Mechelse Herder

Hallo!

aller eerst wil ik zeggen dat ik dit topic aanmaak voor informatie en ervaringen en fijne of minder fijne verhalen

De mechelse herder spreekt mij enorm aan, wat ik tot nu toe al heb gelezen over dit ras zoek ik echt in een hond!

het is nog niet voor nu,nog lang niet, pas voor als ik niet meer thuis woon dus dat is nog wel een paar jaartjes. Maar ik bereid me graag goed voor 

Ik ben dus al rustig op zoek naar fokkers, en naar dingen die ik eventueel met mijn hond later zou willen doen.

Ik wil al van toen we Wezzel net hadden heel graag agility gaan doen, dit kon jammer genoeg niet met onze honden maar het is nog steeds mijn droom en het lijkt mij enorm leuk om te doen!

ik denk dat een Mechelse Herder daar ook wel geschikt voor is?

het ras opzich spreekt me ook enorm aan, de waaksheid, werkwilligheid, graag bezig zijn met de baas, ...

verder zou ik graag jullie mening weten over dit ras 

Groetjes Tina

Poot van Senna & Wezzel

Hoi, 

 Wij wilde héél graag een Mechelse Herder,

Mijn moeder vindt Herders maar niks, maar mijn vader vindt ze geweldig!

Dus wij kregen toen een Mechelse Herder, maar de eerste ochtend toen ik wakker werd

vertelde mijn moeder dat de Hond (Bartje) naar haar had geblaft ik schrok er van! 

Later ging ik uit logeren maar toen ik terug kwam was de hond weg..

(Hij was naar een kennel gegaan..)

Maar een Mechelse Herder blijft een leuk ras hoor, je kan ze alleen beter van pups af aan

nemen want dan luisteren ze beter (wij hebben geen Herder meer wij hebben een Beagle puppy, ze luisteren eigenlijk best goed),

Groetjes,

Christina 

Ik ken één Mechelse herder van de cursus waar ik met Black op ben.

Inderdaad een baasgerichte hond die graag wil werken.

Maar ontzettend nerveus en alert, de eigenaresse vindt het erg moeilijk om daar mee om te gaan.

En dat nerveuze en alerte (wat snel overgaat in gespannenheid en dan weer felheid) is iets wat je vaak terug ziet bij Mechelse herders.

Het zijn echte werkhonden, één uur behendigheid in de week zal lang niet genoeg zijn.

Mijn ervaring met de mechelse herder is niet goed . Mijn toen duitse herder pup is er 4x door aan gevallen .

Het is een heel pittig ras met een enorme wil om te werken .
Perfecte politie honden waar ze helemaal in op kunnen gaan .

Maar de honden die ik nu ken . Zijn wat mij betreft net te fel ....

Mijn ervaring met mechelaars is alleen maar positief 

ben der mee opgegroeid

en zou ook geen anders ras willen

Maar als ik jou een tipje mag geven

zal ik als eerste mechelaar geen 1 uit werklijn nemen

Het zijn top honden hoor maar  met de juiste baas!

ik heb zelf geen ervaring met Mechelse, alleen dat er bij ons een in de buurt loopt die echt supergoed gehoorzaamd en hartstikke lief is. Maar die man heeft er ook voor gezorgd dat de hond uit een goede lijn kwam en is er vanaf het begin mee bezig geweest qua gehoorzaamheid en socialisatie. 

Ik denk dat als je goed op de lijnen let en goed socialiseert en gehoorzaamheid doet dat het echt een schat van een hond is. 

Ik ken niet veen van Mechelaars , het is niet mijn favo ras aangezien ik er al wat mee heb voorgehad paar keer. 

Ik heb wel al veel goede Mechelaars gezien in de agility dus als je gericht gaat zoeken naar een fokker die ook wat bezig is met agility komt dat vast goed! 

en als je het huis uit bent, ga je dan werken? of naar school? want de hond zit neem ik aan dan de hele dag alleen? want als ze hun energie niet genoeg kwijt kunnen kunnen het beste slopers zijn. ook kunnen ze aardig blaffen en hoe zouden je buren dat vinden?
het is al gezegd; een uurtje behendigheid in de week is niet genoeg, ook een uurtje wandelen vaak niet, ze willen graag werken.
als je vrijwel elke avond na het werk bereid bent om wat te gaan ondernemen en s morgens eerder op zal staan om flink te wandelen of fietsen dan komt het vast wel helemaal goed, maar pfff ik zou me er niet aan wagen aan zoveel energie en aandacht.
gelukkig zijn er voor verschillende mensen verschillende rassen

Ik vind mechelaars echt mooie honden om te zien.

