Waarom Kruising?

Omdat hier zoveel onderwerpen over kruisingen gaan, vraag ik me af waarom iemand een kruising aanschaft?
Laat ons zeggen dat je een hond wil, we spreken hier nu niet over een adoptie van een hond uit het asiel of ééntje uit het buitenland.
We spreken ook niet over mensen die bv. vrienden of familie hebben die per ongeluk een nestje hebben en waarvan je er ééntje wil adopteren om ze te helpen.
Je wil gewoon een hond en je neemt bewust een kruising, wat is de motivatie hierachter? Waarom neem je een kruising en niet gewoon een rashond die je leuk vindt?
Ik ben benieuwd...

Ik gok dat de meeste mensen in eerste instantie denken dat een kruising per definitie gezonder is (wat niet waar is natuurlijk maar met alle slechte reclame voor rashonden komt dat beeld snel naar voren).

Dan denk ik dat er ook nog mensen zijn die twee rassen leuk vinden en verzinnen dat ze dan maar een kruising moeten nemen, dan hebben ze een beetje van allebei. 

De derde groep bestaat voor mij uit mensen die voor werk/sport doeleinden heel bewust en doordacht een kruising in huis halen (gebeurd volgens mij wel in de mushinwereld? niet zo zeer in NL trouwens). Dat is voor mij de enige goede reden die ik kan verzinnen om bewust voor een gekruiste pup te kiezen, en bewust naar een kruising te zoeken. 

Ik kan genoeg redenen bedenken.

*Je wil een unieke hond (elke kruising ziet er anders uit)
*Ze zijn doorgaans goedkoper
*Je wil een hond die kenmerken van 2 rassen heeft die je wil
*Je bent tegen rashonden
*Je houd van de verrassing hoe hij zal uitgroeien (uiterlijk en karakter)
*Je wil meewerken aan outcross bij een ras
*...

Ik val onder die mensen die bewust een kruising heeft aangeschaft.

De reden bij ons was dat mijn vriend graag direct een hond wilde toen we gingen samen wonen. Ik had al twee katten en vond het niet meteen nodig. 

Wel wist ik dat als ik later een hond wou ik heel graag een Newfoundlander zou willen. Over dat ras had ik al aardig wat gelezen.

Met mijn vriend veel gesproken over wat er komt kijken bij een hond en hoe ik erover dacht. Hij werkt 40 uur en ik parttime, dus het zou toch voor het grootste gedeelte op mij neer komen.

Mijn vriend wilde echter vanaf het begin een labrador. En ik deed mijn uiterste best om hem over te halen. Toen ik dacht dat ik hem zo ver had krabbelde hij toch weer terug. Een Newfoundlander pup kost veel geld, fokkers vragen veel van je. Iets waar natuurlijk niks mis mee is maar als er op een website stond dat de fokker alleen een pup mee gaf wanneer je het eerste jaar vloerbedekking in je huis zou neer leggen zag mijn vriend dat als bemoeienis.

We werden het dus niet eens, want ik vond dat ik ook wat over te zeggen had als de zorg op mij neer kwam. En toen zag hij een nestje staan op marktplaats met ontzettende schattige pups. De moeder was een Labrador x Newfoundlander. En de vader een Landseer ECT. Wij hadden nog geen idee welk ras dit was maar mijn vriend was al enthousiast. Hij zei als we er dan toch niet uitkomen kunnen we beter een compromis sluiten, dan hebben we beide wat we willen.

Ik heb op google gekeken welk ras de Landseer was, al snel zag ik dat ze verwant waren aan de Newfoundlander, ook een grote beer!

Nou 3/4 zou dus toch het ras worden wat ik wou. Dichterbij een echte Newfoundlander zou ik de komende jaren niet komen dus ik greep de kans aan en we zijn gaan kijken.

En die middag hebben we dit vrolijke hummeltje nog uitgezocht. Je zag tussen de pups duidelijke de lang en kortharigen. Gelukkig gingen we voor een echte pluizenbal.

Ik heb geen moment spijt van mijn schat Balou, het is een heerlijke kruising en zoals ik had gehoopt eigenlijk net een Newfoundlander.

Nu is mijn vriend dus ook om, een volgende hond zal zeker geen labrador worden. Maar een heerlijke grote kwijl beer. Een echte Newfoundlander uit geteste ouders etc.

