Het herstel van Joy

Lees al een tijdje mee, fijn dat het nu steeds een stukje beter gaat!

Dankjulliewel!

Ja, het gaat gelukkig de betere kant op. Links is wel nog steeds niet goed. Maar hopelijk zet dit zich nog beter. En dan maar het beste hopen dat rechts geen operatie meer nodig heeft.

Voor nu eerst maar even genieten van wat we WEL weer mogen. Ja die wandeling was heerlijk! Oh wat mis je dat toch.. 

Ze moet nu wel weer opnieuw dingen leren. Ze trekt harder dan voorheen en heeft minder aandacht voor mij. Misschien ook voor haar even de opwinding, maar wil wel dat ze weer terug zo braaf wandeld als voorheen.

Wat fijn dat het beter gaat met Joy! (oh, the Joy of walking ;-))

Dat zal ook komen omdat ze toch even haar energie niet kwijt heeft gekund. Dus nou ja veel energie en ineens weer gewoon lekker naar buiten ik denk dat bijna elke hond dat even oog heeft voor alles wat los en vast zit behalve het baasje. Op dat vlak even terug naar de basis met aandachtsoefening  wat extra lekkers tussendoor als interval beloning voor de momenten waarop het wel goed gaat.

Hallo!

Even een update.. Ik moest minderen met de medicatie (van iedere dag naar om de dag). Ik vind Joy haar ellebogen nu weer wat dikker lijken. Ze mankt ook nog steeds best erg. Ik heb vanmorgen de orthopeed gebeld, maak me echt zorgen. Gaan zometeen terug en hoop dat hij zegt dat ik me te druk maak. 

Wandelen vind ze leuk, maar ze gaat niet heel duidelijk vooruit. Het is erg vermoeiend en ze gaat geregeld liggen. Ook trekt ze best erg en wil overal weer naartoe. We moeten langs verschillende voortuinen met blaffende honden (waar ze trekkend en blaffend en springend op reageert uit enthousiasme) en er lopen best veel katten los (ook hier wordt heel kwispelend, blaffend en trekkend op gereageerd) Voor de operatie ging negeren goed, maar nu.. Wil haar niet overbelasten, dus ga bijna niet wandelen, maar laat haar in de tuin lopen. Hier zijn geen vreemde honden/katten/mensen. Veel minder prikkels om enthousiast en te wild van te worden. Dan kan ze ook liggen wanneer ze wil en houdt ze zich rustiger. Ik hoop dat dat beter is voor haar poten. Toch heb ik het idee dat ze dik zijn..

Waarom nou?! Het moet beter gaan..

Ik hoop dat de orthopeed je kan melden dat je je te druk maakt.

En ja hoe hou je aan de lijn zo'n jonge enthousiaste dame rustig.

Ja kan steeds stil blijven staan en haar laten zitten, maar dat zal dan dat moeilijkste stuk veel zitten en weinig lopen worden.

Ik duim en hoop mee voor jou en Joy.

Weet je al meer?

Ook wij duimen mee! Beterschap voir Joy weer. Op zich kan ik me best voorstelen dat 't bij zo'n jonge spring in 't veld beetje met pieken en dalen gaat. Belasten op geleide van de klachten zeggen ze dan bij mensen, maar bij Joy is dat met honden en katten beesten natuurlijk heeeeel moeilijk.

Laten wandelen in de tuin lijkt me dan ook verstandig

En ook wij duimen mee........

Wat zij de orthopeed ??

Sorry, ik ben gisteren veel met Joy bezig geweest nog en jullie reacties niet meer gelezen.

De orthopeed vond het vrij normaal dat het bij meer inspanning nog kon gaan zwellen. Daar kwam bij dat we met de pijnstiller/ontstekingremmer moesten minderen en dit was dus voor Joy te snel.

Hij vroeg of ze veel doet wat niet mag. Ik heb gezegd dat ze soms wel eens een sprong maakt en trekt aan de riem. Hij zei dat het bij een jonge hond logisch is dat ik niet altijd alles kan voorkomen en dat dit er niet zoveel mee te maken zal hebben. Ik doe toch mijn best zoveel mogelijk te voorkomen.

