Soms krijg je vanuit onverwachte hoek zo'n lieve reactie.
Morgen is het alweer twee jaar geleden dat Janouk overleed. Vorig jaar had ik het daar enorm moeilijk mee. Ik was ook nog eens alleen thuis, manlief zat in het buitenland en ik had het niet. Een van mijn medewerkers vroeg of ik die dag mee wilde naar een belangrijke en leuke bijeenkomst over een nieuw project waar ze mee bezig was. . Maar ik wilde eigenlijk vrij nemen. Dus ik was een beetje vaag, voelde me eigenlijk schuldig omdat ik haar een beetje in de steek liet. Uiteindelijk zei ik "Nee, ik neem toch de hele dag vrij" . Pas later vertelde ik haar wat er speelde. Het is een aardige meid, maar nogal gereserveerd als het over privé gaat.
Nu heb ik op donderdag altijd werkoverleg met haar maar dat moest verzet naar vrijdag. Krijg ik van de week om half twaalf 's avonds een email van haar. "ga je het redden vrijdag? Zullen we maar even een ommetje gaan doen ipv overleggen. En laat het weten he, als ik je ergens mee kan helpen."
Ik vond het zo lief, zat met tranen in mijn ogen. Tegelijk merk ik zelf dat het gesleten is. Ja, ik mis mijn manneke soms nog wel eens, maar meer in een gekoesterde herinnering. Niet meer het rauwe verdriet van het vorig jaar. Dus we gaan gewoon aan het werk morgen.
Tegelijk, 'tuurlijk vergeet ik mijn mooie man niet, mijn grote softie, mijn harde werker. Dus gaat deze foto straks een plekje krijgen op de muur van mijn werkkamer ;-)
Ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijk is. Heel fijn als je ineens zo'n lieve reactie krijgt, dat doet je goed! En wat een prachtige foto, die verdiend zeker een mooi plekje! Een mooie herinnering!
Wauw wat een prachtige foto en wat een mooie hond!
En wat lief van je colega!
wow ... zit nu zelf hiero met een mega mooi emo gevoel dus hoe moet jij je niet gevoeld hebben.
Dit zijn van die mooie onverwachte dingen die gelukkig nog voorkomen.
En die foto .... daar hoeft geen commentaar bij die foto zegt al genoeg ... alles.
Wat fijn om zo'n collega te hebben. Dat ze het ook tot op de dag onthouden heeft vind ik knap.
Sterkte vrijdag :) zal toch gevoelig blijven
kijk dat zijn nou de kleine gebaren die er toe doen. gewoon even wat woorden en weten dat er iemand aan je denkt. Een collega die echt goud waard is !
Sterkte morgen, en wat een prachtige foto om een ere plek te krijgen!
Daar wordt een mens blij van..., uit 'onverwachte hoek' zo'n lieve en meelevende steunbetuiging..., super van je collega !!
En de prachtige foto van Janouk verdient zeker een ere plaatsje aan de muur.
Mooi hoor......'het zijn de kleine dingen die het doen'
En met zo'n hartelijke gelukzalige lach op zijn bekkie is het niet moeilijk om juist de mooie herinneringen te koesteren. Heerlijke foto!
Wat lief van je collega...Prachtige foto van Janouk, verdient zeker een ere plek.
Sterkte morgen!
Heel lief! Echt een medewerker om te koesteren :-)
sterkte morgen... Ik zal aan je denken ... En oh wat was het een pracht hond!!!!
Wauw wat een mooie hond!
Wat een attente en lieve reactie van je medewerkster.
ik kan me voorstellen wat dat met je doet.
Die foto van Janouk is prachtig. Het plezier straalt er vanaf. Wat een kanjer!
Een mooie foto! En een lieve collega, fijn!
Veel sterkte morgen
Dank jullie allemaal voor jullie lieve reacties (zit nu natuurlijk toch te snotteren).
Ben net nog even met mijn blog bezig geweest (maar het lukt me nog steeds niet om nu net bij deze post die stomme witte achtergrond weg te halen) en voor wie nog iets meer over mijn 'noukje wil lezen: http://huskyheren.blogspot.nl/2014_01_01_archive.html
Zo'n collega met zo'n reactie is echt goud waard.
troost op stille dagen
sterkte voor morgen
Wakkere Husky thnx voor het delen van je blog genot om te lezen.
Je blog is geweldig...., heerlijk (en zo af en toe heel herkenbaar) om te lezen
een klein woord, even die arm om je heen, verzacht zo veel, wat ontzettend lief van deze medewerker die er dan opeens voor jou is.
en deze foto, koester de herinnering, het is een pracht foto.
Wat was jou Noukje,een kanjer zeg?!
Nee,vergeten doe je nooit,maar de ruwe randjes gaan ervan af.
Ik wens je heel veel sterkte vandaag,en ik denk dat Noukje in spirit bij je is,om je te troosten.
Probeer vandaag juist alleen de aller,aller leukste momenten met hem te herinneren,zulke waarvan je moet schaterlachen.
Ik weet zeker dat je kanjer,het leuker zou vinden jou blij te zien,ipv verdrietig,denk je ook niet?
Een heel gezellig Pinkster weekend.
Always
Wat bijzonder dat ze dat een heel jaar onthouden heeft.
Dat is nog eens een echte collega.
Janouk was een prachtig dier, en het geluk straalt uit zijn ogen op deze foto.
Ik hoop dat deze 2e herdenk dag minder scherp gemis zal laten voelen, en meer de warme en rijke herinneringen.
Een warme knuf van Gorby en van mij
ik merk veel bij collega's, die snappen niet wat een hond voor je kan zijn...sowieso veel mensen niet.
als iemand dat dan wel snapt, zoals jouw collega, en er nog eens aan denkt een jaar later en dan even een oprecht berichtje stuurt, ja lijkt me ook heel fijn. is lief van haar
mooie foto om een plekje te geven
voor vandaag veel sterkte
alweer 2 jaar geleden ..
wat een mooie geweldige hond was hij, en hoe geliefd.
Fijne collega heb je, heel attent dat ze eraan gedacht heeft en zo gereageerd.
Wat een fijne collega! En wat een prachtige foto!
Ik wens je sterkte toe vandaag!
Ken ik Husky....
heb hier een vriendinnetje van de jongste (10 jr), die hier is 'opgevoed' met de Dobermann. Toen was ze panisch en dat beterde met Wodan....(was een schat van een hond)
nu speelt ze buiten met ons adoptantje.(Luna)
dat vergeet je niet, nooit.
mooie foto
aardige collega
Mooi dat je collega zo meeleeft, niet iedereen begrijpt hoe het is om je maatje te moeten missen. Die foto hierboven die bewerkt is vind ik zó mooi, net alsof hij op de wolken (hondenhemel) aan het wandelen is.Vergeten doe je ze nooit, hoe lang het ook geleden is. Heel veel sterkte!
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?