Maar ik heb heel slechte ervaring met mechelse herders.
De laatste keer was een paar weken geleden.
Moest een pakket afleveren bij iemand.
Brievenbus is beneden , en de bel is aan de voordeur boven.
Geen hek helemaal niks.
Geen enkele teken ( speeltjes water enz ) dat er een hond was.
Ik naar boven.
Nou ik was nog niet halverwege komt daar een vrij jonge mechelse herder aan.
Ik kon zelfs zijn tandvlees nauwkeurig kunnen bestuderen.
Ik heb die hond een rotklap gegeven ( sorry hoor ik scheet 7 kleuren ) met het pakket.
En ben heel hard terug naar de wagen gegaan.
Van mij krijgen ze geen pakket meer.
Edit: typefout

Denk dat nogal wat uitlatingen hier genuanceerd kunnen worden...

Ik heb zelf geen Mechelse herder, heb er wel één van dicht bij gekend, namelijk bij mijn grootouders. Het leek voor de buitenwereld een 'gevaarlijke' hond, maar het was een held op sokken! Mechelse herders zijn heel gevoelige honden die echt wel goed moeten worden gesocialiseerd. Ze kunnen heel nerveus zijn en dat kan zich uiten in uitvallen en blaffen en eventueel angstbijten. (Ken heel wat border collies die dat ook hebben!) Het zijn ook heel sportieve honden die echt wel beweging en uitdaging nodig hebben. Als je ze voldoende beweging en uitdaging geeft en je hebt ze als pup goed gesocialiseerd, kunnen het ook prachtige, lieve honden zijn.

Je zal goed op moeten letten waar je je pup haalt, nogal wat mensen willen een Mechelaar enkel om de afschrikking en die dieren worden niet altijd op een 'goede' manier gefokt. Er zijn er nog steeds veel die enkel de binnenkant van een stal gezien hebben met een moeder die ook niet veel meer dan dat gezien heeft. Zulk een pup kan een probleem worden in de toekomst. Je zal dus heel zorgvuldig moeten na gaan waar je je pup haalt.

Verder zijn het honden die wel een baas nodig hebben die stevig in zijn schoenen staat, geef ze een pink en ze zullen proberen een arm te nemen. Dus consequent zijn is de boodschap. (Ook daarin zijn ze niet het enige ras!)

Naar mijn mening zijn er nogal veel mensen die een Mechelse herder nemen, die eigenlijk niet bekwaam zijn om dit ras te hanteren en dat uit zich in de negatieve commentaren die je hier leest.

@ Sara .
Ik ben het met je eens dat je erg consequent moet zijn en weten wat je moet doen ect.
Maar de meeste reacties die ik lees zijn ervaringen ( zoals de mijne ) dus dat die reacties genuanceerd kunnen worden ben ik niet met je eens.


@ maxlisa helemaal eens.
Onze buren hebben er een die is hele dagen thuis dat arme beest is de ganse dag aan het blaffen als ze wegzijn.
Nu zijn ze 2 weken op vakantie naar een can de Oostbloklanden ( weet niet meer welke ) en waarschijnlijk blijft hij daar.
Ook een mechelaar maar oh zo sneu.

Ik ga elke week wandelen in het asiel, er zitten er zeker een 3-tal(soms meer). Ik krijg de indruk dat mensen zich serieus mispakken aan het ras, en moet eerlijk zijn dat ik niet altijd weet of het aan de opvoeding ligt.

Degene waar ik mee ga wandelen kunnen absoluut niet met andere honden, zijn erg angstig en nerveus...en dit kan soms snel omslaan...

Ik geloof wel dat als je een pup uit een goede lijn neemt, je weet wat het ras inhoudt, en dat je de pup de beste opvoeding geeft, dat dit al heel wat anders is...maar tot hier toe ben ik nog niet echt stabiele mechelaartjes tegengekomen...

