1 hond met urineverlies en 1 die dement is. Help!

Ik heb 2 Engelse cockerspaniël. Zij zijn beiden 10 jaar. De jongste heeft dementie en doet geregeld in huis. Zij weet soms niet meer waar ze is, maar is altijd lief. De oudere hond laat nu ook urine lopen. Dacht dat het enkel de dementerende hond is, maar nu heeft dus ook zij een probleem. Voorts is zij altijd redelijk gezond geëest. Nu denk ik dus dat niet de dementerende hond de urineplasjes veroorzaakte maar dus de andere hond. De dementerende hond heeft ook hartklachten en zakt vaak door haar poten. Ik weet echt niet meer wat ik kan doen. De dierenarts zegt allerlei medicatie te willen geven, maar ik wil h en ook niet laten lijden. Mijn kinderen hebben het er heel moeilijk mee dat de honden ziek zijn.   iemand tips of adviezen? Of bestaat er ook een verzorgingstehuis voor honden. Ik kan deze situatie zelf niet meer langer aan.    

Houden van is in goede maar ook in slechte tijden. Nu ze je nodig hebben laat je ze maar verrekken?? Jeetje....dit vind ik echt heel erg en niet normaal.

Dit moet je met je dierenarts overleggen hoe je je honden het beste kan helpen en behandelen.

Als er sprake is van urineverlies bestaan er ook speciale luiers voor honden.

Er zijn bij mijn weten geen verzorgingshuizen voor honden.
Ik kan me voorstellen dat het zwaar wordt, maar je kunt misschien met je dierenarts en mensen om je heen oplossingen zoeken om de zorg te blijven geven.

Er zijn heel goeie medicijnen voor honden die incontinent zijn!

Begrijpelijk dat het je opbreekt, maar ze zijn al zolang bij je, veel gekregen van je honden, en jij hebt zeker weten ook veel gegeven. liefde toch ?

incontinentie , is veel werk, overleg met je dierenarts over medicatie, die is er, en pamper de hond binnen en snachts, dat is geen werk, laat je hond wat meer uit, als er sprake is van incontinentie is het geen onzinderlijkheid, zorg dat de blaas dan niet te vol is. vandaar wat extra uitlaten.

dementeren is niet leuk, maar probeer je hond dan toch nog een veilig plekje bij je in huis te geven, geef wat extra aandacht, verdienen ze beiden toch ?

gecastreerd de hond die plasjes laat lopen ? dan is er zeker sprake van incontinentie, je kan wel even voor alle zekerheid een plasje opvangen, en het uitsluiten dat er wat anders aan de hand is.

wat je vraag over verzorgingshuizen voor honden, zeker zijn die er, asiels, en tehuizen waar honden worden verzorgd die de eigenaar niet meer wil hebben.
Dat ben jij toch niet ? 10 lange jaren , jaren van liefde , dat geef je toch niet weg nu het wat moeilijke wordt qwa verzorging ? Je honden geen van beiden willen bij je weg, zorg voor ze.

En ga even overleggen met je dierenarts voor medicatie, voor incontinentie als dat het is.
Broekjes zijn er voor honden, voor de nacht of op de dag. Broekjes voor kleine kinderen kan je gebruiken voor je hond, zijn al voorzien van een pamper laagje, even wennen voor de hond en voor jezelf, maar een uitkomst.

Zou het ook wel erg vinden dat je nu die beestjes zou wegdoen... Ze hebben het al zo moeilijk, en vertrouwen op jou als baasje dat ze het goed hebben tot ze er niet meer zijn.

Ik snap je nochtans heel goed hoor, heb ook af en toe eens gevloekt toen men vader zen hond dit had. Maar dat hoort er nu eenmaal bij, bij ouder worden. Zowel voor de mens als voor de dier. En dat kan je die beestjes niet kwalijk nemen. Ik hoop dat je ze hiervoor niet straft!

Krijgen ze nu dan geen medicijnen? 

in voor en tegenspoed.

Waardoor ben je zo zeker dat je honden lijden?

En wat bedoel je met dat je ze niet wil laten lijden, denk je over inslapen?

Door incontinentie alleen lijdt een hond volgens mij echt niet.

