Plassen op het baasje?

 @Mireille, quote doet het niet. Maar heerlijk he dat arrogante  Lily was er ook zo een, op een zeer stijvolle niet mis te verstane wijze.  Pffft mis ik dat soms zeg.

@ Petra: even op je reactie in gaan, ben het nl. niet helemaal met je eens (hoe kan het ook anders haha <3). M.i. kan een hond 'markeren' zodat hij zichzelf veiliger voelt omdat hij dan meer geur om zich heen heeft. Maar ik denk dat een echt onzekere hond juist niet wil dat zijn geur op bepaalde plekken geroken kan worden... M.i. zal een onzekere hond juist op zo min mogelijk strategische plekken plassen, zo'n hond plast juist diep in de bosjes of onder een struik in plaats van zo hoog mogelijk tegen een boomstam op. In huis plassen om zich zo veiliger te voelen kan ik wel in komen. Maar buiten, waar allemaal geuren van andere (zelfverzekerde?) honden zijn, daar zie ik een echt onzekere hond niet zomaar overheen plassen...

Trouwens, zo zie je ook weer wat voor verschil karakter kan maken in de manier waarop een hond reageert... Jij stimuleert het plassen en poepen bij Jip juist terwijl ik dat echt niet kan doen... Ik kan Dobber niet overal laten plassen en poepen omdat ik dan zelf later de twitterkousen op de kop krijg... Want wat ik zie als sociaal twitteren, ziet Dobber als communicatie richting andere honden (ook nog eens in de vorm van een rangordegesprek) maar ook naar mij. Als ik Dobber overal zou laten plassen waar ze wil zodat zij kan Twitteren, dan kan ik ervan op aan dat ze een uur later in huis plast om zo te kijken of mijn gebrek aan leiding (zo zie ik het) ook binnenshuis voor meer ruimte zorgt... Hetzelfde gedrag van het baasje, maar een heel verschil in interpretatie van de hond! Heerlijk, die verschillende karakters . En dat maakt het ook direct weer zo complex *zucht* .

"  
Oeh, ik weet zo 1,2,3 niet meer welk topic dat was... Kan het zijn dat het een eerder topic van jou was over dit probleem?

Ik denk dat je dit gedrag in elk geval niet moet belonen door te gaan spelen zoals eerder gesuggereerd bent, maar juist moet corrigeren. Verbaal . Wat Manuela schrijft is heel belangrijk, als je corrigeert moet je het menen. Halfslachtig iets roepen zonder dat je hart erachter zit werkt juist averechts. Bij correcties en beloningen speelt geurentaal nl. ook een grote rol. Op het moment dat jij met heel je wezen 'schreeuwt' dat het genoeg is, maak je ook bepaalde geuren aan die overeen stemmen met die uitroep. En heel je houding is dan in overeenstemming met je verbale correctie EN je geurentaal. Acteren is daarom m.i. niet genoeg, je moet iets echt menen... We zeggen wel eens dat een hond door alles heen prikt. Een hond kan gaan grommen tegen een oud dametje dat zo vertrouwd lijkt en juist heel vriendelijk reageren naar een zwerver. En dan blijkt later dat het oudedametje van doel was je portefeuille te rollen en de oude zwerver om even goedendag te zeggen... Het heeft allemaal te maken met geuren, een hond is een geurendier en hij ruikt (letterlijk) dat iemand iets negatiefs van doel heeft. Hij ruikt als het ware emoties omdat je lichaam bij emoties ook bepaalde geuren aanmaakt. Denk aan angstzweet. Dus als je serieus over wilt komen moet je het menen vanuit je hart. En ik denk dat als je dan even uit je slof schiet ('Verdorie! En nou is het afgelopen!!!') dat Orga daar zeker waarde aan hecht. Helemaal als het spelen direct afgelopen is en je linea recta naar huis gaat bijvoorbeeld. Hij mag best voelen dat zulk gedrag ongewenst is... "

Dobber!!!

