Hondje (9 maanden) aangevallen en nu vaak op oorlogspad -_-

Mijn dwergpincher/jack russel van 9 maanden is een paar weken terug aangevallen door een hele gemene rottweiler. Ik heb op wonderlijke wijze die hond laten schrikken, waardoor zijn baasje hem net op tijd pakte, voordat 'ie bij mij en mijn kleinie was. Niemand gewond, dus. Maar de schrik zat er wel goed in.

Sindsdien valt hij heel vaak uit naar andere anderen, wat hij eerder echt nooit deed.. Eerder begon hij alleen te grommen of blaffen als de andere hond daar mee begon. Hij lijkt nu echt heel willekeurig te flippen door allerlei honden; zwart, wit, groot, klein, man, vrouw, rustig, druk.. Geen peil op te trekken.. 

Ik loop altijd gewoon door alsof er niks aan de hand is en "sleur" hem min of meer mee. Lijkt de situatie toch niet echt beter te maken.. 

Iemand ervaring hiermee? Vond het voor 't beestje zelf ook zo naar.. Eerder kon hij zo leuk met allerlei honden spelen, nu is 'ie gestresst als we honden tegenkomen..

Hji heeft de schrik goed te pakken!

Probeer om je hondje te laten kennismaken met een aantal stabiele honden om het te laten zien: "kijk ze vallen allemaal best mee"
Verder denk ik dat je voorlopig best het gedrag vermijd dus wandelen aan de lijn wanneer er het minst honden op je pad zijn en hem enkel goede ervaringen geven met honden en baasjes die je vertrouwt en stabiel zijn.

Gebeurde dit voorval trouwens los of aan de lijn?

Gelukkig is het allemaal goed gegaan.

Als er een hond is die jouw hond al heel goed kent, zou ik daar eens weer mee beginnen. Gewoon aan die mensen vragen of jouw hond daar mee kan spelen..

Misschien moet je tijdens een soort cursus (onder begeleiding) proberen je hond weer kennis te laten maken met stabiele honden. Als je hondje namelijk flipt, dan kan het zijn dat hij nu zelf uitlokt gegrepen te worden. (wat natuurlijk logisch is na zo'n aanvaring) Aan de riem zijn honden ook anders en wordt een aanval ook sneller uitgelokt dan wanneer ze los kunnen lopen. Kan me voorstellen dat loslopen nu heel lastig is, omdat je nu ook niet weet wat je eigen hond zal doen..

Dilemma zeg.......... maar denk dar Linda je goede tips heb gegeven.

Verder zou ik je pup even niet loslaten want stel dat hij er als een angsthaas van door gaat en je vind hem niet zo snel terug.

Laat je pup maar zien dat hij op jou kan vertrouwen en niet hoeft te vrezen. En negeer zijn gedrag geef hem niet het idee dat hij er goed aan doet zo te reageren want dan sterk je zijn gedrag

Mijn hond was aangelijnd, de rottweiler had zijn riem kapotgetrokken. Ik heb mijn eigen hond alleen los als we helemaal alleen zijn, geen honden, geen voetgangers, geen verkeer etc. 

Ik heb hem geleerd juist naar mij toe komen als hij bang is, ipv dat hij er vandoor gaat. En als er andere honden zijn, houd ik hem sowieso aangelijnd :) Je weet maar nooit. 

Tegen honden die hij al kent valt hij niet uit, gelukkig, alleen naar onbekende honden. Zodra hij begint te flippen haal ik hem gelijk weg, stel je voor dat er echt wat gebeurd.. Het vervelende is dat hij gelijk uitvalt, ik heb geen kans om hem rustig te laten wennen aan een andere hond, zeg maar. Ook naar honden waarvan ik weet dat ze heel stabiel zijn valt hij gelijk uit :( 

En die blikken die je dan krijgt van mensen joh…. Pfff :(

Dan zou ik er voor kiezen toch onder begeleiding dit probleem op te lossen. Hij is 9 maanden en dit gedrag kan makkelijk escaleren. Als jij het gedrag niet aan ziet komen, maakt het namelijk heel moeilijk tijdig in te grijpen en op het goede moment te corrigeren. Als je een hondenschool belt, kun je dit probleem uitleggen en dan kun je eens kijken of ze jou hiermee kunnen adviseren..

Succes!

Heel herkenbaar! Mijn Winter ziet er ook uit alsof die op oorlogspad is wanneer hij aan de lijn loopt. Omdat het een redelijk grote herder is vertalen mensen het vaak met valsheid, maar wat hij (en jouw hond waarschijnlijk ook) aan het doen is, is om afstand vragen door een flink grote mond op te zetten. 

Ik denk dat het belangrijk is om je hond te leren dat jij de situatie in kan schatten en hij niet zo hoeft te brullen. Dat je dat kan is immers al gebleken; hartstikke goed dat je het voor je hond op nam en de andere hond niet de kans heeft gekregen om echt iets te doen! Maar de schrik zit er goed in, dat is wel duidelijk.

Probeer je hond de ruimte te geven waar hij behoefte aan heeft. Dit kun je doen door met een grote boog om andere honden heen te lopen die je niet kent en/of vertrouwd. Vaak blijf ik op een afstandje (in het begin was dat bijna 8 meter, nu inmiddels 2-3) staan, vraag zijn aandacht, en strooi dan koekjes in het gras of de bosjes. Winter gaat dan zijn neus gebruiken en is fijn bezig terwijl de andere hond kan passeren. Soms schiet hij toch even door en valt toch uit. Dan zijn aandacht weer terug halen met een geluidje of een koekje voor zijn neus. Zodra zijn aandacht weer bij jou is wordt die beloond.

