Puppy weg met 12 weken

Ik zat een beetje te kijken bij chihuahua fokkers en andere kleine hondenrassen (via de rasverenigingen) en het viel me op dat enkelen de pups pas 'weggeven' als ze tegen de 12 weken oud zijn. Als ik het goed begrepen heb (naar aanleiding van het artikel 'belang van socialisatie voor 12 weken' in de Encyclopedie) is dan de eerste socialisatie periode zo goed als voorbij en begint soms/vaak/meestal (correct me if I am wrong) de angst naar het onbekende de overhand te nemen.

Is het dan lastiger voor zo'n pupje om te wennen aan het nieuwe huisje en baasje en om zonder moeder en/of nestgenoten te zijn of valt dit reuze mee? Is het socialiseren dan anders dan met een pupje die met 8-9 weken het nest verlaten heeft? Ik hoor hier graag meer over!

Toki, ik kan je niet helpen, maar de vraag vind ik ook interessant!

up!

-

Ah, dat vroeg ik me dus inderdaad af! Mocht je nog eens voor een pup gaan, wat zou je dan kiezen? 12 weken of eerder?

Ik heb mijn chihuahua teef gekocht toen ze al 15 weken was en heb nooit problemen gehad hiermee, vergeleken met andere chihuahuas die ik soms zie is ze echt het tegenovergestelde. echt een schatje en er is mij verteld dat ze chihuahuas langer bij de fokker houden dan andere rassen omdat chihuahuas veel kleiner en fragieler zijn en ook nog veel bijkomende verzorging nodig heeft ( bv ik moest de mijne glucosewater en extra vitamiener geven wegens suikertekort ).

 Dit kan ook gewoon t verschil in hond zijn. Of verschil in socialisatie bij de fokker. Hoeft niet persevereer maken te hebben met 8 of 12 weken bij de fokker blijven. Mijn jond met 8 weken gehaald en is ook wat schrikachtig. Juist die hele kleine tere hondjes kunnen extra tijd bij hun moeder wel gebruiken. Mits de fokker voor een goede socialisatie zorgt!

hier pups met zeven zeven en een halve week, maar dat zijn dan wel grotere rassen, een chihuahua is nog zeer kwetsbaar, als je een fokker hebt die goed socialiseerd is er niets aan de hand.

mijn fokker socialiseerde voor de tijd , dat de pups weg gingen, maar nogmaals dat zijn grote rassen die ik in huis nam, een pupje zo klein, en nog zo weinig gewicht.... een goede fokker van de chihuahua socialiseert haar pupjes toch ?

Ik heb Nabu pas mee kunnen nemen toen hij 14 weken oud was.
Ik mocht hem eerder halen (vanaf 9 weken omdat ze allemaal al goed gegroeid waren).

Ik heb niet echt een probleem gehad met zijn socialisatie...

Ik denk wel dat de kans er dik in zit dat als de ouders al een ietsje minder sociaal karakter hebben + minder gesocialiseerd zijn en de pups door de fokker niet al te best gesocialiseerd worden je een pupje mee neemt dat nog veel werk moet verrichten...

Maar dat was gelukkig bij mij niet echt het geval 

Ons teefje hebben we met 12 weken opgehaald bij de fokster (en zij had haar nou niet bepaald goed gesocialiseerd). Toch is dit een heel vrolijk en sociaal hondje geworden. Ook niet angstig, soms wel wat voorzichtig. Zoals eergisteren stond er een motor geparkeerd met een hoes, door de wind ging die hoes enorm tekeer. Ze benaderd de motor dan heel voorzichtig,  maar ze is zo nieuwsgierig dat ze er het zijne van wil weten. Dus op zich moet het geen probleem zijn met 12 weken. De enige reden waarom ik hier niet meer voor zou kiezen is omdat ik graag zoveel mogelijk van de puppentijd wil genieten. Onze reu kregen we met 7 weken en gelijk de eerste week, kreeg hij doordat hij een handdoek van de radiatorombouw wilde trekken, de hele ombouw boven op hem. Dat is dus een hele nare ervaring voor hem geweest, want helaas (hij is 5 jaar) schrikt hij toch nog vaak als er iets in huis omvalt. Buiten daarentegen schrikt hij van helemaal niets. 