Hij vond wel dat Joy al mooi liep, ook al mankt ze nog op beide voorpoten. Ik vind dit zelf minder, maar hij heeft er verstand van en ziet haar niet elke dag. Misschien is het verschil dan beter te zien voor hem.

Omdat het nu dik(ker) is wil hij geen foto's maken. Dit is uitgesteld tot over een 2 weken. Haar ellebogen zitten nog steeds niet goed in de kom. Ze moeten 190 graden kunnen draaien, maar Joy haar ellebogen stoppen nog bij 160/170 zei hij.

Maar weer afwachten en verdergaan zoals we bezig waren.. Ze heeft afgelopen zaterdag haar eerste prive les van de hondenschool gehad. Wat was ze blij en wat was ze geconcentreerd! Het deed mij ook goed, weer wat gehoorzaamheid training. Als we nu weer wat meer kunnen trainen, kan ze ook als vanouds rustig mee aan de riem wandelen en andere honden en katten meer met rust laten.

Conclusie.. Ik zal me iets te snel iets te veel zorgen gemaakt hebben. 

Pfff, dit klinkt al een stuk beter.

En de hydro, dat al opgepakt, kan enorm goed zijn voor de gewrichten omdat er vaak maximale bewegelijkheid is, zonder dat er gewicht op staat, en ze vinden het vaak prachtig.

Je zal lang geduld moeten hebben, en zoals onze orthopeed ook zei "het wordt nooit meer zoals het bedoeld was" en dan is het bij Joy nog een stuk ernstiger dan bij onze hond, die "slecht"  een traumatische breuk had en daardoor een LPC (niets aangeboren dus, of door een groei stoornis).

En het zal haar zeker goed doen weer erbij te horen en bezig te zijn en dat doet ook veel goed.

Ik heb een tijdlang filmpjes gemaakt van het lopen van Gorby, dan keek ik af en toe terug en zag ik toch verschil, en hoe langzaam de verbetering ging (want dat gaat echt met kleine stukjes).

Nog maar weer een warme beterschap verder gewenst voor Joy

Fijn dat de orthopeed toch wel tevreden is, en weer veel beterschap voor je dametje. 

 Voor de hydro maak ik deze week de afspraak. Heb lang getwijfeld waar ik wilde gaan. Ik wil iemand die echt goed is en kreeg van alle kanten adresjes. Maar degene moet wel weten wat Joy in het water moet doen (ik weet het niet) en moet geduld hebben. Joy heeft nog nooit in water heeft gezwommen waar ze niet kan staan en een vreemde die haar wil helpen, moet eerst haar vertrouwen winnen, voor die dichtbij haar kan.

Net als gisteren weer bij de orthopeed. Ze kruipt helemaal weg. Als hij voelt doet ze niets, laat alles toe. Hij knuffelt altijd even met haar. Superlief! Dan is ze ook best rustig. Ze moest dan buiten wat lopen en terug naar binnen. Hij stond in de deuropening en mevrouw ging echt op de rem en kwam echt niet naar binnen. Hij vroeg wil je langs buiten? Ze wil niet naar binnen en hij liep richting de achterdeur. Ik zei nou als jij.. en voor ik het kon zeggen zat mevrouw binnen. Ze weigert hem gewoon voorbij te lopen. Hij doet zo zijn best.

Sommige mensen rent ze zo naartoe en bij anderen gaat het zo moeizaam.. Maar ik vind dat ze bij hydro ontspannen moet zijn. Ik denk dat ik nu degene heb gevonden, waarbij ik een goed gevoel heb.

Fijn dat de orthopeed niet ontevreden is. En fijn dat je met privetraining al weer een beetje aan de slag kan. Ik hoop dat het aantal graden dat de ellebogen kunnen draaien oftewel nog niet helemaal goed in de kom zitten uit zichzelf nog goed herstellen. En de fotos over twee weken wel kunnen worden gemaakt we blijven meeduimem voor jullie.

