Hond met blessure zeer depressief

Het is een beetje een zware titel, maar kan het echt niet anders omschrijven. Josje heeft vorig jaar oktober een eenzijdig ongeluk gehad. Ze is in volle vaart tegen een stalen balk gerend. Nadien liep ze op drie poten en ik ben uiteraard naar de dierenarts geweest. Die dacht aan gescheurde kniebanden en ben doorverwezen naar een specialist. Foto's gemaakt, kniebanden waren intact. Wel leek de knie verdikt en na drie maal een injectie met corticosteroïden en zeer veel rust leek het beter te gaan. Een maand terug begon ze weer enorm te manken, dus terug naar de specialist. Doorverwezen naar Utrecht voor een echo en de specialist zelf heeft foto's gemaakt. Daaruit blijkt nu dat ze toendertijd haar pees heeft beschadigt. Er is nu sprake van verkalking en om haar lijf een kans te geven dit zelf te genezen moet ze nu een lange periode (liefst meerdere maanden) in een spalk.

Nu is Jos een zeer actieve kruising, gewent om altijd met mij mee te gaan. In het Ov, naast de fiets, naar de kroeg, het bos, visite en ga zo maar door. Uiteraard zijn we nu aan huis gebonden. Ik heb een kar gekocht voor achter mijn fiets en zo komen we nog buiten.

Ze is alleen zo enorm depressief. Ze eet ontzettend slecht, drinkt weinig. Ze wil niet bij me zitten, ze wil alleen maar liggen en ze zou zo een hele dag niet bewegen. Plassen en poepen is ook minimaal.
Omdat ik snap dat ze onzeker is (is een onzekere teef sowieso) laat ik haar zoveel mogelijk met rust en probeer een veilige omgeving te creëeren. Ze geniet wel van het fietsen en op visite gaan en dat probeer ik dan ook wel te doen. Maar na de begroeting kruipt ze weer terug haar wagen in met haar hoofd in een hoek. Denkspelletjes doet ze niet aangezien eten haar niks meer interesseert.

Ik zit er hevig over na te denken de spalk te verwijderen en gewoon extreme rust te proberen, eventueel met lichte sedatie. Dit was overigens de andere en "simpelere" oplossing. Maar een hond zo lang zo rustig houden is praktisch onmogelijk en dan moet je dus soms terugvallen op sedatie en dat staat mij zo enorm tegen.

Punt is dat haar been gestrekt moet blijven en dat is heel lastig zonder spalk.

Ik heb enorm veel moeite haar zo te zien. Ik probeer geen medelijden te hebben en haar te "negeren" en een beetje een sterke en stabiele baas te zijn. Maar ik maak me echt zorgen. Ze is alles behalve zichzelf, er zit geen leven meer in en we zijn nu net een krappe maand onderweg.

Iemand suggesties? Ideeën om haar op te vrolijken? Iemand die wellicht een hele rustige hond heeft die samen met haar kan zijn een dag?

Als ik dit lees denk ik: pijn. Krijgt ze nog pijnstilling? Of misschien kan er (in overleg met de dierenarts) iets van fysiotherapie ingezet worden. Of een speciale brace laten maken bij hodes (alleen op verwijzing van dierenarts). Ik zou zowiezo met de specialist overleggen want dit is hele vervelende situatie voor alle betrokkenen. 

Zit de spalk nog wel goed? Er kan namelijk iets onder de spalk verkeerd gegaan zijn, drukplekken, ontsteking, infectie.

Spalk is vorige week vervangen en zit weer helemaal goed. Zaten geen drukplekken en verwacht dat nu ook niet eigenlijk. Pijn lijkt me zeer onwaarschijnlijk aangezien die peesbeschadiging an sich geen zeer deed. Door beweging is die pees weer oververhit geraakt, maar na twee dagen rust was het manken over. Het manken is ook voornamelijk instabiliteit en krachts verlies. Vergelijkbaar met een peesklap bij een paard. De dierenarts had dit overigens nog nooit bij een hond gezien en we spreken ook echt over een paardenblessure.

Overigens snap ik je idee wel goed en heb ik zelf een aantal dagen metacam gegeven, maar toen deed ze echt helemaal niks meer.