Hier waren ze nooit ouder dan 10 weken, het hangt er maar van af wat de fokker in die extra weken nog gedaan heeft qua socialiseren.

Ik kan mij een verhaal herinneren dat chi's en andere kleine hondjes onder een bepaald gewicht hun eigen glucose nog niet goed kunnen regelen en daarom langer bij de moeder moeten blijven. Geen idee of dit feit of fabel is hoor.

Hier een die met 6 weken bij mij kwam door omstandigheden van de fokker die zelf onverwachts 6 weken te vroeg ging bevallen via keizersnede. Er was te weinig tijd voor de pups dat deze besloot dat de pups beter af waren alvast bij hun nieuwe eigenaar maar ook hij is een bange paashaas op z'n tijd Luna kwam hier met 4 maanden en had al twee eerdere huizen gehad maar zij is geweldig en ik gun het iedereen om zo'n super hond te krijgen.

Al met al denk ik eigenlijk dat de leeftijd er niet zo heel veel toe doet als de fokker er maar goed mee bezig is geweest en de toekomstige baas dit goed weet op te vangen

Persoonlijk denk ik niet dat kleine rassen bij de moeder worden gehouden omdat ze extra zorg nodig hebben ofzo.

Vanaf 8-9 weken kunnen ze normaal gezien zelf goed eten (als het natuurlijk niet te grote brokken zijn e.d.) en drinken moet ook lukken.

Het enige wat niet zo goed gaat is hun drang naar exploratie...

Ze zijn namelijk zo klein en hebben fragiele pootjes maar dat realiseren ze zich zelf niet. Ze willen dan mee op de bank of op schootje maar als jij als baas opstaat en weggaat willen ze mee en hup donderen van de bank af en klaar is kees, pootje gebroken.

Ook in gezinnen met kinderen is de grootte van een chi pup echt nadelig voor zijn euhm... rust in huis 

Maar normaal kan een chi pup met 8 weken heel normaal eten, zelf drinken en glucose regelen.
De fokker van mijn honden heeft nooit suikerwater oid nodig gehad. 1x had ze een pupje dat hypo's deed, toen heeft ze voor dat pupje wel suiker toegevoegd (pup ging uit die fase groeien zei de DA) en ze heeft nooit meer diezelfde oudercombi gemaakt ook al waren de andere pupjes echt heel leuk.

Nu ja ik heb geen slechte ervaring met een pup halen op latere leeftijd ;)

Uiteraard ligt het ook een gedeelte aan karakter.
Als ik mocht kiezen zou ik een pup van 8/9 weken nemen. Gewoon omdat ik nu zie dat je deze de eerste weken toch beter kan laten wennen aan dingen.
Onze sheltie is gewoon schrikkerig, terwijl onze witte herder nergens van schrikt. En dit ligt ook aan de fokker: van onze witte herder vertelde ze dat ze regelamtig wat express op de grond liet kletteren zodat ze ook daar aan wennen. De sheltie rent gelijk weg met de staart tussen de benen, maar komt vervolgens wel nieuwsgierig kijken (in het begin bleef hij echt aan de andere kant van de kamer).
Het zijn dus sowieso meerdere factoren bij elkaar. Maar socialisatie met andere honden kan ook na die 12 weken nog, tot een half jaar ongeveer kijken ze toch 'de kat uit de boom'

Toeval, ik stelde me net dezelfde vraag.     Het hondje waarin wij interesse hebben, zouden wij pas op 14 weken mee naar huis kunnen krijgen. Ons vorig hondje hebben we mee  gekregen op 8 weken. Zij heeft zich heel gemakkelijk aangepast. Ik had die puppytijd eigenlijk enorm overschat. Ze was zeer snel zindelijk. Overdag weende ze nooit, alleen 's nachts moesten wij gedurende de eerste weken haar af en toe gaan troosten. Het voelde heel snel al alsof zij al jaren bij ons was. Ze was het ook van jongs af aan gewoon om overal mee naartoe te gaan, ook met de auto of het openbaar vervoer, en ze gedroeg zich altijd voorbeeldig. Ik vraag me daarom af of komt doordat zij op jonge leeftijd bij ons is gekomen. Maar misschien heeft het ook met haar karakter te maken. Het was een superlief hondje dat bijna altijd tevreden was en zich zeer snel aanpaste aan nieuwe situaties.