De mensen die een kruising nemen denken dat deze sterker zijn. Ik kan me wel voorstellen dat deze honden sterker zijn aangezien de genetische diversiteit van onze honden heel laag is en nog maar 10% van de genetische basis overschiet. Nu spreek ik wel over gezonde kruisingen dus kruisingen die fysiek geen moeilijkheden gaan ondervinden. 

Op mp zag ik een engelse cocker van 6 mnd . De mensen wilde haar weg doen omdat ze er geen tijd voor hadden .
Er stond ook een kruising engelse cocker /schnauzer . 10wk oud .
Ik had contact gehad met de mensen van de engelse cocker dat we wilde komen kijken want haar wilde ik eigenlijk toch graag . Het was 2 uur rijden . We zaten ong een half uur in de auto toen ze belde dat ze haar had weg gedaan aan iemand anders :-(

Omdat je dan toch teleurgesteld bent heb ik diezelfde dag gebeld voor dat andere hondje . En dat is puk geworden

Geen seconde spijt van dat ik dat gedaan heb .
Het is een super leuk hondje die me overal volgt . Leuk omgaat met me duitse herder en andersom .

Dus eigenlijk geen achter liggende gedachte maar toeval of het lot wat ik wel eens zeg . Het heeft zo moeten zijn .

Mijn eerste hond was een kruising. Niet bewust voor gekozen. Zijn baasje was ziek en de verpleging wilde dat ze de hond weg deed erg schrijnend.. Ik zocht een hond en het was meteen liefde op eerste gezicht. Het was een kruising van boerenfox met nog iets. Zo wie zo vind ik boerenfoxen ene leuk ras als je over een ras mag spreken. Lekker pittig en waaks en trouw.

Mijn tweede hondje: Ik vond een kooiker altijd een  mooi  ras en de eigenschappen ook. IK zag een nestje met een kruising boerenfox en kooiker en ben er superblij mee. Ik hoef niet perse een rashond.. Ik denk dat je gewoon een klik met een hond moet hebben.

Als het inderdaad zo is dat kruisingen sterker zijn is dat mooi meegenomen. Ik weet dat boerenfoxen zo wie zo een sterk ras is. 

Mijn hondje vind ik ook zo bijzonder hoe ze getekend is. Ze heeft een wit gezicht en de andere helft bruin. Het ene oogje heeft witte wimpers en de andere zwart. Ook heeft ze een wit vlekje op haar ene oor. Maar bovenal zo,n lief hondje.

Ik denk dat veel mensen nog steeds niet zo bezig zijn met specifieke raseigenschappen en dé hond met dàt karakter dat perfect bij hen past.
Bijvoorbeeld mijn ouders willen gewoon een leuke gezinshond. Welk ras maakte hen niet zoveel uit.
Onze eerste hond was dan ook een echte vuilbak.

En zo ken ik nog mensen. Ik denk dat dit ook niet altijd problemen hoeft te geven door het karakter. Je moet natuurlijk geen akita kruising ofzo gaan aanschaffen als je niet weet waar je aan begint.

Ik moet zelf bekennen dat kruisingen me veel vaker aanspreken dan rashonden. Vooral de herderkruisingen, als ik kijk op sites van buitenlandse asielen zie je bijna niets anders. Ze zijn vaak zo mooi en allemaal speciaal. Dat is dan puur op het uiterlijk natuurlijk.
Hier zal ook ooit zo'n kruising rondlopen en dat is gewoon omdat ik een leuke hond erbij wil, over het karakter heb ik niet zoveel eisen.

Mja, ik kan toch wel schrijven dat we heel doelbewust naar onze asielzoekrt opzoek zijn gegaan.

Hoewel een Landseer nog steeds bovenaan het rijtje staat..

Wilde ik bij onze 2de toch duidelijk een kruising ..

Het liefst een kruising landseer, maar die vonden we niet.(onze overleden reu)

Dus dan maar Newfy, met een Flatcoat.(labrador had ook gemogen)

De bouw van een Newfy, en dan een wat meer het exposiever karakter van een jachthond.

Het is dat zijn vorige baasjes zo ..tja....stom!!... zijn geweest om hem veel te vroeg te laten "helpen".

Het is qua gedrag nog steeds een pubber van 6 maanden, en hyper actief.

Maar het plaatje klopte verder wat ik voor ogen had.

