Jachtinstinkt onderdrukken

Ik vroeg me af...
Een tijd terug las ik ergens dat het jachtinstinkt van honden rond de 6 maanden opkomt en als je het dan onderdrukt je het kan afleren of op zijn minst 'klein' kunt houden.

Ik betwijfel het, maar wie weet...
Hoe denken jullie er over?
Fabel of Feit?

Feit? Niet uit ervaring hoor.....

Maar ik kom regelmatig iemand in het bos tegen die haar Lab van pup af aan heeft geleerd niet achter wild aan te gaan, en dat gaat haar supergoed af.

Ik sta er stikjaloers naar te kijken, haha!

Ik twijfel.
Hus had een tijd geleden door onoplettendheid van mij ook in no time een konijn te pakken
Als ze de kans krijgen....

Hangt van de hond af. 

Sommige honden zijn baasgerichter, makkelijker te trainen, doen veel voor voer of speeltjes. Andere honden willen echt alleen maar jagen, daarbij zou afleiden/afleren veel moeilijker gaan.

Echt afleren doe je het trouwens niet, maar je kunt het wel controleerbaar maken door te bepalen wanneer de hond mag jagen en wanneer niet. 

Mellow heeft het die eerste maanden bij ons totáál niet gedaan. Nu wel, en hoe!

Als ze wat ruikt en/of ziet (ree, konijn) dan moet ik me schrap zetten, dan lijkt het wel een paard.

Ze hoort dan niks meer, is totaal onbereikbaar, terwijl ze anders best wel luistert.

Afgelopen vrijdag heeft ze een muisje vermoord 

Ze duikt regelmatig in dat soort holletjes; staan, voorlijf omhoog en POEF! met de poten in het hoge gras of ze beukt haar onderkaak erin en haalt er zo een 'schepje' uit.

Het mag niet, ik haal haar dan ook altijd weg bij datgene. 

En ja, toen kwam ze aangerend met iets, ik dacht een hompje gras/klei (zoals altijd), maar het was een muisje. Muisje leefde nog, was ook niet kapot, had wat stuipjes. Ik had haar kort maar ze naam weer een duik en slingerde het beestje zo de lucht in 

Toen was ie volgens mij wel dood. Ik was er best een beetje verdrietig van...

Het jachtinstinkt van een jachthond zou je kunnen ontwikkelen op een jachtcursus. Echt afleren kun je het jachtinstinkt niet denk ik, wel begeleiden en vooral opleiden (staat ook nog op mijn verlanglijstje). Heb net geleerd dat een jachthond alleen mag jagen als hij zijn jachtinstinkt voor jou benut en niet voor zichzelf. Wanneer je dat wel toelaat, gaat hij daarmee zichzelf blij maken, wat niet helemaal handig zou zijn omdat dit van kwaad tot erger gaat.  Onderdrukken lijkt mij onmogelijk behalve als je je hond altijd aangelijnt hebt.

Ook gaat de hond finaal over zijn eigen grenzen wanneer je hem zonder appel op hem te hebben laat jagen wat voor zijn gestel ook niet altijd even handig. Ik denk ook wanneer je een hond onderdrukt, dat hij op den duur zelfs probleemgedrag kan gaan vertonen.

Als je niet wilt dat je jachthond jaagt denk ik dat je dan beter geen jachthond kunt nemen.

Tsja hoe wil je het onderdrukken en kan het ook echt?

nu heb ik sowieso een lab zonder nja vrij weinig jacht instinct, maar toen ze de eerste keer mee ging naar Frankrijk was er een man in een outdoor zaak en die rade ons een teletac aan want door die stroomschokken kon je het jagen afleren... wij hebben dit natuurlijk geweigerd.

Maar met pijnprikkels zal het misschien te onderdrukken zijn maarja aard van het beestje.
het kneden van het instinct door trainingen en je eigen oplettendheid is denk ik het enigste dat echt werkt..
Blijft lastig

Ik weet niet of je het kan onderdrukken maar je kunt het wel beheersbaar houden.

Met Black (ruim 6 maand is hij) zit ik sinds 2 maanden op jachttraining.

De honden leren te wachten totdat ze het commando krijgen om te gaan.

Ook zien ze de andere honden één voor één een dummy of koud wild ophalen.

Maar ze moeten zelf rustig hun beurt afwachten, totdat ze zelf mogen.

Dat leren ze heel snel.

De eerste paar keer van de jachttraining waren de honden opgewonden.

Maar nu liggen ze rustig op hun plek en volgen vanaf daar wat er gebeurt.

En als ze dan zelf aan de beurt zijn, zijn ze ineens heel fanatiek.

Sommige cursisten vertellen wel eens verhalen over gevangen duiven, konijnen van hun hond.

Dat doet Black gelukkig niet, hij is eigenlijk niet echt heel fanatiek met jagen. (hopelijk blijft dat zo).

