natte training met eigenwijze herder

Hey,

zoals de meeste nu wel weten doen ik en Shadow aan canicrossen. We trainen zo'n 2x per week en zo ook vandaag.

Dus ik heel enthousiast om 8 uur mijn bed uit gerold. Aangekleed en naar beneden waar Shadow natuurlijk gelijk wegduikt (doet hij altijd als ik beneden kom, niets bijzonders). Verder geen aandacht aan besteed en gewacht tot mams ook klaar is.

Mams wil hem aanlijnen omdat hij bij mij meestal niet komt. Maar vandaag had Shadow zijn dag niet. Meneer bleef lekker onder de tafel liggen. Dus met wat hoge stemmetjes en aanmoedigingen verder is meneer toch gekomen en konden we op weg. De auto in, nou meneer ging op de parkeerplaats alweer in de remmen. Monster Maar goed dat duurde gelukkig niet lang en we konden opweg.

Eenmaal aangekomen bij de plas doe ik de deur open en meneer springt er dan meestal heel blij uit. Nou meneer wou er niet, dus moest hij zijn halsband om en kon ik hem er zo uit begeleiden. Loop ik naar de kofferbak toe om zijn trektuig te pakken, draai je je om.. zit meneer weer in de auto. $^&* hond

Runkeeper aan, en mams loopt vooruit zodat ik en Shadow kunnen jagen. Dus meneer heeft eindelijk wat enthousiasme uit de onderkant van zijn tenen weten te halen en staat luidkeels de stilte uit het bost te blaffen. Lekker een kilometertje heerlijk in een mooi tempo gelopen en mams weer ingehaald. Dus hetzelfde spelletje doen we nog een keer opnieuw. Meestal zo'n 5 a 6x per training.

Na een minuut of 3 stilstaan komt er een fietser voorbij waar meneer van spanning naar uitvalt. En ja hoor alsof Shadow niet al vervelend genoeg is, breekt zijn lijn.



Wat gevloek en getier later zit hij weer vast, gelukkig een extra riem bij mij. Dus we kunnen alsnog verder. Maar er zit intussen wel een gat van 6 a 7 minuten tussen ons en mams. Dus Shadow kan niet meer jagen. Trekt dan ook na 2 minuten niet meer en met de wedstrijd van zaterdag nog goed in de benen ben ik ook niet vooruit te branden.

Uiteindelijk toch weer bij mams gekomen. Maar veel te moe om nog verder te lopen. Dus de overige 3 km naar de auto gewandeld. Na nog geen 500m lopen begint het natuurlijk te storten. Heerlijk dat water dat je kleding tegen je aan laat plakken.



Eenmaal koud en verkleumd zien we de auto staan. Meneer is er al naartoe gerend, die wil weer naar huis. Baassie doe de deur eens open, ben nat!!





Meneer moet weer zijn andere tuig aan, en ik leg mijn mobiel even op de voorstoel. Ik loop weer naar de kofferbak en meneer zit opeens op de voorstoel. Echt zo'n ''doet hij normaal nooit'' moment want hij is nog nooit op de voorstoel geweest. Dus er weer afgezet en goede tuig aan en dan kunnen we eindelijk weer naar huis. En natuurlijk springt hij bij thuiskomst gelijk de auto uit.

Een boef is het.

Liefs Naomi

Dat was me een heel avontuur!

Ik vraag me wel af of dat canicrossen voor Shadow wel zo fijn is. Het klinkt alsof hij er erg veel stress van krijgt.

Is het niet veel handiger om een keer over te slaan als hij echt niet wilt?

Zo is het toch geen fijne ervaring?

wat een draak zeg ;) wel apart dat hij niet naar jou toe komt 's ochtends, is dat echt altijd al zo geweest? Ik bedoel Joey begroet mij ook nooit als ik beneden kom s ochtends, die ligt lekker nog uit te slapen maar als ik roep komt hij wel... 

Misschien wat meer met speeltjes of snoepjes werken om het weer leuk te maken. Het klinkt nu niet alsof shadow het leuk vond. Maar ik heb jullie op een wedstrijd gezien en daar kreeg ik dat beeld helemaaaaal niet, dus ik denk dat hij meestal wel wat enthousiaster is? Misschien had hij zijn dag niet ;)

Het kan ook zijn dat hij last heeft van iets, misschien een spiertje ofzo, of hij is niet helemaal lekker. 

