Saar heeft in de paar maanden die ze nu bij ons woont, nog nooit geschooid. Ik moet toegeven,als ze de kans krijgt, wil ze wel eens stelen (mijn ontbijt was vanmorgen weer op mysterieuze wijze verdwenen ). Maar echt schooien, bedelen, dat deed ze niet.
Mijn man wil haar nog wel eens een stukje worst oid geven als wij klaar zijn met eten en bijv. Koen niet alles opheeft. Maar dat krijgt ze nooit aan tafel, altijd op haar eigen plekje en ze moet er ook altijd voor 'werken'. Eerst zitten, pootje geven ofzo, en dan pas iets lekkers. En dit gebeurt niet dagelijks, hooguit wekelijks. Van mij krijgt ze geen 'menseneten', alleen hondensnoepjes. En ook nooit zonder ervoor 'gewerkt' te hebben.
Maar sinds een paar dagen schooit ze, bij mij! Nou ja, schooien, ze probeert op mijn rug te klimmen als ik zit te eten. Behoorlijk irritant, en niet handig aangezien ze tegenwoordig bijna 20kg weegt. Ze doet het alleen bij mij. Ik zit op de hoek van de tafel (andere kopse kant staat tegen de muur dus daar heeft ze niet zoveel ruimte). Op de andere vrije hoek zit mijn zoontje en daar doet ze het niet bij.
Doen/deden jullie honden dit ook? En hoe leer je dit gedrag weer af? Ik probeer haar te negeren, nadat ik haar weg heb geduwd, maar dat heeft nog niet echt effect. Overigens heeft ze nog geen succes gehad, ze komt niet aan mijn bord.
Ik heb mijn honden geleerd dat zodra wij aan tafel gaan zitten hun in de mand moeten .
Gover deed dit al natuurlijk maar puk niet . Dus soms 10 x van tafel om hem terug te zetten . Maar hij doet het nu uit zich zelf .
Dus ff vol houden en geduld .
Hier geld met eten dat er een minimale afstand van de tafel is voor de dames. Dus gewoon aanleren, tot daar en niet verder. Als ze een bench gewend zijn zou je die kunnen gebruiken.
Als we eens wat langer tafelen krijgen ze hier vaak een botje wat ze op hun eigen plaats op mogen eten.
Ik heb zelf ze het commando 'stukje terug' aangeleerd en ze elke keer teruggewezen/teruggebracht als ze te dichtbij zaten. Duurt eventjes, maar als je consequent bent snappen ze dat vrij snel. Verder gebruik ik hier een handsignaal (een stopgebaar) om ze op afstand te houden, werkt prima.. dat is een beetje een universeel gebaar, zelfs Misia snapte het gelijk de eerste keer.
Stopgebaar is voor ons het 'blijf daar' gebaar, dat gebruik ik met wachten met oversteken, als ik opsta van de bank en ik niet wil dat ze me volgen, als we gaan eten en ze proberen te schooien.. heel duidelijk gebaar, want ze snappen het allebei gelijk, haha
Dat zal ik haar dan ook eens leren. Tot voor kort lag ze altijd lekker te slapen als wij gingen eten, dus was het niet nodig. Dan werd ze pas wakker als ik de vaatwasser ging inruimen (daar is ze dol op...)
Wat wil je dat ze wel doet? En ga daar op trainen. Dat doe je al door als ze dit spontaan laat zien te belonen.
Als je heel geduldig bent kan je wachten tot ze bv richting haar plek gaat, spontaan, en dat belonen. Het voordeel daarvan is dat ze zelf naar haar plek zal gaan wanneer jullie aan tafel gaan.
Als je haar wegduwt, heb je het gedrag al aandacht gegeven. Als ze echt nooit iets krijgt, is de aandacht de beloning.
De bench is ze inmiddels ontgroeid... Ik leer haar inderdaad ook een handgebaar 'blijf'. Dus als ze wakker is als we gaan eten, kan ik haar in haar mand zetten en het blijf-teken geven. En herhalen als ze er weer uitkomt. Maar elke keer een snoepje geven lijkt me niet aan te raden, wel?
Hier ook de regel dat wanneer er gegeten wordt, ze niet bij de tafel mag komen. Ze mag op een afstandje zitten, maar komt ze te dichtbij, dan geven we het commando 'ga weg' (vrij vertaald ). Probeert ze het daarna nog een keer, dan moet ze naar d'r plaats.
In het begin moesten we haar dus echt wel een aantal keer naar haar plaats sturen en begeleiden (zonder iets te zeggen naar haar plaats brengen. Ook geen 'nee' o.i.d.), maar wanneer ze nu daar naartoe gestuurd wordt, dan gaat ze ook meteen liggen (vaak ook met een diepe zucht.... ) en is het klaar.