Fysio zat ik zelf ook aan te denken, wellicht dat beweging van rug en heup afleiding kan geven en haar zo ook dwingt de rest van haar lijf weer te gebruiken. Een losse spalk leek mij een goede optie, maar de dierenarts zei dat dat een zeer kostbare optie is waarvan de werking nogal onzeker
Is aangezien die juist te beweeglijk zijn voor het doel waarvoor deze gebruikt zou worden.

Ze zit tot aan haar heup in de bandages en de spalk. Het is ook enorm irritant nu natuurlijk met de warmte.
Misschien dat ik toch gewoon morgen weer een metacamdag inlas...

Sinds wanneer zit de spalk er ?  Misschien inderdaad eens laten nakijken of die nog goed zit enzo, zoals Wendy zegt... 

Als het zo belangrijk is voor haar verdere gezondheid en de spalk doet geen pijn dan zou ik toch proberen om het nog een poos te laten.  Liefst de hele tijd.  Immers... Als ze daarna weer gewoon kan rennen... spelen... Toch belangrijk.

Maar nu is het natuurlijk alles behalve leuk om je hondje zo te zien.  Zeker omdat je nog andere honden hebt die waarschijnlijk wel vrolijk rondlopen.  Niet mee kunnen doen zal moeilijk zijn voor Jos en haar onzekerheid zal er zeker niet beter op worden.  Maar hou een hondje zonder spalk eens rustig als die levendig van aard is... Ook niet makkelijk.

Misschien toch maar niet te fel negeren.  Ik zou alleszins laten blijken dat ik weet dat ze een vervelende spalk bij haar poot heeft.  En al begrijpen ze er waarschijnlijk weinig van... Toch proberen gerust te stellen dat je het weet en dat het goed is.  "Nog even...  Flinke meid... maar dat ding moet nog even... komt goed..."  Probeer dat over te brengen,... als het niet zo is dat ze er pijn door heeft. 

Ik zou haar echt prijzen dat ze het zo goed doet.  Het kan nu al niet om andere redenen zoals een stok apporteren... Laat haar toch zoveel mogelijk weten dat ze het goed doet, dat je blij bent dat ze er is.  En ja, neem haar veel mee uit met de fiets, ook naar rustige plaatsjes waar ze zich niet onzeker hoeft te voelen door spelende kinderen of honden waar ze niet mee kan doen.

Heel moeilijk hoor, voor Jos en voor jullie.  Hopelijk komt het weer helemaal goed en vind je inmiddels een manier om haar toch een beetje op te vrolijken.  succes gewenst!

Ik lees dat er geen ontsteking is en dat de spalk goed zit.

Dat is toch al iets.  Nu en dan een dagje pijnstilling ja... Maar vooral, laat haar merken dat je weet dat het niet leuk is, maar laat haar voelen hoe flink ze moet zijn en hoe goed ze dat doet.

De spalk en het vervelende (de warmte ook ja) zou ik dus niet negeren... Maar wel prijzen dat ze het zo flink doet.  Met haar onzekerheid heeft ze begrip, maar ook bewondering nodig.

Ik heb alleen Jos in huis. En dat is nu zeker wel prettiger voor Jos. Als ik Zara en Bram hier had gehad had dit niet gekunt.

Alles is dwang, dwangvoederen, dwangdrinken en dwangknuffelen. Dit alles met een korrel zout nemen hoor. Ik dwing haar uiteraard nergens toe.

Dat ze knap is en het goed doet met dat blok aan d'r been vertel ik haar zeker. Want vind het heel knap dat zo'n neuroot als zij die spalk gewoon laat zitten!

Zoals ik in mijn vorige bericht al zei, spalk is afgelopen vrijdag vervangen. Pootje erover zag er prima, beetje dun, uit.

Hoewel ik dan ben van mijn specialist weet ik niet in hoeverre ik hulp kan verwachten. Ik denk dat ik sowieso bel om even een update te geven en te vragen wat het nieuwe plan na deze maand is. Als het goed is hebben ze een plan van aanpak gemaakt.

Jeetje. Zit op mijn telefoon en zie nu de enorme typ en zinsopbouw fouten haha. Mijn welgemeende excuses daarvoor. Hopelijk is er een touw aan vast te knopen.