Hoe gaat het inmiddels met jou en met Joy?

Is hydrotherapie al gestart, hoe vind Joy het?

En is er enige progressie zichtbaar?

En hoe ben jij onder dit alles?

Met mij redelijk. Met Joy gaat het op en neer.

Laatst de laatste controle gehad bij de orthopeed. Foto's gemaakt. De operatie is op 2 punten goed geslaagd en op 1 plek is er totaal geen verbetering opgetreden. Het was nogal ingewikkeld en ik onthou de namen slecht. Joy is enorm veel spiermassa verloren. Ze moet nu in plaats van rust, juist gaan bewegen.

Ik had gevraagd of ze mee mocht naar de kermis. Dit mocht als we maar veel zouden rusten. Dus is ze mee geweest, ook goed voor socialisatie. Ze heeft het erg goed gedaan! In het begin wat onder de indruk van de muziek en de hoeveelheid mensen, maar al gauw liep ze kwispelend bij me. Genoot van aandacht die ze kreeg en van het eindelijk weer mee mogen.

Ze mankt zichtbaar minder, maar nu na de kermis is het weer een paar dagen wat mank. Dus weer meer rust. Zijn we dan toch net iets te ver geweest (ondanks ieder kwartiertje/20min rust) of is het gewoon ook vermoeidheid en wat spierpijn na weer bewegen na zoveel rust.. 

Ik heb lang getwijfeld over waar ik heen wil voor de hydro. Het adres waar ik graag wil in het begin is momenteel dicht wegens vakantie. Ze start hier zo snel mogelijk mee. Ben wel al zelf met haar gaan zwemmen.

Ik zit continu in twijfel. Is dit te veel of juist goed? Soms piept ze ineens, wordt ik onzeker. Ik weet het niet goed en probeer continu een goede balans te vinden. Het blijft lastig allemaal.

Joy is weer helemaal vrolijk. Wat was ze blij toen ze haar vriendinnen weer zag op de hondenschool. Zaterdag of volgende week woensdag heeft ze dan eindelijk examen om van a naar b te mogen. Dit was eigenlijk vorige maand, maar toen kon ze nog niet meedoen.

lang verhaal :). Hoe is het met Sadi?

Met Sadi hebben we ook nog wat onrust gehad en met die warme dagen moeizaam eten terwijl ze eigenlijk altijd alles vrat wat ze te pakken kon krijgen maar dat lijkt nu ze golddust krijgt (om een omega 3 te kort op te lossen een stuk beter (maar daar heb ik in je andere topic een stuk over geschreven) Sadi haar luchtpijp is nog niet irritatie vrij maar kan verband houden met de omega3 te kort (schijnt) des al niet te min wordt ze 5 augustus gesteriliseerd en dan bekijken ze haar luchtpijp ook voor de zekerheid. verder ben ik nog niet tevreden over haar activiteit (feitelijk te weinig/maar nadien is ze gewoon op>wat aan het omega 3 te kort ook kan liggen dus daar zouden we heel langzaam verbeteringen in moeten gaan zien)

Het lijkt me vreselijk moeilijk voor je inderdaad om te schatten wat wel wat niet met Joy en hoeveel. Het is wel echt opbouwen stap voor stap en inschatten en ja het kan niet anders dan dat je wel eens verkeerd inschat zeker met een ras dat niet snel zelf aangeeft wanneer het genoeg is, het zijn beste bikkels.

Wat op zich positief is dat de operatie op 2 van de 3 punten goed heeft gedaan maar je je hoopt natuurlijk na zo'n ingrijpende operatie dat alles goed is. De zorgen om verdwijnen daardoor natuurlijk om niet. En je zou zo graag willen dat je hond zich volledig vrij kan bewegen. Lijkt me erg heftig.