Een zwemmende apport machine, met een hele , hele grote accu..en een ontzettende will to please.

Flatcoat en Newfy hebben beide een groter risico op hartproblemen, iets waar we ons bewust van zijn.

Dat kan zich dus absoluut gaan versterken in onze kruising van nu 4 jaar.

Gangwerk op snelheid , is het een echte Flatcoat, soepel,en is op volle snelheid zeer wendbaar .

Het Newfy in hem zorgt er dan weer wel voor...dat meneer ook een hele dag op zijn rug voor het hek kan gaan liggen snurken.

En ja, op de slechte momenten(die er natuurlijk ook zijn)..bv in het bos...

Tja, dan heb je opeens een hyper jachthond aan de riem, met de kracht , en eigenwijsheid van een Newfy..

Dat is de andere kant van het verhaal..

Maar, als je goed weet wat je zoekt,kun je prachtige kruisingen vinden..

Niet bewust voor gekozen om een buitenlander en kruising te nemen (wel voor een herplaatser bewust gekozen) ze kwam zo op mijn pad en het klikte...

Ow sorry , je had het juist niet over buitenlanders hihi excuses

" Mja, ik kan toch wel schrijven dat we heel doelbewust naar onze asielzoekrt opzoek zijn gegaan.
Hoewel een Landseer nog steeds bovenaan het rijtje staat..
Wilde ik bij onze 2de toch duidelijk een kruising ..
Het liefst een kruising landseer, maar die vonden we niet.(onze overleden reu)
Dus dan maar Newfy, met een Flatcoat.(labrador had ook gemogen)
De bouw van een Newfy, en dan een wat meer het exposiever karakter van een jachthond.
Het is dat zijn vorige baasjes zo ..tja....stom!!... zijn geweest om hem veel te vroeg te laten "helpen".
Het is qua gedrag nog steeds een pubber van 6 maanden, en hyper actief.
Maar het plaatje klopte verder wat ik voor ogen had.
Een zwemmende apport machine, met een hele , hele grote accu..en een ontzettende will to please.
Flatcoat en Newfy hebben beide een groter risico op hartproblemen, iets waar we ons bewust van zijn.
Dat kan zich dus absoluut gaan versterken in onze kruising van nu 4 jaar.
Gangwerk op snelheid , is het een echte Flatcoat, soepel,en is op volle snelheid zeer wendbaar .
Het Newfy in hem zorgt er dan weer wel voor...dat meneer ook een hele dag op zijn rug voor het hek kan gaan liggen snurken.
En ja, op de slechte momenten(die er natuurlijk ook zijn)..bv in het bos...
Tja, dan heb je opeens een hyper jachthond aan de riem, met de kracht , en eigenwijsheid van een Newfy..
Dat is de andere kant van het verhaal..
 
Maar, als je goed weet wat je zoekt,kun je prachtige kruisingen vinden..
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
  "

Landseer ect

Ik herken Balou hier ook wel in, in het bos is hij ontzettend alert op konijnen... Probeer dat maar eens te houden dan :P

Apporteren alleen als je wat in het water gooit... En nog lekker onstuimig als een jonge lab.

Kruisingen hebben zo hun voor en nadelen, maar echte rashonden ook. Dus voor mij maakt het niet heel veel verschil. 

Hier 2 kruisingen.
Ook niet bewust.

We wilden al jaren een hond maar ons werk liet het nog niet toe.
( dagenlang thuis laten zijn we gewoon tegen. )

Uiteindelijk konden we ons hondje meenemen in de wagen tijdens werk.
En genoeg tijd om uit te laten en trainen ed. )

Dus we waren op weg naar een asiel.
( onze eerste hond wilde we geen pupje )
Onderweg kwamen we Luna tegen.
Ernstig mishandeld en in handen gekomen van broodfokkers .
We konden ( hoe erg ze er ook uitzag ) haar niet laten zitten.
En hebben besloten Luna mee te nemen.
Zij is een kruising bauecheron ( zal wel verkeerd geschreven zijn maar heb geen paspoort bij de hand ) met waarschijnlijk een stefford .

Zo n 1,5 jaar later kwam hus op ons pad
Zat aan een lijntje en werd niets mee gedaan kreeg geen beweging niks.
We weten niet veel van hus zn verleden maar zindelijk of zit of af kon hij niet.

