Optimale opgroei omstandigheden m.b.t. HD

Weet niet of dit topic goed geplaatst is of beter in de puppy opvoeding categorie staat, omdat het feitelijk niet om diagnose en behandeling gaat, maar om HD preventie.

We weten inmiddels dat de ontwikkeling van HD voor een groot deel afhankelijk is van omgevingsfactoren en voeding, met name bij de grote, zware, snelgroeiende rassen. Aan degenen die deze rassen fokken en/of bezitten: wat is jullie persoonlijke advies/aanpak voor een zo mooi mogelijk resultaat?

Ik ga er graag wat dieper op in, dus ik hoor graag meer details dan "vers voeren, energie laag houden, calcium laag houden, hond schraal houden, geen wilde twist en turn spelletjes, 5-minuten regel toepassen, niet klimmen, niet springen, niet traplopen". Dat vind ik minimum eisen die vanzelfsprekend zouden moeten zijn.

Hoe gaan jullie bijvoorbeeld om met de verschillende groeifases, gaan jullie bewust voor dit doel met de hond fietsen (vanaf welke leeftijd en met welk schema) of introduceer je op een bepaalde leeftijd andere specifieke oefeningen, doen jullie een voorlopige HD test (RX/PennHip) op jonge leeftijd om een inschatting te maken (of is dit onzin), en tot slot: wat is volgens jullie persoonlijke idee de ideale leeftijd om dit type hond te laten röntgenen?

Ik ben zeer benieuwd naar jullie ideeën en ervaringen. Vanwege de complexiteit van de aandoening zal tussen de visies vast enige ruimte voor discussie bestaan!

[NB: (uitvoerige) reacties over het genetische aspect, testen van ouderdieren en geoorloofde combinaties, zijn hier dus off-topic.]

Ik volg ff...

Typisch dat je het genetisch aspect buiten beschouwing wil laten, want het gaat toch hand in hand lijkt mij.

Een hond met van afkomst slechte heupen (en die bestaan hoor, ik heb weleens een DH pup horen gillen van de pijn met een stoeprandje af stappen) gaat nooit goede heupen hebben.

Een hond met in aanleg heel goede heupen zal niks krijgen van wat extra belasting of een traplopen of "gewone" pupvoeding.

Ik vraag me oprecht af hoeveel de omgeving eigenlijk van invloed is van het werkelijk misvormt zijn van de heupen ....... ik denk dat het heel belangrijk is wat er in aanleg is, en dat je daar hooguit wat op kan voortborduren, een hond krijgt geen HD van omgevingsfactoren op zichzelf.

Sorry.... maar dat is mijn mening. <3

Na een voorlichtingsavond over een soort van bewegingsleer bij sporthonden, en een Belgische specialist op dat gebied heb ik een paar waarschuwingen overboord gezet.

Onze landseer is uiteraard gefokt met de nodige voorzorg omtrent de erfelijke HD. ivm het uitzoeken van een "gezonde "  reu.

Qua voeding maakte het onze fokker het niet zo veel uit wat we gaven..

Als er maar weinig calcium in zat...dat werd bijna in het koopcontact gezet met grote zwarte letters.hahaha.

Dus tot haar 14 maanden heeft ze op puppy/junior voer gestaan..(ook gewoon opgegeten trouwens )

Godzijdank is ze ook echt klein en licht voor haar ras, maar of dit zoals sommige beweren door de lange tijd puppy brokken komt.??? ,lijkt mij niet.

Ze is nu 7 jaar, en nog geen zichtbare gewrichtsproblemen of pijn.

(ik geef toe...dat zegt dus niet dat ze geen slechte gewrichten zou hebben)

Van jongs af aan wordt haar lichaam redelijk zwaar belast.

( En soms ligt ze 2 of 3 dagen voor de bank te slapen, bijna niet wandelen, gewoon relaxt...wij noemen dat ...''herstel'' )

5 Km wandelen houdt ze net vol, maar vind ze eigenlijk ...nouja...helemaaaaal niets.

Ze springt, ze rent, ze worstelt, ze loopt tussen de stenen stort door het water in.

De zeedijk op en af over stenen waar ik persoonlijk al snel mijn nek zou breken.

Vaak op het strand , en tijdens laag water zakt ze soms 5 tot 10 cm het zand in.

Maar ook daar draait ze net zo makkelijk met haar 50 KG.

(ja, 2 weken geleden een week spierpijn omdat mevrouw een kuil van 50 vm over het hoofd zag en voor mijn gevoel alles brak)

Tijdens de puppytijd hebben we haar natuurlijk wat begrenst, geen lange wandelingen.