Betreft kermis wij hebben hier met Sadi de paaskermis bezocht (niet de grote in de binnenstad van de zomer)  de iets kleinere paaskermis was ook druk en muziek nou ja dat houd sadi niet tegen maar maakt dat ze erheen wil. Verder liep ze de hele kermisterrein over met de neus op de grond, zoekend en snuffelend naar alles wat er volgens haar neus te halen viel. O betreft de omega 3 sinds de golddust snuffelt ze wel nog net zo extreem maar pakt nu hooguit 1x tijdens een ronde nog iets op en dat is een opmerkelijke verbetering. En ze is veel minder hongerig. 

Echt super dat ze zoveel minder hongerig is!

Ook spannend de sterilisatie en de uitslag van de luchtpijp dan!

Het is inderdaad enorm lastig om in te schatten. Ze krijgt wel nog steeds iedere dag een ontstekingsremmer. Dit wilde ik in het begin van het meer bewegen nog even blijven geven. Orthopeed vond dit ook verstandig.

Ik vind het erg dat ze nu weer even mankt en voel me dan ook wat schuldig. 

Verder kreeg ik net toevallig een mailtje van de hydrotherapie. We starten hoogstwaarschijnlijk deze week nog!

Hopelijk kan zij mij wat helpen bij steeds twijfel wat wel en wat niet..

Joy moet nou als ze 1,5 jaar is ongeveer terug voor controle foto's. Als er geen artrose bij komt is het zo goed. Blijkt dat ze artrose ontwikkeld, raad de orthopeed ons toch aan om haar de prothese te geven.

Blijft allemaal spannend..

Ik weet even niet goed wat te zeggen, het gaat beter maar je bent nog niet uit de zorgen. Moeilijk hoor. Maar ik blijf erbij, Joy heeft een gouden baas die zich voor 100% inzet en daar heeft ze het toch maar mooi mee getroffen!

je doet zo je best, 'don't be too hard on yourself' !

 De zorgen zijn zeker nog niet minder. Ik vind het wel al heel fijn dat ik haar zo zie genieten. Weer eens een stukje in de tuin rennen, paar minuten mogen spelen met vriendinnen. Weer trainen op de hondenschool. Kunnen gaan zwemmen als het warm is. Haar weer eens meenemen als ik wegga.

We genieten daar beide van. Alleen die twijfel die maar door mijn hoofd blijft spoken.. 

Ik probeer het los te laten, maar het lukt me niet zo goed. 

Heel erg spannend. Ik zou niet weten denk ik waar ik het zoeken moest t blijft dan nog zo onzeker. betreft twijfel en manken het is natuurlijk wel zo als ze nu meer gaat bewegen ze in beginsle wat meer last zal hebben, ook spierpijn, maar noodzakelijk voor die spieropbouw en die spieropbouw kan straks haar poten deels weer ontlasten want daar spelen toch die spieren een grote rol in, maar ik denk dat het vooral geweldig is  dat je waarschijnlijk deze week nog kan starten met hydrotherapie dat zal lijkt mij zeker gaan helpen ook in de spieropbouw plus ontspanning, beweging soepel maken/houden.

" Heel erg spannend. Ik zou niet weten denk ik waar ik het zoeken moest t blijft dan nog zo onzeker. betreft twijfel en manken het is natuurlijk wel zo als ze nu meer gaat bewegen ze in beginsle wat meer last zal hebben, ook spierpijn, maar noodzakelijk voor die spieropbouw en die spieropbouw kan straks haar poten deels weer ontlasten want daar spelen toch die spieren een grote rol in, maar ik denk dat het vooral geweldig is  dat je waarschijnlijk deze week nog kan starten met hydrotherapie dat zal lijkt mij zeker gaan helpen ook in de spieropbouw plus ontspanning, beweging soepel maken/houden. "

Renate&Tjaard en Sadi de Berner * R.I.P.Beauty

 Jazeker! Maar in hoeverre uit spierpijn zich bij een hond? Kan het zijn dat het dat (ook) is waar ze van mankt? Of zou ze daar niet van gaan manken. Spieropbouw vind ik ook erg belangrijk. We gaan gauw beginnen met de hydro en hoop dat ik bij haar ook meer begeleiding en bevestiging vind in wat wat is en wat ik er van moet denken. Maar volgens de verhalen die ik gehoord heb, zal ik veel aan haar hebben.