Ook hem konden wij niet laten zitten.
Hij is een kruising Siberische husky X b c
Moeder was 100% sib husky vader was half husky half bc

Kruising of niet wij zijn ontzettend gelukkig met onze hondjes

Nou wij waren aaan het kijken voor een hondje. Mijn vriend wilde perse een klein hondje en toch keek.ik stiekem naar goldens en dalmaten haha. Tot dat lolas nest op fb voorbij kwam. Ik had ze al vaker gezien maar het mocht toen niet van coen
Oeps nest..


We zijn gaan kijken en waren meteeen verkocht. Die dag is lola mee gegaan naar huis nooit spijt van gehad

Grappig dat TS juist NIET vraagt om honden die niet bewust aangeschaft zijn :P en iedereen daar juist over begint hihi

Mijn pup dat ik zaterdag ophaal is ook een kruising.

Waarom?

Ik vind de hond uiteraard mooi, en de karakters staan mij aan.

Mijn ouders nemen bijna altijd een kruising, ze hebben een st bernard/golden retriever kruising gehad en die hond was niet normaal slim zeg. Alle eigenschappen van beide rassen waren aanwezig en dat vonden m'n ouders helemaal geweldig. sindsdien nemen ze bewust kruisingen. raadden ze mij ook aan. Ze hebben ook eens e hele grote mix gehad, vanalles zat erin dat je niet meer kon uitleiden welke rassen er allemaal inzaten. M'n vader is hier vooral fan van omdat hij vind dat rashonden overkweekt en helemaal verpest zijn ( we hebben enkele rashonden gehad toen ik kleiner was maar de meeste zijn aan een hele jonge leeftijd gestorven door genetische problemen die ze hadden ) dus nu wilt hij alleen maar kruisingen  worden hartstikke oud 

Ik vind het een moeilijke vraag omdat ik denk dat de meeste mensen die een kruising hebben dit niet perse wilde. Ze wilde graag een hond en zijn gaan kijken en vervolgens kwamen ze met een kruising thuis. Dat is bij ons ook op die manier gebeurt. Het maakt de mensen niet uit wat voor hond, zo lang het maar past bij het gezin.

Een ras kijk je veel specifieker naar omdat je weet wat voor karakter je ong. in huis neemt. Aangezien dit bij een kruising erg moeilijk in te schatten is, word het meer een yorkie of meer een parson terrier? Denk ik dat mensen bewust voor een ras kiezen en een kruising nemen omdat de hond op hun pad kwam. Maar niet omdat ze specifiek naar die kruising zochten.

Ergens is het denk ik ook gevaarlijk om bewust op zoek te gaan naar een specifieke kruising. Doordat je niet weet welke van de rassen de overhand gaat nemen en sommige rassen moet je gewoon niet met elkaar kruizen.

Als de kruising niet uit maakt maar het puur omgaat dat er meerdere rassen in de hond zitten, dan kom ik weer terug op mijn eerste punt. Mensen gaan kijken voor een lieve hond, of het nou een rasechte of een kruising is maakt dan niet uit. Ze zoeken een hond om een klik mee te hebben.

Maar ook hier zie ik wel eens topics voorbij komen met mensen die 1 specifieke kruising willen hebben. Omdat hun vorige hond ook zo was, omdat het ze leuk lijkt, ze hebben er ooit een gezien etc. En daar kan ik me ook wel wat bij voorstellen. Gruul is een kruising maar wat vind ik hem prachtig! Ik zou het ook niet erg vinden mocht ik over 15 jaar weer plek hebben, om Gruul 2 te hebben. Maar tegelijk is hij nu wel uniek.

Maar ook dit gaat er niet over waarom ik specifiek voor deze kruising heb gekozen. Ik hoop dat meer mensen wel een verhaal hebben wat on topic blijft.

Toch eigenlijk wel jammer dat veel kruisingen worden aangeschaft omdat het goedkoper is, of makkelijker (geen moeilijke vragen van fokker), en sneller is..

Jammer!

Een vriendin van mij wilde graag een husky x witte herder kruising. Ik ben toen eens gaan kijken op de site van die mensen en moet zeggen dat alles er heel netjes uitzag. Beide ouderhonden getest op de erfelijke aandoeningen binnen het ras en superleuke karakters. Hun 'visie' om het zo maar eens te noemen, is om pupjes op de wereld te zetten met een fijn karakter, en ik moet zeggen dat de pups waar ik dan wat van weet dat ook hebben. Zacht, maar zelfverzekerd en trainbaar zonder zwaar aan de baas te kleven. Dat is dan de mooie kant van een kruising...

