Gedrag verandert in razend tempo

Odi ging de laatste maanden goed vooruit. 

Mensen mochten in huis komen, honden werden genegeerd en katten op straat mochten hun hoofd houden.

Maar de laatste 2 weken verandert hij enorm snel. Hij valt uit naar hond, mens, kat, alles wat hem niet aan staat. Vanavond heb ik hem los gedaan in het losloopgebied. Gewoonlijk vindt hij dit super, lekker rennen en spelen. Nu viel hij mijn andere hond aan, pakte hij bijna een pup en baasjes (heb hem op tijd aangelijnd). Ook bij zijn dagelijkse rondes aan de lijn moet alles aangevallen worden. 

In huis is hij ook erg prikkelbaar. De katten mogen niet in de buurt komen en Sascha (mijn andere hond) is regelmatig slachtoffer. Nu snapt Sascha zijn signalen goed en speelt ze daar goed op in, waardoor er bijna nooit ruzie ontstaat.

Ik moet nog met mijn GT overleggen wat de volgende acties zijn, want als dit puur gedrag is, frustreert dit mij enorm.

Maar omdat hij binnen zo'n kort tijdsbestek zo enorm is veranderd, vraag ik me af of het niet iets medisch kan zijn?

Denk dat dit een terug val is.

Ik zou even alles op een laag pitjes zetten, zo min mogelijk van hem vragen en alleen relaxte dingen doen de komende tijd. Eigenlijk het gewoon een beetje saai maken.

Hm, saaier dan we nu al doen kan dus bijna niet... 

Hij wandelt nog maar een half uur per dag, dit is al aan de lijn. We lopen constant dezelfde rondes rond dezelfde tijden, zodat hij niet te veel prikkels krijgt.

Ik baal er enorm van, ik merk dat we op deze manier ook beiden niet ontspannen zijn.

Ja, dat is wel heel erg vervelend :(

Misschien toch even met je GT in overleg.
Er zou misschien ook iets medisch kunnen zijn, waardoor hij niet lekker in zijn vel zit, mja...wat dan he :

mss is dat wel het probleem (niet slecht bedoel he Tamara ) maar dat jij gespannen bent en dat odi dit aanvoelt en idd een half uurtje per dag hetzelfde rondje is maar saai.  

maar waarschijnlijk is dit opgedragen door de GT!?

Ja precies. Morgen hebben we weer therapie, dus dan krijgt hij meteen een stortvloed aan vragen.

De medische kant vind ik ook lastig. Het viel me wel op dat zijn kop wat ingevallen is. Hij heeft altijd gehad dat je zijn achterhoofdsknobbel en alles goed kon voelen, maar nu voel je echt de randen van zijn schedel lopen (als je snapt wat ik bedoel)

Maar lijkt me niet dat hij daardoor zo vreemd reageert... 

Je weet het niet.
Morgen eerst je GT overspoelen met vragen en daarna desnoods even de DA bellen :)

Ja maar op het moment dat we samen lopen, ben ik niet gespannen. Ik loop relaxed, weet dat ik hem aan kan en dat hij andere mensen niets kan maken als hij bij mij is. Maar na zo'n uitval raak ik wel geïrriteerd de laatste paar dagen.

De GT heeft inderdaad de saaie rondes aanbevolen, zodat de prikkels van de rondes gewenning worden. Komt er dan iets vreemds op zijn pad, dan is dit geen overprikkeling.

als je er medisch niet gerust op bent kan je altijd de DA bellen geeft je toch wat meer zekerheid op dat gebied dan.

maar zoals Marloes zegt kan dit natuurlijk ook een terugval zijn en dat is wel frustrerend (ken dat gevoel heb dat met de mijn ook een paar maal voorgehad!) maar dan gaat de GT je wel kunnen helpen denk ik.

Ik herken dit van Winter, en het is ruk (sorry voor mijn niet zo poëtische woordkeuze ).

Laatst was hij een hele dag over de zeik; trekken aan de lijn terwijl hij net netjes naast begon te lopen, uitvallen naar iedere hond, iedere eend, ieder blaadje... En de oorzaak? Wie het weet mag het zeggen. Kan inderdaad enorm frustrerend zijn, vooral als je juist het gevoel hebt dat je zo goed vooruit ging.

De laatste wandeling die dag deed mijn elleboog zo'n pijn dat ik uit pure wanhoop zijn lijn aan een paaltje heb gehangen en *bam* op de stoep ben gaan zitten met mijn rug tegen het paaltje aan; ik was er gewoon even helemaal klaar mee. Dat geruk wat gewoon ronduit zeer deed, het lawaai, de blikken die je krijgt - ik moet dan zelf even ontladen wil ik die wandeling positief af kunnen sluiten... Gelukkig was er weinig volk op straat, haha!

