Bliz, de pup na Simba en Flippie

Maar wat heeft Blitz nodig? Zijn knuffels? Of een 'baan' waarin hij zijn kracht en energie kwijt kan?

Ik keek ook even op je profiel, maar wat een krachtige atletische hond al om te zien.

Weet je Ivon, volgens mij moet jij jezelf even emptioneel rust gunnen. Het verlies van je honden verrwerken en er vrede mee leren hebben dat Blitz en jij niet matchten.

Dank jullie wel voor je reacties die allemaal waarheid zijn...

Dat ik zo van slag ben is niet vreemd want ondanks dat Blitz een duidelijke hond is die veel wil werken zat hij ook al was hij niet lang bij me behoorlijk in mn hart.

En weet je wakkere husky, qua karakter matchten we dan wel maar ik zag dat ik hem nooit zou kunnen bieden dat waar hij zo goed in zou zijn...speuren en/of jagen.
Nu hij zo jong nog is heb ik dus besloten voor zijn welzijn te kiezen op lange termijn de rest van zijn leven iets waarin hij gelukkig kan zijn.

Hoe langer ik zou wachten hoe moeilijker het me leek voor hem en voor mij.

Dat ik me nu zorgen maak en me emotioneel even helemaal van de kaart ben vind ik ook niet raar.

Wel ga ik vandaag een mail doen naar de vorige eigenaars om te vragen bij welke fokker op welke boerderij Blitz is, zodat ik zelf kan vragen deze week hoe het met Blitz gaat.
Tevens heeft die fokker misschien een website waar ik op kan kijken hoe de honden daar lopen, los of in een bench en meer van dat soort dingen waar ik echt slecht van slaap en functioneer.

Een jankerd ben ik nooit geweest maar als ik afscheid moet nemen van 1 van mijn honden kun je me opvegen en ben ik emotioneel fragiel.
Het spijt me zeer maar ik geef nu eenmaal meer om honden dan om mensen.
En ja, van Simba afscheid nemen vorig jaar vond ik al vreselijk na jaren ziek te zijn geweest, maar ik had wel Flippie nog, mn meisje.
Toen ik 21 maart j.l. ook van Flippie afscheid moest nemen door haar degeneratieve myelopathie was ik een wrak...
In eerste instantie zou ik Blitz als vakantieopvang hond krijgen voor 3 weken, maar ik werd dus eerder gebeld dat ik hem mocht hebben, en ik ging compleet uit mn dak van blijdschap.

Dat ik nu deze beslissing heb genomen en ik me nu weer vreselijk eenzaam voel blijkt echt wel dat ik deze stap niet uit egoìsme heb gedaan, maar als eerste aan Blitz heb gedacht.
Als ik geld zat had gehad en niet hoefde te werken en dus veel kon trainen met Blitz was dat gedeelte allemaal wel goed gekomen omdat ik het verder een lieverd vond en absoluut nooit bang voor hem was, ook al beet hij me een paar keer door.

En ja, omdat ik niet veel om mensen geef voel ik me nu verrekte verdrietig en alleen zonder maatje...

Yvon

Yvon, ik denk dat het belangrijkste op dit moment is,aan de vorige eigenaars te vragen waar zij Blitz naar toe hebben gebracht. Kan me ook door de antwoorden voorstellen dat je daar door bent gaan twijfelen.Logisch want je wilt wel het beste voor Blitz.Misschien niet bij jou,maar dan zeker bij iemand die goed voor hem zal zijn en hem door deze moeilijke periode kan heen helpen.Dus dat is stap één.Laten we hopen dat de vorige eigenaars je daar een eerlijk antwoord op gaan geven.

Dat is het precies Helene als ze maar goed voor hem zijn...

Ik begon al met die vraagtekens bij het weggaan van hem, geen speeltjes mochten mee, zijn puppydekentje ,de voerbal etc...

Vanochtend om plm 9.00 uur heb ik al een mailtje gedaan naar de vorige eigenaars met de vraag waar Blitz is, de naam van de fokker e.d.

Nog niets gehoord net als eerder met de vraag welk ras er nog meer in Blitz zat en de vraag voor zijn paspoort.
Natuurlijk heb ik vanochtend weer zitten speuren want ik weet dat het 2 boeren zijn en fokker in Hardenberg waar Blitz nu is, maar ik kan niks vinden...

Yvon

Misschien komt het nog dat ze gaan reageren.Je weet ook niet waar zij wonen?

Helene @Ik heb vanochtend een mail gestuurd en nee ik weet hun adres niet.
Heb weer gegoogeld met trefwoorden labradorfokker in Hardenberg daar is Blitz.
Ik kan er niet achterkomen.