Ik ga nu weer even naast m'n vriendin op het kleed liggen en "dwangknuffelen"

Poe, dat is allemaal best zwaar voor jullie allebei. Normaal plak ik er een filmpje bij (doe ik toch) over dingen die je kan doen met een hond die nix mag. Maar dat gaat wel tig duizend keer makkelijker als je hond wil eten. 

http://m.youtube.com/watch?v=YfL99xcEpXc

Oh arm beestje, erg naar. Hoe lang moet ze er nog mee blijven lopen? Ook balen dat ze niet om eten geeft, anders had je haar kunnen vermaken met hersenspelletjes.. Heeft ze geen speeltje waar ze helemaal gek van is en waar ze lekker mee kan spelen, ondanks dat ze t rustig aan moet doen. 

Normaal is ze gek van gedroogde kipfilet, gedroogde runderkophuid en kalfshoefjes. Dit heb ik allemaal gekocht. Alles ligt hier nog steeds op het kleed en in haar doos. Eten is KVV, normaal in een hap weg. Nu eet ze voldoende voor een hond van 10 kilo. Doet ze een hele dag over.

En verder zou ze werkelijk waar sterven voor haar tennisbal. Heb er drie gekocht van Kong met een piep erin (hemel op aarde) en zelfs dan wil ze d'r hoofd niet optillen.

Denkspelletjes heb ik kunnen lenen van een vriendin die ze gekocht had. Ze heeft geen interesse.

Ik fiets gewoon door.
Mensen uit Nieuwegein die graag even kennis willen maken met Jos? Gewoon voor de lol, dan fietsen we weer door haha

Bejaardenhuis in de buurt? 

Wat een ontzettend goed idee! Kijk, daar kom je zelf dan niet op he. Dankjewel

Goede tips van Wendy.

Ik vraag me echter af of de spalk niet beter verwijdert kan worden en haar op andere manieren rust laten houden? De spalk op zich schijnt je hond zodanig te belemmeren dat die er depri van wordt. Elk hond ondervindt dingen op zijn eigen manier en deze spalk schijnt je hond absoluut niet te begrijpen (geen pijn aan of iets anders wat ze kan linken). Dit voelt als een straf voor je hond al weet jij beter (je hond niet). 

Ik weet niet of het mag maar, vraag eens of ze mag zwemmen al is het maar een keer in de week, in een revalidatie bad, dat is vermoeiend geestelijk en lichamelijk, van een half uurtje zwemmen zijn ze dagen ontstpannend.

en natuurlijk niet met de spalk, maar misschien kan die dan even af.
en een pees die ingekort is zal met een spalk zeker opgerekt moeten worden, en dat kan zeker pijn doen. een hond went aan pijn , op een gegeven moment zal je dat lichamelijk niet snel aan de hond zien maar wel in zijn hoofd. misschien een optie het zwemmen ?

Ik zit even mee te denken, heb paarden. Een peesklap is een beschadiging van een van de pezen. Een paard loopt hier eigenlijk nooit kreupel op. Het wordt ontdekt omdat het warm is en een verdikking geeft. De therapie is stappen op een harde bodem, kan ook met geluid van de fisio. Hierdoor buigt de pees niet te veel door en door de klap op de bodem, wordt de pees geprikkeld om te genezen.  Sommigen, doen een paard een jaar op het land en heel vaak is het daarna ook genezen!

De genezing duurt lang omdat een pees slecht doorbloed is. Als een pees genezen is, is het lidteken weefsel anders van structuur, voor het gebruik maakt dat niets uit. 

Jou hond liep op 3 benen, is eigenlijk vreemd bij een pees. Hoewel, zal door de pijn van de klap zijn. Maar ze zeggen dat er nu sprake is van verkalking?? Lidteken weefsel is anders van structuur. Is de plek warm, zit er een verdikking? 

Wat willen ze met rust bereiken? Door een spalk wordt het hele been stijf, de spieren nemen af en juist zijn spieren zo belangrijk. De doorbloeding is minder, dus ik snap deze therapie niet helemaal. Zeker omdat je hond zich niet prettig voelt.