Vervelend is het absoluut wel, vooral voor jou. Maar als het alleen dat is door bv een slecht werkende sluitspier door ouderdom dan heeft een hond daar volgens mij geen pijn van. En zoals eerder gezegd; er zijn mogelijke oplossingen voor die je kan proberen. 

Ook de dementie is volgens mij goed op te vangen, tenzij hij echt heel erg onrustig en verward is en er echt erg van afziet.

Al zijn er ook dan eerst medicijnen die te proberen zijn. Onze hond had op een bepaald moment ook slechte doorbloeding in de hersenen en was verward en helemaal weg met momenten, viel vaak ook gewoon omver. Dankzij 1 klein pilletje strikt elke dag te geven was dit opgelost en was het terug de hond van voordien. En voor we ermee begonnen konden we ook amper geloven dat 1 klein pilletje daarvoor kon zorgen. Maar het was zo ontzettend hard het proberen waard.

Je zegt dat hij soms niet meer weet waar hij is. Aan jou dan om hem gerust te stellen lijkt me. Wie kan dat beter dan de persoon die al 10 jaar lang zijn baasje is geweest?

Mag ik vragen waarom je de medicijnen die je dierenarts aanreikt niet wil proberen?

Eigenlijk word ik ook wel heel erg verdrietig van de denkwijze die jij momenteel hebt. Net op het moment dat jouw honden je waarschijnlijk het meest nodig hebben, denk jij erover om ze in de steek te laten. Je hebt ze 10 jaar lang bij je gehad, kan je er dan nu ze ziek zijn zo makkelijk maar afstand van doen? Ik kan me dat compleet niet voorstellen eigenlijk.

Ik ben van het principe; als je een dier koopt/adopteert dan maak je een verbintenis om er zo goed als je kan voor te zorgen tot het doodgaat... 

Mijn 1e hond Binky was destijds dementerend... een schat van een hond, een kruising jack russel / ruwharige teckel, een stoer manneke.

Hij begon destijds zijn dag & nacht ritme om te draaien, liep ineens de straat op, wist de weg niet meer, en meer dingen waar je niet meteen bij stil staat.

Binky heeft het destijds zonder medicatie gedaan... mijn toenmalige DA gaf wel aan dat er medicatie is voor dementie, maar zij benadrukte ook dat wanneer je ermee stopt de dementie verergert.

Ik heb er toen voor gekozen om geen medicatie te gebruiken en gewoon samen te genieten van de tijd samen... Binky heeft nog een half jaar geleefd en toen was het moment daar...

Advies vragen bij de DA en contact houden adviseer ik sowieso... kijk verder goed naar je honden... en volg je gevoel...

Mijn hond van 14 jaar  heeft ook medicijnen voor haar hart, soms ook voor de epilepsie. en nu voor de ziekte van cushing.Ze hebt de grootste mond nog thuis.Is nog heel slim, niet doof.Zolang ze kwaliteit van leven heb laat ik haar leven.Ze begon op 5 jarig leeftijd al met epilepsie. Ik heb de hele dag de dweilmop   klaar staan. Snachts moet ze ook wel eens plassen en dan waarschuwt ze

ik heb ook een hond met epilepsie.heel veel aanvallen,en probeer met medicijnen er zo lang mogelijke tijd tussen te houden.

kost heel veel geld en enegie.

nu is mijn andere hond ook incontinent er liggen soms hele plassen.

en het kleinste hondje is bijna 12 trilt steeds met haar achter poot en krijgt bulten op haar buik.

ga ik volgende week mee naar de dieren arts.

ik wordt er ook moedeloos van af en toe.

heb ook nog een paard met chusing,ook aan de medicijnen,die zijn ook niet goedkoop.

soms denk ik ook wel eens ik stop er mee,maar je gaat toch door zolang het kan.

ouderdom komt met gebreken, dat geld ook voor ons, zolang de kwaliteit van leven er nog steeds is, zorg voor je hond.