Ik heb een voorliefde voor de herders op zich en daar hoort de mechelaar ook bij.
Dat nerveuze, dat vind ik eigenlijk wel mooi. Ik ken dan van vroeger ook niets anders gewoon, wij hebben herders en kruisingen mechelaar gehad.
Ze zijn nogal op zichzelf, inderdaad baas gericht. Maar nogmaals, al de karaktertrekken die ik hier lees en herken vind ik wel mooi.

Heb zelf natuurlijk al de verschillen kunnen opmerken tussen bepaalde herdersoorten, en tot hier toe vind ik de Duitse het meest stabiel en rustiger in het hoofd. Je kan precies ook meer doordringen.

Wil de Mechelaar niet afbreken, maar vind ze meer behoren tot een ander publiek, niet echt als huishond, hoewel er misschien lijnen bestaan die rustiger en zachter zijn in de omgang?

voor agility kun je kijken naar eerder showgerichte fokkers.

Of Blazing Amber fokt leuke sporthondjes, doen zelf hoog niveau agility met hun honden.

Alcosetha's, sweet vulcan, van de vaardekenshoeve... idem.  zijn geen scherpe honden, eerder omgekeerd.

Te licht voor zwaar werk, maar voor wie toch een mechel wil, een prima alternatief.

Bedankt voor alle verhalen en ideeën! 

Zal straks alles nog eens goed lezen en op iedereen reageren.

Ik zal dan ook wat meer uitleg geven over hoe ik het zie en wat mijn idee is 

Hier lopen verschillende mechelse herders. Een paar hele leuke en lieve en best rustige mechelaars. Maar daar worden activiteiten mee gedaan, en die baasjes hebben een goede klik met de hond, en weten wat ze aan hun hond hebben.

Er lopen hier 2 mechelaars rond, die uitvallen aan de lijn, en niet lief zijn.
Deze mechelaars zitten de hele dat in de bench omdat ze te druk zijn volgens de baas.
En het enige wat ze qua uitdaging krijgen is een klein blokje om, want de baas kan de hond niet houden.

T ligt er dus aan hoe jij je hond opvoed, maar je zegt dat je veel wilt gaan doen met hem. Dan kan ik zeggen dat hij geschikt voor je is!
Want ik vind ze ook heel leuk en lief!

 Oei, k wou een stukje overnemen van Sara maar lukt niet zo goed. Wijzelf hebben 3 Mechelse herders, waarvan de oudste bijna 3 worden. Het zijn fantastische honden die echter niet weggelegd zijn voor iedereen. Hier een aantal tips.

1 Zoek jezelf een goede fokker, ga zeker niet over 1 nacht ijs. De beide ouderdieren moeten sociaal zijn, vraag of er mee gewerkt wordt en in welke discipline. De pups zelf mogen zeker niet angstig zijn, als je zelf geen grondige kennis van honden bezit laat je nooit verleiden om een puber in huis te halen, je vraagt om problemen. Wij hebben er zo twee in huis gehaald en het zijn echt wel honden met een serieuze gebruiksaanwijzing.

2 Zoek jezelf een goede hondenschool waar ze zelf kennis van zaken hebben. Kijk of die mensen bvb wedstrijden spelen, daarom hoef je dit zelf nog niet te doen maar het geeft aan dat ze weten waarmee ze bezig zijn.

3 Sta stevig in je schoenen en wees consequent in zijn opvoeding. Als je niet hopen van tijd hebt om je met de socialisatie van de hond bezig te houden, begin er dan niet aan.

Als je beslist om een Mechel in huis te halen, vergeet dan vooral niet van te genieten, want het zijn de fijnste honden die je je kunt voorstellen. Onze eerste Mechel is Kimi die we als pup in huis gehaald hebben. De reden was dat we per se een waakhond wilden wegens veiligheidsproblemen thuis. Vooral mijn vriend wou dit ras en ik was akkoord op voorwaarde dat hij naar de hondenschool ging. Ondertussen is hij gebeten (figuurlijk dan) door de hondensport, en is wedstrijden gaan spelen, gehoorzaamheid.

