Dove pup

Hallo allemaal, ik zit met een dilemma. Wij kunnen een pupje krijgen maar het pupje is doof. Mijn hart is er goed voor om te zeggen, wij nemen het hondje op. We hebben al een hondje die zeer sociaal is naar andere honden. Maar mijn man twijfelt heel erg omdat het zeer veel energie zal vergen om een doof pupje op te voeden. Hij is bang dat onze Woola dan aandacht te kort gaat krijgen. Wat moet ik doen???? Help

Zeker met een hondje wat waarschijnlijk extra aandacht nodig zal hebben vind ik dat je er beiden volledig achter moet staan. Als een van beiden twijfelt: niet doen! 

Als je een hond hebt die erg op jou gefocust is, is een dove hond helemaal geen probleem  Is het daarentegen een spring-in-het-veld die de omgeving veel interessanter vindt dan jou? Dan wordt het al wat lastiger.

Honden reageren (blijkt uit onderzoek) beter op handgebaren dan op stemgeluiden. Dat merk ik bij mijn eigen honden ook: als ik een bekend handgebaar geef (ik leer altijd zowel handgebaren als commando's aan), wordt dat veel sneller begrepen en opgevolgd dan een commando door middel van geluid.

Dove honden kunnen zelfs loslopen door middel van een trilband. Hier moet je wel even mee trainen, maar dat hebben ze over het algemeen snel door. Verder is er niets anders dan bij een horende hond. Het enige puntje is dus dat je wat minder snel zijn aandacht zou kunnen krijgen, maar daar heb je buiten dus die trilband voor (als hij deze eenmaal snapt) en binnen ben je waarschijnlijk altijd wel dichtbij genoeg om je hond (snel) aan te kunnen raken om zijn aandacht te krijgen. Daarbij zul je verbaasd zijn hoeveel honden kunnen "horen" door middel van trillingen in de vloer!

Ik denk dus dat het wel mee zal vallen met al die extra aandacht die naar de dove hond uit zou gaan - wat mij betreft is dat nauwelijks meer aandacht dan een horende tweede hond zou moeten krijgen. Het is in mijn ogen dus meer een kwestie van; is een tweede hond een optie voor ons (de aandacht zal dan inderdaad verdeeld moeten worden tussen Woola en de tweede hond) of houden we het liever bij 1 hond die onze onverdeelde aandacht kan krijgen? Hierbij geldt inderdaad wat Hannah zegt: bij twijfel van 1 van beide, niet doen!

Dit alles is overigens niet gebaseerd op persoonlijke ervaringen, maar op een kennis met een dove hond en op wat ik hier op het forum lees.

Waar kan je dan zo'n hondje krijgen?

Ik zou eerst zeker willen weten of doof zijn het enige is!

Kost het meer energie? Zag een leuk filmpje over een dove hond, ze gebruikte handsignalen voor alles, totaal geen probleem. 

Zindelijk maken, steeds buiten zetten, gelijk beginnen met gebaren maken en oogcontact elke belonen. Zo leert hij gelijk regelmatig naar jou te kijken. Je hond duidelijk maken dat bepaald gedrag niet handig is, verstaat een hond: nee? Nog niet, zul je moeten leren en of je nou een woord of gebaar voor een commando aanleert, maar niets uit. Zorg dat hij buiten alleen los is op veilige plekken en besteed overal aandacht aan regelmatig oogcontact te maken.

Ik denk niet dat het meer werk is dan een gewone pup.

 Als doof zijn het enige is, is dat toch te triest voor woorden om te laten inslapen! Gewoon adopteren hoor! 

Mijn ouders hebben een dove pup gehad zonder dat ze dit in eerste instantie wisten. Het is helemaal goed gekomen. zoals hier boven al staat hebben ze altijd handgebaren gebruikt. De hond was de best „luisterende” hond van het hondenveld. 

Het enige wat mijn ouders nu anders zouden doen is de hond in een vreemde omgeving een trilband omdoen en aanleren bij trillen stil te staan. Ze is namelijk op het strand eens weg gerend in paniek omdat ze mijn ouders kwijt was. Dit was toen ze 2 was, ze is als een gek de duinen in gerend. Ze zijn haar toen 10 min kwijt geweest al met al viel dat achteraf natuurlijk erg mee. Maar mijn moeder zei je kunt ze niet bereiken en met een trilband zijn ze dan uit de verte nog te bereiken. En dan wel zo’n band die alleen tril zoals je mobiel zeg maar, absoluut geen schokband. Later toen ze ouder en bedaarder werd was dit niet meer aan de orde. Ze hebben er nooit spijt van gehad dat ze een dove hond hadden. Ook zijn er ondertussen 4 klein kinderen geboren en groot geworden samen met haar dit heeft nooit ook maar tot iets van een probleem geleid. De hond is 4 jaar geleden overleden en is ruim 11 geworden.

Lieve allemaal, bedankt voor jullie tips. Helaas is door onderzoek gebleken dat het lieve meisje nog meer problemen had. Haar hersentjes waren niet helemaal goed. In goed overleg met de dierenartsen, met ons en collega Fokkers, heeft mijn vriendin met bloedend hart en de nodige tranen besloten om de schat over de regenboogbrug te laten gaan. Helaas is het niet goed gekomen en had het hondje inderdaad geen volwaardig hondenleven kunnen leiden. Maar Ohhhhh wat doet dit ons pijn.

Wat sneu! Niet fijn. Helaas is het zo dat doof geboren pups, meer onder de leden kunnen hebben. Goed dat ze heb uitgebreid onderzocht hebben. Sterkte! 

Ach wat triest maar soms is het dan inderdaad beter om het beestje te laten gaan

Ach wat sneu  Maar in dit geval dan wel het beste voor het hondje...