Je hebt al wel eerder in één van mijn topics gereageerd maar dit probleem is wel nieuw dus ging het waarschijnlijk over een ander 'probleem'. Ik denk wel dat ik op het moment zelf overtuigend ben als ik nee roep. Wel een goed idee om dan meteen aan te lijnen en naar huis te keren en te stoppen met aandacht en spelen. De vorige keren zijn we nog even gebleven 

@Dobber .... Yep, andere ervaringen en visie, andere mening. En misschien niet eens zo heel anders, maar vooral anders genuanceerd.

Ik denk dat je een hoge mate van stress en angst niet per defintie moet verwarren met meer onzelfzekere aard en ontladen van spanning. Het is allemaal niet zo zwart/wit, situaties niet en honden niet.

Is bij Jip de angst/stress te hoog dan zal hij inderdaad uitsluitend bij niet meer op te houden hoge nood in een heel lage houding plassen (niet markeren dus). Liever nog houdt hij het op, zeker in vreemde omgeving. 

Maar ook op bekende straat lopen en andere honden zien is best spannend voor de wat minder zelfzekere Jip met argwaan. Het is mooi te zien hoe twittergedrag hem juist helpt die spanning te ontladen en sneller te kalmeren. Gezonde coping noem ik dat. Niet vaak in directe communicatie met de ander, dat dan nog net niet ;-)

Dat ik hem stimuleer daarin staat natuurlijk niet synoniem aan; "drop het maar waar u wenst". Nee, dat is iets wat prima in goede banen te leiden is binnen sociaal aanvaardbaar gedrag.

Dit is bij Ozzie net zo! Niet super baas gericht...Enorm gericht op omgeving en geuren...

Mooie honden heb je hoor!!!

Bedankt!  Orga is erg zelfstandig buiten, heel verschillend met binnen. Binnen houdt hij me goed in het oog en kan ie zijn aandacht er wel heel goed bijhouden. Zo heeft hij buiten bv ook geen oog voor de tennisbal terwijl hij er binnen helemaal gek van is! Als we binnen een tijdje terug een auto hebben wil ik graag eens proberen om op de hondenschool gehoorzaamheid te volgen. Gewoon eens kijken hoe dat bevalt want ik vind het toch belangrijk dat hij leert om ook buitenshuis aandacht voor mij te hebben. Al mag ik niet klagen horen, tijdens het wandelen keert hij regelmatig terug om te kijken of we wel volgen 

 Ja Ozzie net zo. Binnen in vertrouwde omgeving een superhond..en buiten kan ik hem soms achter het behang plakken met zijn streken. Vandaag weer een goed luisterdag en een voorbeeldige hond trouwens...Dit soort dagen geeft mij enorm veel hoop met mijn puber.

Met Ozzie doe ik dit aandacht trainen door onderweg zijn klos te verstoppen, en hem dit met een zoekopdracht te laten zoeken...Daarna houd hij me flink in de gaten hoe en waar ik die klos nu weer ga verstoppen. Bij iedere schijnbeweging kijkt hij dan om...leuk om te doen! Maar af en toe ook even gooien, een trekspelletje...Het onderweg af en toe gewoon harstikke leuk maken.

Waar het plasgedrag eigenlijk mee begon was dat hij de grotere dominatere honden over hun hoofd plaste, zonder dat zij het door hadden. Ik vroeg me toen nog af of ik dit wel goed gezien had...nou echt wel. Streekjes heeft dit enorm lief uitziende kereltje.

Heb net even op je profiel gekeken en Ozzie is ook echt een knapperd!! Een heel mooi ras ook! Ik probeer de wandeling ook leuker te maken door snoepjes te verstoppen want voor speelgoed heeft hij dan geen oog... Misschien dat het bij jou echt wel gewoon pubergedrag is en gaat het zo weer over 

Dank je wel! 

