terug bij af na DA

Hallo,

Ik ben benieuwd of jullie tips hebben. 

Joy is als pup erg bang voor vreemden geweest, ik heb haar altijd meegenomen. Ze heeft nooit een slechte ervaring gehad en ik weet niet hoe het zo gekomen is. Nou ga ik 2 keer in de week met haar naar de hondenschool.

De eerste keer kwam ze niet achter mijn benen uit. Inmiddels konden vreemde mensen naar haar toe komen en haar gewoon aaien. Wel niet van voor komen aanlopen, dat was te bedreigend. Maar als iemand eerst aan mij vroeg, kan ik haar aaien? Zei ik met een gerust hart ja en wist ik dat ze dit oke zou vinden.

Ik kreeg de laatste weken dan ook veel complimenten, dat dat bange pupje, nu zo lief was en zoveel gegroeid.

Maar toen.. moest ik naar de dierenarts.. Normaal is dit geen probleem. Ze is bang, maar laat (na het krijgen van een snoepje) alles toe en verder niks aan de hand. Afgelopen keer moesten er foto's gemaakt worden (die waarop de ED is geconstateerd). Ze moest stil liggen en in bepaalde houdingen en door haar angst was het beter haar te kalmeren. Ze hebben haar dus in slaap gebracht. 

Sindsdien sta ik weer op 0 al dan niet op -5. Ze trekt nu niet meer terug voor vreemden zoals voorheen, maar ze blaft nu en gromt soms zelfs! Een mevrouw hier uit de straat zegt iedere keer. Jij hebt wel echt een bange hond, dat je daar niks aan doet! Ze kent Joy verder niet en ik ben haar eerder niet tegengekomen tijdens het wandelen, of Joy is dan rustig gebleven en ik heb het niet onthouden. Ik vind het heel erg dat ze zo doet. Het ergste binnenkort komt de operatie, dus dan zal het WEER van voor af aan moeten beginnen??

Wat moet ik nu?

Als het van pup af aan is kan het erfelijk zijn of een gebrekkige socialisatie. Ik zou professionele hulp zoeken en misschien medicatie overwegen. En waarschijnlijk moet je levenslang er aan blijven trainen. 

Sneu hoor.

Ik vind het ook lastig, omdat je aangeeft dat het al als pup was.

Nu compenseert ze het met een "grote mond" en dat is erg naar omdat mensen dan ook nog negatief gaan reageren en dat haar angst en gedrag versterkt.

Ik zou hiervoor ook meer richting een echte GT gaan, die 1 op 1 met jullie gaat werken, eventueel met inderdaad (al dan niet voor langere tijd) inzetten van medicatie.

Persoonlijk denk ik dat dit de hondenschool "voorbij schiet" dat is te massaal en te weinig echt op Joy gericht.

Wat betreft da/specialist:
Je kan aan je eigen da vragen of je van te voren al iets mag geven wat haar wat rustiger maakt en dat ze zo gauw ze binnenkomt in alle rust in jouw bijzijn in slaap wordt gebracht, en dat je er eventueel al weer bent als ze bijkomt.

En verder......... straal zelf rust uit, de hond spiegelt zich enorm aan zijn baas, hou haar dicht bij je, daar is ze veilig.

sterkte en succes

Niets aantrekken van die vrouw uit je straat, die heeft immers geen idee waar ze het over heeft. Over een ander oordelen is nou eenmaal een zeer populaire hobby. 

Dat is een goeie Goja.

Je kan je dierenarts vragen of bv alprazolam gebruikt mag worden voor je haar brengt. 

Ja ze had het als pup, maar niet zoals nu. Toen bleef ze wat achter mij en keek de kat uit de boom. Ik vond dit niet abnormaal zorgelijk. Na enkele weken hondenschool, rende ze naar de baasjes van haar vriendjes toe (ze weet dat ze lekkers krijgt). Die konden haar dan ook al heeel vlug aaien. Vreemde mensen vond ze dan nog wat eng, kwam nog bij mij zitten,  maar dit groeide ook snel. Laatste tijd had ik eigenlijk nergens meer problemen mee. Als ik ging wandelen over de markt of iets dergelijks liep ze zelf juist naar mensen toe. Dit deed ze rustig en ze konden haar aaien, geen probleem. Het was geen extreme angst ofzo.Ook op school zoekt ze zelf contact met vreemde mensen en honden en wordt ze echt sociaal.

