Fietser najagen.. wat moet ik ermee??

Ik heb Noah nu bijna vier jaar, het gaat op zich super goed, we hebben samen heel veel geleerd en ik ben heel trots op hem. Maar blijf toch met een probleem zitten: Noah gaat achter fietsers aan. Dit is een paar maanden nadat hij bij mij gekomen is begonnen. Lang niet bij alle fietsers, mn bij snelle fietsers en fietsers die plotseling langs hem schieten of lawaai maken. Hij rent er dan woest blaffend achteraan.

Ik heb hem een tijd lang alleen aangelijnd uitgelaten en dan bij elke fietser naast me laten zitten en belonen. Gaat super goed. Toen weer los op stukjes met weinig fietsers en dan elke keer bij me roepen als er een fietser komt. Tegenwoordig kunnen we prima in het park lopen waarbij we een heel stuk langs een druk fietspad moeten, dan loopt hij gewoon los en roep ik hem bij de 'heftige' fietsers (wielrenners, mountainbikers, rammelende fietsen) bij me, ook dat gaat prima.

Het enige probleem is als we in een losloop gebied lopen en er komt in een keer een fietser de bocht om.. Vanmorgen weer: we zijn net een hond gepasseerd die aan de lijn liep, ik heb Noah dus ook even aangelijnd en afgeleid van die hond. Ik beloon hem net en laat hem weer los, hij loopt een paar meter voor me en opeens komt er om de bocht een mountain biker aan geracet. Ik probeer Noah nog te roepen, maar de fietser schiet al langs hem heen en hij valt uit.. Hij stopt vrij snel en komt terug. Ik hoor de fietser scheldend weg fietsen..

Tja wat moet ik hiermee? Zolang ik de fietser zie aan komen gaat het goed, Noah kan gewoon los naast me zitten en laat de fietsers met rust, maar hoe goed ik ook probeer op te letten, er komt toch steeds weer een keer dat ik ze niet op tijd zie... Wat zouden jullie daar mee doen? Gewoon altijd aan gelijnd houden? Dat vind ik zelf nogal een heftige maatregel voor iets dat bij de meeste wandelingen niet voorkomt, maar aan de andere kant vind ik het ook heel vervelend voor de fietsers en wil ik niet het negatieve beeld dat veel mensen al van honden hebben bevestigen..
Wat vinden jullie?

Ik zou Noah tijdelijk aan een lange lijn (10 a 15 meter). Als hij dan begint te blaffen en/of uitvalt naar fietsers kun je Noah bestraffen. Als hij zich goed gedraagt kun je hem belonen. Op deze manier heb ik enkele honden van mij getraind, altijd met succes. De hond wordt nu alleen beloont maar als hij de fout ingaat niet direct bestraft. Het is een weg van de lange adem.

Ik denk dat Noah uitvalt, omdat ie schrikt. Als ik schrik, kan ik ook plots om me heen slaan. Persoonlijk zou ik een schrikreactie niet bestraffen (in tegen stelling tot het jatten van mijn ontbijt, dan doen ze ''bewust'').

Op plekken waar je weet waar fietsers plots uit de bosjes kunnen racen, zou ik hem dicht bij je houden en die plekken ook zoveel mogelijk proberen te ontwijken.

idd....helemaal eens met Marloes...ik zou het ook niet bestraffen....

Ik heb precies hetzelfde met Bamse..., die kan ook schrikken van snelle mannen op een mountainbike die ineens het hoekje om komen.....

hij heeft niets tegen die mountainbikers..., maar schrikt alleen als ze zo voorbij komen flitsen....

hij valt niet uit, maar blaft, en heeft wel de neiging er achteraan te rennen ( alleen in die onverwachte situaties dus)...want net als bij jou...;

als we ze aan zien komen, geen enkel probleem.........

Ik roep hem bij de onoverzichtelijke bochtjes dus meestal even bij me.....

scheldende fietsers...jammer dan..., als ze geen risico willen lopen op een loslopende hond moeten ze ergens anders gaan fietsen...er zijn plekken zat waar dat ongestoord kan.....