Ik vraag me af hoe het nu gaat.
Ik hoop dat ts de hondjes nog heeft en niet weg heeft gedaan.
Ik kan me voorstellen dat het je een beetje teveel word.
Maar na zo een tijd je hondjes ineens wegdoen omdat ze iets mankeren.... Ik hoop het niet

Soms zijn er omstandigheden waardoor het gewoon niet kan waardoor je het lichamelijk of geestelijk niet meer aan kan en daar moeten we begrip voor hebben want het is vreselijk om je beestje(s) achteruit te zien gaan en zeker ook voor kinderen die 1001 vragen hebben en dan ook nog te spreken betreft de hygiene
als het misschien een klein kindje is wat kruipt. Oudere mensen die hun kinderen alle liefde hebben gegeven zitten nu ook in een verzorgingstehuis en moeten maar afwachten of we even snel langs kunnen komen.
Dus al met al moeten we de ts niet veroordelen

Ok T ineke, maar dan moet TS hier ook niet onze mening vragen. Dan moet ze er direct korte metten mee maken en de hondjes , zoals ze zelf dus liefst wiltmaar niet durf zeggen, laten inslapen.
Wat kunnen wij er nog aan toevoegen ? als je hond PIJN heeft dan ben ik ook voor afscheid nemen. Maar niet als het moeilijk wordt.
Mijn moeder ging ook niet naar ouderlingentehuis.

Je neemt niet bewust ouders, kan je het ook niet mee vergelijken.

Je neemt wel bewust een huisdier. Daar ben je verantwoordelijk voor.

Al kruipt er een kind over de vloer, dan zet die in de box ofzo. Overal is wel wat op te bedenken. Maar klagen dat de hond lastig is omdat die ziek is.....hoop op karma.

Nee Anny jou moeder niet gelukkig mijn vader ook niet maar je moest eens weten hoeveel leed er is onder ouderen en als ik dat ga schrijven hier dan heeft HP nog 10 sites er bij nodig.

En inderdaad misschien wil ze ook wel van de honden af maar dat mogen we niet zo zeggen want er kan wel degelijk een gegronde reden zijn.

Het zijn en blijven honden en wij hier gaan voor onze honden maar kan me ook voorstellen als je net tapijt heb liggen en je hond piest alles steeds onder dat je dat niet prettig vindt.

Mijn ouders namen bewust kinderen en ik heb ook bewust kinderen en lieve Heer sta me bij dat ze er later wel voor me mogen zijn

Rare wending in de topic

Mijn zoon is niet bewust gemaakt om later voor me te zorgen, die is gemaakt uit liefde van mij en mijn man.

Een hond blijft geen pup net zoals een kind geen baby blijft.

Je weet dat je (normaal gesproken) langer leeft dan je hond en je weet dat een oudere hond gebreken kan krijgen.

Er zijn hele goede medicijnen tegen incontinentie maar ook tegen dementie. 

Zolang je DA niet aangeeft dat het beter voor de honden is om ze te laten gaan om onnodig lijden tegen te gaan is het vroeg genoeg. 

Een hond is geen wegwerpartikel. 

Tineke ik begrijp dat het moeilijk is met een dement hondje en dan ook nog een plasser in huis.
Tapijt onderplassen?
Maar dan ging gewoon mijn tapijt weg voor de tijd dat de hondjes er nog zijn.
Verder had ik met mijn eerste yorkje ook zulke problemen, maar dat tapijt kon ik niet oprollen,was vasttapijt. Ieder plasplekje werd goed gekuisd, maar dat leverde natuurlijk overal kleurverschillen op....had ik er graag voor over,voor mijn oud hondje. Heb er gewoon nooit over gedacht van haar daarom te laten inslapen.

Je kunt de hond die nu ineens incontinent is eens laten onderzoeken door je dierenarts misschien is er een andere oorzaak? 10 jaar vind ik niet bijzonder oud voor een kleiner ras eigenlijk...

Onze Lady laat ook nogal eens wat lopen. Maar wat wil je ze is een hondje van 16 jaar. Je kunt het haar niet kwalijk nemen... Ik ben al lang blij dat ze verder nog gewoon goed is en haar ding kan doen. Maar het is wel frustrerend ja...

Niet prettig, zeker weten!

Maar om je hond daarvoor weg te doen of te laten inslapen?