 Ja met hier en daar even een nee brul en veel complimentjes en aaitjes hoop ik over een paar jaar dat het puberen stopt en dat hij eindelijk de hond weer wordt zoals hij als puppie zonder overdosis hormonen was. Heel lief, heerlijk los kunnen lopen, goed luisteren, heerlijk rustig enz. Voor ons allebij geld denk ik dat we consequent moeten doorzetten....en dat we dan uiteindelijk wel een goed resultaat behalen!

Ja dat consequent zijn heb ik echt moeten leren en ik betrap mezelf er nog op dat ik soms wat laks ben. Ik ben het ook gewoon om honden te hebben die gewoon heel gemakkelijk zijn en prima los kunnen en luisteren. Bij Orga maak ik me niet de illusie dat ie ooit los zal kunnen. Hij is op volwassen leeftijd bij ons gekomen en dan is het moeilijk om met zo'n ras het nog geleerd te krijgen. Hij gaat altijd aan de lange 20m lijn en intussen oefenen we wel met het terugkomen. Soms gaat het goed en komt ie vanzelf regelmatig terug kijken en dan ben ik al heel trots. Maar volledig los durf ik niet aan bij hem... Ik heb dit voorbije jaar al zo'n vooruitgang gezien bij Orga dat ik er wel een goed gevoel bij heb! 

Wat treft Orga het bij jou dat hij zich zo veilig en goed voelt bij jou dat hij zich kan ontwikkelen! En wat fijn dat jij hierbij een goed gevoel hebt. Het blijven ook jachthonden die dol zijn of een konijntje hier of een haasje daar....Hier Ozzie ook aan een zeer lange lijn. Heb bij de scheepswinkel een touw gehaald van 8 meter en dit kan ik vastklikken aan de flexi lijn van 8 of 10 meter dus 16 of 18 meter. Echt een verademing...geen getrek meer aan de lijn en de hond kan heerlijk rondsnuffelen. Af en toe even het hierkomen oefenen...super zo toch!!

Acteren als in 'je lichaam gebruiken bij de emotie die je hebt en evt iets uitvergroten' tuurlijk moet je het menen....

Okee dat is iets anders als wat ik eronder versta dat gebeurt hier automatisch want als ik me eerst ga bedenken hoe mijn woorden evt. kracht bij te zetten dan heeft mijn 'breinbreker' zich in die luttele seconden ook al 10 keer bedacht......

Ik heb niet alles gelezen (eigenlijk de beginpost van TS en verder maar heel globaal) maar ik moest gelijk aan mijn vorige schnauzer denken.

Ik was op training met hem, en hij had tijdens de training al een andere reu in het oog waar hij wel even de maat mee wilden nemen, en dat was wederzijds.

Na de training gaan de honden los en zowel ik als de andere baas letten even goed op, want het is natuurlijk niet de bedoeling dat er geknokt wordt, en nee hoor, mijn hond loopt niet achter de weg sprintende "rivaal" aan, maar naar diens baas, en......... tilt zijn poot uitgebreid op tegen het been van de man........ En kijkt ondertussen strak de "rivaal" aan die inmiddels was omgekeerd en stond te kijken (en niet het lef had om in de buurt te komen)

Hoezo, is plassen/urineren niet een heel belangrijk onderdeel van de hondentaal??

Uiteraard niet te tolereren gedrag en ik was dan ook boos en het is nooit meer voorgekomen omdat ik de hond er nooit meer de kans voor heb gegeven.

Maar zijn boodschap was overduidelijk "ik claim jouw baas en zeg er maar eens iets van".

Voor mij is plassen/sporen van honden puur markeren, er zit zoveel informatie in die plas over de status van de hond (reu en teef trouwens) en ook waar die geplaatst wordt dat veel honden onderling eigenlijk niet veel meer nodig hebben om elkaar te kennen.