Wij kunnen ook stijf lopen of een beetje manken door spierpijn. In haar geval zal ze dan mogelijk iets meer manken omdat haar voorpoten nog herstellende zijn en nog niet voldoende ondersteund worden door bespiering. Maar wellicht kun je deze vraag ook nog even bij de arts voorleggen of bij de hydrotherapie van de week uiteindelijk hebben hun neem ik aan veel meer kennis ervan.

Dat denk ik ook. Ik probeer die arme man af en toe zijn rust te gunnen. Ik heb hem al zo vaak met zoveel vragen en bezoekjes bestookt.  Zijn de zorgen

Maar ik ga het zeker nog vragen. Ook bij de hydro zal ik al veel wijzer worden denk en hoop ik.

Ik denk wel dat de man het zou begrijpen, bedoel het geeft alleen maar aan hoe belangrijk Joy is en hoeveel je om haar geeft en het graag allemaal goed wil doen  Hij heeft ongetwijfeld liever wat meer vragen van iemand dan dat mensen op de bonnefooi dingen gaan uitproberen met risico dat de schade groter wordt in plaats van ten goede hersteld toch?

" Ik denk wel dat de man het zou begrijpen, bedoel het geeft alleen maar aan hoe belangrijk Joy is en hoeveel je om haar geeft en het graag allemaal goed wil doen  Hij heeft ongetwijfeld liever wat meer vragen van iemand dan dat mensen op de bonnefooi dingen gaan uitproberen met risico dat de schade groter wordt in plaats van ten goede hersteld toch? "

Renate&Tjaard en Sadi de Berner * R.I.P.Beauty

 Zeker waar! Hij is ook altijd vriendelijk en ook zo lief tegen Joy. Ondanks dat ze hem niet wil zien weigert binnen te lopen als ze hem binnen ziet staan en weigert naar buiten te lopen als ze hem buiten ziet staan. Als we moeten lopen zodat hij kan kijken, weigert ze zijn kant op te lopen en is het dus lastig haar voorpoten te zien voor hem.

Hij is heel geduldig gelukkig

Ze laat wel alles toe, hij kan aan haar komen, haar onderzoeken, maar ze is zo bang van hem.

Dat is wel heel lastig, maar ja er is natuurlijk ook niet zo maar even wat gebeurt bedoel die voorpoten als ze een connectie heeft gelegd tussen de behandeling operatie e.d. en zijn geur dan kan erg veel impact hebben.

Heeft ie trouwens ook altijd een witte jas aan of altijd een zelfde kleuren combinatie shirt of iets dergelijks. Eens vragen of ie wat anders wil aan doen andere trui of t-shirt ander kleur jasje je weet maar nooit waar een hond de link mee heeft gelegd buiten het gebouw zelf.

Besefte ze maar hoe belangrijk hij is.

Ja inderdaad besefte ze dat maar! Hij heeft zoveel geduld en ik vertrouw hem 100%. Deed Joy dat ook maar. Hij draagt niet altijd hetzelfde. Met het gebouw heeft ze geen probleem. Ze wandelt vrolijk naar binnen, Wacht rustig, maar loopt hij voorbij? Zit ze onder de bank achter mijn benen. Ik moet haar slepen en tillen naar de behandelkamer of hij moet eerst uit beeld zijn, dan loop ik met haar naar binnen en dan komt hij pas.

Hij neemt altijd de tijd. Geeft haar snoepjes en streelt haar. Probeert echt haar vertrouwen te winnen, maar ze is erg kordaat en geeft hem weinig kans..

Ik heb soms wat medelijden met hem.. Doet hij zo z'n best, wijst ze hem zo hard af..

Het gaat dus heel erg langzaam, maar ik lees toch wel verbeteringen.

Joy is blijer, en kan toch weer meer aan. Loopt soms dus toch wel weer heel redelijk.

Ik ben benieuwd of de hydro haar ook wat gaat helpen, bij Gorby werkte het heel positief, ook in de beweging van de poot zelf, want in het water zagen we opeens die hele schouder en elleboog veel meer bewegen.