Dus merk je dat je geïrriteerd raakt, probeer jezelf dan ook even een time-out te geven om het van je af te zetten; dat zou mijn advies zijn. Desnoods wat brokjes oid in het gras en op het einde van de lijn gaan staan - even los zijn van je hond kan echt al wonderen doen soms hoor Soms geeft het je net even de kans om de moed weer terug te vinden!

Succes met je boef! Hopelijk kan de GT je weer verder op weg helpen

Is er dichtbij geen rustige wandelplek waar amper honden lopen?

Ikzelf heb onlangs ontdekt ( ik woon hier dus al heel men leven in dezelfde kleine stad hha!) dat er een fietsparkour is alhoewel er nooit fietsen rijden haha. Dat is een hele lang pad dat naar een andere stad loopt. En het is midden in de natuur ( bos en boerderijen ) mijn honden vinden het zaaaaaalig. Ook is er een laag vijvertje waar men honden zich uitleven.

Als je een plaats kent zoals dit zou ik het zeker niet laten om daar te gaan wandelen. Zo ben jij en je hond op jullie gemak. Is het net alsof jullie twee de enige op deze wereldbol zijn

" Is er dichtbij geen rustige wandelplek waar amper honden lopen?

Ikzelf heb onlangs ontdekt ( ik woon hier dus al heel men leven in dezelfde kleine stad hha!) dat er een fietsparkour is alhoewel er nooit fietsen rijden haha. Dat is een hele lang pad dat naar een andere stad loopt. En het is midden in de natuur ( bos en boerderijen ) mijn honden vinden het zaaaaaalig. Ook is er een laag vijvertje waar men honden zich uitleven.

Als je een plaats kent zoals dit zou ik het zeker niet laten om daar te gaan wandelen. Zo ben jij en je hond op jullie gemak. Is het net alsof jullie twee de enige op deze wereldbol zijn "

Elena

Dit hebben we inderdaad wel, maar waar geen honden zijn, zijn wel mensen. En Odi vertoont dit gedrag ook naar vreemde mensen. En als deze mensen niet gediend zijn van honden, heb je helemaal feest... 

Voorlopig houd ik hem dus aan de lijn...

Ja, we lopen expres kleine rondjes zodat mijn, maar ook zijn, irritatieniveau niet te hoog op kunnen lopen.

Wat een verhaal van jullie, zeg. Ik heb Odi maar één keer in de tijd dat ik hem heb vastgebonden aan een paaltje. Vond hij maar vreemd. Ging toen een oud vrouwtje helpen dat was gevallen, dus liet hem ook even alleen staan daar. Maar niet gepiept of paaltje uit de grond getrokken. Toen ik omkeek, zat hij daar gewoon op zijn reet naar me te kijken.

Jammer genoeg kan hij dit nu ook niet meer en zou hij alles doen om los te komen. Ik denk dat Odi graag alleen op de wereld zou willen zijn. En dat ik dan af en toe even langs kom...

Kan het zijn dat Odi last heeft van het buitenleven ivm het mooie weer de laatste tijd?

Het komt om van de honden buggies bbq's ..iedereen buiten iedereen vrolijk en luidruchtig

Ik heb hier in de zomer meer last van gedragsproblemen dan in de winter 

Zijn het die extra prikkels die hem teveel worden?

In ons boerendorpje zie je overdag meer spelende kinderen, maar die spelen 4 a 5 straten verder. Odi gaat uit voordat mensen opstaan (5 uur 's ochtends) en nadat alle drukte binnen is (11 uur 's avonds). 

Verder is hij alleen in de tuin buiten onder begeleiding en weten de buren van zijn problemen. Zij komen dan ook melden wanneer ze iets anders doen dan normaal. 

Ik zou niet weten waar hij die prikkels van moet krijgen dan.. Ik doe alles zo prikkelarm mogelijk, omdat ik inderdaad weet dat het in de zomer hoog kan oplopen met prikkels

 dan zal dat het niet zijn pff lastig

Ben even aan het brainstormen

De warmte op zich zou ook een negatief effect kunnen hebben (op zijn chinees gezien)

hitte is onrust en agressie (iemand reageert oververhit)

Dat heeft odi al te veel in zich...

Nu ik dat van het weer las schoot me iets te binnen , kan het zijn dat omdat er nu wk is dat Odi overprikkelt raakt van al dat geschreeuw , vuurwerk , lawaai enz ? Bij mij thuis hoor ik tijdens de wedstrijd regelmatig vuurwerk en geschreeuw als ik binnen zit, of heb je bij jullie daar geen last van?