Helaas weten honden niet dat wij dat niet waarnemen, en daar is dan ook gelijk de grote miscommunicatie begonnen tussen mens en hond.

Ik zou heel boos zijn op de hond, op het moment dat je merkt dat hij dat wil gaan doen, mag je hem zeker heel boos van je vandaan sturen, is hij helemaal gek geworden?

Of het nu is of hij op dat moment wat onzeker over de situatie is, of juist niet, dat maakt mij eerlijk gezegd niet zoveel uit: over bazen/mensen wordt niet geplast ..punt uit !!!

Ik weet niet of je in beide gevallen zat, maar gaan zitten wordt voor honden vaak wel als "status verlagend" gezien, je kan het ook minder bedreigend noemen, maar dat ligt aan de hond in kwestie hoe hij dat precies ervaart.

Het is zeker geen teken van respect (sorry TS) en het heeft natuurlijk niets te maken met dat hij zo kwetsbaar is als hij markeert, in tegendeel eigenlijk, hij maakt nogal een punt en eigenlijk (maar dat is hoe ik honden zie) wil hij juist op dat moment ook "tegengas" hij wil denk ik maar wat graag ook weten wat wel en niet mag, en dit mag dus perse niet.

Ik zou er op letten, als je bij andere honden bent, dat je je houding rustig, beheerst en recht op houdt, wees een ferme baas waar hij op kan rekenen en je bent niet beschikbaar als "markeer object". je kan dat niet spelen, je moet het gewoon uitstralen en dat kan je best denk ik zo (zo ik je heb leren kennen op HP)

Ik moet er weleens om lachen, dan vliegen 2 honden elkaar in de wijk in de haren en dan zeggen de bazen "das ook raar, want ze kennen elkaar helemaal niet"..... tuurlijk kennen ze elkaar, ze weten dmv geur vrijwel alles al van elkaar en dan komt de aanvaring helemaal niet zomaar.

Gorby vecht nooit, maar hij kan honden wel sturen, en meestal draait hij zich dan uiteindelijk gewoon weg, tilt eens op zijn gemak vlak voor zo'n uitdager zn poot op, schraapt soms nog wat en wandelt door....... hoe duidelijk kan je als hond zijn??

Ik heb ook zo eens iets vervelends voorgehad.  Ik ging met mijn brave Leonberger op de fokkerselectie in Brussel. En telkens als hij teveel aandacht kreeg van bewonderende bezoekers die hem zo mooi en aantrekkelijk vonden ging hij zijn poot heffen op hun benen om hen te bedanken.

Anders een zeer lieve hond waar ik veel plezier en vriendschap heb van gehad.

Ik geloof ook dat het zeker geen teken van respect is, zo voelde het al zeker niet aan  De reden waarom zou ik wel graag willen weten, maar het is moeilijk om exact te begrijpen waarom hij het heeft gedaan, waarom precies dan en op die moment? Het is een vorm van communicatie, wil hij mij iets duidelijk maken? Wil hij Perdie of laatst die andere hond iets duidelijk maken? De eerste keer stond ik recht, de 2de keer zat ik op de grond. Beiden keren benaderde hij me wel langs achter waardoor het enkele seconde duurde voor ik het goed en wel door had wat er was gebeurd. Nu hou ik hem extra goed in het oog zodat hij er de kans niet meer toe krijgt. Zeker als hij achter me aan het snuffelen is!

Ik probeer Perdie en Orga te tonen dat ze op mij kunnen rekenen als baas maar of dat altijd lukt? Zo geloof ik dat het uitvallen op straat ook betekend dat Orga denkt dat hij het zelf in handen moet nemen en dat hij denkt dat ik hem op zo'n momenten niet kan beschermen? Ik doe mijn best om tijdens het wandelen rustig te zijn en uit te stralen dat ik het wel allemaal regel, maar of dat overtuigend genoeg is voor hen? Het blijft een groot leerproces, zeker met Orga. Met Perdie verliep alles prima, maar met Orga erbij durft ze ook wel eens 'niet te luisteren'. Ik denk dat er dan ook nog wel wat werk is aan de relatie tussen Orga en mij, al gaan we stilletjes aan wel de goede weg op! 