Ik denk dat je er goed aan doet op dit moment je vooral te richten op wat je nu ziet.

Als er artrose ontstaat kan je dan niet voorkomen, je doet er alles aan om het genezingsproces zo goed mogelijk te laten verlopen, meer kan je echt niet doen.

En je doet gewoon alles wat kan.

Wij zijn pas (een jaar nadat het bij gorby zo acuut fout ging) terug geweest bij de orthopeed.

Hij vond het leuk Gorby terug te zien en heeft hem helemaal onderzocht, de geopereerde elleboog was wel wat dikker gebleven en de beweging erin is net niet maximaal meer, maar het was vochtvrij en bewoog makkelijk. Hij was dus ook heel blij met ons, en vorig jaar om deze tijd wisten we ons geen raad, Gorby was zo ontzettend kreupel en pijnlijk. Hij gaf aan dat Gorby gewoon alles weer mag doen.

Opvallend is dat na dat hij het gewricht zo heeft laten bewegen in zijn (kundige) handen, het daarna duidelijk verder kan buigen.

Het zijn toch genezingsprocessen waar maanden over heen gaan, en dan bij Joy ook nog 2 zijdig, en het is inderdaad de grootste beloning als je ziet dat de hond weer kan genieten, want op dat moment voelt ze zich dus ook goed, en zij denkt niet vooruit, ze geniet van het moment, en het is soms een kunst dat moment met de hond mee te genieten.

Op naar hydro, hopelijk lukt dat, wij hebben er ook met de therapeuten niets anders als goeds ontmoet, geen wereld wonder, maar de spieropbouw nam toen wel goed toe en ook de bewegelijkheid van het gewricht.

Knuf voor Joy

Gorby pootduimt mee voor een goede hydro sessie.

 Het gaat inderdaad heel langzaam. Ik ben toch al blij dat ik haar weer zie genieten van de dingen die ze weer mag. De eerste keer op de hondenschool, toen ze haar vriendinnen weer zag.. Ik stond met tranen in mijn ogen. Ze trok me van de auto naar hun toe, maar dat maakte me even niets uit. Ze was zo ontzettend blij! Het straalde zo van haar af.  Het was die dag warm en de instructeurs hadden een grote mand laten vollopen. Konden ze met de poten in, even afkoelen tijdens de les. Joy heeft nog nooit zo zot gedaan. Met het volgen, nog nooit liep ze zo trots met me mee.

Vandaag mankt ze nog steeds best erg. Vind het toch moeilijk om te zien. het ging beter, ik weet dat ze moet opbouwen en dat daar misschien wat pijn en tegenslag bij hoort, maar het doet me verdriet om nu een terugval te zien. Ik hoop maar dat het manken gauw weer stopt..

Het zijn inderdaad lange genezingsprocessen en misschien ben ik gewoon veel te ongeduldig, vraag ik toch te veel van Joy of schat ik het soms verkeerd in. Ik verlang zo naar nog een paar onbezorgde pup maandjes met haar. Ik gun het haar zo om eens pijn vrij en onbezorgd te kunnen spelen.

Het doet me goed om te lezen hoe het Gorby toen verging. Daardoor besef ik iedere keer weer even dat het tijd nodig heeft en het echt nog wel zal verbeteren.

Inderdaad hopen dat de hydro veel gaat bijdragen. 

Verder hoop ik dat ze zich zaterdag goed gedraagt. Ik ben dan jarig en geef een bbq. Er komen familie en vrienden die ze nog nooit gezien heeft. Ik ben verhuisd naar Belgie, dus zie iedereen veel minder. Meestal als er vreemde bij ons komen, blaft ze lang en ze knabbelt altijd op de tenen van mensen?!?! Bijt niet door, maar het doet wel zeer. Benieuwd hoe dat gaat! Komen nu veel vreemden voor haar.

Hopelijk kan ze zaterdag al examen doen en is ze dan over naar de B klas. Kan ik dat trots vertellen aan het bezoek