angstige hond

mijn oudste hond hij is nu 3 hij was eerst al heel bang voor vuurwerk en nu sinds er meer helicopers langskomen is die daar ook bang van dat zelfs als de helicopers smorgens komt hij de hele dag van slag is en niet naar buiten wilt tenzij ik met de auto wegga..
en zelfs als ik hem bv dag erna buiten krijg wil die alleen smorgens mee als die net wakker is en danmoet ik echt gelijk naar buite verder krijg ik hem echt niet mee
en ook als die buiten is wil die zijn eige route bepale zet geen stap verder als ik bv links wil en hij rechts pffff word echt gek van!
en lijk nu of dat het steeds erger word dat zelfs als er geen helicopter die dag komt hij ook alleen smorgens naar buiten wilt en hij steeds voor meer dingen angstig word begint te trillen als een gek dan, zelfs ook voor bv geluid van de cake mixer of een motor of hoorn geluiden ik weet niet wat ik ermee aan moet hebben jullie nog tips hiervoor elke hond moet toch relax naar buiten kunnen :(

Ik zou langs de DA vragen voor clomicalm ( is een topic over) en een Gt benaderen om met therapie aan de slag te gaan. Denk dat je er anders niet uitkomt. 

Vond het een beetje lastig zo zonder punten en hoofdletters, maar gelukkig korte tekst

Als je hond wel naar rechts wil, maar niet naar links, zou ik hem lekker volgen. Hij wil dan in ieder geval wel.

Mellow is ook zo, nog steeds. Soms is het wat minder, dan weer vrij ernstig.

's Morgens (op werkdagen, dus rond 7 uur) doet ze meestal wel 1 of 2 plassen. 

's Middags gaat ze écht niet lopen hier, helemaal nu niet: teveel mensen buiten, teveel gekke geluiden vanuit de haven. Soms wil ze wel naar buiten als ik uit mijn werk kom, dan snuffelt ze even aan wat plukjes gras, maar ze hoeft maar iets 'engs' te horen en ze wil naar huis.

Ik ga dus sowieso elke middag met de auto weg om lekker in het bos te lopen.

's Avonds doet ze de ene keer wel wat, de andere keer niet.

Nu het langer licht is gaan we 's avonds ook wel naar het bos voor een kort rondje. In de wintermaanden heeft ze de avondwandeling (voor zover je bij 2 minuten van 'wandeling' kunt spreken ) regelmatig overgeslagen. Ik maak me er niet meer druk om, het is haar eigen keus om dan niks te doen.

Vanmorgen heeft ze niet geplast, dus ik ben rond half tien naar het bos gereden, waar we een klein uurtje hebben gelopen.

Daarna is ze niet meer buiten geweest (ja, in de tuin gespeeld, maar daar plast ze niet), dus ik ga zo nog even een klein uurtje lopen.

Toen ze het vorig jaar zo erg had heb ik het roer omgegooid en ben gaan doen wat zij aan kan. Niet meer verplicht een rondje meeslepen want 'ze moet toch lopen', maar gewoon naar huis als ze aangaf dat het genoeg was. Dus vaak na 1 plas al terug. Nou, prima, ik was al blij dat ze had geplast. 

Zo kwamen we steeds een stukje verder. Als het een beetje regent durft ze meer, durft ze wat verder te lopen.

Sinds ik het idee heb los gelaten dat ze hier in de wijk MOET plassen gaat het beter met haar. Ik kan geen rondjes lopen, kan niet een uur wandelen, maar elke plas die ze doet is er een. En voor de echte wandeling gaan we toch lekker naar het bos.

En as we speak: ik moet nu gaan voor de laatste wandeling van vandaag 

Vaak reageren honden op geluid dat buiten het menselijke gehoor ligt. (bepaalde frequentie)

probeer, bijv. als je gaat mixen; je hond te 'waarschuwen', kondig het aan, kleedt het in.(zing iets als je mixt)

op die manier betrek je je hond en maak je de geluiden minder 'agressief'.

de hond is gerust; zodra hij ziet dat je zijn angst hebt herkend/erkend, is in veel gevallen de echte stress al weg (honden zijn zoals 'alarmsignalen'; door te laten zien dat je het hebt opgemerkt, en dan verder te doen of er niets aan de hand is; gaat de hond rustiger worden; reacties combineren: mixer, vreemd, maar toch ok, dus; rust, kalmte)

zo kun je ook samen naar de helicopters kijken; vertel erbij, aai ondertussen, geef afleiding na het te hebben gezien; en dan iets anders gaan doen (evt. samen en zien dat hij kalm blijft)

poppetje gezien, kastje dicht. (zo van; ok, ik weet het; je hebt het me laten weten, maar nu doen we iets anders)

Wat Kiki zegt heb ik ook ervaren. Ik benoem het 'enge', dus laat haar weten dat ik het ook zie of hoor en ga dan gewoon door. Grasmaaimachine in het Natuurpark? "Ja, dat is gek he, wat een herrie. Maar hij is ver weg hoor." Heel simpel, misschien komt het zelfs kinderachtig over, maar sinds ik dat doe raakt ze niet meer zo verschrikkelijk in paniek.