Bij iedere hondensport die je doet heeft een hond stress. Heel simpel. Bij canicrossen zeker. Shadow kan dit echt prima handelen.

B Shadow heeft wel vaker geen zin, maar als we eenmaal bezig zijn vind hij het geweldig. Zo ook vandaag. Hij heeft alleen een hekel aan reizen. Maar hij heeft de beweging nodig.

Nu komt dit verhaal misschien heel negatief over. Maar ik heb er om kunnen lachen en zo was dit verhaal ook bedoeld.

 Nou sorry hoor.. maar als dit je uitgangspunt is, dan vind ik dat wel heel erg raar!

Of een hond stress ervaart is erg afhankelijk van hoe je er als baas mee omgaat.. Als jij hond stress heeft van canicross vind ik niet dat je daar mee door moet gaan. Eigenlijk vind ik dat zelfs een beetje egoistisch..

En een hond kan op andere manieren ook best zijn energie kwijt raken, dat hoeft niet perse te zijn met canicrossen.. zeker niet als je hond dat als stress ervaart.

Hoe kan het nou leuk zijn om zo te sporten dan?

Vind het namelijk niet zo leuk om zo te lezen.

Hij wilt niet mee, wilt de auto niet in, vervolgens de auto niet uit, valt uit naar een fietser, breekt zijn lijn en kan vervolgens niet wachten om weer in de auto te springen (terwijl hij reizen dus niet leuk vindt).

Ik kan begrijpen dat er veel spanning heerst bij een wedstrijd maar een training hoort toch niet zo gespannen te zijn?

Je sport toch ook voor je plezier. 

Ik ging gisteren met Spot hardlopen en timede het een beetje verkeerd... Binnen 5 minuten doorweekt in een hoosbui. Maar ach, dan ben je toch wel nat en kun je net zo goed maar doorlopen. 

Wel apart dat Shadow niet naar je toekomt, wij hebben iedere ochtend "groepsknuffel". Naar mijn man komen ze niet altijd, naar mij eigenlijk wel. Ik vind het persoonlijk 1 van de mooiste momenten van de dag, die blije snoeten.  

En tja.. gaan rennen, da's altijd gelanceerd worden. Ik ga altijd maar met 1 hond tegelijk en mijn man is helaas nu al heel lang geblesseerd dus ze mogen minder vaak mee. Als ze nu zien dat ik ga lopen (loopkleren aan, mijn schoenen aan gaan doen) lopen ze alletwee te slijmen. Vooral Shadow komt heel duidelijk vertellen dat hij mee wil: om me heen draaien, kusjes geven.

Spot heeft moeite met tuigen aandoen, dus dan krijg je het rare dat hij wel mee wil maar vervolgens niet mee de garage in om aan te lijnen. Wat helpt is als ik 1x roep, wacht, en wegdraai (dus niet naar hem toe buigen met het tuig). Dat gaat alweer een stuk beter. 

Maar ze lopen echt niet de hele weg mooi te trekken hoor, zeker Shad vindt twitteren onderweg nog wel eens belangrijker (zucht...). Maar hoe minder druk ik er op leg, hoe makkelijker het meestal gaat. 

Misschien heb je het wat nadrukkelijk geschreven, en ik heb geen verstand van canicrossen, maar ik krijg de indruk dat hij het vooral niet naar zijn zin had, ervoor, tijdens en erna.

Maar vandaag had Shadow zijn dag niet...

Nou meneer wou er niet...

..heeft eindelijk wat enthousiasme uit de onderkant van zijn tenen weten te halen ..

waar meneer van spanning naar uitvalt. En ja hoor alsof Shadow niet al vervelend genoeg is,

Dus Shadow kan niet meer jagen. Trekt dan ook na 2 minuten niet meer...

Ik denk trouwens dat een stukje opwinding niet te vermijden is, de hond ziet dat datgene staat te gebeuren wat altijd zo fijn is, zoals Wakkere Husky beschrijft.

Maar dat vind ik iets anders dan stress.

Tja.. ik had je anders ingeschat eerlijk gezegt.

Tuurlijk kan je stress nooit helemal voorkomen, maar iets continu gaan doen terwijl de hond er niets aan vind.. Dat vind ik echt triest!

