Wat is meestal gezonder een onherleidbare bastaard of een rashond

Wat is gezonder een onherleidbare bastaard of een rashond

Dat ligt eraan of de rashond verantwoord is gefokt en bij een onherleidbare bastaard is het altijd een gok of er wel of geen afwijkingen in zitten.

wat versta je onder een ras? een hond die een look-a-like is of een hond met stamboom?

voor beide heb je alsnog geen garantie op een gezonde hond.

Bij een hond van een onherleidbare bastaard weet je niks van de achtergrond.

Je weet niks van erfelijke afwijkingen, gebreken, karakter die de (voor)ouders kunnen doorgeven.

 

Bij een goed gefokte(!) rashond zijn de (voor)ouders getest en gezond verklaard.

Er wordt een goede combinatie reu/teef bij elkaar gezocht en niet zomaar één.

 

Dat geeft nog geen garantie op een gezonde pup maar je vergroot de kans hierop wel!

Beste topic starter.

 

We zouden graag zien dat je gewoon gebruik maakt van je profiel wat je hier op HP hebt.

 

Mocht je problemen hebben met aanmelden ?, laat het ons dan even weten.

 

 

 

Het moderatorteam.

Ik bedoel met een onherleidbare basraard honden waarvan de voorouders lang geen rashonden zijn geweest

 ik heb geen profiel

 

Je kunt geluk hebben dat ze kerngezond zijn.

Maar evengoed kunnen er krakkemikkige puppy's uit komen.

Het blijft een gok omdat er niks van de voorgeschiedenis bekend is.

Zelfs al waren generaties geleden de voorouders wel rashonden.

 

Vanwaar de vraag?

Wil je een hond aanschaffen?

Nee,ik ben nieuwsgierig er naar

 

Er word bij rashonden meestal maar op een paar dingen getest, en dat zijn dan meestal dingen die recessief vererven om zo te voorkomen dat er 2 dragers met elkaar gekruisd worden, aangezien dragers doorgaans wel gewoon voor de fok nog gebruikt worden. 

Bij een kruising is die kans al veel en veel kleiner, dat je 2 honden met hetzelfde recessieve gen zou verparen, dus dat op zich maakt weinig verschil in de toekomstige gezondheid van de pups. (tenzij het om sterk verwantte rassen zou gaan, maar hier ga ik er even vanuit dat het om onherleidbare bastaards gaat, met verschillende rassen/types in zijn voorouders).

De goede combinatie reu/teef is ook vaak net de oorzaak van die gebreken bij de meeste rassen (populair sire syndrome). De meeste aandoeningen komen pas boven als het al te laat is. Recessieve mutaties blijven immers verborgen tot ze verdubbeld worden. Bij rassen is die kans reëel, bij kruisingen heel erg klein.

 

Over het algemeen kun je wel stellen dat een kruising meer kans heeft om gezond te zijn dan een rashond, al valt dat bij rashonden ook wel mee als je vooraf wat opzoekwerk doet. 

 

Belangrijkste punt voor mij om voor een rashond te gaan is dat je het karakter van de ouders eerst goed kunt leren kennen. Dat kan bij een kruising soms ook wel, als het honden van vrienden ofzo zijn, maar meestal worden kruisingen gekocht zonder informatie van de ouders, en dan blijft het afwachten wat je in huis krijgt. 

oke

Als de onherleidbare kruising nog steeds onverantwoord gefokt is (dus als het door mensen bepaalde kruisingen en ouderdieren zijn die niet getest zijn op erfelijke aandoeningen) heb je niet zo veel kans op een gezonde hond. Pas als je de natuur echt zijn gang laat gaan en generaties lang de honden zichzelf laat redden (survival of the fittest) krijg je echt sterkere honden. In dat geval overleven de zwakkere dieren het gewoon niet. Een pup in het nest die anders door de fokkers geholpen zou worden gaat dan gewoon dood. Een hond met een heupaandoening krijg gewoon de kans niet om een nestje te maken want hij kan de rest van de groep al niet bijhouden, laat staan dat een loopse teef zich door hem laat dekken.

Een rashondenfokker die zijn honden laat testen op aandoeningen, goed uitzoekt dat er geen of zo weinig mogelijk inteelt in de lijnen zit etc. kan een hele gezonde hond fokken die lang mee kan gaan om het zo maar even te zeggen.

Ik bedoel dat de natuur zijn gang gaat en dat er geen mens is bij betrokken,dat bedoel ik met een onherleidbare bastaard

Lastig.. Van beiden is namelijk wat te zeggen. Die onherleidbare bastaardjes zouden in gezondheid (DNA) sterker kunnen zijn, maar als ik kijk naar bastaards die op straat leven zie ik veel hondjes die nu niet bepaald een gezonde bouw hebben. Bij verantwoord gefokte rashonden is de genenpopulatie minder dan bij bastaardjes, waardoor de kans op gezondheidsproblemen toe kan nemen: immers kan (nog) niet op alle DNA erfelijke afwijkingen getest worden. Maar qua skelet vind ik ze over het algemeen gezonder in elkaar zitten. Ik denk dat je naar beiden punten moet kijken, naar bouw en naar erfelijke aandoeningen. Beiden geeft de hond veel ongemakken.

Overigens hebben beiden geen garanties, je kunt bastaardjes hebben die wel lijden aan DNA erfelijke aandoeningen (slechte gezondheid) en verantwoord gefokte rashonden met een slechte bouw. 

 

maar een goede fokker van rashonden zou niet verder fokken met een hond met een slechte bouw, om afwijkingen zoals rug, heup elleboog e.d. te voorkomen. een een goede fokker zou wanneer er een aantal keer een hond met afwijkende bouw in een lijn voorkomt deze niet meer inzetten.
en helaas zijn er rassen waar een verkeerde bouw tijden wel in waren. we kennen allemaal de duitse herders met een zo laag mogelijke achterhand.
en vanaf volgende maand moet dna verplicht worden afgegeven en hoop dat dat ook verder getest zou worden om erfelijkheden die je niet wilt voorkomen kunnen worden.

dus inderdaad het is hoe je het bekijkt.
maar goed daarom wordt hier de volgende ook geen fci erkend ras maar wel een 'rashond'. alle mogelijke testen incl. dna worden gedaan en het ras zal ook nooit fci erkend worden zodat er altijd out-cross gefokt kan worden.