arme hond..
hoe kan iemand zo nu een hond verwaarlozen..
En toch hoop ik dat er op zijn minst een poging gewaagd kan worden om enigszins onkosten op de vorige eigenaar te verhalen. Wordt hij nu werkelijk van alle verantwoordelijkheid ontheven?
Als stichting ga je immers toch ook wel een beetje af?
Hoe zeer blijkt nu immers dat hun contracten een 'lachertje' blijken te zijn!?
Natuurlijk spelen we zonder een beetje goed vertrouwen niets meer klaar… maar wanneer zulke verwaarlozing blijkt, en ook onkosten teweeg brengt.. kan er dan niets gedaan worden?
Als je goed leest zeg ik ook dat er actie wordt ondernomen. Ook via de dierenpolitie, dit kan nog steeds ook al is de hond daar weg...meer kan ik op dit moment niet zeggen, want ik weet nu nog geen uitslag. Ik ben nu bemiddelaar tussen twee partijen, en verzorg de hond. Het paspoort moet ook nog hier komen, en zolang ik met de vorige eigenaar kan praten om dingen te regelen, al is het alleen al wat er mis is gegaan, dit is voor Sammie ook belangrijk. Sammie moet toch worden herplaatst, en dan is achtergrond informatie welkom....beetje bij beetje krijg ik zicht op het verhaal. De stichting gaat achter andere zaken aan. Want de adoptant en de stichting kunnen door emotie niets op dit moment. Snap je?
Neem me niet kwalijk, dat heb ik wel degelijk gelezen!
Het is echter een aangifte bij de dierenpolitie, wat ik tracht duidelijk te maken is dat de stichting blijkbaar geen enkel vermogen heeft om stappen te ondernemen.
Met het opgestelde en door beide partijen ondertekende contract, valt dus geen klap te bereiken! (blijkbaar)
Dit baart mij zorgen. Niet alleen denkend aan Sammie, maar ook met het oog op het grotere geheel!
Ik hoop dat het in de toekomst allemaal verbeterd kan en mag worden.
Voorlopig maar eerst deze hond op de rit krijgen, hoe reageren jouw eigen honden op hem?
Is het allemaal een beetje te doen?
Oke..dan heb ik je verkeerd begrepen. En je zorgen zijn terecht, maar dit is al heel lang bekend. Vandaar mijn houding en handelen. Het enige wat we nu nog kunnen doen is de kosten verhalen.
Ik ben super trots op mijn roedel. Ik ben met Sammie in de tuin, buiten uitlaten is nog geen doen. Mijn honden reageren niet op Sam, Tobias ligt op de rugleuning naar buiten te kijken, wat er allemaal gebeurt. Sam reageert niet meer op mijn honden, af en toe een piepje, ?geeft aan om contact te maken? als hij ze ziet bewegen bv...dus tot heden is het te doen. Hij geeft na een geruime tijd ook aan terug naar zijn plek te willen, en weet ook dat hij dan eten krijgt. Ik zit lekker bij hem buiten en hij is de tuin aan het verkennen. Buren die langs lopen, worden [nog] niet met geblaf begroet. Hij wordt steeds meer ontspannen, en je kan zien dat zijn buikje gevuld is. Zijn ontlasting is goed, kan nog veel beter, maar voor dit moment goed.
Kan je ook trots op zijn hoor, fijn dat iedereen zich zo goed gedraagt en fijn dat het Sam al beter gaat.
Oh, je hart breekt toch, arme kerel. Wat zou hij allemaal hebben meegemaakt?
Niet fijn dat hij bij iemand zat met problemen, kan niet goed zijn. Hopelijk is er niets mis met zijn gezondheid en met liefde en lekker eten, dat het beter gaan komen
Lees dit nu pas, wat erg en net bij een hond die het toch al moeilijk heeft. Onvoorstelbaar dat dit in NL gebeurd. Gelukkig is hij daar weg en wie weet als hij voldoende eten en liefde krijgt dat het wel goed gaat met jou honden???
Het gaat beter met Sam. Hij is veel rustiger, duikt niet meteen meer op zijn eten bak.
Gisteravond was ik met hem in de tuin, en ik kan hem steeds meer benaderen, zonder dat hij helemaal uit zijn dak gaat en loopt te hyperen.
Ik schoot wel in de lach, toen hij na een lange tijd voor de keukendeur ging zitten, zo van "wat dacht je ervan, wordt het geen tijd om te eten?" [dit zijn mijn gedachten natuurlijk], het is een heel verschil, met kwijlend tegen de keukendeur opspringen.
Vanmorgen ging het ook ontspannen, en ik kon hem zelfs rustig krijgen, zonder dat hij op de bak dook. Heb net ook lekker gespeeld met hem, en ook dit ging niet in Hyper gedrag over.
Ik ga straks met iemand en een stabiele hond kijken hoe hij buiten reageert. Ik kan dit niet alleen testen.
En verder zijn er twee aanmeldingen voor opvang, maar dat moet nog heeeeel goed worden gescreend.
Kan hem nu ook aaien zonder dat hij in een rij gedrag gaat, niet mijn been pakken, maar zo als hij gewoon staat. Geen ervaring? Iemand?
O dat gaat in korte tijd dan toch al een heel stuk beter. Een goed teken.
Lola kon in het begin niet geaaid worden ze vertrouwde het voor geen cent en viel uit, maar al heel snel wel een kriebeltje onder haar kin, over haar hoofd de eerste tijd niet, rijden heeft ze nooit gedaan. Wel schuurde ze vaak haar achterlijf heen en weer aan de bank of mijn been bijv. Dat is mettertijd gewoon overgegaan.
Al twee aanmeldingen voor opvang, ik hoop dat de goede persoon erbij zit. Goed dat er heel goed gescreend gaat worden, dit mag gewoon niet meer misgaan.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?