De andere twee waren zwaar agressief dominant, na 2 jaar zijn de scherpste kantjes er af en kennen we hem zo goed dat we eventuele problemen kunnen anticiperen. Onze Pippa is een angstbijter.

Dus als je echt bereid bent van je ten volle te engageren heb je met een Mechel een hond die voor jou door het vuur gaat!

 Ik erken dat er genoeg Mechelaars met 'probleemgedrag' zijn. Daar staat echter tegenover dat het ook super honden kunnen zijn. Ik ken beide. Er worden een hoop Mechelse herders verkocht die fout gefokt zijn, niet gesocialiseerd zijn, slecht/niet-consequent zijn opgevoed of die ze met harde hand hebben proberen overheersen (lees slipketting etc.) Vele Mechels worden maar in functie van 1 ding gehouden: afschrikken. Die honden leven hun hele leven in een ren, komen niet of amper buiten, hebben geen contact met andere mensen, en dan beslissen de baasjes dat een nestje pupjes wel leuk zou zijn (brengt ook geld op denken ze) en laten een compleet verknipte hond dekken door de 'goede waker' van de buren. Als je als leek zo'n pup in huis haalt, is dat vragen om problemen....

Als je daarentegen een pup uit goede lijnen met stabiele ouders hebt, van een goede fokker, met een goede socialisatie en gevolgd door een goede, consequente opvoeding, zijn het wereld honden. Ze zijn baas gericht, willen voor de baas werken en gaan voor hem door vuur. 

Persoonlijk ben ik meer voor de Tervuerense en de Groenendaeler, omdat die net iets minder fel zijn. Thuis hebben we een Groenendaeler gehad en nu heb ik een kruising Tervuerense, ik vind het wereld honden. 

Ik ken een hele leuke mechelse / hollandse herder kruising, die s gekruist met een mechelse herder en de fokker heeft een reu uit dat nest gehouden, wat een leuke relaxte hond. De teef is heel baasgericht, wil niets liever dan werken, doet pakwerk en speurt, kom je daar aan de deur wordt er niet eens geblaft (terwijl er dus 4 honden in huis wonen, want ze hebben ook nog 2 harzer fuchsen). Moet wel zeggen dat de baas ook hondentrainer is.

Ik kend ook een drama mechelaar, ondanks goede socialisatie vloog ze naar alles en iedereen uit, uiteindelijk met 2,5 jaar ingeslapen vanwege een bijtincident teveel (dit keer met schapen). Was een prachtige hond om te zien, maar zooooo fel en ze bleef maar slopen en doen. Eigenlijk uit een werklijn, maar vanwege een hartprobleem kon dat niet. Ik weet ook niet inhoeverre hartprobleem en gedrag elkaar beinvloed hebben.

Ik zeg niet dat alle mechelse herders het zelfde zijn. Ik persoonlijk vind ze alleen onbetrouwbaar.
En je het ligt idd aan de opvoeding.
Maar reëel gezien zijn er 8op de 10 mensen die niet weten met een bepaald ras om te gaan.

Zo dus de mechelaar, de husky en de pitbull/stefford zijn enkele voorbeelden.

Dankuwel iedereen voor de reacties! Ik zal even mijn gedacht uitleggen dat is misschien ook wel handig 

Ik ben dus al heel mijn leven gek op mechelaars, heb er vroeger een paar op de hondenschool gezien en op het veld waren ze enorm werkwillig en echt helemaal happy en dan naast het veld waren het rustige beheerste honden die naar de meeste mensen wel lief waren.

Ik ben er mij van bewust dat Mechelaars enorm veel energie hebben! maar ik doe graag lange wandelingen en graag uitstappen met de hond, dit kan jammer genoeg niet meer met die van ons (ouderdom) en ik mis het echt! elke week naar het bos gaan, elke dag een grote tour gaan wandelen van gemakkelijk 1 uur een half .. en denkspelletjes doen, apporteren, ....

ik zou inderdaad een puppytje nemen van een goede fokker en ik denk ook niet dat ik dan eentje uit de werklijn zou nemen. 

Zoals ik al zei zou ik heel graag agility doen, en daarbij dan ook gehoorzaamheid.