Jij beschrijft zelfs dat je je moeder nodig hebt om Shadow te laten rennen. Dat benadrukt alleen maar dat Shadow het niets aan vind en alleen maar naar je moeder toe wil. Reizen zou hij niets aan vinden, maar blijkbaar is dat nog altijd beter dan het canicrossen want hij bij aankomst bij de auto gelijk in de auto.. Een hond die een hekel heeft aan reizen gaat daar echt niet zomaar in.

Ik zou zelf nooit iets gaan doen wat mijn hond niets aan vind.

Ik heb zat foto's voorbij zien komen van wedstrijden op facebook en dan is ie helemaal in z'n hummetje dus ik denk niet dat het niks is voor Shadow.

Ik denk alleen dat het soms verstandig is om een training over te slaan, of het de volgende dag nog eens te proberen, als hij echt op deze manier aangeeft dat hij niet wilt.

Er zijn natuurlijk nog genoeg andere leuke dingen om te doen 

Mijn honden rennen ook harder als er een bekende voor ze uit rent hoor. Joey gaat ook harder bij vreemden. Het is een stukje motivatie in plaats van "doelloos" trekken. Ik begrijp dat wel. 

Gehaast worden door een echte haas werkt hier nog het beste (zucht... ) 

Als sledehonden moeten leren werken voor step of fiets, werkt het ook uitstekend om dat de eerste keren te doen met iemand voor je uit, zoals een ander team of een fietser oid. 

Bij mij lopen ze wel voor me uit, Shad heel soms naast me maar ik vind dat niet fijn lopen. De lijn moet bij mij eigenlijk wel op spanning blijven. Maar ja, da's ook een musher's adagium: de beste hond is die hond die altijd de lijn strak houdt ;-)

Baalde trouwens wel: ik wil nog een keer een wedstrijd lopen, is er 1 vlak in de buurt, waren we net weg dat weekend  

Het lastige is dat een sport die jij heel leuk vindt, je hond niks aan hoeft te vinden in vica versa. Wat overigens ook is wat ik lees.

Bijvoorbeeld, doggydancing ik vond het altijd drie keer niks, ik wilde behendigheid gaan doen. Dat leek mij leuk. Onze hond vond de behendigheid dus niet zo bijzonder (hij is nog jong, dus alleen de kleine onderdeeltjes geprobeerd). Hij vond alleen de tunnel gigantisch leuk, maar de rest.... Nee hoor, hij was niet vooruit te branden, had geen aandacht voor mij of mijn vriend. Hij ging letterlijk bij de training plat op de grond liggen en wilde niks meer. Was vervelend etc. (voordeel nog van een bredere training, we kregen daar o.a. ABC/ behendigheid en doggydance)

Toen zijn we begonnen met trainingen richting de doggydance en aan alles is te merken dat de hond het geweldig vindt. Hij heeft volledige aandacht, gaat graag naar de training, gaat graag in de auto en trekt je al naar de trainingsruimte toe. Is hij hier nooit gespannen, jawel! Maar dan gaan we even met hem spelen (afwisseling/ motivatie verhogen). Gezonde spanning kan omslaan en als het adrenalineniveau te hoog wordt, is dit een teken dat je even wat anders moet gaan doen. Bij een te hoge adrenaline of spanning leert de hond niks meer.

Ik ken overigens deze sport niet, maar wat ik lees moet je hond je moeder zoeken? Is het handig om dit eens andersom te doen? Als je hond niet naar jou wil komen dat jij een keer de beloning bent?

Een riem betekend bij ons overigens: GEWELDIG, UIT.. wie de riem ook vast heeft, de hond komt altijd. Het is raar dat als hij dit zo geweldig vindt, hij niet naar jou toe komt ( hij zal jou namelijk nu wel associëren met deze sport).. Maar het kan natuurlijk zijn dat jullie hond extreem eenkennig is.. Ik zou dan in ieder geval wel een sport blijven doen om te zorgen dat er een betere band komt. Ik vraag me dan af of je niet iets samen moet gaan doen... Niet zozeer buiten, met heel veel afleiding, maar een keer in een ruimte (niet thuis, i.v.m. associatie, maar op een vreemde locatie) samen. Zodat je dingen van hem kunt vragen en belonen, met hem speelt... Misschien helpt dit jullie relatie te versterken...