Dus er zijn  wel honden die ondanks training toch hun kans pakken en zelf op jacht gaan.

Dat is natuurlijk niet de bedoeling, maar blijkbaar zit het jachtinstinct bij sommige honden zo diep dat ze hun training dan even 'vergeten'.

Persoonlijk denk ik niet dat het gaat. Je kunt het wel proberen maar ik niet dat de hond daar gelukkig van wordt. Hij is gemaakt om te jagen. Dat vindt hij dan ook geweldig. Ik heb ook jack russels en de ene luistert erg goed en heeft een strenge opvoeding gehad, maar als ze een konijntje of een duif ziet, is ze ook weg. Dus ik denk niet dat het gaat, maar je kunt het altijd eens proberen!

Onderdrukken of afleren zal absoluut niet lukken. Je kan het gedrag ombuigen of op commando leren, zo maak je het beheersbaar.

Ik denk dat als je het gedrag wilt onderdrukken of afleren, had je niet aan een jachthond moeten beginnen. Dit jachtinstinct is juist wat een jacht hond zo bijzonder maakt

" Feit? Niet uit ervaring hoor.....
 
Maar ik kom regelmatig iemand in het bos tegen die haar Lab van pup af aan heeft geleerd niet achter wild aan te gaan, en dat gaat haar supergoed af.
Ik sta er stikjaloers naar te kijken, haha! "

s@nt@

 Een lab is ook meer een hond die wild ophaalt, net als spaniels. Denk dat bij hun het najagen wel te controleren valt. 

Bij een Duitse staander, een Friese stabij, visla enzo zal het lastiger worden

Het hangt van de hond af of je het gedrag kan ombuigen.
Afleren kan je het nooit, dit hoort erbij.

Bij mijn reu is het totaal niet af te leren, na 7 jaar vinden wij het dus ook prima.
mijn andere 2 teven zijn baas gerichter en zullen wel even een sprint trekken, maar als je ze roept staan ze weer naast je.

Het lukt dus echt niet altijd, bij ons ras is het ook nog eens erg lastig. Ze zijn gefokt om zelf beslissingen te nemen en zelf ongedierte weg te ruimen. Dit afleren is onmogelijk.

Het is inderdaad ook wel rasgebonden.

Retrievers, staanders, spaniels, waterhonden.

Volgens mij zijn de rassen die pas na het schot in actie komen en dus dicht bij de baas blijven wat makkelijker (retrievers).

De rassen die zelfstandig moeten gaan zoeken en dus ver van de baas moeten kunnen werken, dat is lastiger.

Iemand zei iets heel moois: zie het niet als een moeilijk/ moeizaam probleem, maar als een uitdaging. Zo is het ook met een jacht instinkt. 

Jachthonden moeten zelfstandig op afstand kunnen werken. De kleinere die een hol in gaan, daar is geen baas die helpt. De andere die achter een konijn aangaan, ook daar is geen baas die ze komt helpen. Ze zullen snel en zelf beslissingen moeten nemen. 

Waar je op kunt oefenen is het voor zijn en het terug komen nader hand. Heel moeilijk.

hangt denk ik heel erg van de hond af, en hoe jij daar mee omgaat, wat je wel of niet van hem accepteert, 

bij jack bijvoorbeeld, heb ik er niet veel mee gedaan, 

zit ook een ''jachtinstinct'' in..

een geur achterna, uitgraven, het besluipen/afwachten vindt hij helemaal geweldig, heeft dan soms ook uren geduld bij bijv. een molshoop, hol o.i.d. -vangt dan ook regelmatig een mol of muis, en komt helaas ook (muskus)ratten tegen. (sta er nog van te kijken hoe hij zijn hele lichaam dan gebruikt,) 

en al die andere geurtjes in het bos/weiland/stand etc., ach geweldig vindt ie dat! 

ik heb hem het commando ''soeksoeksoek'' geleerd, (dan mag ie het ''spoor''/graven of wat ie ook wilt doen, 

en ''klaar of over'' als hij moet stoppen.

''los'' is per direct loslaten, 

''wachten'', is dus wachten. 

heb dit meer aangeleerd, zodat ik het naar mijn idee een beetje onder ''controle'' heb.

bijvoorbeeld o.a. een husky, vindt ik weer een heel ander verhaal,

heb een vriendin die een hus heeft, maar als die een kip, konijn o.i.d. ziet is het oogkleppen op, en als ie de kans krijgt, is 't pakken en daarna oppeuzelen....  

ook al heeft ze zelf thuis kippen/konijnen, -waar mikka niks op uit doet- maar vreemd vee/'prooidieren' is een ander verhaal.... 

op de cursus werd mij trouwens vertelt, dat iedere hond een (al dan niet latent) jachtinstinct heeft, 

-de een voor het andere ras is dus meer ''ontwikkeld'' daar voor-, maar iedere hond heeft het in zich...