Natuurlijk weet ik dat Blitz een werkhond is, maar alsjeblieft mag hij nog even pup zijn?
Dat hij bij mij dat niet kan zijn/worden is te weiten aan het feit dat ik geen geld heb om allerlei cursussen met hem te doen, bovendien ben ik verplicht om 32 uur te gaan werken en wie wil hem dan uitlaten als hij onhandelbaar is naar vreemden?
Al met al, ik heb nog van mijn leven nooit 1 hond weggedaan omdat hij moeilijker is dan doorsnee.
Net zo min heb ik nooit 1 kind afgestaan om dezelfde reden.
Als ik dat nu wel doe hetzij met veel verdriet omdat het beter is voor Blitz, en ik word min of meer veroordeeld doet me dat aan de ene kant best veel zeer maar ik dacht de beste weg te kiezen voor Blitz.

Nog nooit van mn leven koos ik deze weg, maar ik weet dat hij beter af met echt werken, mag ik dan wat verdrietig zijn omdat hij niks mee mocht nemen waaraan hij zo gehecht was?
Hij is nog geen 6 maanden, mag hij dan geen knuffel meenemen?

Het is nog op zoveel vlakken een moppie, echt een jochie, moet je hem dan afstraffen door hem alles te ontnemen?

Hij zou toch niet al in een kennel zitten?

Er zijn zoveel dingen die ik me afvraag, en ja, die aai over zijn kop als beloning krijgt hij toch ook wel?

Ik vind het niet eerlijk tegenover Blitz, om hem nu al helemaal opgesloten te zien, en inderdaad zonder alles waar hij aan gehecht was, het is tenslotte nog een kleine...en laat ze hem dan ook zo behandelen.

Daarom zou ik het fijn vinden hoe die fokker met hem omgaat, want ik ben echt ongerust

Yvon

heb je geen telefoonnummer van dat gezin? Ik begrijp dat je wil weten waar hij zit en hoe het gaat! Sterkte Yvon, hoop dat je snel wat hoort!

Dankjewel Irina,

Ik heb inderdaad helemaal geen gegevens, en natuurlijk wil ik weten hoe het met hem gaat dat snap je helemaal uit je bericht te lezen...

Ik hoop van harte dat Blitz het voor nu goed heeft, dat ik me ongerust maak is niet voor niks...
Mijn gevoel heeft me zelden in de steek gelaten en ben nu bang dat Blitz het niet goed heeft, terwijl ik het wel zo bedoelde...gats, ik voel me niet voor niks zo rot.

Natuurlijk deed ik dit voor zijn bestwil, maar laat hem nog even een pup zijn voordat hij alles moet...
en laten zien wat hij allemaal kan, want dat is echt veel.

Ondanks dat hij ruim 2 weken bij me was hadden we wel een band, dit was volgens mij de beste beslissing die ik kon nemen voor hem, maar als ik me hier echt niet goed bij voel hoe hij het heeft nu...wil ik hem, zoals ik al eerder schreef, hier weghalen, want eerlijk gezegd hou ik veel te veel van hem om hem in een kennel te zien dag in dag uit.

Misschien heb ik spookbeelden, maar het laat me niet los...ik hou nogmaals teveel van hem om niet te weten waar en hoe zijn toestand nu is,

Yvon

Ik denk dat ik weet hoe je je nu voelt Yvon, ik stel me ook die vraag waarom mochten die niet mee....ik denk dat die misschien een beetje gebeten waren op je , kan dat ? en dat ze daarom niet direct antwoorden.
Maar ik denk wel dat ze goed zijn voor hem, niet op jouw manier , maar ze zullen hem wel een goed plaatske bezorgen bij iemand die anders met hem gaat omgaan en die hem meer beweging kan geven .
Stop met je gepieker. Het is nu eenmaal zo . En wie weet...misschien krijg je toch nog een goede mail terug ?

Dankjewel Anny,

Die vorige eigenaren waren geen hondenmensen maar dachten goed te doen voor hun zoontje.
En dat ik aan het piekeren ben en daarmee moet stoppen, zijn mijn kinderen het zeker met je eens, en ook ik weet dat ik ermee op moet houden.

Het vervelende in alles is dat ik zo verrekt veel van honden hou, zoals nu Blitz, en ik wil alleen maar dat hij supergoed terecht komt.