Nu is het pas sinds de dierenarts dat ze ineens zo heftig reageert. Het is wel alleen bij deze mevrouw gebeurd. (Ik woon in een doodlopende straat en kom vrijwel niemand tegen tijdens een normale wandeling, als ik de straat uit ben kom ik bij een grote weg en ga ik meestal het bos in waar ik ook niemand tegenkom). Voor haar socialisatie neem ik haar veel mee in de auto, naar de markt, naar de dierenwinkel, gewoon ergens anders op straat of bij andere mensen thuis. Dit heb ik sinds de dierenarts nog niet gedaan, die adviseerde nu echt even kleine rondjes. Maandag komt er een gedrags deskundige kijken, maar ik wilde kijken of er toch iets is wat ik al kan proberen.

Afstand houden tot vreemden, indien mogelijk, en belonen voor rustig blijven op afstand. Mooiste is weglopen als beloning. Blaffen (en al veel eerder) is een teken dat het te dichtbij komt. 

Ik zou ook even rustig aan doen. Veel snuffelspelletjes ed. 

Hoe lang is het geleden? 

 Je bedoeld de dierenarts? Dat was afgelopen donderdag. Ik vraag me nu ook af, hoe ze het op school gaat doen, Ze is hier niet meer geweest (zaterdag ging de les niet door en dus is morgen pas haar eerste les sinds de dierenarts). Ik hoop eigenlijk dat het dan gewoon goed gaat en ze haar oude zelf is. 

Ik zou dan afspreken dat je als je hond gaat blaffen je afstand neemt en als dat niet helpt weggaat. Door te laten blaffen train je dat. 

Met een beetje mazzel is het zo vertrouwd dat je daar niets merkt. 

Oke, ik ben benieuwd hoe het op school gaat.

Als ik hier met haar door de straat wandel, komen we wel langs veel tuinen waar honden in zitten. Die blaffen vaak, schieten naar het hek en ze wordt dan alert. Op school trainen we het volgen goed. Met een snoepje en commando volg kan ik haar prima afleiden van de andere honden en blijft ze bij mij (op een enkele trek na). Ze blijft wel alert en opgewonden (ze is echt dol op honden! Wil er altijd heen). Blaft ook niet altijd terug, maar begint te kwispelen en te zeuren dat ze erheen wil. Tot ik dit stop door even terug te lopen, commando voet(beloning) commando volg met beloning in mijn hand en eenmaal voorbij de tuin krijgt ze de beloning.Kan dat ook een reden zijn waarom ze dan zo heftig reageert als we een enkele keer WEL iemand tegenkomen tijdens het wandelen? Is het dan even te veel? Ik kan die andere honden niet stil krijgen, alleen proberen haar rustig te houden.

Hoewel de laatste keer was die mevrouw in de voortuin bezig en op dat moment blafte er geen andere honden. De keer ervoor dat we haar tegenkwamen, waren er wel van 2 kanten honden aan het blaffen. 

Heeft ze pijnstilling?

Want ze zal ook pijn hebben.
Hoewel ED vaak gebagetaliseerd wordt door dierenartsen, kan het zeer pijnlijk zijn, en omdat Joy het 2 zijdig heeft, toont ze misschien met lopen niet veel, maar zal ze het wel voelen.

Onze hond had het 1 zijdig, maar was er ontzettend kribbig van, goede pijnstiller / ontstekingsremmer was erg belangrijk voor hem.

Dierenartsen zeggen vaak "voelt als een steentje in de schoen" maar onze da was het daar niet mee eens, want dit zit niet in een schoen, maar in het gewricht, tussen de botten, en het kan van mild tot zeer pijnlijk zijn.

 Nee, ze hebben haar geen pijnstilling gegeven. Dus het kan ook gewoon zijn dat ze pijn heeft en daarom gewoon sjagerijnig is op dit moment. Hmm. De orthopeed waar we waren is er pas donderdag.. Anders vraag ik toch of de gewone dierenarts niks kan voorschrijven..