Mijn gevoel (en ervaring met paarden) doe de spalk af en kijk of je naar een dieren fysio kan, voor geluid. Dit stimuleert de genezing. Probeer als het lukt aan de riem te wandelen op een niet te zachte onder grone. Op een zachte ondergrond, buigt de pees te veel door en die beweging mag niet. 

Ik vind het een vreemde diagnose! 

http://www.edigit.nl/peesblessures.html

Hier nog een stukje over pees blessure bij paarden en de therapie. Zwemmen is ook een van de therapieën.  

Oef, wat moeilijk om je mooie hondendame zo te zien. 

Een ding wat je schrijft triggert me nog even op wat medisch : als ik haar metacam geef doet ze helemaal niks meer. Een van de bijwerkingen van metacam kan irritatie van het maagslijmvlies zijn of zelfs een maagzweer. Heeft ze veel pijnstilling gehad in het afgelopen jaar? Dat zou nl wel het slechte eten kunnen verklaren. Dat zou je kunnen testen door haar een maagzuurremmer te geven op proef. Misschien iets om even met je DA te overleggen? 

En verder denk ik heel hard na maar kan ik nog niet direct iets bedenken. 

Waardoor is ze depressief denk je? Jij bent er toch - dus dat kan het niet zijn  

- omdat ze niet kan bewegen? 

- omdat ze haar andere huisgenoten mist? (ik begrijp dat je gewoonlijk meer honden in huis hebt?)

- omdat ze pijn heeft - lijkt omwaarschijnlijk

- omdat ze andere sociale contacten mist? 

Je kunt een aktieve hond toch geïnteresseerd laten blijven door haar geestelijk uit te dagen. Dit kan door middel van spelletjes en free shaping  maar ook een bot is een prima middel. Je hebt verschillende botten maar als het gebit van je hond het toe laat denk eens aan een bot van de slager. Hier zijn de schapen botten zeer gewild een rib of een deel van een poot gegarandeerd plezier voor een uur of 3. Ook na een maand word er nog met de „lijken” gespeeld en flink op gekauwd. Wel koop ik regelmatig nieuwe maar laat ook altijd een paar oude liggen voor binnen.

suc6

Bedankt allemaal. Eten werkt dus niet als afleiding helaas.
Heb met de dierenarts gesproken, ik moet nu drie dagen pijnstilling icm maagbeschermer proberen en als dat niks uithaald heb ik vrijdag een afspraak en dan gaan we terplekke iets verzinnen.
Ontbijt staat onaangeraakt in de kamer en de medicijnen geven was dan ook een uitdaging.

Wel gepoept en geplast vanochtend, dus ik heb een dansje met haar gemaakt.

Zou het mogelijk zijn dat ze de andere huisgenootjes mist?Lodewijk eet ook niet als Lobke ergens anders is, al is ze bijvoorbeeld maar in de keuken of tuin, zodra Lobke er is niks aan de hand. Hein.

Had wat duidelijker moeten zijn. Maar de honden wonen niet meer bij mij helaas. Pijnlijk punt en wik het topic graag over Jos laten gaan. Dit is overigens als ruim anderhalf jaar geleden gebeurt. Dus dat zou een heel verlate rouwperiode zijn. Moet m'n profiel wijzigen.

Jos is overigens echt het type hond die niet zoveel op heeft met onbekende honden. Ze heeft een goed vriendje die ze meerdere keren per week zag, helaas is die enorm druk en is daar op visite gaan niet zo'n heel slim idee misschien.
Als ik nu een andere hond tegen kom wil ze eigenlijk alleen maar weg. En die onzekerheid snap ik wel. Ze kan geen kant op met die poot.

Ik denk ff hardop mee..

- Je hond was zeer actief en at toen goed omdat hij dat nodig had.

- Je hond is nu bijna niet actief, eet weinig, maar heeft ook minder nodig..

Wellicht is het heel normaal dat je hond (flink) minder eet?

 Bij paarden adviseren ze zelf hydrotherapie, zwemmen is heel goed.

 Niet eten is zich niet prettig voelen. Misschien voelt hij zich heel kwetsbaar, hij kan nu niets. 