Mellow kan er ook erg van schrikken. Is zomer 2012 dusdanig geschrokken van een groep van wel 20 wielrenners die ineens langs kwamen zoeven, dat we weer helemaal terug bij af waren. Ze raakte al in paniek als ze ze 100 meter verderop zag aankomen. Verschrikkelijk bang en een gruwelijke hekel aan wielrenners en mountainbikers (terwijl ik haar net zo ver had dat ze ging zitten als er een fietser aankwam, want fietser betekende snoepje).

Als wij in het bos op het fietspad lopen kijk ik vaak om. Komt er een fietser aan, dan zeg ik dat tegen haar en gaan we even aan de kant (meestal gaat ze zitten), ik blijf tegen haar praten en negen van de tien keer gaat het goed. Tenzij het snelle fietsers zijn, daar heeft ze nog steeds een beetje een hekel aan, als de afstand groot genoeg is gaat het steeds vaker goed.

Bij bochtjes moet ze altijd even bij me blijven lopen, dan krijgt ze niet de volledige lijnlengte (want snelle fietsers zijn niet zo van het bellen en stuiven gewoon als idioten de bocht in...)

Beste Marloes, als een hond schrikt en/of angstig is, en er is ruimte, zal hij de keuze maken om te vluchten en niet woest blaffend de achtervolging inzetten. Dit is in mijn ogen een teken van agressie.
Esther, mooi gezegd, maar Nederland is een vol land, en waar het mooi is voor de wandelaars, is het natuurlijk ook mooi voor de mountainbikers. Ik moet wel erkennen dat mijn honden niet schrokken, maar agressie hadden tegen alles wat snelheid ontwikkelde. Ik heb dan ook jarenlang politiehonden getraind, maar accepteerde geen agressie onder mijn appel.
Ik woon nu in Thailand waar nog wel de ruimte is voor zowel de fietser, de zwerfhond en de baas met zijn hond.
Marianne veel succes en raadpleeg eens een hondentrainer bij jou in de buurt.

Beste Henk, 

Fight of Flight heeft u vast wel eens van gehoord. Het is een keuze die door de hersenen onbewust en in een fractie van een geseconde wordt gemaakt. De ene hond neigt van nature meer naar het een dan naar het ander, dat verschilt per indivdue. 

Daarnaast heeft u gewerkt met politiehonden. Prima, maar politiehonden zijn van een ander kaliber dan gewone huishonden. Een politiehond moet tot op elke haar op zijn lijfje controleerbaar zijn, dat wordt niet bij een huishond gevraagd en lang niet alle honden zijn daarvoor geschikt! Het is niet voor niets dat slecht een select groepje honden het op de politiehondenschool maakt. 

Mocht ze iemand erbij willen halen, raad ik een gedragstherapeut aan! Die kijkt naar de oorzaak en hoe het gedrag is om te buigen.
Persoonlijk heb ik aan één prive lesje van een trainer/GT meer gehad, dan 4 cursussen op de hondenschool. 

Beste Henk...ik woon midden op de Veluwe....omringd door,  ik weet niet  hoeveel vierkante kilometer bos ......maar neem van mij aan dat het heel veel is.....

dus waarom die snelle jongens nou zo nodig in ons losloopbosje moeten crossen snap ik niet zo goed...maar okee...van mij mogen ze......

maar laten ze het niet wagen om in het losloopbos op mijn of andermans honden te schelden, dan zullen we eens kijken hoe hard ze eigenlijk fietsen kunnen......

allemaal bedankt voor jullie reacties! Sorry dat ik zo laat pas weer antwoord.. ik had het al wel gelezen, maar helemaal vergeten dat ik nog niet gereageerd had.

Eigenlijk ben ik niet zo van het straffen, zeker omdat ik niet weet wat de oorzaak van het uitvallen is. Het zou inderdaad heel goed kunnen zijn dat hij uitvalt door de schrik en dan straf ik helemaal liever niet. Bovendien doet hij het niet als hij aan de riem zit, dus dan valt er ook weinig te corrigeren.. Misschien is het wel een idee om hem aan de lange lijn te houden bij onoverzichtelijke stukken, als er dan iemand de bocht om komt kan ik hem in ieder geval bij me houden.