En toch zou ik zelf het risico niet durven nemen. Ik heb hier namelijk een kruising rondlopen die soms niet weet of ze nu moet jagen of drijven en daar flink van in de stress schiet. Je weet gewoon nooit wat een pup nu mee krijgt van wie. Evenveel kans dat de karakters ontzettend botsen, lijkt mij.

Ik volg uit nieuwsgierigheid.

Zelf nooit een kruising overwogen, toen ik hoorde van de prijs van een chi viel ik ook wel ff omver (mama's reactie: "aaah daarom dat die Hilton nu net dat ras kiest, lekker duur zeg")
We zijn toen wel ff gaan kijken of er goedkoper maar zelfde kwaliteit te vinden was, en dat bleek niet zo te zijn. Dus dan er maar tegenaan gegaan (mijn moto, als je het doet, doe het dan goed ).
Ik ging wel met de gedachte een choco teefje te kopen en ik kwam thuis met een witte reu 

Maar ik ben wel benieuwd waarom mensen heel bewust ervoor zouden kiezen.

Vanuit mijn omgeving weet ik:

prijs, toevallig én vaak hebben ze een slecht voorval gehad met een "rashond" (geen stamboom, maar lijkt er genoeg op om dat ras genoemd te worden)...
Dan gaan ze ervan uit "rashonden zijn verpest" maar ja, ze hadden in de eerste plaats al geen rashond...

Plus: wat je op het nieuws over rashonden kan vinden is enkel slecht...
Iedereen zit met de gedachte dat het showen van rashonden en een hond met stamboom hebben een poepsjieke bezigheid is ofwel een marginale bezigheid is... Tja...

Hoewel ik dit als een van de redenen vermeld speelde dit voor mij echt geen rol in de aanschaffing van een hond, bij mijn vriend wel... En in een relatie moet je elkaar soms tegemoet komen...

Bij een volgende pup zou ik geen moment twijfelen wanneer een fokker barf aanraad, en zegt dat we het eerste jaar vloerbedekking moeten nemen.

En ook mijn vriend zal dit geen probleem meer vinden. De afgelopen twee jaar hebben we met Balou ontzettend veel bijgeleerd en je moet ergens beginnen toch.

Ik kan me heel goed voorstellen dat je voor een bepaald type hond valt en niet geheel idolaat bent van maar 1 ras.  Zelf heb ik mijn voorkeuren maar binnen de rasgroepen naar mijn hart waar de kenmerkende karakters en het gedrag (heel erg) en in genoeg gevallen het uiterlijk overeenkomen zitten wel rassen waarvan ik een kruising helemaal niet vreemd vind. Ik zou ze dan ook bij voorbaat niet al afwijzen. 

Ik heb niet bewust voor een kruising (of een buitenlander) gekozen. Wel bewust voor een asielhond (en ruim 11 jaar geleden ook bewust voor een asielkat).

En ja, deze asielhond was een kruising. Of ze ouder gaat worden dan de Dalmaat die we vroeger thuis hadden (12,5) of de Dalmaat die mijn ouders daarna hadden (9) weet ik niet, maar dat vind ik ook geen reden om persé voor een kruising te kiezen. Ik kies voor een hond die mij aanspreekt, die bij mij past. En of dat nou een kruising of een ras is, is voor mij niet van belang.

Ik heb geen voorkeur voor ras of kruising, maar vind het zelf prettig om een asieldier te hebben. Heb van beiden nooit spijt gehad en zou het zo weer doen.