Dat zou inderdaad kunnen... 

Ik ga het in ieder geval voorleggen aan mijn GT morgenavond en dan houd ik jullie op de hoogte..

Wij hebben daar inderdaad geen last van. Daarbij is dat het enige waar Odi geen angst voor heeft: harde geluiden.

Met het WK hebben we ook lekker buiten gelopen, geen mens of hond te vinden op straat! 

Heeft hij een uitlaatklep, iets waar hij zijn energie in kwijt kan, lichamelijk en mentaal?

Je schrijft, hij krijgt zo min mogelijk prikkels, wandelingen zijn kort en saai.

Is het geen stukje frustratie dat alles zo saai is?

Dat dacht ik dus ook, daarom ben ik met hem naar het losloopgebied gegaan vanavond. Maar dat ging dus enorm verkeerd. We gaan trouwens altijd 1 keer per week los lopen, maar vorige week zat ik in Londen en mijn ouders durven dat niet aan. 

In de tuin doe ik frisbee met hem, en hij heeft een zwembad. Daarnaast doen we af en toe denkspelletjes, maar dat zijn vaak ook te veel prikkels voor hem. 

Het is enorm lastig om iets met hem te gaan doen buiten de tuin, omdat hij gewoon laat zien dat het hem te veel is buiten zijn beschermende gebied. 

Het zou een stuk frustratie kunnen zijn dat alles zo saai is, heb ik echt overwogen. Maar nu ik er over na denk, reageert hij heel anders als hij zich verveelt. Dan gaat hij voedsel stelen en luistert hij niet meer naar commando's. Beetje uitdagen. Dat doet hij nu niet. 

Maar als ik het moet omschrijven, dan is het wel pure frustratie dat hij laat zien. Alsof hij echt boos is op de hele wereld. 

Wat mij wel beangstigt is dat hij mij nu ook gewoon bijt. Voorheen was het iedereen behalve het vrouwtje. Ik ben nu geen uitzondering meer.

Hoe heeft hij die week zonder jou doorgebracht? Is er misschien iets gebeurd.

Een goede check up laten maken bij de dierenarts lijkt me wel belangrijk, wie weet zit hem iets dwars, heeft hij pijn...

ik zou hem in elk geval op flinke afstand houden van mensen en andere honden op dit moment. Misschien was al het geoefen met andere honden hem ineens teveel? Hij gaf toch op de hondenschool al aan dat dit hem niet beviel?

Is er misschien iets wat hij wel heel graag doet en waar hij voldaan van wordt? Laat je hem weleens zelf zijn route kiezen?

Mijn ouders hebben in die week weg dezelfde routine aangehouden als ik heb gedaan. Mijn vader nam hem mee de tuin in, mijn moeder voerde hem en liet hem uit. Ze hebben geen moeilijkheden ondervonden.

Er is niets veranderd voor Odi, alleen Odi zelf. Naar de GT zijn we al 3 weken niet geweest, om rust in te plannen van al die honden en op zijn eigen tempo te oefenen met de dingen die we hebben geleerd. Vanavond is de eerste keer dat we weer gaan.

Een loopband zou een optie zijn, nog niet aan gedacht. Weet alleen niet of dat snel aangeleerd is, als ik hem zo inschat, vindt hij dat ding doodeng. 

Waar Odi echt plezier in heeft, is frisbee en loslopen. Het loslopen heb ik sinds gisterenavond van hem "afgepakt" en frisbee gaat niet verder dan een frisbee gooien in de tuin. Les zou hij namelijk niet kunnen ivm los zijn met andere honden.

Als ik naar de DA ga, waar zou ik hem dan voor moeten laten testen? Iemand ideeën? Een hersenscan is meteen enorm duur, maar bloed testen kan? Zou dat nuttig zijn? 

En waar ik vanmorgen nog aan dacht, zou hij wolvenbloed kunnen hebben? Dat hij daarom zo anders reageert? Ik weet niets van zijn achtergrond natuurlijk. Geen idee ook of er in dat gebied wolven leven? Het zou namelijk veel van zijn gedrag verklaren, zou ook verklaren waarom hij niet goed functioneert in deze maatschappij. Of zoek ik het nu te ver?

Het aanleren van zo'n loopband kan natuurlijk wel een uitdaging worden...weet niet of je zo'n ding van iemand kan lenen om te proberen. Zou er dan eerst zelf op gaan lopen, zonder iets van Odi te vragen. Als hij daar (na een tijdje)  niet meer om maalt kan je een stapje verder...maak het leuk, geef zijn eten op het ding als hij uit staat etc. Stapje voor stapje bekijken wat hij aan kan.

