Hoi allemaal,
Vandaag naar nieuws gehad over de hond van mijn broertje.
Zn cane corso liep zaterdag ineens mank, gisteren aangekeken en vandaag meteen naar de d.a. toe.
Volgens de dierenarts zit er in zijn voorpoot voor 90% zeker een gezwel die zijn bot opvreet.
Op de foto's waren veel plinters te zien.
D.a. gaf aan de fotos nog door te sturen naar een specialist maar dat het er niet goed uit ziet.
Volgens haar is het of aankijken met pijnstilling hoe lang hij het volhoud of in laten slapen.
Dit gaat zeer tegen onze principes in want hij is op zn poot na nog helemaal goed. (weten uiteraard niet of het gezwel is uitgezaaid)
De hoop dat hij zelf gaat is er ook niet want beestje is pas 7 en voor de rest is hij zoals al gezegd in prima gezondheid.
Zn voorpoot is nu helemaal dik met een behoorlijke bult erop (is dit normaal bij een gezwel dat deze opeens tot zichtbaarheid komt?)
Amputeren was een optie maar zowel de d.a. als wij denken dat dit geen oplossing is voor een hond van 55 kilo.
We zijn dan vooral bang dat hij blijft liggen en niets meer wil en juist daardoor komt te overlijden en je het dus eigenlijk alleen maar gaat rekken op een vreselijke manier.
Mocht het echt een gezwel zijn en laten we hem op pijnstilling verder leven kon de d.a. ons niet zeggen hoe lang de prognose is. Volgens haar kan het over 2 maanden klaar zijn maar ook pas over een jaar of zelfs langer.
Uiteraard gaan we voor een second opinion maar iemand die dit misschien eerder heeft meegemaakt en mij kan vertellen hoe dat is afgelopen?
ikzelf niet meegemaakt wel bij de hond van een vriendin, dapper ws denk een half jaar jong.
het was heel snel gebeurd, ze gingen voor ee n gebroken pootje waarvan het een raadsel was hoe dat kwam en na 2 weken hebben ze besloten haar in te laten slapen. bij hun was de prognose dat ze heel snel weer wat zou breken/ verpulveren, na foto's bleek een ander pootje verdund bot te hebben en een plek op haar rug of nek, zij hebben het niet afgewacht tot ze weer iets zou (af)breken.
heel veel sterkte voor jouw broer en zijn hond, ik hoop dat de dokter het fout heeft, of dat er positievere verhalen zijn.
Ik heb geen ervaring dus kan je wat dat betreft niet helpen.
Ik moest wel direct aan Orthopedieren denken..., een geweldig, jong bedrijf dat huisdieren in alle vormen ondersteunt, na amputatie, na operaties, na van alles.
Misschien werpt het enig licht op eventuele mogelijkheden,
Voor als je geen Facebook hebt http://orthopedieren.wix.com/orthopedieren
Heel veel sterkte gewenst
Wat sneu!
Ik heb het zelf niet eerder meegemaakt, maar zelf zou ik graag willen weten of het kwaadaardig (uitzaaien) is. Als dat niet zo is, dan zou ik amputeren als dat mogelijk is, ondanks de leeftijd.
Ik wens jullie en je broer het meest veel sterkte toe
Ikzelf zou hem volledig laten scannen, zeker al zijn botten...als hij voor de rest effectief helemaal zuiver is zou ik de poot laten amputeren...je zou er van verschieten hoe flexibel zo een dier is desondanks zijn gewicht...
Uit eigen ervaring eentje een poot laten amputeren, was amper 9 maanden en de dierenarts dacht stom toeval met ergens af te springen...ik heb toen nog gevraagd of er geen afwijkingen zouden zijn owv de verwondingen die overdreven waren tov wat er gebeurd was. Ik kreeg toen nogmaals te horen dat het stom toeval was...8 weken later alsnog moeten laten inslapen owv gelijkaardige breuken in de andere voorpoot en dan wel het antwoord gekregen dat heel het skelet aangetast was...ik heb me lang ellendig gevoeld dat ik het dier door een amputatie heb laten gaan, de pijn, de aanpassing enz terwijl het echt niet nodig was...ik had beter 8 weken ervoor die beslissing genomen...
Maar geen amputatie owv gewicht...ik heb een paard gekend met een gebroken heup die haar rechtse been totaal niet meer kon gebruiken...ze was toen 6 jaar als dat gebeurde...de dame in kwestie is zelfs 21 jaar geworden en heeft nog vele nakomelingen op de wereld gezet...op 3 benen en met een gewicht van 500 kg...
