Mijn liefste wens een nieuwe pup maar ik durf niet

Hallo allemaal,

ik ben 66 en heb mijn leven lang 1 of meer honden gehad, haast allemaal jachthonden
Mijn laatste hond een golden retriever is 4 maanden geleden op 12 jarige leeftijd overleden, ik mis hem zo vreselijk en het zou me helpen als ik weer een hond zou krijgen.
Maar ik durf niet meer, hier in mijn buurt is de honden populatie erg veranderd er zijn veel bull staffords en pitbulls komen wonen. Mijn golden en ik zijn een paar keer vanuit het niets aangevallen toen we hier in het bos liepen. Het bos is 5 minuten lopen van mijn huis. Dit heeft mij zo bang gemaakt dat ik niet meer mijn hond los durf te laten lopen omdat ik niet weet wat op hem af komt. Ik liep of fietste dan hele stukken met een aangelijnde hond elke dag maar echt loslaten gaf zoveel stress dat ik het niet meer deed.
Zelf ben ik niet bang voor die honden er zitten schatten bij maar als het geen schat is en hij mijn hond pakt is het einde verhaal. Een golden retriever heeft een zachte beet en kan zich t.o. v. zo'n hond niet verdedigen. Nu leef ik zonder hond en dit is niet goed voor mij, zijn er mensen die mij raad kunnen geven?

Jazeker Marjolein 

Wij hebben ook vroeger altijd grote honden gehad, maar de laatste drie honden waren er kleintjes.

Die verlangen niet zo dat je ze vrij laat rondlopen, en het zijn even grote schatten.

Je bent zelf niet meer piepjong dus begin best niet meer aan een grote sportieve hond. 

Zo een kleintje is een nieuwe vriend bij in huis. En wandelen, kunnen ze ook uren als je wilt ...

De liefde van een hond hangt niet af van zijn grootte of ras, alleen jouw voorkeur is ....grotere ..

Als je echt de drang hebt van een hond te willen kan je ook langs asiel eens gaan kijken. Soms vind je er kleinere rassen en ook hele lieve tussen. 

Twijfel niet langer , de tijd gaat voorbij, doe zoals wij en deel terug je leven met een kleine robbedoes.  Het is zo fijn 

Ja Anny en Lance, ik moet misschien mijn golden liefde loslaten, en aan een kleinere hond denken. momenteel heb ik 2 kleine hondjes van 15 te logeren, de baas is heel ziek en misschien gaan ze nooit meer terug.
Het zijn schatten op hun manier maar ik blijf zo mijn maatje de golden missen. Ik ben wel blij dat ik kan zorgen voor deze twee, maar een golden contact is zo anders.

Maar... de nieuwe hond kan nooit je overleden golden vervangen en als ik dit zo lees, ben je daar wel naar opzoek..

Wij denken ook met weemoed terug aan onze collie en onze herder......zoete pijn is dat.

maar daar moet je je over zetten, dat lost niks op.

geniet dus maar volop van die twee kleintjes , hoop dat ze ook heel lief zijn ?

en iedere hond is anders op zijn manier zoals je zelf zegt....

Ja, het is waar loslaten en opnieuw beginnen, zal mijn best doen, 15 jaar heeft zijn schattige dingen, ze geven hun vertrouwen voor 100% Ze blijven mooi allebei in de fietstas liggen en ik kan overal met ze rondfietsen ze vinden dat heerlijk en ik ook.

je durft niet echt meer over straat als je een golden zou hebben, dan moet je het niet doen, de stres die je dat oplevert slaat ook op je hond.

zo oud ben je niet nou weet ik niet of je goed kan lopen of misschien niet, maar dan kan je eens kijken naar een kleine soort, dat je je golden niet kan vergeten, hoef ook niet, het is misschien zelfs prettig dat je een heel ander ras neemt.

je weet ongeveer de tijden van anderen honden, die kan je dan voor jezelf wat aanpassen, door andere uitlaat tijden te nemen.

nu ga je er ook op uit met de oppashondjes ? dat kan dan ook als ze terug zijn en jij weer een jonge hond of een herplaatser bijvoorbeeld uit het asiel bij je hebt. niet te bang zijn, anders is je verlangens voor een hond zeker op een laag pitje gezet. oud ben je niet, daar hoef je het niet voor te laten.

Ik voel me niet oud en ik ben heel fit en sterk, wat dat betreft kan ik een grote hond met gemak aan. Ik heb een flinke moestuin en kan veel verzetten. Het is mijn angst die me weerhoudt om aan een andere grote hond te beginnen.Als die twee 15 jarige bij me blijven laat ik het zo even en daarna zie ik wel.