Mellow, Ester en Marloes, bedankt voor jullie tips en eigen ervaringen. Ik doe eigenlijk al heel veel hetzelfde als jullie, maar het blijft toch af en toe nog mis gaan. Ik ga daarom ook een gedragstherapeut inschakelen, ook omdat zijn gedrag naar andere honden niet altijd goed is..

Kun je oefenen met lange lijn en in scene zetten? Ik weet niet waar je woont, maar als het in de buurt is wil ik best wat bochtjes om komen zeilen....

'....hij loopt een paar meter voor me en opeens komt er om de bocht een mountain biker aan geracet....'

Het beste is vooruit kijken en voorkomen.Zodra je een onoverzichtelijke bocht gaat naderen,in het park of bos,dan roep je hem even bij je,lijn je hem aan,'steek' je dat bochtje over en weer los.

Het is echt een schrik reactie,wat je omschrijft..hij luistert goed is terug te halen,reageert niet op fietsers die hij al kan zien aan komen,dus daar ligt het allemaal niet aan.

Bestraffen (voor zoiets) is raar...Henk...als je al iets wil bestraffen dan geef je jezelf maar een pak rammel toch,jij bent tenslotte de gene die dingen moet voorkomen,dat andere mensen geen last ondervinden van jouw hond en dat jouw hond zich ten alle tijden prettig voelt.

En of een hond kan kiezen op het moment dat hij schrikt om te vluchten of te verdedigen..tja dat hangt gewoon af van het karakter van de hond...net als bij mensen zijn er veel verschillende soorten honden karakters.Afhankelijk van hoe erg een hond van iets schrikt en van binnen de paniek beleeft,zal de hond reageren met het 1 of het ander..beide zijn reflexen.

Het is aan ons om dan een goede keuze te maken en te gaan bedenken,hoe kan ik iets voorkomen en zo de hond te helpen.

Ik heb beide petten op, ben zowel racefietser, mountainbiker, en ook nog eens hondengek. Ja, dat kan prima, sterker nog, ik heb ooit eens, al racefietsend, een hond van een andere racefietsgek, en hondengek (ik ben niet de enigste in mijn soort ) naar mijn kuiten happend, afgeschud.
Ik denk dat iedere fietser die iets sneller, en veel vaker fietst dan gemiddeld wel eens zo'n kuitenliefhebber achter zich aan heeft gehad. En, het zijn mensen, die fietsers, met menselijke reacties. waarmee ik bedoel dat sommige mensen, Ester bijvoorbeeld, niet snappen waarom de snelle fietsers rare woorden gaan zeggen. Zal ik uitleggen in hondentaal, ook zij schrikken zich rot en blaffen terug. Heel normaal, en begrijpelijk. En on topic, ik vind dat de TS heel goed haar best doet om het fietserjagen te voorkomen, ga zo door, en voor van die onverwachte situaties, probeer nog beter op te letten, en meer kun je niet doen. Helemaal niet meer loslaten vind ik niet nodig.

ik volg aangezien luna dit ook doet.. overigens blaft ze bij alles wat sneller gaat, ook auto's en op het strand heb je van die vliegers met karretjes erachter, daar gaat ze dan ook achter aan en hoort dan niks meer....

Bedankt voor jullie reacties! ik ben in ieder geval aangemoedigd om zo door te gaan en nog actiever op te letten (overal fietsers verwachten zeg maar )

@wakkere husky, super lief aanbod ik woon in Utrecht. Heb inderdaad al eerder gedacht aan het in scene zetten, maar het probleem is dat hij 9 van de 10 keer dus niks doet. Maar misschien dat het wel een goed idee is om vooral de bochtjes te oefenen. Denk dat ik nog wel een paar kennissen weet die me daar anders ook bij kunnen helpen.