Je weet ook dat ik eerder na Flippie haar overlijden hier 2 ACE honden heb gehad, de 1 werd opgehaald door een adoptant, de ander, Sammy, ging weer mee naar zijn opvangadres.
Na 3 weken was het ook even slikken toen ze werden opgehaald.
Maar toen ik dacht met Blitz een maatje voor het leven van hem weer binnen te halen en weer af te staan viel me dat toch heel erg zwaar.

Het zou voor mijn gerustelling heel wat uitmaken hoe hij behandelt word, hoeft niet dezelfde te zijn als van mij, maar ik ben gewoon bang dat hij in zijn pubertijd niet genoeg geknuffeld wordt, wat wel hoort als je groter wordt, en ook het gevoel geven aan de andere kant dat hij er mag zijn...hij hoeft niet gelijk aan het werk, en mag nog wat puberen, wordt hem die ruimte gegeven?

Dat wil ik graag weten, ik wil voor Blitz het beste voor in de toekomst, maar ik hoop dat ze niet vergeten dat het nog wel een pup is...

Yvon

Eerlijk gezegd denk ik dat je voor jezelf gewoon afstand moet nemen. Ook al doet de fokker misschien dingen anders dan jij, dat maakt het nog niet meteen verkeerd of slecht. Je kunt je nu wel hele scenario's voor de ogen gaan houden, maar dat is alleen je schuldgevoel en faalgevoel dat je zit te neppen. Net als dat je een hond laat inslapen en nog maanden denkt "had ik niet dit" of "had ik niet dat", terwijl je zo'n beslissing toch echt heel bewust en zeker niet lichtzinnig neemt.

Even navraag doen hoe hij erbij zit kan, maar... wat wou je dan? Jezelf nog meer opvreten? Hem toch nemen en zelf een huisje zoeken, voor zo'n "uitdaging"? Dan heeft dat beestje in 3 weken zo veel huizen gezien, dat is ook niet goed voor hem.

Echt, ik zou de naam van de fokker opvragen en pas over een paar weken misschien eens bij die fokker vragen hoe het zit. Nu eerst rust, en de eerste emotie laten zakken. Want emoties na zoiets zijn niet echt de eerlijke waarheid en geven niet altijd aan wat het beste is.

Wilma ik denk niet dat het Yvon er om te doen is hem weer terug te nemen ,maar ze wil duidelijkheid waar hij is.

Yvon hoe zijn die mensen bij jou terecht gekomen om Blitz bij jou op te laten vangen.

Maar eerlijk gezegd: Yvon kan dat wel willen, maar die mensen zijn tot niets verplicht.
Zij zijn bereid geweest de hond op te halen en terug te brengen en eerlijk gezegd zou bij mij daarmee de kous ook af zijn.

Als je een hond herplaatst via het asiel is er ook geen contact meer, en mijn huidige hond heb ik ook uit herplaatsing en het was omdat ik het triest vond voor het gezin dat ik later, op een heel lief verzoek van 1 van de kinderen, nog even heb laten weten dat het de hond goed gaat en een mooie foto heb gestuurd. Maar dat was ik op voorhand niet in het minst van plan geweest, je draagt een hond over en dat het is ieders goed recht het daar bij te laten.

Ik heb trouwens van mijn huidige hond zelfs nog geen halsband meegenomen bij de vorige eigenaar, maar hij komt echt niks te kort hoor. Hij heeft gewoon opnieuw gekregen waar hij behoefte aan had.

Als je een hond overdraagt aan een ander moet je daarna loslaten, hoe hard het ook voelt.

Anders had je dat niet moeten doen, TS was de hond duidelijk te machtig, en ik vind het persoonlijk nu niet zo interessant "of hij wel genoeg knuffels krijgt"  als deze hond echt bij jagers te recht komt, kan hij ongelofelijk goed leven tegemoet gaan waar in voldaan wordt aan zijn behoeftes. Ik ben jaren bevriend geweest met een gezin die hier in de buurt de jachtvergunningen hadden, hun honden leefden veel in de kennel of de grote schuur, maar daar was niets zieligs aan, het waren gewaardeerde partners op de jacht en daarbij namen ze ook nog een waaktaak voor hun rekening. Ze kregen hun eten en ook met regelmaat een aai over hun bol, niet typische huishonden, maar eerlijk gezegd denk ik dat menig huishond stik jaloers op hen zouden zijn, gezien het intense werk wat zij mochten doen en de genoegdoening die ze daaruit haalden.

IK sluit me hier bij aan (was zelfs al een soortgelijke tekst aan het componeren). 

Yvon, ik snap je wel, maar je bent nu het jezelf ook wel heel moeilijk aan het maken. 