Het is ook deels dat ik een Mechelse herder wil wegens zijn waakheid en alertheid omdat het mij dan op mijn gemak stelt op straat.

Ik ben zelf voor een positieve opvoeding die enkel als 'correctie' een ferme nee heeft of een time out. Ik ben ook zo iemand dat vind, als het nu niet mag, mag het nooit niet. En als het dan toch eens gemogen heeft, heeft het geen zin meer dat je het daarna verbied.

Ik zou graag iets van werk doen waarbij de hond meekan.

Ik ben al lang aan het denken aan politie met hond maar daar moet ik verder nog info. over zoeken. 

Ik ben graag goed voorbereid daarom dat ik nu al dit topic geopend heb, zodat ik weet wat me te wachten staat.

als er nog vraagjes zijn, stel maar hoor! 

niemand meer die me kan helpen?

of die iets wilt vertellen over het ras?

ga wat fokkers/honden/trainingen/wedstrijden gaan bekijken.

Persoonlijke ervaring zal je meer leren dan gewoon verhalen van mensen hier die geen mechels hebben maar er wel van alles van vinden ;)

Ik heb je wat fokkers genoemd, je kunt die altijd benaderen.

" ga wat fokkers/honden/trainingen/wedstrijden gaan bekijken.
Persoonlijke ervaring zal je meer leren dan gewoon verhalen van mensen hier die geen mechels hebben maar er wel van alles van vinden
 
Ik heb je wat fokkers genoemd, je kunt die altijd benaderen. "

Maart

 ik ga die fokkers meteen eens opzoeken 

maar denk je aan de hand van mijn verhaal dat ik een mechelaar plezier kan doen? of niet?

Hoi

alle reacties gelezen over de Mechelaar

heb  nooit een voorkeur of binding gehad (of gevoeld met de herdersoorten en zeker niet met de mechelaar-waren me veel te drukke honden)

Mijn mening is intussen al een 3 tal jaar gewijzigd-

Ben nu al 5 jaar in het bezit van een mechelaar eentje met een zeer groot verhaal en heel grote rugzak.

in 2009 kroop er een klein zielig uitgemergeld vies uitgehongerd verwaarloosd en super bang hondeke onder ons hek doorgekropen, onze boxer vond hem tof en verwelkomde hem.

mijn man gaf het hondeke te eten het bleek wel een veelvraat.

Nagekeken of het gechipt was ,niks gevonden , dierenarts gebeld en afspraak gemaakt alles grondig nagekeken dus zoals vermoed geen chip, geen vaccinaties, niet ontwormd, eerste stap alles doen wat nodig was (uitgenomen chip)  gezien we nog niet beslist hadden hem te houden of weg te doen, inmiddels ook de politie gebeld melden we een verloren gezete puppie +-8 weken bij ons was binnengelopen, na bedenkingen wat er met dat hondeke zou gebeuren naar asiel en wachten op een goed baasje, terug de politie gebeld en gemeld we het hondeke gingen houden (BESLISSING WAS GEVALLEN) dus laten chippen en nu aan de grote taak (opvoeden beginnen) totaal geen ervaring met mechelaars maar wou het er toch op wagen het hondeke een kans te geven.

snel puppieles volgen (volgens de methode van martin gaus) ging allemaal best tot zijn 10 maand , begon schijnbewegingen aanvallen naar instructrische en dan viel het verdikt ik met mijn hond niet meer gewenst was (voelde me zo radeloos en bedrogen) instructeur stelde voor mijn hond te herplaatsen zo mogelijk als politie,waak of verdedigingshond aan de man te brengen(was naar zijn mening een hond met karakter stoornissen.

Ben ten rade gegaan bij elie gaus die me ook niet overlaade met positieve reacties(zelfde reactie herplaats je hond.