@Diesel&Bumper, ik snap de fietsers inderdaad ook helemaal, ik fiets zelf dan niet veel, maar in de familie wel een aantal fanatiekelingen die idd ook niet altijd blij zijn met honden.. Ik weet dat Noah vooral veel herrie maakt en niet bijt ofzo, maar als ik hem niet kende en hij kwam achter me aan zou toch ook wel echt bang zijn.. laat staan als je het al niet zo op honden hebt.. Daarom vind ik het ook zo vervelend.

@soraya, bedankt voor de tip, gewoon elke onoverzichtelijke bocht aangelijnd door gaan. Ik vind inderdaad ook dat het mijn verantwoordelijkheid is om het te voorkomen, daarom baal ik er ook zo van als het toch weer gebeurd, meestal omdat ik toch even ergens anders zat met mn gedachten.. Juist als het een hele tijd goed gaat wordt je net even iets minder alert. Als ik hem gewoon standaard bij me roep bij de bochten wordt dat misschien een gewoonte.

@Cindy, wat vervelend voor je! Ik hoop dat jij ook wat van de tips kunt gebruiken, succes!

Ik moet zeggen dat ik beide 'partijen' wel begrijp.. wel én niet straffen. 

Ik noem het niet zozeer straffen als hij schrikt.. maar ik denk dat je wel aan kunt geven dat je dat gedrag niet wilt. Niet door te straffen, maar door aan te geven dat je het niet accepteert en het om te buigen naar ander gedrag. Dat andere gedrag (ontspannen zijn) dan belonen. 

Natuurlijk schrikt iedereen wel eens. Maar gaat iedereen dan gelijk om zich heen slaan zoals hierboven wordt beschreven? Denk het niet.. iedereen heeft op dat moment een keuze hoe zich te gedragen. Toen ik jaren geleden autorijlessen kreeg, zij mijn instructeur ook: "In de auto mag je nooit bang zijn en nooit schrikken, punt uit". En dus heb ik dat ook nooit gedaan. Als je schrikt heb je alsnog verschillende opties hoe je met die schrik om gaat. Wel is het zo, dat als je dat gedrag niet (snel) ombuigt, het aangeleerd gedrag kan gaan worden. En dat is lastiger aan te pakken. Dan is hij gewend om bij schrik uit te mogen vallen. Dan wordt het niet meer uitvallen omdat hij ergens bang voor is, maar uitvallen omdat hij dat schrik gevoel had en weet dat hij op dat moment zo te handelen.

Bij schrik mag hij best een blaf geven, naar achter gaan, weg lopen of wat dan ook.. maar een knauw geven vind ik toch een stap te ver. Mijn honden schrikken ook wel eens. Laatst liep ik in het bos en kwam er plots een oude man uit de bosjes (vraag me niet wat hij daar deed :S). Finch schrok, blafte één keer en herstelde zichzelf toen gelijk weer. Dat soort schrik corrigeer ik ook absoluut niet; hij mag best schrikken. Ik beloon hem daarna gelijk voor z'n goede gedrag. Ik laat hem daarna rustig zitten en wacht tot alle spanning is verdwenen. Pas als hij helemaal ontspannen is, loop ik weer door. Zo weten de honden altijd dat wandelen ontspanning is en ontspanning wandelen. Als ze geheel ontspannen zijn, is de stap naar snauwen ook een stuk kleiner. Ze kunnen dan veel meer hebben, van een irritante hond die je tegenkomt tot een fietser enz. Als we zelf wat gespannen zijn en iemand maakt je boos of je schrikt, reageer je ook heftiger dan dat je ontspannen bent.

Ik denk dat je het al heel goed doet en er bijna bent :) Hem overal vast houden snap ik dat je dat niet wilt. Zodra het wel gebeurt, zou ik hem bij me halen. Mocht hij echt gaan snauwen zal ik eerst heel duidelijk "Nee" zeggen (of wat jij altijd doet bij hem). Bij me halen en rustig laten zitten. Wachten tot hij geheel ontspannen is, daarna pas verder lopen. Alleen lopen als jullie beide ontspannen zijn :) Zo leert hij zichzelf ook te herstellen tijdens een wandeling; zodra er dan wat gebeurt zijn ze sneller geneigd terug te gaan naar de ontspannen status. 