Bij frisbee, hoeft hij niet los met andere honden. Dat is namelijk helemaal niet wenselijk omdat veel honden zo "bezeten" zijn van het schijfje, daar wil je met je eigen hond niet in de buurt komen. Waar ik frisbee, kan je enorm ver bij elkaar vandaan gaan staan. En ook is er de mogelijkheid om alleen op het veld te staan als dat nodig is. Je kan googlen op Dazzling disc dogs (Zutphen), gratis proefles nemen (desnoods eerst zonder Odi gaan kijken) kan je zien of het je wat lijkt. 

Voor bij de DA is het eerste wat in mij opkomt hem pijnstillers te geven. Dan kan je zien of het pijn is wat de boosdoener is. Als dat zo is, zou ik checken op HD en ED, dus foto's maken. Het is toch een grote hond. Ook kan je een osteopaat /orthopeet bezoeken, zij kunnen met hun handen voelen of een zenuw bekneld zit of iets anders geks voelen in zijn gestel (weet niet of hij dit zal toelaten?).

Veranderd er niets met pijnstillers, dan verder kijken. Misschien eens een consult nemen bij Tannetje koning, zij heeft enorm veel kennis van "normale" diergeneeskunde en ook alternatieve aanpak (kruiden, bloesems, homeopathie etc.) Het boek:  "En toch is het een lieve hond" lijkt me een aanrader, met name voor jezelf.

Hij kan natuurlijk tsjechoslowaakse-wolfhond genen hebben bijvoorbeeld. Maar die vallen niet per definietie uit, doen het vaak prima in ons kleine drukke landje. Dus ook al zou dat zo zijn, hoeft dat op zich geen belemmering te zijn voor zijn doen en laten denk ik dan. Het kan natuurlijk wel dat hij een kruising is tussen twee totaal verschillende rassen en dat hij daarvan in de war raakt. Voorheen hadden wij een kruising schotse collie met kuvasz (zenuwachtige aanhankelijkheid gekruist met zelfverzekerde zelfstandigheid) het is een understatement om te zeggen dat hij wel wat probleempjes had.

Ik moet nog even kijken waar ik zo'n loopband vandaan kan gaan toveren.. Wil hem inderdaad lenen/overkopen van iemand. Wie weet is Marktplaats een optie...

De Dazzling Disc Dogs hebben wij vorig jaar een demo van gehad! Na afloop hebben ze geprobeerd of Odi er geschikt voor zou zijn (of hij het leuk zou vinden). Odi aan de lange lijn en die vrouw kijken of ze hem enthousiast kreeg. Nou, hij ging als een speer! Liet alleen niet altijd de frisbees weer vallen...

Ik wil wel graag een keer komen kijken ja, hoe zo'n echte les eraan toe gaat. Alleen op het veld spreekt me namelijk wel heel erg aan, dan kan hij gewoon echt uitoefenen wat hij leuk vindt, zonder zich druk te maken om anderen.

Over HD en ED is al wat te zeggen bij Odi. Aangezien hij als pup teveel kilometers heeft gelopen en bij mij in huis enorm snel de hoogte in is geschoten, weet ik zeker dat hij HD ontwikkelt of heeft ontwikkeld. Foto's maken is ingepland, hij is nu inmiddels oud genoeg voor de foto's. Een orthopeet is inderdaad een goede, of hij het toelaat is denk ik niet van belang. Een muilkorf gaat sowieso om als hij dichtbij vreemde mensen moet komen.

Het aangeraden boek is inmiddels besteld. Lijkt me heel interessant om te lezen. De titel gebruik ik zelf ook vaak. Dan vertel ik over zijn problemen, met erachteraan: ''Maar hij is toch ook zoooo lief.''

De Tsjech zit absoluut niet in zijn karakter. Die doen het inderdaad vaak goed in onze maatschappij.
Volgens zijn DNAtest heeft hij overheersend Duitse Herder en Bloedhond in zijn lijnen zitten. Was ik eigenlijk redelijk blij mee, aangezien ik eerst dacht dat hij een Duitse Herder x Siberische Husky was, wat wel voor botsing zou kunnen zorgen.

Jammer dat het nu weer minder gaat met Odi, het ging juist de goeie kant op. Je hebt al veel goede adviezen en tips en mogelijke oorzaken hier ten gehore gekregen. Ik denk alleen ff aan de medische kant, Hunter was namelijk een tijdje ook heel prikkelbaar en reageerde met een enorm kort lontje, dit kwam bij hem door zijn voorhuidsontsteking want sinds dat weg is reageert ie weer wat gemoedelijker.

Misschien heel stom hoor maar kan het zijn dat Odi zoiets dergelijks heeft? 

Hoop dat het snel goed komt voor jullie!