Misschien is het voor mij ook makkelijker omdat ik niet zo automatisch aan "zielig"  denk bij werk - en kennelhonden. Ik heel wat honden van 'mijn' ras die in een kennel leven maar een prima en gelukkig leven leiden. Ze mogen werken,doen waar ze goed in zijn en hebben gezelschap aan elkaar. Ook een reden waarom de knuffels misschien niet mee mogen: de andere volwassen honden vreten die misschien wel zo op. En kijk ik naar mijn heren, dan is het favoriete speelgoed toch echt wel elkaar...

Ik heb ook gezien - bij onze eerste hond - wat er gebeurt als mensen met de beste bedoelingen bezig blijven met een hond die niet matched. De eerste eigenaren konden Chenak ook totaal niet aan, na 3 jaar heeft de fokker hem terug gehaald en het heeft hun heel wat inspanning gekost hem weer een vrolijke hond te laten zijn. Hij beet, sloopte en poepte en plaste in huis bij zijn vorige bazen. Hij kwam na een jaar bij de fokker bij ons en heeft NIETS van dit probleemgedrag laten zien. Puur omdat wij hem gaven was wat hij nodig had. Inclusief een veilige kennel buiten als wij niet thuis waren. 

En als hij in een kennel zit, op een erf of leeft in een schuur met zijn mede jachthonden? Dan is hij misschien geen huishond en zit hij er niet zo warmpjes bij als bij Yvon, maar dat maakt het nog niet slecht. Dat slechte maken veel huishonden-mensen er alleen in hun hoofd van, alsof honden alleen gelukkig zijn op het dikste kussen met de meeste speeltjes, meerdere kleurtjes halsbanden en riemen enzovoorts.

Een hond met de wil om te werken en de vaardigheden daarvoor kan ook heel gelukkig zijn in een omgeving waar hij, samen met de mens, iets volbrengt. Dat is jagen. Teamwork. De hond kan niet bij een vliegende fazant, de baas kan een neergeschoten fazant niet vinden. Alleen samen kunnen ze de buit binnen krijgen.

Daarom, wat zou ze doen als hij er anders bij zit als huishond? Dan kun je net zo goed afstand nemen en jezelf niet voor een dilemma zetten.

Wij hadden gisteren training met onze hond waar ook het verschil tussen "huishonden" en "werk honden" ter sprake kwam en de soms totaal verschillende behoeften tussen die 2.

Nu zijn er natuurlijk tal van nuances , maar bij onze hond komt dat naar oa naar voren in het feit dat voerbeloning hem niets zegt, integendeel, het werkt zelfs contraproductief.

Wat hij nodig heeft is weten wat zijn taak en werk is en dan samen met een baas die hij vertrouwd maar vooral ook respecteert die taak uit te voeren.

Hij komt na veel training en werk nu bij ons tot volle bloei.

Maar zijn karakter heeft hem veel ellende gebracht bij mensen die dachten het wel goed te doen maar eigenlijk totaal voorbij te lopen aan het "wesen" van deze hond.

Knuffelen vindt hij best fijn...met ons, en verder niemand.

Totaal geen behoefte aan.

Gedoe met speeltjes zomaar.... Mag je zelf gaan halen.

Brokje voor zijn neus voor beloning van gedrag, hij keert zijn hoofd weg.

Maar neem hem mee op training, doe hem zijn werk kloffie aan en dan pas straalt zijn snoet en begint hij te dansen.

En dan nog, de hond is terug en niemand is verplicht de oude eigenaar op de hoogte te houden om zijn/haar gemoedsrust ... Het kan natuurlijk wel maar het moet niet.

Je hebt gelijk Helene, ik zou graag willen weten waar Blitz zit.
En om antwoord te geven op je vraag hoe deze mensen bij mij terechtkwamen...Het was de hond van mijn mondhygeniste zij zocht een goed vakantieadres voor Blitz voor 3 weken. Dat zou pas 12 juli zijn en ik nam daarvoor 3 weken vrij.
Ze belde me wat later op, gezien ik altijd zo gek was op mijn honden en hen zo mistte, ze Blitz samewn met hun ADHD kindje veel te druk vonden of ik hem wilde hebben.

Voor de rest heb ik nooit gezegd of iets in de ricting gedacht dat ik hem niet lief vond noch was ik bang voor hem.
Wat ik met name merkte was niet alleen het bijtgedrag maar Blitz wilde en kon veel meer dan ik hem kon bieden.
Dat zijn vorige vrouwtje dan belde om te zeggen dat hij bij zijn fokker terug mocht komen waar zijn ouders in ieder geval ook zijn stelde me gerust omdat er dan in de toekomst met Blitz gejaagd zou worden, wat mij een heel goed gevoel voor Blitz zijn verdere leven gaf, veel werken dus veel voldoening voor Blitz.