Mocht hij echt fietsers aanvallen zou ik uiteraard wel veel voorzichtiger zijn. Veiligheid gaat voor alles..

" Bedankt voor jullie reacties! ik ben in ieder geval aangemoedigd om zo door te gaan en nog actiever op te letten (overal fietsers verwachten zeg maar )

@wakkere husky, super lief aanbod ik woon in Utrecht. Heb inderdaad al eerder gedacht aan het in scene zetten, maar het probleem is dat hij 9 van de 10 keer dus niks doet. Maar misschien dat het wel een goed idee is om vooral de bochtjes te oefenen. Denk dat ik nog wel een paar kennissen weet die me daar anders ook bij kunnen helpen.

marianne

Da's beetje te ver weg ;-). 

Is het schrikken of is het ook gewoon leuk om even te jagen? 

En he, "shit happens"  of wat subtieler (wat een trainer eens tegen mij zei) "onverwachte dingen gebeuren altijd, anders moet je ergens in Verweggistan gaan wonen"  dus neem het jezelf ook niet te kwalijk. 

ik denk dat het najagen van fietsers meer met jachtinstinkt te maken heeft.

als ze los lopen, en ze vinden iets eng, zijn maar weinig honden die ervoor kiezen om het enge ''aan te vallen'' . de meeste honden lopen gewoon weg.

Het is al weer een tijdje geleden, maar even een update. Inmiddels zijn we bij een gedragstherapeut geweest (hondenschool Feedback) die werkt met kalmerende signalen. Heel goed gesprek gehad en heel veel tips, maar nog niet echt verbetering te zien. Zij gaf aan dat Noah chronisch gestrest is door een aantal factoren, vooral het spelen met de bal, (deden we tijdens elke wandeling..) lange wandelingen en behendigheid. Heel veel probleemgedrag heeft te maken met die stress, het uitvallen naar fietsers komt daardoor en ook zijn mindere gedrag met andere honden. Dus we mogen nu nog maar 1x per dag 40 min wandelen en verder korte wandelingen. Verder veel snuffel en zoekspelletjes.

Ik moet zeggen, het is moeilijker dan ik dacht.. Juist nu ik veel vrij ben en zin in lange wandelingen kan dat niet, niet meer met de bal terwijl je hond de hele tijd smekend om je heen loopt en bij elk stresssignaal van je hond weer gaan piekeren wat ik nog anders moet doen.. Bovendien zou ik eigenlijk fietsers moeten ontwijken om hem even rust te geven, maar midden in de stad gaat dat moeilijk.. Gister even naar de heide geweest om hem toch even lekker los te laten lopen, ging eerst geweldig, niemand tegen gekomen tot er opeens toch een wielrenner aan kwam :( stom, ik was met een vriendin en lette toch wat minder goed op, had het ook totaal niet verwacht.. Noah viel behoorlijk uit, waarna die man flink tekeer ging over mijn 'rothond' en die vriendin me ook aan het twijfelen bracht door te zeggen dat ik hem gewoon strenger aan moet pakken.

We gaan nu gelukkig eerst op vakantie, hopelijk is het daar een rustige omgeving zodat we allebei even tot rust kunnen komen

@Maaike, jouw tips spreken me heel erg aan, zeker het tot rust brengen omdat een ontspannen hond gewoon minder uitvalt. Dat merk ik bij hem ook heel erg. Alleen vind ik het nog heel lastig hoe ik hem kan laten ontspannen. Laten zitten werkt namelijk totaal niet, juist als ik hem een commando geef geeft hij stresssignalen af (gapen, wegkijken), terwijl ik het toch echt heel lief, bijna fluisterend vraag en hij ook wel gewoon luistert. Dus ik moet nog een andere manier vinden om die ontspanning terug te krijgen..