Yasmine, je schreef dat je gelooft dat het uitvallen op straat, betekend dat Orga denkt, dat hij het zelf in handen moet nemen.

Ik maak hier nu een kanttekening bij:.. ''denkt Orga dat het moet?'' of wil Orga het gewoon heel graag?''

Ook met het plassen tegen jou aan, trek ik persoonlijk de conclusie dat het 'hoogst' tijd wordt, dat jij duidelijk gaat laten zien wie de baas is!

En dat staat haast bruut zoals ik dat opmerkt, maar het is vrij simpel. Wees duidelijker in het aangeven in je grenzen.

Zo schrijf je bijvoorbeeld ''ik zorg ervoor dat hij de kans niet krijgt als hij achter me aan het snuffelen is''

Als ik op mijn hurken of knieen in de tuin bezig ben, tolereer ik geen hond die achter me staat en aan mijn achterste snuffelt of als een stofzuiger over mijn rug gaat.

Dit moet je gewoon uberhaupt niet toestaan!
Het is brutaal gedrag van je hond, en dat weten ze drommels goed.

Sorry, maar als je in theorien gaat geloven dat je hond over je heen piest uit kwetsbaarheid of om communicatie met je te krijgen (zoals ik het op dit topic uitgelegd zag staan) dan sla je volgens mij toch behoorlijk een foute weg in!

Train je ergens met je hond?, een cursus of iets dergelijks?

je kunt iedere gedraging van je hond willen analyseren, maar beginnen met duidelijk grenzen aan te geven zou voor mij in jouw situatie even eerste prioriteit zijn.

En natuurlijk kun je dan nog steeds je hond positief opvoeden, maar een hond die niet weet waar hij aan toe is, waar hij staat... durft op den duur vaak steeds een stapje verder te gaan.

En geloof me, dan gaat het verder dan alleen tegen je aan plassen of onbehoorlijk gedrag aan de riem.

Ivm het uitvallen denk ik dat hij het doet omdat hij te weinig leiding krijgt. Een hond die genoeg leiding krijgt wil niet uitvallen geloof ik. Hij doet het enkel en alleen maar bij het kruisen op straat, hij kan dus een hond zien in de verte en als ik dan zeg 'kom vooruit' doet ie niets, maar als de hond te dicht passeert begint hij zenuwachtig te trappelen en piepen en dan te blaffen. Overigens doet hij dit vooral in de buurt, in het park of op andere plekken kunnen we zo goed als rakelings passeren zonder uitvallen.

Over het plassen bedoelde ik dat ik hem extra in het oog hou zodat ik op tijd mijn grenzen kan aangeven. Hij komt helemaal niet aan mijn rug snuffelen, elke keer was hij aan het rondsnuffelen (op ruime afstand van mij) en heel onverwacht (voor mij) stond ie plots tegen me te plassen. Ik zat dan ook in het midden van het veld dus is het wel logisch dat ik soms met mijn rug naar hem zit.

Ik geloof wel echt dat het plassen communicatie is, hij maakt me iets duidelijks door dit te doen. Ik zeg niet dat het positief is of dat ik het accepteer ik zeg gewoon dat het een gebaar is dat mij iets duidelijk maakt (bv. dat ik niet duidelijk mijn grenzen stel) dus dat bedoel ik met communicatie. 

Momenteel trainen we niet bij een club omdat we geen auto hebben en alle clubs te ver zijn. Maar ik doe wel mijn best om hier thuis te trainen en op straat tijdens de wandelingen te trainen.