Zelf ook zo'n "monster" nemen? 

 

Nee serieus, als je een kleiner hondje neemt, is de kans misschien nog groter dat het gepakt wordt door een bull achtige. Je leeftijd zegt niet meteen iets over je fysiek, dus als je het nog aankan, neem je toch een iets kleinere maar ook weer niet te kleine hond. Ik zou mij niet laten afschrikken door wat er in de buurt woont. Zorg dat je altijd een "wapen" bij hebt zodat je je hond (en jezelf!) kan beschermen mocht dat nodig zijn. Je hebt behoefte aan gezelschap van een hond, je blijft zelf in beweging door te wandelen. Dat mag je niet laten afnemen door minder vreedzame rassen in de buurt. Niemand weet uiteindelijk wat hij misschien op een wandeling kan tegenkomen ... of niet. 

Het is misschien wel een idee zelf een staffort te nemen, maar ik vind ze niet aantrekkelijk ik houd van jachthonden, ierse setters vind ik helemaal geweldig bv.Maar ik weet zeker dat ik ook van een staffort ga houden , ik weet het niet en zolang ik deze logees heb laat ik het maar zo.

Marjolein, neem wel een hond die je ligt, en niet een stafford nemen die je niet aantrekkelijk vind.

ik neem straks ook weer een newfoundlander, een hond nemen die naar je aard ligt. je hebt angst om weer een grote hond te nemen, dan niet doen, als je zo onzeker erin stapt......

en wat je zegt, hou het voorlopig bij die twee oppas robbedoesjes, kan je al een beetje aan het idee wennen dat je straks toch weer voor een pup zal gaan, wie weet, zeg nimmer nooit.

Zolang ik me zo onzeker en angstig voel doe ik niets
Ik wil wel heel heel graag een golden pup maar op deze manier kan het niet. Misschien is verhuizen een optie

Een middenSlag keeshond ? Of een kleine keeshond? Kan je nog lekker mee in het bos wandelen maar zijn niet zo groot ! Heerlijke honden

 

Hier schieten die rassen ook als paddenstoelen uit de grond, dus verhuizen zal helaas geen optie zijn, denk ik..

 Je ziet ze in mijn buurt ook veel inderdaad, maar in de buurt waar we heengaan bijna alleen maar boomers (Zal nog wat worden met die boef, Aston) maar ik geloof dat je gelijk hebt. Op het moment willen steeds meer mensen een stafford heb ik het idee.

Staffords zijn enorm in ja, vroeger was de Boxer meer "in" heb ik het idee, en de Dobermann (erg mooie hond), maar sinds het verbod op couperen zie je meer en meer Staffs en Am buldogs hier.

 

Ikzelf heb er niks met op met die rassen, enkel in de handen van een bekwame baas vind ik het mooie beesten, maar ik denk niet dat er 70 procent in goede handen zijn, de meeste die ik ken zijn asociale en agressieve beesten waarvan het baasje ze simpelweg niet meer aankan, en dan krijg je de problematiek die jij ervaart, dat je met een lieve Golden nog niet meer buiten kan zonder aanlijnen.

 

Kijk alleen voor de lol al maar eens naar de asielen, ik woon in België, en die asielen hier zitten bomvol met Staff's en Pitt's.

Inderdaad ik heb al gekeken bij asielen maar hier in tilburg is de meerderheid staffords. Ik hoor van andere honden bezitters dat hun hetzelfde probleem ervaren en ook problemen hebben gehad. De gemeente heeft een gebod dat honden met bijtgedrag hier gemuilkorfd moeten worden maar er is hier geen controle op, dat werkt dus niet.

 

Ook dat is hier net zo Toevallig weet ik van 1 hond hier dat hij bovenop de wettelijke aanlijnplicht ook nog een aanlijnplicht vanuit de politie/gemeente opgelegt heeft gekregen, maar de hond loopt nog altijd los en er is geen controle op.

Het probleem is in mijn ogen dat dit soort rassen gekocht worden zonder te weten wat het inhoudt (hond intolerantie). Daardoor krijg je gevaarlijke situaties en belanden de honden vroeg of laat in het asiel. De asiels zullen dus ook uitpuilen, terwijl de goede eigenaren al zo'n hond hebben en de herplaatsing van al die asiel honden dus ook moeilijk zal verlopen. Het is een appart type hond die niet geschikt is voor elke eigenaar.

Sommigen vind ik er echt heel leuk uit zien (dat ukkie van Mick bijvoorbeeld), maar het karakter is echt helemaal niets voor mij. Ik zal zo'n hond dus nooit aanschaffen, maar helaas zijn er velen die er anders over denken..

Ik ben bang dat dit niet te veranderen is.