Hond blaft wanneer iemand zwemt

Onze hond, Zara, inmiddels 2 jaar oud, is een Basset Fauve de Bretagne. Een erg lieve, sociale hond, waar we tot nog toe amper problemen hebben gehad. Het enige wat ze mis doet is dat ze elke keer luidkeels begint te blaffen als iemand in het zwembad in onze tuin springt/zwemt. Als we haar duidelijk proberen maken dat dit niet hoort wordt ze enkel energieker en begint ze nog meer te blaffen. We vragen af hoe dit komt... Ze is er al een drietal keer ingesprongen/ingevallen maar zwom redelijk snel terug naar de kant, waar we ze telkens uit moesten heffen aangezien het haar moeilijk alleen lukte.Staat ze zo te blaffen omdat ze mee wilt zwemmen maar bang is dat ze er niet uit geraakt? Zoja, moet ik dan eens samen met haar erin gaan en haar tonen dat er een trapje is waar ze op kan steunen, zodat ze er op die manier beter uit geraakt? of moet ik zelf het zwembad ingaan en haar compleet negeren tot ze stopt met blaffen, om haar zo te leren dat ze niet mag blaffen omdat er iemand aan het zwemmen is? Als puppy is ze in de herfst eens een koude vijver ingesprongen, puur uit speelsheid, ze had echter niet verwacht dat het water zo koud was en was er snel terug uit. Komt het hierdoor dat ze begint te blaffen als er iets of iemand in het water zit? Ik weet niet goed wat ik moet doen, moet ik haar juist tonen hoe ze er gemakkelijk uit geraakt via het trapje? of moet ik haar enkel duidelijk maken dat ze niet mag blaffen als iemand in het zwembad zit?

Als ze echt blaft omdat ze ook wil zwemmen, zou ik haar inderdaad leren zwemmen. Gelukkig is het mooi weer. Lekker met haar het water in en zelf de trap aanwijzen en helpen dat ze eruit komt. Net zolang totdat ze zelf snapt dat ze het water in en uit kan. Dit duurt soms een paar keer oefen en en soms is het binnen een half uur al geleerd.
Als ze dan nog blijft blaffen kan je wel zeggen dat het niet mag, dan weet je ook dat ze om andere reden staat te blaffen.

Ze zal er veel onrust in zien,wordt er áltijd in het water gesprongen of hebben jullie ook weleens geprobeerd om een hele zomer met haar erbij er alleen in te lopen?

Wat ik zou doen is met z'n 2en gaan oefenen..of 3en met de hond er bij  

De 1 gaat het water in-ik zou beginnen met het water rustig in te lopen- en de ander gaat de hond begeleiden.Kies een plekje in de tuin waar jij denkt dat ze goed zal liggen,niet in de weg en niet direct bovenop het water spektakel. Neem ook veel lekkers mee in je zak,en pak iets wat echt té lekker is,zoals piepkleine stukjes kaas,of worst,frikandel... ja iets speciaals zodat het ook echt aantrekkelijk wordt om te luisteren/reageren en kalm te kunnen worden.

Ga zelf op dat plekje zitten(belangrijk,zitten is rust,jij geeft het voorbeeld),lijn haar aan(zodat ze niet weg kan rennen of langs het zwembad gaat blaffen/rennen).Je gaat zo min mogelijk praten,en als je wat zegt dan op een lieve/kalme manier (geen correctie stem of boze stem of gefrustreerde stem,bereid je daar ook goed op voor).

Laat de ander het water in lopen,jij hebt haar al vast dus kun je haar al makkelijker geruststellen.

Houdt het lekkers in je hand en laat haar het ruiken(blaas haar kant op of haal je hand goed langs haar neus),op die manier moet je haar aandacht al krijgen.Daarvoor beloon je al.

Zo ga je steeds belonen als ze kalm is en rustig ligt,steeds een stapje verder.

De ander zwemt rustig door het water,is ze ook rustig,kun je haar aandacht krijgen dan beloon je,wil ze onrustig gaan doen,dan laat je haar weer ruiken aan je hand,vraag haar weer te gaan zitten en dan liggen.

Doe dit allemaal met heel veel geduld,want als je te gehaast te werk gaat dan voelt de hond dat ook weer en zal ze niet kunnen kalmeren,jij bent dan heel belangrijk,met jou houding zal zij gaan kalmeren.