Daar stond ik dan met een hond van 10 maand wat nu-----heb alles over de vloer gehad van federale politie -bewaking firmas -gewonde politie (niemand had interesse) een tip van een politieagent die zelf met hun honden trainen ben ik in een hondeclub terechtgekomen waar mijn mechelaar terecht kon - 3jaar lang  3xper week intense training heeft hem veel meegegeven (ben spijtig genoeg om medische reden verplicht geweest te stoppen met de training) zijn socialisatie naar ander honden hebben we nooit goed onder de knie gekregen (wij weten dit nu en zijn erg allert als men weet hoe men daar moet mee omgaan lukt dit af en toe wel best)

zijn angst zit nog diep geworteld maar contact met mensen zonder opdringerig te zijn lukt nu best (het is er eentje dat graag zelf dirigeert wie hij graag heeft ja dan nee) boxer is intussen sinds begin mei overleden wat voor max een hele aanpassing vraagt, hangt nu nog meer aan ons vast , geef toe ikzelf vind het een fantastische gast met zijn voor en nadelen zou hem voor niks meer willen missen.

zo ziet men maar men kan en mag geen vooroordelen maken over een ras.

We weten onze max heeft zijn rugzak meegekregen en wij zijn er voor hem die te helpen tillen een stukje lichter te maken

Is het niet voor alle rassen van toepassing dat sommigen binnen een ras problemen kunnen hebben en anderen niet.

Ik ken de Mechelaar vanuit het asiel en mijn ervaringen zijn positief, dus absoluut niet eens met een eerdere reactie hier dat het daar allemaal probleemhonden zijn, al werd dat, denk ik, geschreven door een kind. Er zijn erbij die enorm zenuwachtig zijn (natuurlijk daar ook niet verwonderlijk) maar de meesten luisteren enorm goed en ik merk dat ze een enorme wil hebben om dingen goed te doen. Maar kan me voorstellen dat ze een consequente baas nodig hebben al vind ik dat voor alle honden het geval, veel van de opvoeding en gedrag van de honden staat of valt met de aanpak van de baas.

Zo ken ik een Mechelaar die over hindernissen moest springen. Het arme dier maakte 1 fout, liep daarbij keihard tegen de hindernis aan en schrok enorm. En wat deed de baas, hij sloeg hem en niet zo'n beetje. Daarna moest hij hem niet meer en bracht hem naar de DA om in te slapen. Want de hond gromde naar hem en haalde uit, niet verwonderlijk lijkt me. De DA weigerde de hond te laten inslapen en zocht zelf een geschikte baas. Die vond hij in een man die reeds jaren met veel liefde werkte met Mechelaars. Hij ging met de hond aan de slag en werd in het begin zelfs gebeten, gewoon omdat de hond doodsbang was geworden. Hij bleef consequent toch liefdevol en na 1 jr was de hond terug de oude, beet niet meer, was niet bang meer etc en had het volste vertrouwen in de baas. Dus je kan ze echt wel kapot maken ja. Maar ik vind het een topras mits de juiste aanpak...lees baas...

Immers iemand die ik ken heeft er zelf ook eentje en is gek van het ras. Maar zij heeft een tijdje met haar hond mee getraind met de politiehonden, laat ons zeggen dat de aanpak daar beneden alle peil was en ze er mee ophield om haar hond niet te verknoeien.  Merk ik ook bij een politieagent bij mij in de buurt, zijn manier van opvoeden is met harde hand (en dan letterlijk). Dat lijkt me niet de juiste aanpak, wel integendeel. Maar zo creëert men vaak gefrustreerde of gedragsgestoorde Mechelaars die dan een slechte naam krijgen.

Gisteren las ik nog een verhaal over een vrouw die 1 van haar Mechelaars herplaatste. Ze dacht dat hij echt goed terecht gekomen was en toen hij bij haar vertrok was het ook echt een tophond met gouden karakter. Later werd ze gebeld door het asiel, haar hond was bij de nieuwe baas in beslag genomen en gevonden in een kelder, uitgemergeld en in elkaar geslagen en geschopt. Ze nam haar hond zelf terug, omdat ze het nu niet meer aankon om hem ergens anders te plaatsen. Haar hond was echter totaal veranderd, nog een schim van zichzelf.  Dus de bazen zijn ook bij de Mechelaars het probleem vrees ik...

@ Jaime, even een vraagje, je schreef over de arme Mechelaar van je buren en zegde dat hij nu waarschijnlijk in het Oostblok zou blijven...wil je daarmee zeggen dat ze de hond dumpen ofzo ? Begreep het niet helemaal...