Ik let er nu echt op om mijn grenzen duidelijk aan te geven; negeren als hij aandacht kom eisen, hem een opdrachtje geven vooraleer hij eten of een snoepjes krijgt, hem laten wachten voor hij de zetel in komt, hem rustig laten zitten vooraleer de deur opengaat, hem laten wachten voor zijn bakje met eten enz... Het wandelen blijft moeilijk omdat het een sterke hond is en ik soms niet goed weet wat te doen. Snoep of iets werkt niet bij hem dus bij het zien van een hond probeer ik eerst en vooral zoveel mogelijk afstand te nemen, tussen hem en de hond te gaan staan en als het niet anders kan neem ik hem kort aan de lijn en stap goed door... 

Als je nog tips hebt ben ik heel benieuwd, want zoals ik al zei is dit een leerproces voor mij 

Nadat beenplasser Ozzie van mij een aantal keren een zeer duidelijke nee gekregen heeft, stonden we gister wederom met een klein groepje te praten. Tot mijn grote verbazing liet Ozzie me zien dat hij het snapte en plaste tegen het paaltje die bij ons groepje stond. Ik heb Ozzie de hemel in geprezen! Wat vond ik dit geweldig van die kleine doerak!!!! 

Geweldig zeg! Hopelijk verloopt het bij Orga ook zo vlot! 

Ik denk niet dat je zomaar mag zeggen "als ik genoeg leiding geeft dan doet de hond niet meer dit of dat en dat", dus...........als hij het wel doet geef ik niet genoeg leiding.

Zo simpel ligt het niet.

Veel is ook afhankelijk van hoe diep de motivatie gaat om het gedrag te tonen.

Bij uitvallen spelen heel veel meer dingen mee dan alleen maar het vertrouwen op de baas, hoe onzeker is de hond, of juist hoe zeker is hij, en hoeveel succes heeft hij al gehaald met zijn gedrag, heeft hij heel slechte ervaringen gehad........ het is natuurlijk een samengaan van een heleboel dingen.

Feit blijft dat je als baas er "moet staan" om een betrouwbare baas te zijn, en daar voor is het helemaal niet nodig dat een hond veel "truckjes' leert op training, of heel veel commando's uit zou kunnen voeren, het zit echt in of de hond je geloofd, en dan nog hoor, honden zijn ook levende wezens, die niet van te voren grootste plannen maken, maar handelen op het moment dat het zich voordoet. En helaas missen wij mensen heel wat van hun communicatie, ik denk altijd maar dat mijn hond me ook wel dom moet vinden.

Wat betreft dat plassen ligt dat iets anders, want het is wel een ultieme uitdaging naar de baas toe, en mocht het nog eens gebeuren, mag je best kort verbaal boos worden en dat vooral ook kort uitstralen, maar........ niet lang vast houden, doen honden ook niet.

Ik leer heel veel van mijn huidige hond, hij is zeer krachtig, fysiek maar vooral mentaal, maar hij blijft nooit lang "boos", hij maakt zn punt en ontspant daarna gelijk weer, of het nooit gebeurd is, daardoor vertrouwen andere honden hem heel graag en zijn ze graag in zijn buurt.

En wat ik ook vaak in gedachte hou is of honden onderling zulk gedrag zouden tolereren en zo niet wat de gevolgen zouden zijn, nu zijn wij geen honden, maar een hond die opzettelijk over een andere plast......... die komt helemaal zo ver niet (tenzij de ander het wil, want dat komt ook voor, dat heeft met geur-verbinding binnen een groep te maken).

Ik zie echt nog steeds mijn vorige schnauzer staan, triomfantelijk en uitdagend (en ik schaamde me natuurlijk een ongeluk, ik kon wel door de grond) die poot omhoog tegen de been van de baas van zijn rivaal (over geurherkenning gesproken trouwens), de hond wil er iets mee zeggen, en wat ik wel heel leuk vind Yasmine....... je hebt hem ook gehoord en verstaan, want het voelde niet goed, en je wilt het niet meer hebben, nou, dat is al een antwoord op zichzelf.