Als je je als mens ellendig voelt helpt afleiding soms ook niet. Geen trek of zin te eten.

Buiten langs het water gaan zitten, snuffelen? Een stink sok met je geur verstoppen en laten zoeken? 

Ik wil niet alles wat jullie opperen in de wind gooien, maar zwemmen mag niet. De spalk moet er onder sedatie om worden gedaan omdat d'r poot echt gestrekt moet blijven en ze dit niet toestaat. Dus er af halen om even te zwemmen gaat niet. Dat ding nat laten worden mag niet ivm infectie gevaar.
Buiten dat buigt ze haar knie met zwembewegingen en dat is juist hetgeen wat vermeden moet worden.

Als ik buiten zit voelt ze zich heel ellendig. Ze is onzeker en kruipt onder m'n been of telkens terug haar wagen in.

De optie dat ze gewoon minder honger heeft opperde mijn moeder ook al, maar zelfs snacks gaan er niet in. Zelfs mijn boterham met kaas (zeer gewilde afpak prooi) die op de grond viel keek ze niet naar.

Met pijnstilling gaat het wel iets beter, dus ik denk dat pijn wellicht toch aanwezig was. Wellicht in haar maag door de andere pijnstilling, of omdat haar poot kramp heeft.
Het is wat mij betreft nog steeds lethargisch gedrag en als het zo blijft tot vrijdag ga ik gewoon weer terug.

Ze is verzekerd en de kosten maken me eigenlijk sowieso geen bal uit.
Het is zo vervelend om je liefste lief zo te zien en niks werkt om haar op te vrolijken.

Bedankt hoor het meedenken en aanhoren allemaal!

Ach wat moeilijk, ik heb ook eigenlijk geen oplossing maar ik heb gelezen dat er veilige pijnstillers zijn idv van chinese kruiden (die zou je ter vervanging van de metacam kunnen gebruiken)

http://www.huisdierendokter.nl/inchinesekruiden.html

Misschien is een bezoekje aan een Bach bloesem specialiste wel iets voor haar... 

Spalk eraf en een paar dagen aankijken of ze opbloeit (in overleg met je dierenarts). 

Ik voel ook echt met je mee, je doet het voor haar bestwil maar zie haar dat maar eens uit te leggen. Het moet echt pijn doen je hond zo te zien. 

Ik moet Spot's poot rekken ivm spier in de stress en dat vind hij ook niet fijn, dus ik kan me ok wel voorstellen dat zo'n gedwongen gestrekte poot zeer doet of ongemakkelijk voelt. 

zijn er ook spieren die vast zitten of verkrampt zijn? Ik kwam laatst tegen dat ook dry needling bij honden toegepast wordt (ik kende het alleen bij mensen voor pees/spierproblemen), zou dat misschien verlichting kunnen geven? Of als aanvullende therapie?  Iets om te bespreken met je arts ? 

http://www.paardenhond.nl/therapien/dry-needling/

En verder experimenteren met wat ze lust? Ik weet dat we Chenak wel eens een keer vanille-ijs hebben gegeven, gewoon een hapje om de pillen erin te krijgen. Die fleurde helemaal op ;-) 

Ik heb de spalk er af gehaald. Ze had een rand met irritatie in haar lies en ik was het helemaal zat.
Wat ik daarover aantrof had ik nooit verwacht. Haar hak ligt open en ook haar voetzool heeft doorlig/druk plekken. Ze ging dus stuk van de pijn en heeft zich daar totaal aan over gegeven. Ze zat niet aan de spalk te knagen, sleepte niet over de grond en vertoonde geen van de symptomen waar ik op moest letten.
Nu zit deze spalk er pas een kleine week omheen en voel me dus gefrustreerd omdat hij verkeerd is aangelegd. Ook voel ik me ontzettend schuldig. Morgenochtend naar de dierenarts en dan vol aan de pijnstillers en abtibiotica. Ik ga vragen of rust icm zwemmen een optie is. Maar die spalk gaat er niet meer om.
Ze ligt nu ineens wel hele dagen bij me en zoekt me op. Eet weer en wil ook wel lopen. En dat terwijl je nu zo duidelijk de wonden ziet zitten.
Wat een ellendige manier om "beter" te worden.