trok zich los en rende naar de vrouw.

Ik liep er naartoe en vroeg als het hun hond was, dat was hij inderdaad.

Ik vertelde dat de hond in de paardenwei stond te blaffen en ik al dacht dat hij misschien gedumpt was of iets. 'O nee zeg, nooit we waren hem kwijt'. Wat bleek nu, de kelder bij deze mensen was ondergelopen door de regen, ze hadden de garagedeur en de deur van de garage naar de tuin open gelaten en daar zag Sam zijn kans dus en is er tussen uit geknepen.

Gelukkig maar en had inmiddels de halsband van Maylo terug gekregen, ze vroegen hoe ze me konden bedanken. Ik zei dat dat niet hoefde, ik was allang blij dat hij terug was waar hij hoorde en ik zou ook blij zijn als iemand mijn hond terug zou brengen. 'Verwen hem maar', zei ik.  Ik gaf Sam nog een aai en ben toen terug gelopen naar mijn moeder en Maylo die stonden te wachten.

Gelukkig dat Sam gewoon naar me toe kwam, want normaal gesproken hebben Whippets het niet zo op vreemde mensen. Maar ben super blij dat hij lekker thuis is

Wauw wat een avontuur voor ' een blokje om'
Super gedaan hoor!
Een ontsnapping kan natuurlijk altijd gebeuren.

" Wauw wat een avontuur voor ' een blokje om'
Super gedaan hoor!
Een ontsnapping kan natuurlijk altijd gebeuren. "

Jaimie jansen

Ja even een blokje om dacht ik, dus niet. En inderdaad, als wij hier iets open zouden laten staan dan is Maylo ook weg en gelukkig was Sam maar een straat verder gegaan om volgens mij achter de konijnen te zitten. Er zitten namelijk heel veel konijnen + hollen in die wei

Ik kan me voorstellen dat de mensen van Sam erg blij waren dat hij terug was!

En helemaal natuurlijk als iemand hem heeft gevonden en de moeite neemt om uit te zoeken waar hij thuis hoort.

Gelukkig voor Sam en zijn eigenaren dat jullie daar net liepen!

Een heel avontuur, dat gelukkig heel positief verliep en tot het beste einde kwam wat het kon hebben... Ongeruste zoekende baasjes die hun hondje weer gezond en wel terugkregen.

Het had heeeel anders kunnen aflopen.  Je was op het juiste moment op de juiste plaats, en je hetbt het juiste gedaan :-)  Leuk !

Gelukkig goed afgelopen! Goed gehandeld