Persoonlijk heb ik altijd wel veel vragen bij dit soort gedrags therapeuten.. die alles op stress gooien, waardoor je niets meer met je hond kunt ondernemen. Maar als je merkt dat het helpt is het natuurlijk wel waard.. maar ik lees iets teveel verhalen van mensen die helemaal niets meer met hun hond mogen ondernemen.. en dan vraag ik me af hoe leuk het voor een hond nog is als die alleen maar binnen zit en alleen maar mini rondjes mag lopen terwijl die barst van de energie

Ik heb ook wel mn twijfels hoor, het is zo anders dan ik altijd dacht.. en ik had juist het idee dat hij altijd langer weg wou. Aan de andere kant, een wandeling geeft hem wel heel veel prikkels en hij laat wel duidelijk zien dat hij gestresst is (schrikt heel snel van niks.., uitvallen, plotseling heel druk doen) Dus ik wil het toch maar gaan proberen, tot nu toe geeft het in ieder geval nog geen resultaat, maar ik heb me er ook niet zo goed aan gehouden.. Gister bijv toch weer 2 uur weggeweest.. De komende weken ga ik het wat strikter proberen op te volgen en kijken of het resultaat heeft.

Het is trouwens niet dat hij alleen maar binnen zit en niks doet hoor, in huis doen we veel zoekspelletjes en hij krijgt heel veel om op te kauwen. Alleen vind ik dat weer veel minder leuk dan wandelen

Hoi Marianne, 

lastig he, inschatten wat nu wel en niet werkt.

Ik merk bij Shad dat hij ook wel "stresssignalen" af kan geven als ik hem vraag om te gaan zitten maar ik denk niet dat dat komt door mijn verzoek, maar omdat het een beetje tegen zijn 'staat van zijn' op dat moment in gaat. Hij staat in 'full alert modus' klaar om ergens achteraan te gaan en dan moet hij die dikke billen op de grond doen. Toch werkt het wel, als ik hem een poosje laat zitten en we lopen daarna weer door, kan hij zich weer veel beter beheersen.

Ik'vertaal' het ook een beetje anders, het is niet dat je hond niks mag zodat hij kalmeert, het is meer opbouwen van zelfbeheersing in moeilijke situaties. En net als dat je bij een hond niet begint met een bak heerlijk eten neer te zetten en direct verwachten dat hij niet aanvalt, kun je ook niet meteen verwachten dat een hond in een omgeving vol prikkels kalmeert.

ik moet wel zeggen dat ik bij mijn mannen wel merk dat de stoom af toe ook even van de ketel moet, dus een keer even lekker rauzen of met een balletje spelen, dat zal toch niet meteen alles ondersteboven gooien, denk ik dan... 

@Judith; ik snap je opmerking wel, maar wat ik begrijp is dit vaak een fase, ik hoor ook wel weer dat de honden er echt van opknappen en later wel weer steeds meer kunnen (denk bv aan Lady en aan Juneau). Ik krijg soms wel de indruk dat jij vrij zachte, makkelijke honden hebt en je misschien niet helemaal kan verplaatsen in de high-drive hieperdepiepers ADHD honden die alles zien en overal wat mee moeten, die er ook zijn. 

 Ik heb zelf een toller.. niet echt een rustig ras.. kunnen ook heel hyper zijn. Ik ben ook zeker niet negatief als het werkt. maar ben zelf ook honden tegengekomen die juist met opgekropte energie zaten, waardoor het alleen maar erger werd. Zoals ik al zei: als het werkt is het ideaal, maar vaak durven mensen niet van een advies van een gedrgasdeskundige af te wijken. op zich goed, maar houdt het wel goed in de gaten. Iedereen kent zijn/haar hond het beste en zal daarom ook het beste kunnen inschatten wat goed is voor zijn/haar eigen hond. Werkt totale rust niet, dan kun je altijd nog andere dingen proberen. 

maar in principe vind ik dat een hond niet de hele tijd binnen hoort te zitten

Ik vind het zo lastig uit te leggen, het verschil tussen hyper, actief en 'high drive'... Ik ken maar 1 toller, da's een energiek hondjes naast de fiets en tijdens het wandelen, heeft wel iets hypers maar niet dat 'al moeten we door beton we gaan ervoor' dat ik dan weer van mijn mannen ken. Voor mijn gevoel is een toller toch wel - net als een BC 'zachter' en 'stuurbaarder'. 