Ik heb wel eens een st bernard met een geamputeerde poot voorbij zien komen op het ukg. Dus het kan wel. Maar ik heb die hond natuurlijk maar 1 keer gezien. En al de andere gewrichten in de andere poten moeten goed zijn. Je kan een consult op het ukg overwegen, daar zijn ze oha eerlijk over wat kan en wat je beter kan laten.
Dergelijke agressieve bottumoren zijn vaak al uitgezaaid wanneer ze ontdekt worden.
Vriendin van me had een bouvier met een bottumor in de voorpoot. Hond had zware hd dus amputatie niet mogelijk. Op pijnstilling heeft ze nog even geleefd tot de poot brak. Want dat is iets waar je rekening mee moet houden.
Dank alle voor de antwoorden en ideeën.
We houden er idd rekening mee dat het uitgezaaid is maar vond het antwoord van de dierenarts persoonlijk zo "makkelijk"
Zn poot gewricht (enkel) is zo goed als versplintert zoals dat op de foto te zien was.
Maar we gaan gewoon voor een second opinion en houden alle opties nog even open.
Zover ik weet (het is mijn hond natuurlijk niet) is hij verder helemaal gezond op de kanker na.
Botkanker is wel gruwelijk pijnlijk.
En het bot is al versplinterd....
Ik krijg er rillingen van (sorry, maar heb van dichtbij botkanker bij een mens meegemaakt)
Een second opinion is altijd goed als de 1e da
niet geheel "vertrouwd" wordt
Erg, zo'n jonge hond, veel en veel te jong
Jij en wij allemaal hebben de rillingen ervan.
Vorige week niks te zien en hij liep perfect.
Af en toe wel mank maar wij dachten dat hij zich dan verstapt had, was ook niks te zien en je mocht gewoon aan de poot zitten.
Volgens D.a. hadden we het ook niet eerder kunnen zien.
Je ziet ook dat hij nu pijn heeft, normaal is hij altijd heen en weer aan het lopen en nu lag hij gister de hele dag in zijn mandje.
Wat me wel opviel is dat hij de laatste weken als ik er was (hij gaat altijd mee naar de zaak) veel aan het grommen was naar vreemde mensen maar dat gooide ik op "hij heeft zn dag vandaag niet"
Poot zit echt een dikke bult op, hij loopt echt heel slecht ermee en hele onderpoot is op de bult na dik.
Moeilijk dit hoor...je wil een beestje niet laten lijden.
Broertje ging het niet zo goed mee en nu net is hij er een beetje bovenop krijgen we dit.
Zo even een update.
Gister is mijn broertje gebeld door de professor die naar de foto's zou kijken en hij zegt dat het voor 90% geen kanker is en snapt niet dat de d.a. dat zo bot heeft verteld.
Hij kon niet exact zeggen of het artrose is of toch een blessure maar de rest van zijn poot mankeert niets.
Het is enkel zijn enkelgewricht die versplintert is en dat kan dus door de artrose komen of door een blessure.
Weet nog niet wat er gezegd is over eventuele behandelingen maar dit is al een pak van mijn hart.
Second opinion gaan ze toch doen (even met mijn schoonzus overlegd) dus dan horen we waarschijnlijk ook meer.
Oh, gelukkig maar dan de kans op kanker zo klein is!!
Ik hoop echt dat hij weer helemaal opknapt en dat het door een blessure is gekomen!
je vraag ... heeft iemand ervaring ?
ja helaas. een leonberger, botkanker, arts dacht als eerste instantie na buitenwaarts onderzoek, meniscus, bij het openen onder narcose, botkanker.
de arts orthopeed in rhoden heeft de hond in laten slapen, het was al te ver heen. om de hond nog bij te laten komen, was geen optie..... zelf vermoeden wij, mijn vriend en ik, dat het toch ernstige was dan de meniscus, en het was zo.
ook nog zeer jong.... helaas te vroeg, maar amputeren was geen optie, het was een grote zware hond. voorpoot was het. uitzaaiingen waren er waarschijnlijk al.....
Wat een opluchting voor jullie dat het toch waarschijnlijk geen botkanker is oh wat fijn! Want ik heb het 2x achter elkaar meegemaakt het is hel. Zo naar voor die honden. En het deed ons ook heel veel
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?