Dusse..........ff niet meer gaan zitten op de grond buiten waar de hond achter je kan komen, of de hond daar direct wegsturen (even kijken is vaak al genoeg : ik heb je gezien vriendje, niet doen he) maar verstandiger is vaak om gewoon ontspannen rechtop te blijven, en verder vind ik altijd dat je het super goed doet met die 2 mooie, leuke en vooral ook pittige honden die je hebt

Ik vind het geweldig en reuze interessant alle ervaring en kennis van anderen te lezen en de bijbehorende tips. Het maakt dit forum echt uniek, zoveel kennis die hier gebundelt is.

Eigenlijk wou ik niet meer reageren op deze topic (veel goede tips) maar ergens blijf ik bezorgd over het feit dat er gedacht wordt dat honden een super neus hebben en echt de weg wel ruiken enz.

Aub, pas op. Veel honden verdwalen "echt" en raken de weg kwijt, vooral op onbekend terrein. Geur vervliegt, of teveel geuren (veel lawaai versta je ook niets meer), geen weg terug gemarkeerd......denk dus aub niet dat je hond met de geur de weg terug vind. Een hond kan echt de weg kwijt raken.

Als je denkt dat dit onzin is neem de proef op de som. Speel verstoppertje (thuis, buiten...). Je zal zien dat je hond je niet zo makkelijk terug vindt als je zou denken met de neus hoor.

Ja, ze ruiken bijzonder goed, maar er spelen meer factoren mee.

Dat honden een kortere weg nemen is niet geurgerelateerd maar puur praktisch (waarom zigzag als je rechtdoor kunt).

Denk dus niet dat een hond niet kan verdwalen vanwege zijn goede neus. 

Honden ruiken fabelachtig, alleen velen zijn "vergeten" om hun neus grondig te gebruiken.

Omdat ze teveel op hun ogen gaan rekenen.

Bovendien is het ene ras meer gericht op zicht dan het andere, door specifieke fok.

Maar een hond zal niet markeren om zijn weg naar huis te vinden, en je hebt gelijk dat ze zeker de weg kwijt kunnen raken, en zoverre..... dat ze die misschien helemaal niet meer zoeken.

Als honden langer dan een dagdeel van hun baas gescheiden zijn, gaan ze al mensen mijden, en omtrekkende bewegingen maken, daarom is het vaak zo ontzettend moeilijk om "weggelopen" honden te vangen, heeft niks met angst of slechte ervaringen te maken maar met instinct. Let op: dit heb ik niet van mezelf maar van een zeer ervaren hondenman, die veel met speurhonden en diensthonden werkt en altijd een lijstje bij zich heeft van vermiste honden en daar veel mee bezig is.

Maar de neus van de hond is fabelachtig, wij zijn al jaren intensief bezig met speur en zoekwerk met onze hond, op mensengeur maar ook op een geselecteerde stof, en het is ongelofelijk wat onze hond kan speuren (dus op een spoor lopen) maar ook wat hij kan localiseren (zoekwerk), alleen...... dat gaat niet zomaar, daar moet ook de hond voor getraind worden, hij moet leren hoe zijn neus in te zetten, hoe hij soms terug moet, waar hij de geur moet zoeken, hoe hij werken moet.

Maar een hond zet geen urine markeringen om de weg naar huis te zoeken, die hebben vooral als doel om te communiceren met andere honden, en in die geur zit al zoveel informatie dat honden onderling elkaar al lang "kennen" voor ze elkaar ooit gezien hebben.

Ik heb zelf geconstateerd door de jaren heen dat honden op onbekend terrein de weg markeerden, dus met name waar de weg veranderde. Dit viel me op en ben dit jaren lang gaan observeren. Ik heb dus zelf gezien dat de weg terug was begeurd. Niet alle honden hoor, maar enkelen deden dit echt. Wat niet opgemerkt is of besproken door deskundigen wil niet zeggen dat het dus niet bestaat. 