Maar ik ben het wel met je eens hoor, een uitlaatklep voor de energie kan ook heel belangrijk zijn. Ik merk in dat de warme zomer voor mijn mannen heel moeilijk is, zo zonder het steppen en dat ze dan ineens ook meer gaan reageren op alles in hun omgeving. Spot presteert het dan zelfs om te reageren met een uitval (1x) op een groepje racefietsers, iets wat hij anders nooooit doet. Aan de andere kant gebruik ik dan deze tijd maar voor korte wandelingen met veel oefeningen, beheersing en gehoorzaamheidsoefeningen. Daar zijn ze dan ook steen-kapot van 

Ik vind het zo lastig uit te leggen, het verschil tussen hyper, actief en 'high drive'... Ik ken maar 1 toller, da's een energiek hondjes naast de fiets en tijdens het wandelen, heeft wel iets hypers maar niet dat 'al moeten we door beton we gaan ervoor' dat ik dan weer van mijn mannen ken. Voor mijn gevoel is een toller toch wel - net als een BC 'zachter' en 'stuurbaarder'. 

Maar ik ben het wel met je eens hoor, een uitlaatklep voor de energie kan ook heel belangrijk zijn. Ik merk in dat de warme zomer voor mijn mannen heel moeilijk is, zo zonder het steppen en dat ze dan ineens ook meer gaan reageren op alles in hun omgeving. Spot presteert het dan zelfs om te reageren met een uitval (1x) op een groepje racefietsers, iets wat hij anders nooooit doet. Aan de andere kant gebruik ik dan deze tijd maar voor korte wandelingen met veel oefeningen, beheersing en gehoorzaamheidsoefeningen. Daar zijn ze dan ook steen-kapot van 

Ik denk ook niet dat je perse een bepaald soort hond hoeft te hebben om er meer over te weten. Wanneer je veel met honden werkt en hebt gewerkt, weet je ook wel een beetje de verschillen in honden en dat er heel veel wegen naar rome kunnen leiden ;)

Ik was nog een deel vergeten:

Maar als totale rust helpt snap ik dat dat het beste is. Alleen wanneer je hond je de hele tijd smekend aankijkt, en graag wat wil doen, dan vraag ik me af of dat dan wel het beste is voor je hond.

Er zullen ook genoeg honden zijn die wel van de rust genieten en waar het ideaal voor is. Dat geloof ik prima

Ik denk ook dat het heel veel afhangt van waar de hond vandaan komt en wat hij of zij gewend is. Ik lees op de pagina van TS dat de hond uit Spanje komt. Nu heb ik zelf ook een Spanjaard en die is echt gesteld op rust. Doen we teveel, wordt ze hyper alert en gestesst en gaat reageren op dingen waar ze normaal niet op reageert. Onze trainer zei ook meteen, dit is een hond die uit zichzelf kiest voor rust. Wat we ook doen, al is ze onzeker, ze valt als je haar de kans geeft altijd zelf terug in rust. Daar staat dus wel tegenover dat ze slecht kan tegen "oppompende" activiteit en hier stress van ervaart. Zo gaat ze helemaal over haar toeren als je tijdens de training haar is even goed enthousiast beloond. Niet nodig, ze heeft liever gewoon een rustig compliment. Ik denk dus zeker dat helemaal terugdringen van activiteiten kan helpen bij een hond en deze dan langzaam op te bouwen tot je merkt dat je aan de max zit. En overigens betekend niet veel wandelen niet dat je helemaal niets moet doen met je hond, je kunt in huis ook zat doen en vaak wordt dit veel minder stressvol ervaren door de hond dan activiteit buitenshuis.