Ooit zou ik wel een Dalmaat willen, maar ook dat zou een herplaatser worden, aangezien ik een 8-weken-pup toch wel érg bewerkelijk vind; ik vond mijn uitlaathondje die eerste 3 maanden al een enorme handenbinder 

Hier is wel bewust voor een kruising gekozen. Uit eigen ervaring (en wat ik mijn omgeving gezien heb) wel even mijn portie gehad qua rashonden en hun genetische rugzak.
Jonge honden zoals de Berner, Herder, Buldog, Dobermann met kwalen gezien die ze pas op hoog bejaarde leeftijd zouden horen te krijgen. Stekeblind, compleet kreupel, kanker, epilepsie etc.
Triest om deze rassen soms niet ouder te zien worden dan een jaar of 5.
Het heeft mij echt huiverig gemaakt en mijn keuze bepaald. Ik weet dat ook een kruising geen garantie geeft. Maar de kans dat het dier in goede gezondheid een acceptabele leeftijd kan behalen, is aanzienlijk groter.
Overigens ben ik geen voorstander van lukraak kruisen, zoals veel mensen het leuk vinden allerlei honden met elkaar te mixen.

Een 'echte' kruising is voor mij echt een ondefinieerbaar exemplaar, met minstens een variëteit van 4 of 5 verschillende honden in zijn voorgeslacht. Dat zijn dus meestal niet de oepsnestjes maar de bekende straathonden.

Zo'n hond noem ik 'met trots' een echte bastaard! En ja zeker, deze honden zijn nog altijd het allersterkst! Tevens kan ik ook niet ontkennen dat ik sommige prijzen die gehanteerd worden in de fokwereld, echt bij het absurde af vind. Ik ben al pups tegengekomen die over de 2000 Euro heen gaan. En dat alles onder het mom van kostendekking? Ik moet daar een maand full-time voor werken! Ik vind dat te extreem. Een KWPN veulen met degelijke stamboom kost dat nog niet eens. Dat soort verschillen zijn mij te ongeloofwaardig!

ik ben bewust voor een kruising gegaan, want ik heb van tevoren heelveel info opgezocht over verschillende rassen, maar omdat bijna alle rassen wel afvielen sommige op gedrag zoals de felheid van een mechelaar en het jacht instinkt van de husky(wat dan aangegeven stond op internet), en andere op de grote hoeveelheid werk drift zoals de BC, maar de meeste zijn toch wel afgevallen op de doorgefokte lichaamsbouw of erfelijke afwijkingen van het ras zoals de rug van de DH en en de HD/ED bij de grotere rassen.

ook ben ik er uit ervaring van overtuigd dat kruisingen sterker zijn (dat is natuurlijk mijn eigen mening). en ook "het onderzoek" dat stamboom honden gezonder zijn overtuigd mij niet heel erg, maar daar heeft natuurlijk iedereen zijn eigen mening over.

ik ben uit eindelijk bij tessa terecht gekomen, omdat ik de DH te ver doorgefokt vind en de MH net iets te fel vind en toen kwam ik het nestje van tessa tegen, moeder een kruising MH / HH en de vader een DH, moeder was van hun zelf en de vader van de buren.

 Bella komt bij een fokker vandaan en vond de vragen echt niet erg.

Misschien 3 vragen?

Ook het geld hield me niet tegen.

Wel dat ik niet wist welke hond ik eigenlijk wou.

Op geen 1 hond viel mijn oog, wel toevallig op een kruising ben heeeeel blij met hem 

Mijn hondjes zijn alle 3 kruising met een dwerg pinscher.

Waarom? Gewoon omdat ik het leuke hondjes vind. Ik vind het werken van de Dwerg pinscher heel leuk.

Ik heb al 13 jaar alleen Staffords rondlopen en we wilden een hondje wat hier goed bij zou passen. En we kwamen toevallig iemand tegen met deze kruising en we waren er meteen weg van. Chi/Dwerg pinscher en tot nu toe nog geen spijt gehad ervan.
En de andere is mops/dwerg pinscher mijn zoon vond de mops geweldig maar ik vind het niet bij ons passen en toevallig kwam er een oeps nestje langs op MP allebei de ouders een stamboom en ik was meteen weg van de pups en ook geen spijt van gehad.
Ze willen heel graag met ons spelen ,sporten gewoon lekker actief zijn. Maar ook heerlijk bankhangen.

Mijn Amerkaanse Stafford is wel met Stamboom dit ras wil ik ook niet zonder stamboom.

Het mooie aan een kruising is dat je iets aparts hebt.

Ik zit nu net dit stuk te lezen

http://www.huswoody.nl/pages/sub/29448/Problemen_in_de_fokkerij_.html

van deze man

http://nl.linkedin.com/pub/ed-j-gubbels/27/aaa/715

Eigenlijk naar aanleiding van de brief van Sharon Dijkstra aan de tweede kamer