Verder ben ik het geheel met je eens.

@ Blaise,

Onderweg werd mijn hond een keer laaiend enthousiast, geen hond te zien, maar hij wilde er vandoor en snel ook. Wij samen de neus van Ozzie gevolgd mits rustig natuurlijk.....vonden wij samen zijn maatjes die een eind verderop in het water aan het spelen waren.....

De weg terug vinden naar huis doet een hond denk ik met verstand in combinatie met zijn neus.

Ik denk dat het wel goed komt! 

Super speurhond Sandra.

Er spelen zoveel dingen mee dat je niet echt 1 verklaring voor iets kan geven, dus niet alles is hetzelfde. Maar wou alleen waarschuwen dat een hond kan verdwalen al heeft die een goede neus (hoeft niet te gebeuren hoor).

Ik geloof ook niet dat markeren bedoeld is zoals het broodkruimel spoor van Hans en Grietje.

Ik bemerk dat teefjes veel minder met geurtjes bezig zijn, dus zij verdwalen dan sneller?

Hoewel de hond veel minder oog capaciteit dan de mens heeft, gebruiken zij ze wel degelijk.

Zoals Goja ook al aangaf, is het trainen van een hondenneus heel leuk om te doen. wanneer je hond dit door heeft, zul je gaan zien dat hij zijn neus boven zijn ogen gaat verkiezen.

Begin maar met een snoepje te verstoppen. Wil je het snoepje hebben? zoeken dan...
En dat kun je dan gaan uitbreiden.

Hoe weet je dat ze voor zichzelf markeerden?

Daar kan je een leuke discussie over opzetten, maar ik denk dat ze vooral markeren

om onbekend gebied zich eigen te maken, om te tonen aan wie daar "wonen" dat

zij er ook zijn.

Vrijwel iedere hond zal veel plassen/markeren op onbekend terrein, maar ik denk niet dat ze dat doen om de weg terug te vinden.

Sorry, maar dat geloof ik gewoon niet, een hond denkt niet vooruit "laat ik eens wat geurtjes achter laten want stel dat ik de weg terug naar ...... ???.... moet gaan vinden.

Ik heb met mijn hond in totaal onbekend gebied gelopen, wij waren verdwaald, we waren daar niet eerder geweest, maar de hond ving op een bepaald moment geur van onze auto, en zonder enige twijfel leidde hij ons over nog door ons niet gelopen paden rechtstreeks terug naar de auto........

Bovendien pakt hij gelopen mensen sporen van 24uur oud nog op, heeft hij geen urine voor nodig hoor.

De huidschilfertjes/geurmoneculen die mens en dier achterlaten zijn hem meer dan genoeg.

En ik hou me toch liever bij de mening van mensen die hun beroep al jaren hebben binnen het speurwerk, ik denk zomaar dat die er toch wel wat meer verstand van hebben.

 Idd wel heel goed dat jij dit aangeeft!

En wat Goja dan aangeeft dat wanneer een hond lang van de baas verwijderd is dat hij mensen gaat mijden....

Dan snap ik idd ook beter dat honden vermist kunnen raken.

Ozzie en ik hebben een keer een les speuren gehad wat echt enorm leuk was om te doen. Er zat een klein onderdeeltje menstrail bij. Zo leerde ik de power van de hondenneus kennen. Zou ik echt iedereen willen aanraden om zo je hond op deze mooie manier te leren kennen. Ik heb echt respect voor de neus van honden gekregen daardoor!!!

Een hond volgt echt niet de weg via de geursporen die hij achter door ontlasting laat hoor. Wij laten zo enorm veel geuren achter onderweg dat hij ze zo wel oppikt, zonder aan een plasspoor te ruiken. Wanneer we wandelen valt er een waterval van geuren van ons af die hij gewoon kan oppikken.