Maar qua kracht....kon ze soms een hele tijd met onze oude reu ''sparren''.

Zowiezo hadden wij hier de regel...ze valt vanzelf in slaap, dus nooit iets hoeven te beperken van verplichte rust.

Euhm, ja.....voor ons oudje...dat dan weer wel,.

Zoals ik van deze Belgische deskundige had begrepen, zijn er veel honden die hun lichaam verkeerd of maar voor 50% gebruiken.

"maar mijn hond loopt elke dag 15 km naast de fiets, een mega uithoudingsvermogen"

Ja, maar wat gebeurt er met zijn gewrichten als hij eens 10 minuten op volle snelheid tussen de bomen door zou moeten rennen, dus *pats* ..links... *pats* ... rechts.

De hond wordt bv op een hondenweide opeens van de zijkant compleet omver gelopen door een andere hond...kan een hondenlichaam wat elke dag 54 km wandelt, rent ,die vreemde klappen opvangen.

Wat gebeurt er als hij rennend met zijn achterhand tegen een hek klapt.?

Die eerste, 2de, 3de klap, kleine ontsteking, weefsel gescheurd, het word zwakker, doet een beetje pijn.

Hond gaat andere poot gebruiken om de pijn te ontwijken, gaat vreemd lopen, andere poot kan prima 15 km lopen., enkel.......rechtuit, en dus niet die vreemde beweging opvangen..en slijt nog sneller.

Buiten dat...moet de hond nog steeds elke dag 15 km lopen, want hij kwispelt zo enthousiast als ik zijn riem pak...2 of 3  dagen rust is slecht?!, als je je hond niet uitlaat, wat zullen de buren dan wel niet zeggen.?!)

Ik zal uit de voeding en erfelijkheidshoek blijven.

Maar is hier bv ook een rechte lijn te trekken naar het aantal kleuters die in een speeltuin totaal niets meer mogen breken, niet meer mogen vallen, en het lichaam dus ook als een soort zacht gekookt eitje opgroeit.

Dus even die genetische aanleg weg latend.(waar je uiteraard op dat moment niets meer aan kan doen).

Leert een lichaam van zwaardere belasting op jonge leeftijd.?

Leert een hond zijn lichaam beter kennen door het af en toe zwaarder te belasten.?

Willen wij baasjes veel te veel, en zijn dan die 2 kleine wandelingetjes meer dan genoeg om het lichaam te laten herstellen.?

Ja, eigenlijk is het voor mij ook nog steeds een vraag.

En absoluut geen vaststaand feit, ik heb niets onderzocht.

Maar ik vond het wel een interessante invalshoek.

Nou ja, Aston is natuurlijk niet bepaald groot, maar ontzettend beperken lijkt me ook niet voor elke pup te doen. Aston is een druktemaker, springen, rennen, vliegen mag hij graag doen. Wel zorg ik dat hij voor elk uur spelen een uur slaapt, maar ik kan hem niet bepaald forceren niet te spelen.

Bovendien vind ik je minimum eisen een klein beetje TÉ. Lang niet iedereen geeft zijn pup vers vlees, en dat zou dus betekenen dat al die pups dan niet goed groeien?

Misschien ben ik wel heel fout bezig hoor, maar ik heb geprobeerd Aston te beperken qua wild spelen en daar worden we beide niet vrolijk van.

Ik wil de genetische kant buiten beschouwing laten omdat ik het puur heb over wat de pupeigenaar kan doen om hem zo goed mogelijk op te laten groeien. We gaan er vanuit dat er een gezonde pup wordt gekozen uit een verantwoorde combinatie met gecontroleerde ouders van een goede fokker.
Er is dus niets "typisch" aan, ik ben gewoon op zoek naar praktische tips, niet naar theorie. En ik denk wel zeker dat je een heup flink kunt molesteren door de pup elke dag eindeloos en onstuimig te laten zijn, trappen laten lopen, slechte voeding te geven en met een laag spek te laten rondhobbelen.

De minimum eisen heb ik zo opgenoemd omdat ik verwacht dat dit allen veel voorkomende antwoorden zijn, omdat ik die hier veel op het forum lees maar ook omdat ik bij veel fokkers op hun websites lees dat dit belangrijke punten zijn. Ik veronderstel daarom dat dit basale zaken zijn. (vers vlees en 5-minuten regel geen verplichting, wel vaak aangeraden en daar zijn ook verantwoorde alternatieven voor, maar wie wil er een openingsbericht lezen van een pagina lang? Denk dat het punt vrij duidelijk was, zo niet dan heb ik het nu toegelicht).