Ik denk zelf dat stresssignalen van twee kanten bekeken kunnen worden. Het gapen bijvoorbeeld, ik merk dat mensen hier op HP heel snel zeggen "dat is een stresssignaal, je hond is gestrest". Naar mijn mening is het ook een manier om zichzelf te kalmeren. Als wij bijvoorbeeld naar buiten gaan en we gaan met z'n allen (met m'n man erbij), is Tibbe net een stuiterbal. Hij is dan zo blij, dat hij letterlijk door de gang stuitert. Wij willen niet dat hij zich zo gedraagt, dus corrigeren hem daarin. Een simpele 'nee', en onze houding is genoeg om hem te laten merken dat hij een stapje (stapjes ) terug moet doen. Hij gaat dan zitten en begin te gapen. Hij maakt zichzelf dan rustig. Een van onze andere honden schud zich bijvoorbeeld uit om zichzelf te kalmeren. Als er buiten iets spannends gebeurt, of hij komt een hond tegen waarbij spanning hangt, schud hij zich uit. Daarmee communiceert hij met de andere hond, maar kalmeert zichzelf ondertussen ook. 

Dat jouw hond bij het zitten dus gaat gapen, vind ik helemaal niet goed. Dat kan zelfs heel goed zijn.  

Als ik jouw beschrijving zo lees, denk ik inderdaad dat hij nog te druk is in z'n hoofd zodra jij hem bij je haalt en laat zitten. Een hond die goed luistert naar een commando, hoeft op dat moment geen stabiele hond te zijn. Vaak wordt er gezegd "kijk hoe goed mijn hond luistert, hij zit direct zodra ik het commando geef". Ja, heel knap, maar in de vrije natuur (in de losloopsituaties bijv.) heb je daar niet heel veel aan. Ik vind het veel belangrijker dat het rustig is in het koppie, dan dat hij naar het commando luistert. Zodra ze namelijk rustig zijn in hun hoofd, zullen ze automatisch gaan zitten. Niet omdat hen dat wordt opgedragen, maar omdat hun gemoedstoestand op dat moment zo is.

Persoonlijk denk ik dat het goed is om het voldoende beweging te geven. Ga bijvoorbeeld zelf met hem fietsen, steppen, hardlopen e.d. Ga alleen situaties die voor hem moeilijk zijn uit de weg. Maak voor een tijdje zijn omgeving saai, zodat hij minder prikkels te verwerken heeft. Zodat hij even helemaal tot zichzelf kan komen. Maar daar heeft hij juist ook z'n beweging bij nodig. Anders kropt hij dat allemaal op en krijg je weer frustraties die hij kan gaan uiten. Dus lekker met hem wandelen is helemaal geen slecht idee (vind ik). De vraag is denk ik eerder hoe je zo'n wandeling indeelt. Houdt zo'n wandeling gestructureerd en zorg dat hij gefocust is op jou en z'n 'werk' op dat moment. Even geen vrije stuiterbal die door het losloopgebied rent dus haha. 
Uiteindelijk bouw je het natuurlijk wel weer op en geef je hem steeds meer prikkels en vrijheid terug. Maar ik denk dat hij nu even terug naar de basis moet. Daarbij ben jij de belangrijkste factor; ben zelf ook zo rustig, maar ook zo zelfverzekerd mogelijk.

Bedankt voor jullie reacties weer! Ik ga de komende tijd inderdaad proberen om rustigere wandelingen te maken, inderdaad niet te veel los laten rennen (dan gaat hij nog wel eens jagen en is hij helemaal opgefokt..) Het is lastig om ergens te wandelen waar weinig prikkels zijn.. voordat ik in een rustig gebied ben moet ik toch eerst door een drukke wijk, met veel fietsers en veel andere honden :( Ik ga nu twee weken weg, dus hopelijk hebben we dan een rustigere omgeving, wel nieuw dus natuurlijk ook even spannend voor hem..

@Pauline, ik herken inderdaad wat je schrijft. Noah houdt ook helemaal niet van uitbundig belonen.. We hebben flyball gedaan en de trainers gingen altijd uit hun dak om de honden aan te moedigen, Noah ging gelijk in de remmen als iemand zo gek deed Misschien heeft het inderdaad met zijn achtergrond te maken dat hij al snel overprikkeld is..