Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Amen Mick!
Zoals er een aantal reacties terug gelezen kan worden hebben mijn vriend en ik al afgezien van de beslissing om de stafford te nemen. We genieten nu eerst nog gewoon van onze Rocky en als die overleden is gaan we verder kijken. Nu hoop ik dat de discussie hiermee ten einde is.
Miryam, dat het bij jou wel goed gaat wil niet zeggen dat het bij haar ook goed zal gaan en zeker met een herplaatsen is het meer uitkijken! Van de 10'staffords leeft er Miss 1 zoals bij jou.
Kijk uit met wat je zegt voordat er weer krantenkoppen verschijnen.
@ Myriam. Ik vind het persoonlijk ook een risico om dit soort honden bij elkaar te laten in één dezelfde ruimte als er verder niemand thuis is.
Wij hebben dan geen staffs maar bull terriers. En de fokker van onze reu benadrukte dat we onder geen beding de honden bij elkaar moesten laten als zij alleen zijn. De eerste keer dat wij bij deze fokker waren om een herplaatser te halen was eind jaren '90. Toen had hij zijn bullen altijd bij elkaar zitten als er niemand thuis was. Toen wij in 2009 onze reu gingen halen was dit niet meer het geval. Hij zal toch door ervaring wijs geworden zijn. En gelijk heeft hij gehad. Nooit hebben we beide honden alleen gelaten als wij niet thuis waren. Toch door onoplettendheid van onze kant heeft de reu 3x onze teef aangevallen terwijl we thuis waren. Kleine triggers, een kat in de tuin, een stukje brood wat van de aanrecht gevallen was, iemand die aanbelt en hij haantje de voorste moet zijn. En ja, misschien is jouw staffie net als ons teefje, een dodo. Zij zal nooit wat terug doen, ligt jankend op haar rug terwijl de reu haar aanvalt en doorgaat. Al tig x is zij gebeten door grote en kleine honden. Nog steeds heeft zij een hele lange lont en loopt ze overal voor weg. Dus ik vind het advies, dat je bereid moet zijn je honden te scheiden, zeker niet verkeerd. Het wil niet zeggen dat deze situaties zullen gaan ontstaan, maar het risico met deze rassen is groter dat ze elkaar op den duur minimaal zullen tolereren als bij bv labradors. En ja hoor, onze honden kunnen op zijn tijd ook heel leuk met elkaar zijn, ze kunnen buiten leuk met elkaar spelen, af en toe gezellig bij elkaar op de bank kruipen, maar............ wij zullen altijd alert moeten zijn op bepaalde blikken en houdingen. En de vraag is dan, of TS dat er voor over heeft.
Die van mij zijn ook geen herplaatsers, die uit 99 was een herplaatser. Deze hebben we beide vanaf pup. En ja, net wat ik zeg, zouden beide zoals ons teefje zijn, hadden we nooit enig probleem gehad. Van onze teef kan je er wel 10 in huis hebben, zonder moeilijkheden. Absoluut geen ruziezoeker en tolereert heel erg veel, zou bijna af en toe zeggen, veel te veel. Toch ben ik blij dat zij zo in mekaar steekt.
ik ben ook niet snel van het scheiden ,maar daarom zal ik ook niet snel een volwassen stafford nemen (en in mijn roedel gooien )waar ik de achtergrond niet van weet
Ik wil een hond die ik door en door kan (vertrouwen )en dit gaat alleen als ik die van pup af aan opvoed (uitzonderingen nagelaten )
Myriam, wij hebben al eens eerder deze discussie gevoerd.
Ik snap niet waarom je op enkel jouw ervaring zegt "doen", terwijl het ook gruwelijk fout kan gaan.
Een rastypische stafford blijft een rastypische stafford.
Een teef van 2 kan al heel gemakkelijk iets niet tolereren, omdat ze al volwassen is met alle gevolgen van dien.
Dus jij wilt dit aanraden met als risico dat het misschien niet gaat en de boomer half aan gort gebeten kan worden? En dat de stafford weer de l*l is als dit gebeurt?
Of als het dus niet gaat die stafford weer van hot naar her gedumpt wordt?
Zelfs mijn volwassen teef en pup eten gescheiden en worden gescheiden als wij er niet zijn, omdat ik weet dat ik erg rastypische staffords heb en verdomd goed weet wat ik in m'n huis heb qua karakter en die zeker heel snel terug kunnen vallen op dit instinct, dus waarom risico's nemen en iemand aanmoedigen op enkel jouw ervaring?
Ik heb namelijk meer mensen met staffords in mijn kring met mijn zelfde ervaring. En zelfs mensen die dachten dat "eventjes 5 minuten met de buurman kletsen" geen kwaad kon met als resultaat met hun 2 staffords de DA te moeten bezoeken om ze weer bij elkaar te hechten.
Zoals jouw al eerder verteld.. Ik wilde ook graag geloven dat mijn staffies samen lief konden eten.. Totdat ze ineens ervoor gingen en met mekaar op de vuist gingen toen ze "volwassen" werden en sindsdien mekaar soms al af wilden maken bij het zien van hun eten.
Ik heb beide kanten gezien en ik blijf erbij, wil je een harmonieus huishouden zonder enkel risico, dan past een stafford daar gewoon niet in.
sanne ik zou niet gelijk een oudere stafford in huis nemen hoor. je weet nooit waarom ze hem of haar weg doen , en zijn die mensen wel eerlijk. neem anders een pup, kan je het zelf in goede banen leiden. kunnen ze met elkaar opgroeien, . succes met je zoektocht
dit heb ik gezegd tegen sanne. deel alleen mijn ervaring en jullie, jullie ervaring. dus respecteer ieder zijn mening, en het is goed om alle ervaringen erop te zetten. negatief of positief .
Myriam, lees jij mijn tekst wel?
Ik zeg nergens dat ik het nu ineens niet meer knap vind geloof ik?
Anders haal die zin er ff specifiek voor mij uit, uit mijn tekst, want ik vind hem niet.
Blijf het knap vinden ja, want je bent 1 van de weinigen tegenover het stafford wereldje waar ik nu ook al een paar jaar in mee ga, zeg maar zo'n beetje "je bent de derde waarbij het goed gaat?".
Zowel fokkers als eigenaren..
Ik blijf er alleen bij, als TS niet bereidt is te scheiden als het moet, ze zeker niet aan deze rassen moet beginnen, want we weten allemaal dat dit kan veranderen en omslaan.
Hoe goed je ze ook opvoed.
ts neemt de hond niet dames lol
overigens heb ik ook een engelse stafford reu met een jack russel reu samen gehad ,wat perfect ging ! Je moet dit per hond bekijken (karakters )
Neem je een volwassen stafford in je roedel ja dan ligt het risico hoger dat het mis gaat !
Zeker als je geen ervaring met dit soort honden hebt
Waar gaat het over???
Daar zal de schoen wringen bij velen Myriam.
Veel liefhebbers kiezen juist voor het karakter wat bij een stafford hoort en hoe het rastypisch hoort te zijn, dus geen zoals je het even zelf omschrijft "softie".
Maar goed, ieder daarin eigen smaak en keuze.
Ik zie ze zelf ook erg graag rastypisch qua karakter, maar mijn herplaatser was heeel erg verre van typisch en ook die was voor mij niet minder daarom.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?