Juist omdat het een complex onderwerp is, met veel verschillende meningen, en al helemaal in welke mate het bepaald wordt door erfelijkheid vs omgevingsfactoren, wilde ik deze discussie alvast uitsluiten door hier dus alleen de omgevingsfactoren te bespreken. Ten goede van de conversatie, hoor. Ik sta hier echt niet te beweren dat HD geen erfelijkheidsfactor heeft.

Landseer ECT, je hebt een interessante invalshoek, zijpaadje richting de pedagogiek/filosofie? :P We zijn inderdaad wel erg voorzichtig geworden, overbeschermend, zeker ook met kinderen, ik snap wat je bedoelt.
Maar omdat ik ervan uitga dat de inteeltgraad bij mensen gemiddeld een stukje lager ligt dan bij rashonden kan extra voorzichtigheid bij bepaalde rassen en aandoeningen misschien ook geen kwaad. Al die waarschuwingen zullen toch niet uit de lucht zijn komen vallen.

Wat mij dus benieuwd is, wie heeft er ervaringen mee. Bijvoorbeeld fokkers die zweren bij een bepaalde 'opvoedingsmethode' of 'opgroeistramien' (bij gebrek aan een betere term) die door de jaren heen ervaring hebben opgedaan in betere resultaten, of juist problemen hebben gezien die ze typisch vonden omdat er verbanden waren te leggen.

Even voor de duidelijkheid:
Dit topic heb ik aangemaakt voor een interessante (positieve!) discussie, waar ik en anderen van kunnen leren cq. goede tips van ervaren eigenaren kunnen opdoen.
Dit topic is er niet om kritiek te geven of te ontkennen dat omgevingsfactoren een rol spelen (ik meen dat er inmiddels vele onderzoeken naar zijn gedaan die dat inmiddels hebben uitgewezen. Over het percentage wordt natuurlijk wel getwist. Maar wie dit volledig wil bestrijden, is in dit topic dus niet op zijn of haar plek. Vandaar het NB'tje in de OP). Ik zeg het maar vast, voordat dit topic ontspoort...

In short: Just some detailed do's and dont's..... Is niet zo controversieel toch? Hoop nog vele reacties te mogen lezen. Newfie mensen, doggen mensen, (e.a.): laat je horen!

Dan wens ik je veel succes met een zeer eenzijdige discussie

Want ik denk dat je het niet kan loskoppelen ...

Oh.. Sorry dat mocht ik niet zeggen

 Dan heb je wel te maken met een hoop variabele ben ik bang.

Geven die altijd dezelfde voeding, fokken elke nest het zelfde "product met 100% de zelfde eigenschappen".?

Ik ben bang dat een ieder, vanuit wat hij gelezen / gehoord heeft bijna dezelfde opvatting zal hebben.

Als baasje wat je overal hoort op de hondenscholen of andere baasjes

En als rasfokker die geen enkel risico wil lopen om een totaal andere mening te verkondigen dan dat een rasvereniging over het algemeen op zijn site zou zetten.

Maar....ik ben ook zeker benieuwd of er mensen zijn met een andere invalshoek,

Niet of wel onderbouwt, dat maakt me dan eigenlijk nog geen eens zoveel uit. 

Omdat men niet weet hoe HD precies vererft. Kan je het allemaal volgens het boekje doen, dus voor de 12e maand geen zware belasting voor de gewrichten, maar zelfs dan kan een hond HD ontwikkelen. Dus in hoeverre je het 'goed' moet doen qua omgevingsfactoren weet ik niet.... Het haalt voor sommige gevallen niks uit, dus tja.

Zoals de 5min regel hebben we maar 3 weken kunnen volhouden. Dit was simpelweg te weinig voor Max. Traplopen hebben we wel tot 1,5jr gemeden...

En we hebben Max ook niet late  rontgenen.... En tja, de ideale leeftijf daarvoor is in mijn ogen dan 18 a 20 mnd oud.... Volgroeide heupen kan je beter op de foto zetten om een 'beter resultaat' te krijgen is mijn mening.

Maar wat ik zeg, in mijn ogen is preventie tegen HD erg lastig.... Dus wij hebben het allemaal niet zo strak gedaan  met Max.

upje...

Dan is er nog steeds de vraag:

Wie test er op HD vóór de officiële leeftijd om alvast wat inzicht te krijgen in de ontwikkeling van het gewricht? Wanneer dan? (of is dit onzin?)

En:

Wat is volgens jullie persoonlijke idee de ideale leeftijd om te röntgenen? (over welk ras heb je het dan?)