Uhm Linda, Canicross is hardlopen met je hond, Naomi gebruikt haar moeder hier als "haas", de hond hoeft niet de baas te zoeken maar iemand die vooruit loopt werkt soms net wat lekkerder om de hond gemotiveerd te houden. En Naomi doet heel veel met Shadow, ook veel trucjes ed. Volgens mij hebben de niet zo'n "bangebroek"  (Naomi, stuur nog eens een linkje van jou en Shadow)

Uhm leuk hoor die editor: Bangebroek = Bandgebrek 

Ik train daar ook wel op: als de lijn (te) slap komt te hangen, vertraag ik of stop en stuur de hond weer naar voren. Maar als ik dit alles bij elkaar zo lees, vraag ik me toch stiekum een klein beetje af of je Shadow niet een beetje overvraagt of dat hij soms ergens last van heeft? Ik weet nog van Janouk dat als hij stopte met werken, dan was er iets. Meestal een kloofje oid maar iets maakte dat hij niet door wilde. 

Shadow heeft snel last van de warmte met vochtig weer (alles +15 = warmte bij ons ;-) ) , piept ook een beetje, dus ik vermoed dat hij wat astmatisch is, dus als hij naast me gaat lopen wandelen we vaak even. 

Spot loopt nooit naast me, da's tegen zijn principes volgens mij  net als Chenak vroeger

Oké dat had ik uit het verhaal niet begrepen. Ken ook niemand in de omgeving die dit doet.  Ik zie nu dat ik ook niet alle berichten had net :P

eigenwijze hond en een eigenwijze baas dus  goede match denk ik dan zo. Dan heeft jullie relatie gewoon een behoorlijke gebruiksaanwijzing

Dobby bouwt al spanning op als ik ook maar denk dat het tijd wordt om eruit te gaan. Moet ik hem dan maar niet meer uitlaten? Soms is stress niet te voorkomen, en soms geven ook dingen die gezond of goed zijn voor een hond stress. Als je hem ziet als hij aangeeft dat hij een paadje verder wil in plaats van terug loopt hij te tongelen, en staat heel zenuwachtig van mij naar het paadje te kijken. Ook een teken van spanning. Moeten we dan maar niet dat paadje lopen zodat hij niet loopt van "oh ik hoop dat we dát paadje nemen!"?

Als het nou om stress zou gaan in verband met iets wat totáál geen nut heeft voor de hond, zoals een hondenshow zonder fokwens bijvoorbeeld, of aankleden, of zo'n kappers-met-honden-verven-show. Beweging heeft nog nut voor de hond, dus als dat wat stress met zich meebrengt, tja.

wel jammer dat hij niet naar je toe komt in de ochtend.hier lopen ze aan de slaapkamer deur te krabben als ze horen dat ik uit bed ga,en word ik overladen met liefde er is niks leukers als een hond die zo blij is om je te zien elke ochtend.

Dat is ook wennen, ook omdat het niet alleen temperatuur is maar ook luchtvochtigheid. 

Honden kunnen ook slecht hijgen tijdens het rennen, slechter dan wij mensen, mn in galop. Kijk maar eens hoeveel hoger de hijgfrequentie is in rust tov in beweging. Komt door hun bouw, mensen kunnen door rechtop lopen hun ademhaling geheel los koppelen van hun beweging, terwijl mn in galop bij honden, maar bv ook bij katten, de beweging werkt als een soort blaasbalg. Is bv ook de reden dan CHeetahs alleen kunnen sprinten, als die langer moeten rennen oververhitten ze. 

Als ik denk dat ze het te warm hebben, las ik ook een hijg/drink/poedelpauze in. Enige nadeel bij het steppen is dat ze nu soms de neiging hebben zelf te besluiten de Maas in te willen en als ik daar niet op verdacht ben, sta ik zo met step en al in het water 

En verder, ze hebben inderdaad 'off days" . Ik moet wel zeggen, ik train in het seizoen 3x pw met de step en daarnaast nog 1-2 pw lopend. Dat is wel fijn, ga ik minder trainen starten ze wel harder maar gaat ook de discipline er een beetje uit. Als ik vaker train, lopen de netter en verdelen ze hun krachten ook beter - ook iets dat ze moeten leren. Bij mij krijgen ze dus minder dagen rust, ik varieer wel in intensiteit van de trainen en de duur ervan