Wij zijn een beetje lui en wij eten vaak op de bank. Des te makkelijker voor de honden om te schooien. Gruul schooit niet, die gaat ook netjes tegen mij aan liggen zodra ik af zeg. Thalia blijft meestal wel kijken of er niet toevalligs iets valt. Ze krijgt van mij dan ook het af commando en als ze daar niet naar wil luisteren dan moet ze van de bank af als wij aan het eten zijn. Ze probeert er wel terug op te springen dan zeg ik Uh! en dan weet ze dat ze niet mag. Mijn vriend is niet zo consequent dus Thalia schooit ook meer bij Niels dan bij mij haha.
De tips die al gegeven zijn lijken me goed om te proberen. Misschien kun je haar een kong geven zodat ze zelf ook bezig is.
Misschien las ik eroverheen,
maar hoe krijgt ze het voor elkaar op je rug te klimmen? Eet je niet aan tafel?
Ik eet wel aan tafel, netjes op een stoel. Maar Saar is net wat groter dan jouw hondje denk ik. Als ze rechtop gaat staan, raken haar voorpoten mijn schouders (als ik zit) en trekt ze zich aan mij op... Niet fijn!
Hier ook een hond die afstand moet houden wanneer wij eten.
In het begin negeerden we het, en droop ie uiteindelijk af.
Toen er meer rust in zijn koppie kwam, en hij commando's kende als plaats, af, blijf zijn we het zo gaan doen.
De eerste paar weken dat hij bij ons was legde hij de kop op tafel, duwde zich onder je arm, heft alles uit de kast gehaald. Nu klinkt het grappig, maar toen waren we werkelijk de hele dag bezig met hem en hebben we heel wat borden koud eten gehad.
Het is ook de reden dat we de begintijd alleen aan tafel aten.
Nu, als we op de bank eten, komt ie er weleens bij staan of liggen, maar dan is een 'plaats' voldoende.
En hij heeft nog nooit, maar dan echt nooit iets gehad terwijl wij zitten te eten.
Ik vind het heel fijn dat wij op een terrasje ook rustig kunnen eten, ontbijten, borrelen zonder een schooiende hond. Hij weet namelijk dat ie toch niks krijgt.
wanneer ik aan tafel ga zitten, en Bamse zou naast me zitten, kan ze zo op mijn bord kijken wat er op ligt
vandaar, eten ? dan gaat ze de woonkamer uit, echt eruit, wanneer ze gaat liggen dan is ze nog zo lang en groot dat haar tenen de t.v. raken en haar kop de eettafel, geen doen, eruit.
en ik geef nimmer iets, ze vind het heel gewoon als ik ga eten, etenstijd , dat ze weg moet zijn.
achter haar achterpoten staat de eettafel, vandaar dat ze de kamer uit moet.
zou ze niet gluren, dan denk ik, ach laat maar, maar ze gluurt echt .
dit is dus ook al vervelend, als ik zit te eten en ze kijkt achterom.... van... laat je nog wat over voor me ? nee dus,
Wow, ik geloof niet dat ik Bamse al een keer volledig had gezien...
Ik vind het niet erg als Saar in de kamer ligt. Ze gaat ook wel eens (bij zonnig weer) op de mat in de keukendeur liggen. Dat is een meter naast de tafel. Maar zo'n hond die op je rug probeert te klimmen doet pijn, en daar ben ik niet zo'n fan van. Het is gevaarlijk genoeg dat mijn zoontje van 2 naast me zit tijdens het eten, want die eet tegenwoordig ook met een vork .
Hihihi
Hier mag de hond trouwens wel kijken wanneer we eten (ze gaat d'r gang maar, 't helpt toch niks, haha). Ze wordt dan toch genegeerd en ze weet dat ze niks krijgt en begint dus ook niet te kwijlen of iets. Als ze maar ver genoeg zit, dan vind ik het prima (en dan zie je alleen die neus de lucht in gaan om elle lekkere geurtjes op te snuiven). Het ligt natuurlijk ook een beetje aan hoe je huis is (Zoals op de foto van Willemijn: als Bamse aan de andere kant van de kamer zou zitten, zou ik het inderdaad nog niet ver genoeg vinden )
Als Sadi zich tijdens het eten niet gedraagt of te wel niet voldoende afstand houd, moet ze eerst naar haar plaats maar gezien blijf er niet echt in gaat (en we dan tijdens een maaltijd haar wel 50 keer kunnen terug brengen naar haar plaats) en we geen zin hebben in spelletjes, gaat Sadi na een aantal waarschuwingen naar de gang, zodat wij rustig kunnen eten. Als Sadi al iets krijgt is het (puur voor honden dus geen mensenvoedsel) in haar bak en alleen als ze zich tijdens dat we eten goed heeft gedragen. Verder zijn wij bezig met het commando "pak maar" eten uit de hand mag ze alleen aannemen als ze het commando heeft gekregen. Dit omdat Sadi vreselijk gefocust is op alles wat eetbaar is, Vanaf de eerste dag bij ons als pupje al.