Stel je in op een kwartier met haar te oefenen(de eerste tijd,want je kan niet verwachten dat ze het goede gedrag ineens een uur kan volhouden)Gaat dit goed,dan sluit je het af door haar naar binnen te brengen en een lekkere kluif of kong te geven,deuren dicht,misschien zelfs ook de gordijnen dicht.Zorg er ook voor dat je voor het oefenen een goede wandeling maakt van een uur,zodat ze moe is,maar ook weer niet te moe..en na het wandelen en oefenen bij het zwembad moe en voldaan genoeg is om binnen te gaan slapen.

Waarom naar binnen?Zodat ze niet weer de fout in kan gaan,ze heeft zich net keurig en goed gedragen,dat is wat je wilde zien,als je haar nu buiten zou laten en jullie zouden met z'n 2en (de mensen ) gaan zwemmen dan zou haar onrust snel kunnen terug keren,omdat zoiets echt tijd nodig heeft om normaal te kunnen worden,ze moet het echt als normaal gaan ervaren...en dat is een proces,waar veel geduld voor nodig is.

Afhankelijk van hoe 'hysterisch' ze is ben je of een weekje aan het oefenen of de hele zomer..en wie weet volgend jaar ook weer het oefenen op die manier oppakken.

Ik denk ook dat het uit onmacht is. Ten van mij deed dat ook toen ik te water ging in de hoop hem mee te krijgen.

Wij woonden toen dicht bij zee en liepen iedere avond even door de branding om hem te laten wennen in de hoop dat hij uiteindelijk (met ons) zou gaan zwemmen. Langzaam maar zeker ging hij steeds dieper en na een week of 2(?) stond hij tot halverwege zijn borstkas ih water en begon hij met een voorpoot te peddelen. Ik dacht toen even dat hij ervoor zou gaan wat alsnog niet gebeurde. Een paar dagen later gingen we weer maar deze keer ook om zelf te zwemmen. Hij zat ad lange lijn en ik liep langzaam dieper het water in terwijl hij ad kant bleef. Vrij snel ging ik van water op dijhoogte tot alleen maar mijn kop en schouders boven water daar de lijn niet lang genoeg was en ik besloot door mijn knieen te gaan..........Tja en toen 'brak de hel los' en ging het alarm voor de hulptroepen af.......En dat alles terwijl Loco exact 9 wkn. oud zijn varkenspiep te water ah apporteren was.

Ik heb het daarna meerdere malen weer geprobeerd op zijn eigen tempo zonder dieper te gaan maar dat mocht niet baten, het vertrouwen was ver te zoeken. Uiteindelijk zwemt hij zelf heel af en toe achter zijn 'grote liefde' in een meertje aan en dat puur en alleen omdat hij de eerste keer helemaal niet wist dat hij achter het riet in het water zou belanden. Maar ja met zo'n mooie dame mag je geen gezichtsverlies lijden dus doe je het een volgende keer hetzij ietwat gespannen gewoon weer. Of hij er nu bij ons kalm onder zal blijven is de vraag, de zwemmogelijkheden voor ons hebben zich nog niet voorgedaan. Destijds was het iig. grote stress voor hem. En het zou me nav jouw verhaal niet verbazen dat dat voor jouw hond ook geldt.

Ik zou idd zoals Soraya hierboven al aangeeft gaan oefenen maar absoluut de hond het tempo laten bepalen. Ik zou echter beginnen zonder zwemmers. Op de rand zitten met je benen ih water, dan een paar dagen op de bovenste traptree etc. Als ze zich makkelijk laat tillen zonder tegen te stribbelen zodra de kans zich voordoet met haar op de arm heel even het water in gaan etc. 

Ten heeft trouwens hetzelfde met mensen op balkons/ladders/stellingen/daken gehad. De eerste keer in een winkelcentrum raakte hij echt in paniek toen hij mensen langs de ballustrades op de verdiepingen zag lopen. Als het had gekund had hij een gat gegraven om zich te verstoppen. De tweede keer was de lichamelijke vluchtreactie er niet meer maar blafte hij alsnog moord en brand. Dat is een tijd zo gebleven en het is uiteindelijk geeindigd in een WOEF WOEF WOEF en klaar (ik heb je gezien en ik heb je gemeld).