Op voeten slapen en alleen zijn

Ik lees op je profiel dat je hondje pas 9 weekjes is?

Mocht je met boodschappen zeg binnen 10-15 minuutjes terug zijn bij een winkel in de straat is het een ander verhaal als dat je met de auto bijvoorbeeld al ruim 10 minuten moet rijden voor een winkel en dan zeker wel 30-45 minuten weg moet..

Ikzelf zou eerst het alleen zijn goed opbouwen, tot zeker 20 à 30 minuutjes, voordat je haar alleen laat om boodschappen te doen. Maar niet op een manier van deur dicht en klaar..

Je zou na een wandeling of andere uitdaging iets van een kauwstaafje, of kong, kunnen geven in de woonkamer. Ze is dan als het goed is al wat moe en ook het kauwen/likken werkt kalmerend. Tevens is ze dan gelijk afgeleid van het alleen zijn én het alleen blijven met de deur dicht krijgt een positief tintje :)

Dan ook de eerste paar keren gewoon even 2 minuutjes naar boven, en eigenlijk al proberen terug te komen voordat de kong of het kauwstaafje op is. Op die manier leert ze dat je vanzelf terug komt en zij daar niets voor hoeft te doen. (Stel dat je namelijk terug komt als ze aan de deur krabt of piept, dan kan ze gaan denken - als ik piep komt mijn baasje terug - en zal ze dus juist meer gaan piepen/krabben) En dan per 1 tot 2 minuutjes opbouwen zodat het 'gewoon' wordt dat jij even met de deur dicht naar boven gaat.

Pas dan naar buiten, ook weer eerst onpnieuw beginnen met 1 minuutje en weer zo opbouwen.

(Bij terugkomt ook heel rustig en neutraal. Zeker niet blij, hooguit heel rustig een verbale begroeting, maar meer niet.)

Een beetje piepen en krabben is niet heel erg, maar het is natuurlijk wel een teken dat ze het niet fijn vindt. Het is dan geen fijne ervaring voor haar. En als je het wat rustiger opbouwd met de juiste afleiding kun je dit voorkomen. :)

Ben je ondertussen eigenlijk al weggeweest? Zo niet, dan zou ik toch kijken of je haar niet eventjes bij iemand kunt brengen, of iemand even kan laten oppassen. STEL dat het nog een veel te grote stap is, wat erg aannemelijk is, dan kan ze er een nare ervaring door opdoen waardoor je veel langer bezig bent met het leren alleen zijn en kan het zelfs voor probleemgedrag zorgen.

(Ik zeg stel, want het kan natuurlijk ook goed gaan, maar ikzelf zou het zekere voor het onzekere nemen  )

Gr. Alexandra

Het bij jou zijn en slapen moet je los zien van (leren) alleen zijn.

Jij bent nu haar belangrijkste steunpunt zo zonder moeder, nestgenootjes en weggehaald uit haar vertrouwde omgeving. Het is niet meer dan logisch dat ze graag bij je wilt zijn. Alleen maar goed! :).

Ook overdag zou ik haar juist zoveel mogelijk in vrijheid laten om alles te verkennen. Als ze achter je aan wilt lopen/bij je wilt liggen, prima toch. Zo krijgt ze vanzelf meer vertrouwen in het huis, de kamers en ook in jou natuurlijk.

Het alleen zijn oefenen zou ik ook echt op de oefenmomenten doen, niet gewoon 'zomaar' even de deur dicht, zonder afleiding of voorbereiding. Want daar is 9/10 weekjes nog veels te klein voor.

Gr. Alexandra

Er zijn vaak veel verschillende meningen maar ik zeg altijd, haal eruit waar je je goed bij voelt en wat bij jou en je pupje past :)

Zat net even naar je foto's te kijken ! Wat een lieverd :)

Wat ik ook deed en nog wel eens doe zijn snoepjes of iets lekkers verstoppen in bijvoorbeeld een dekentje of handdoek. :) Dat houdt ze ook bezig en maakt het alleen blijven minder erg.

Mijn mening is dat je beter iets langer bezig kunt zijn met goede (korte) ervaringen dan dat je te snel gaat en er angst/piepen/slopen of andere stress ontstaat. Slechte ervaringen wegen zwaarder en blijven ook veel langer hangen. Dan heb je bij wijze van weer 10x iets heel positiefs nodig om over die ene slechte ervaring heen te komen.

Dat in dr mandje leggen enzo is zeker goed. Fijn ook dat ze dan doorslaapt en er soms zelf in gaat. Dat wordt vanzelf steeds normaler.

Misschien een beetje een vooroordeel, maar ik vind dat kleinere hondenrassen zelfs nog iets meer bescherming en steun mogen krijgen dan de grotere rassen. Soms zijn de blaffertjes en (angst)bijtertjes zo geworden omdat de baasjes ze te veel het zelf hebben laten uitzoeken en te weinig in bescherming hebben genomen. Deze honden leren niet goed dat ze kunnen vertrouwen op de baas, maar leren dat ze van zich af moeten bijten omdat het baasje niet helpt. Dat vind ik jammer.

Je hoort vaak dingen als: nooit optillen, gelijk behandelen als andere honden enz. maar ik vind dat niet kloppen. Want kleine hondjes zijn nu eenmaal veel kwestbaarder en liever je pupje soms optillen dat jij haar als baasje uit een moeilijke situatie redt, dan dat je het maar zelf laat oplossen met het risico op nare ervaringen en trauma's.

Juist de steun maakt een hond meer zelfstandig. Want als je iemand achter je hebt staan die je vangt, heb je meer vertrouwen iets te ondernemen. :)

Geniet van je pupje!

Gr. Alexandra

Eens met Alexandra.

Wat je ook nog kan doen, zelf met een fleece dekentje slapen, zodat jou geur er opkomt en dit in haar mandje doen. Wie weet zoekt ze zo zelf je geur op als ze gaat slapen. Als je weg bent, heeft ze jou geur ook nog bij zich.

Voorzichtig alleen zijn opbouwen. Ik was de eerste 2 weken steeds bij Luca. Toen begon ik met heel even naar boven te gaan. Ik gaf haar iets te kauwen en voor ze het ophad, was ik alweer beneden.

Dit heb is heel langzaam opgebouwd en ze kan nu prima alleen blijven. Als je de tijd neemt voor opbouwen, gaat het goed.