Het is daarbij wel belangrijk dat je een route kiest waarbij uitwijken mogelijk is. Voor honden is het zeer onbeleefd om in een kaarsrechte lijn op elkaar af te lopen, en aan de lijn is dat juist vaak wat mensen de hond dwingen om te doen. Juist een onzekere hond kan daardoor nog onzekerder worden. Heb je een keer echt niet de ruimte om dit te doen, zet jezelf dan als buffer tussen jouw hond en de andere hond in en vraag zijn aandacht met iets lekkers.

Succes!

Hannah, bedankt voor je tips, daar kan ik echt wat mee! Ik zal een beetje rustige tijden uitkiezen om te wandelen en bij honden uitwijken (en Tiamo afleiden) die ik niet ken, en waarbij ik het niet goed in kan schatten.

Linda, ik doe niet aan corrigeren. Maar zal inderdaad 's een hondenschool vragen wat zij vinden. En helemaal met je eens; ik wil ook echt niet dat het escaleert. 

Dat is schrikken zo een groot monster op je af! Goed dat je hem heb weten te stoppen, dat vind ik zelf zooooo moeilijk!

Je zegt zelf dat doen als of er niets aan de hand is niet helpt, klopt ook.

Hij doet lelijk, om de andere honden op afstand te houden. Een rot ervaring en hij weet nu even niet of dit met een willekeurige andere hond niet ook zal gebeuren. Tja, dan maar alles weg willen.

Als baas moet je hem steunen en helpen.

Als je ziet dat hij reageert op een andere hond, probeer de afstand te vergroten. Kom op een afstand dat hij ze ziet, maar niet meer reageert. Op die afstand ga je hem leren dat niet alle honden eng zijn. De angst ga je proberen om te buigen. Je kan hem voertjes geven. Door eten voelen ze zich prettig en hij zal, als hij de hond ziet en voertjes krijgt, het positief gevoel gaan koppelen met de vreemde hond. Ze leren door associeren.

Als je dit elke keer blijft herhalen, zul je merken, dat de aandacht naar de hond, minder gaat worden. Dan kan je de afstand verkleinen.

Wat je ook kan proberen, als je aardige honden kent, kijken of het lukt contact te laten maken. Zo doet hij ook positieve ervaring op.

Aan de riem, laat ik mijn hond nooit contact maken. Veel honden willen dit niet en ze reageren vaak ook anders. Aan de riem kunnen ze niet weg en zijn kwetsbaarder.

Het zal wel een lange tijd nodig hebben zijn gedrag om te buigen, geef je zelf en hem heel veel tijd!

 Omdat de timing van een correctie eigenlijk altijd fout is, denk ik dat je beter naar andere oplossingen kan kiezen dan een correctie. Er kan zoveel mis gaan met een verkeerd uitgevoerde correctie.

Super!  Veel succes, hopelijk brengt het voor jullie beiden weer rust en plezier in de wandeling!

We zijn zonet weze wandelen, met jullie tips in mijn achterhoofd. Onderweg maar 1 hond tegengekomen. Tiamo begon vanaf 20 meter al gespannen te doen. Ik ben gelijk omgekeerd en heb hem "mee getrokken" (klinkt hardhangider dan het is hoor haha) en hem ondertussen afgeleid. Na een meter of 10 had ik zijn volledige aandacht en zijn we overgestoken naar de andere kant van de weg. Vervolgens weer de richting van die hond op, ondertussen Tiamo afgeleid, met hem gespeeld, hem koekjes gegeven en beloond. Hij was zo gefocust op mij, dat 'ie geen aandacht meer had voor die andere hond. Pas toen we 20m er voorbij waren, keek hij 's om naar die hond. Toen had hij al gelijk geen interesse meer en liep hij uit zichzelf verder.

Goed teken, lijkt mij :D Dankjewel mensen!

" We zijn zonet weze wandelen, met jullie tips in mijn achterhoofd. Onderweg maar 1 hond tegengekomen. Tiamo begon vanaf 20 meter al gespannen te doen. Ik ben gelijk omgekeerd en heb hem "mee getrokken" (klinkt hardhangider dan het is hoor haha) en hem ondertussen afgeleid. Na een meter of 10 had ik zijn volledige aandacht en zijn we overgestoken naar de andere kant van de weg. Vervolgens weer de richting van die hond op, ondertussen Tiamo afgeleid, met hem gespeeld, hem koekjes gegeven en beloond. Hij was zo gefocust op mij, dat 'ie geen aandacht meer had voor die andere hond. Pas toen we 20m er voorbij waren, keek hij 's om naar die hond. Toen had hij al gelijk geen interesse meer en liep hij uit zichzelf verder.
 
Goed teken, lijkt mij Dankjewel mensen! "

Sandra

SUPER GEDAAN!

Omkeren/vermijden, afleiden belonen voor goed gedrag 

Heel goed gedaan! Het gaat jullie zo echt lukken! 

"  Omdat de timing van een correctie eigenlijk altijd fout is, denk ik dat je beter naar andere oplossingen kan kiezen dan een correctie. Er kan zoveel mis gaan met een verkeerd uitgevoerde correctie. "

Suzanne en Luca

Wat zie jij precies onder een correctie? Bij mij is een 'hé', zodat de hond alweer naar mij kijkt al voldoende. Ik bedoel geen tik o.i.d.

Maar vraag me in dit geval af of dit voldoende is om de aandacht op de baas te krijgen/ dan wel te houden.. In die zin bedoelde ik het eerder.

 Ik bedoel een fysieke correctie.

Als je hé zegt, of nee, is het eigenlijk meer om de aandacht van je hond te krijgen. Dat doe ik ook. Als je dat iets te laat ben is het niet erg.