Dat kan ik niet begrijpen, maar niet iedereen denkt zoals ik natuurlijk - en helaas als je in de dierenasielen gaat kijken.

Misschien is er meer aan de hand, meer dan er geschreven wordt in de start van dit topic, dat kan natuurlijk. Maar dan vind ik ook dat de TS dat moet aangeven. Op deze manier komt er (uiteraard) weinig begrip vanaf een hondenforum. Wat volgens mij niet meer dan normaal is.

Ook ik hoop inderdaad dat de TS haar honden niet heeft laten inslapen.

Tussen de regels door, had ik ook dat gevoel eigenlijk...

Ik hoop dat ze nog wil reageren en het tegendeel bewijzen want geschreven tekst kan ook wel eens anders overkomen dan bedoeld.

Op dit moment komt het echt wel over alsof ze er liever gewoon vanaf wil.

Dus aan de TS; het zou fijn zijn als je toch nog wat laat horen zodat we hier weten hoe het met je honden gaat. Er zijn heel wat mensen die gereageerd hebben op jouw bericht en allen benieuwd zijn hoe het verdergaat, ik ook.

Je start een topic en vraagt om advies, dan zou het fijn zijn als je nog iets laat weten wat je hier verder mee gedaan hebt. Ook al zijn de reacties misschien hard en niet wat je wilde horen. Je kan dan nog wat meer uitleg geven over de situatie, zodat we het misschien beter begrijpen en je eventueel kunnen proberen verder te helpen?

Ik denk dat TS gewoon steun dacht te krijgen voor haar eigen gemoedsrust, en denk ook dat die beslissing al genomen is.

Lieve mensen jullie eten mij bijna op nu
Ik zelf ga ook voor mijn honden in wat voor situatie dan ook maar wat ik probeerde duidelijk te maken was dat omstandigheden dingen kunnen doen veranderen. Wij staan niet voor deze situatie en weten geen achtergrond. En ja misschien wilde ts wel een bevestiging voor het inslapen wat in mijn hoofd nooit voor zoiets zou opkomen maar goed iedereen is anders Een DA die twee honden van een eigenaar in laat slapen voor deze reden is in mijn ogen ook geen knip voor de neus waard. Maar goed dan nog weten we nu niks wat TS haar ideeen of plannen zijn

Ik hoop dat TS nog reageert.

Een plassende hond in huis is niet leuk voor baasje en hond zelf.

Hond weet dat het niet 'hoort' in huis, maar als je hond oud word hoort dit bij het leven.

Dweil/doekje er over en het is weg. Ik zou er met geen haar op mijn hoofd er aan denken om Bella weg te doen als de leeftijd er naar is.

Een plasje hier en daar is naar mijn mening echt geen ramp.

Mijn overleden hond had een hernia en deed zijn plasjes door mijn hele huis.

Keuken, gang, berging woonkamer, stoel bank overal.

Fris? Nee, maar daar had hij ook niet omgevraagd en ook dan moet je er zijn voor je maatje.

Ik hoop dat je je honden nog ff lekker laat genieten? Als jij ouder word en af en toe de klus kwijt bent hoop je toch ook niet dat je ze maar weg doen?

Neen Tineke ik eet je zeker niet op.
Het is maar zoals ik het zie. Ik snap gewoon niet als je liefde voelt voor mens of dier, dat je je daar dan vanaf doet omdat ze in incontinent worden.

Mijn Bichon reutje heeft jaren incontinent geweest, was doof en blind. Maar had geen pijn ... dat hoort nu eenmaal bij het ouder worden.
Hij lag zo graag bij ons in de zetel, dus ... zeil op de zetel en dekentje erover ... meermaals per dag zeiltje ontsmetten en dekentje vervangen. Elke week hondje wassen ... Hij heeft uiteindelijk op kerstdag een beroerte gedaan, kon niet meer rechtstaan, viel telkens om ... dan weet je hoe laat het is !!
Ja, ik geef toe dat het nadien een verademing was .. ik viel in een leegte, wist met men tijd geen blijf. Maar ik zou het zo terug doen, ik wil mijn dierbaren zo lang mogelijk bij me hebben.

Gizmoke, ik mis je nog steeds lieve vriend *zucht*