Dat ik met een heleboel vragen zit, zal ik maar niet meer verder over uitwijden.
Ik hoop nog iets te vernemen waar hij precies zit zodat ik in ieder geval op de site kan kijken hoe de honden daar leven...

Eerlijk gezegd dacht ik echt dat ik de beste keus voor hem had gemaakt, dat ik verdrietig was en hem nog mis is een stuk van mij.

Blitz is zeker weten beter af zo, alleen afscheid nemen doet zeer en dat heb ik het laatste jaar 3 keer gedaan.

Yvon ik begrijp jou heel goed hoor.denk dat ik zelf ook graag had willen weten waar hij naar toe is gegaan.
Maar je zou dat dus kunnen vragen aan je mondhygieniste???
Voor de andere forumers, ik denk dat jullie mijn intentie niet begrijpen ,ik neem zonder meer aan dat een hond niet alleen als huishond gehouden hoeft te worden om een gelukkig leven te hebben,zeker een werkhond of jachthond doe je juist geen groter plezier om met hem te werken.En of hij dan met maatjes in een schuur woont of binnen daar maak ik mij totaal geen zorgen over.Het gaat er Yvon om dat ze niet weet waar hij nu is,en daar gaat het in deze om.

Gelukkig, net nieuws over Blitz van die boer...

Hij heeft het heel erg naar zijn zin
Hij leeft op een hele grote boerderij met 5 andere honden waaronder zijn ouders en vindt het geweldig om met de andere honden om te gaan
Overdag helpt hij de boer met sjouwen van muskusratten...ik zie het hem helemaal doen

Nu kan ik het loslaten, nu ik weet dat hij zo goed op zijn plek is ben ik heel erg blij voor hem

Voor altijd een plek in mn hart die lieve Blitz, nog zo jong, en gelukkig maar voor hem...bestemming bereikt

Gelukkig Yvon, wat een fijn nieuws! Nu kan jij weer rustig verder!

dit topic is me compleet ontgaan.

ik ga bijlezen, roller coaster...

Fijn Yvon dat je eindelijk wat gehoord hebt! Ik hoop dat je het nu een plekje kunt geven en dat Blitz een super werkzaam leventje gaat krijgen 

Yvon, fijn te lezen dat je vragen nu beantwoord zijn.(waar hij zit, hoe, met wie..)

Blitz zit goed, zal zijn draai wel gaan vinden.

Met deze wending in zijn leven, kan hij nu ook een nieuwe start maken en zijn goeie kanten uitwerken.

Neem jij nu even afstand.

even rust en herbronnen.

Niet direct op zoek, maar even laten betijen; er komt vast iets nieuws op je pad.

Een vliegende kraai vangt altijd wat!

en....geen schuldgevoelens.

Op jouw leeftijd (nee, niet oud) en met jouw ervaring, zijn dit nu ook eenmaal dingen die je kunt tegenkomen.

We kiezen er niet voor, maar het is nobel om een juiste oplossing te vinden.

Yvon, ik stuur je net een berichtje en wist nog niet dat je wat had vernomen over Blitz.
Geweldig om te horen dat hij het reuze naar zijn zin heeft en zijn energie gebruikt om de boer/baas te helpen.
Denk dat je dit een gerust gevoel geeft ,blitz is op zijn plekje gekomen.

Had heel dit topic gemist...., wat een ontwikkelingen Yvon...., maar ik ben zo blij voor je te lezen dat je bericht hebt gehad en dat Bliz happy kan zijn met het uitvoeren van zijn nieuwe taak.

Dat zal inderdaad een hele geruststelling voor je zijn te weten dat hij nu op zijn plek is.

Soms gaan dingen niet zoals iedereen wenst.., met alle goeie wil van de wereld kan je ijzer niet met handen breken..., en dan moet je kiezen voor ieders welzijn..., en zoals blijkt is het de juiste keuze geweest voor Bliz.

vannacht heerlijk slapen Yvon

Wat ben ik blij te horen dat het goed gaat met Blitz en voor jou een gerustheid.

Ja bedankt....wat superfijn voor hem hè?
En inderdaad een hele geruststelling dat mn keus goed was.
Wat ik vergat te vermelden is dat hij nu ook veel zwemt met veel plezier, oooh wat fijn voor het ventje
Hij heeft het goed gehad bij de vorige baasjes en ook bij mij, dat hij nu echt op zijn plek zit maakt me echt blij
Want het was me verder wel een scheetje...

Op verzoek van TS gaat dit topic op slot.