Ik weet niet hoe oud Saar is, maar het kan een puber fase zijn, waarin ze nieuwe dingen uitprobeert en grenzen probeert te verleggen. Niet in mee gaan in elk geval.
Verder kent Sadi het commando laag. We willen niet dat Sadi spring of ongevraagd op schoot klimt of iets dergelijks. Ze mag wel af en toe half op schoot maar alleen op uitnodiging.
Sadi gaat je echt aan zitten staren en dan die neus omhoog, als ze denkt dat je niet kijkt met de neus richting de tafel of vast naast je stoel gaan zitten en dan met de neus in je arm prikken. Als ze na herhaaldelijk waarschuwen (Sadi nee.) doorgaat gaat ze de kamer uit. Blijft ze op afstand liggen of kijken hebben we er geen probleem mee. Ze kan nog zo zielig kijken ze krijgt niet... alleen als ze het goed heeft gedaan dus er lekker bij is gaan liggen en ons tijdens de maaltijd niet heeft gestoord (doen we bij haar ook niet) dan krijgt ze een pensstaafje of een stukje runderlong of wat ook > in haar voerbak als beloning voor goed gedrag.
Wat is Bamse toch een heerlijke lobbes. Een genot om naar te kijken.
eigen schuld dikke bult hier
Bamse heeft naar aanleiding van een operatie weken niet willen eten, ja wat doe je dan ? samen op de grond en ik een hapje jij een hapje, zo ging het weken achter elkaar, als er maar wat inging.
en ja dan is het moeilijk om een hond als het goed gaat de kamer uit te sturen
nog iedere ochtend zitten we samen aan de lage tafel bij de t.v. de tafel zie je daar, samen een omeletje te eten, dus ach, heel conseqwent ben ik dan ook toch niet <3 <3 <3 <3
maar als er echt gegeten wordt, dan is het echt moeven. nou scheelt het ook dat Bamse en ik alleen zijn. komt mijn zusje eten ? dan is Bamse verdwenen, denken we.
Wel handig dat we vanmorgen bij de puppy cursus het 'naar de plaats gaan en daar blijven' hebben behandeld, haha!
leuk Saar, en je zal zien, op vreemd terrein gaat het altijd goed,
Nova schooide enorm. Het fijnste gedrag dat ik me kon bedenken was rustig onder de tafel liggen, dan heb ik namelijk niet het idee aangekeken te worden en kan ik rustig eten. Ook vind ik dat makkelijk met uit eten gaan e.d.
Dus, ik heb iedere keer als we gingen eten een potje hondensnoepjes op tafel gezet. En steeds als ze rustig onder de tafel ging liggen beloond. Zodra ik nu de tafel dek, ligt ze eronder. Rustig te zijn, heerlijk.
Hier hebben de honden geleerd dat als wij eten (aan tafel of in de zetel maakt al niet uit) dat ze moeten gaan liggen, meestal ligt Senna onder de tafel en Wezzel ergens naast de tafel maar het gebeurt ook soms dat ze gewoon in hun mand gaan liggen omdat ze weten dat ze toch niets krijgen aan tafel, als ze al iets krijgen van tafel (gebeurt bijna niet) dan krijgen ze het op hun eigen plekje
Ik weet niet hoeveel ruimte je hond onder de tafel inneemt maar als we mee eters zouden hebben dan denk ik niet dat Sadi er onder zou passen zonder op een stel schoenen/voeten te liggen met haar gewicht. Maar het is zeer zeker een goed idee Alleen misschien niet met elk formaat hond handig.
Oke. Nu komt ie hoor.....
Wij eten niet aan tafel....... En wij hebben Max dus geleerd dat hij af gaat waneer wij eten... Maakt me niet uit waar hoor, 10mtr afstand of oo mn voeten. Zolang zijn kop maar op de grond ligt... Gaat die om hoog? Dat is het "down" of "wegwezen"..... Keuze aan hem! :-)
herder formaat, maar idd geen berner haha.
Ahaha.....
Ooit een hond gehad die immiteerde. Wou ook op de stoel terwijl ik at, maar meer om erbij te zijn (kreeg niets). Hij mocht achter mij op de stoel een plek en ik schoof naar voren. Ik op een puntje gewoon eten en de hond hangend over de stoel. Niet bedelend maar wou contact houden.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?