oudere hond uit asiel --> medische problemen, wat nu?

Hallo,

Wij hebben sinds vorige week een oudere hond uit het asiel gehaald. Het gaat om een 8 jarige Am. Stafford, echt een mega schat van een hond!

Alleen voordat we hem gingen halen liep hij mank, dus met asiel afgesproken dat hij daar zou blijven totdat het beter was en totdat hun dierenarts goedkeuring tot plaatsen gaf. Vorige week kwam het verlossende woord! We mochten hem komen halen, mits we rustig aan met hem doen.

Dat hebben we dus ook gedaan, apart met hem wandelen en met onze jonge hond ook apart een groter rondje. Alleen heeft hij dus nog steeds last van zijn poot en niet een klein beetje. Hij loopt niet constant mank, maar als hij in zijn mand gelegen heeft en opstaat loopt hij echt bijna op 3 benen. Het komt echt van hoger denken wij. Zitten vind hij ook heel moeilijk en echt ontspannen zitten doet hij niet, misschien dat het probleem uit zijn heupen komt? Ik vind namelijk dat hij behoorlijk stijf loopt vanuit zijn achterhand.

Een tweede probleem is naar voren gekomen. Hij verliest constant druppels urine. Onbewust, hij tilt er niet zijn pootje voor op. Hij is gecastereerd ook. Ik heb mijn eigen dierenarts gebeld en die zegt dat ze de oorzaak zo ook niet weet, maar dat als ze het zo hoort in combinatie met uit het asiel, het zo maar zou kunnen dat we met een incontinentie probleem zitten.

We hebben een proeftijd van 2 weken. MAar nu is mijn vraag, wat zouden jullie doen? En wat kan ik doen?

Mijn verstand zegt terug brengen maar mijn hart zegt iets anders.. :-(

Als je een oudere hond neemt, kan er een medisch probleem zijn.  Dat neem je erbij, als hij na een maand ziek was geworden, had je ook met de kosten gezeten, ik zou het erg harteloos vinden als je hem zou terug brengen.

Stel dat het na een maand gebeurd was, wat had je dan gedaan?  Had je dan verder met hem geleefd of had je hem laten inslapen?  Wat verwacht je van een oude hond?  Dat hij rondhuppelt als een dartel veulen?

Je hebt nu de keuze, hem zijn laatste jaren gelukkig laten zijn en van hem houden of hem terugbrengen en zijn plan laten trekken. 

Ik zou weten wat ik moest doen, gewoon omdat ik een mens ben en empathie heb, jouw vraag zou nog niet bij me opkomen...

Jouw dierenarts gaat nogal kort door de bocht vind ik....mijn dierenarts zou zoiets telefonisch nooit gaan verkondigen, want er kunnen allerhande medische redenen zijn.

Een vriendin van me adopteerde een hond die ook druppeltjes urine verloor, zij ging onmiddellijk langs bij een goede dierenarts en het bleek een ontsteking te zijn die kon worden opgelost.

Ik weet niet hoe het met het asiel is waar jij je lieve hond hebt gehaald, maar ik ondervond al dat je van bepaalde dierenartsen verbonden aan het asiel niet veel hulp moet verwachten. Het maakt hen niet zoveel uit als wanneer het een eigen hond betreft. Zo zag ik in het verleden ook al honden die mankten, de dierenarts kreeg het niet opgelost of haalde een reden aan die later totaal niet bleek te kloppen, dus ook een verkeerde behandeling. Mensen gingen later met de hond naar de eigen dierenarts en het geraakte wel opgelost.

Ik zou de hond zelf zeker nooit terug brengen, maar langsgaan bij een goede dierenarts. Maar dat ben ik dan weer...Staffordjes zijn erg gevoelige honden en dat over en weer is heel erg voor hen + het is wel duidelijk dat de behandeling binnen het asiel niet afdoende was....

Moeilijk moeilijk.....ik zou ook serieus dit moeten overdenken. Jullie hebben goed gedaan, goed willen doen en hem een goeie thuis geven. Kan je dit probleem erbij wel aan ? Dan zeg ik ga ervoor. 

Brengt het nú al stress mee in je huishouden, dan doe je hem terug. Zo snel mogelijk.

Ik zou proberen denk ik alleen als mijn partner er ook volledig voor wilt gaan. Misschien duurt het langer dan twee weken om zijn probleem op te kunnen lossen ? Praat nog eens met asiel, maar besef ook....dat hem verzorgen een band schept....

moeilijk moeilijk. 

Contact opnemen met het asiel en het er over hebben. 

Oke, dus ik ben harteloos. Dank je wel :-)

Ik besef mij heel goed dat wij een oudere hond genomen hebben. ja daar zitten kosten en risico's aan. Nee hoor, ik zal hem echt niet meteen af laten maken op het moment dat hij niet ronddarteld als een jong veulen.

Maar wat mij dwars zit, is dat het asiel mij een hond meegeeft welke volgens hun helemaal in orde is. Maar wat na een paar dagen al heel duidelijk niet blijkt te zijn. Hij is nog hartstikke kreupel. En het urine verlies is zeer duidelijk, dat hadden ze daar ook op moeten merken.

Neem contact op met het asiel. Jammer dat het probleem niet is opgelost maar ik zou hem zeker niet terugbrengen. Je hebt voor dit dier gekozen en wist dat er een probleem was. Ik zou zeggen ga met hem naar een orthopeed voor de problemen met het manklopen, deze is niet duurder dan een normale dierenarts en kan vaak sneller een diagnose stellen. 

Wat betreft het urine lekken, ik snap dat het vervelend is, laat zijn urine controleren om een ontsteking uit te sluiten. Incontinentie komt voor bij gecastreerde en oudere honden dus het zou heel goed kunnen dat hij dit heeft. Er zijn hier vast wel oplossingen voor, een broekje misschien? Ik heb hier persoonlijk geen ervaring mee dus daar kan ik je helaas niet mee helpen. 

 Eens. Bel ze op en ga ev met de hond naar hun DA, (of je eifen DA) op kosten van het asiel. 

De hond is goed gekeurd, blijkt toch problemen te hebben, hoort niet. Los van de hond terug brengen of niet. Eerst kijken wat er aan de hand is, daarna zie je wel wat te doen.

" Oke, dus ik ben harteloos. Dank je wel
 
Ik besef mij heel goed dat wij een oudere hond genomen hebben. ja daar zitten kosten en risico's aan. Nee hoor, ik zal hem echt niet meteen af laten maken op het moment dat hij niet ronddarteld als een jong veulen.
Maar wat mij dwars zit, is dat het asiel mij een hond meegeeft welke volgens hun helemaal in orde is. Maar wat na een paar dagen al heel duidelijk niet blijkt te zijn. Hij is nog hartstikke kreupel. En het urine verlies is zeer duidelijk, dat hadden ze daar ook op moeten merken.
  "

Marthe

 Eens, hij was goed gekeurd en dit blijkt dus niet het geval te zijn. 

Bel het asiel, en stel voor op hun kosten naar de DA te gaan. Gaan ze hier mee niet accord, zou ik hem terug brengen totdat hij wel echt gezond is. Voor zowel de hond als jullie zelf is dit niet prettig. Hij mankeert gewoon eea. 

dat begrijp ik heel goed..., maar ik zou in dit geval gewoon luisteren naar mijn hart....

Wat leuk, een adoptie hond in huis.

Ik zou contact opnemen met asiel, niet om hem terug te brengen :) maar om te vragen of de da die daar komt de urine wil onderzoeken voor onsteking en naar zijn poot (heup?) wil kijken.

Bij een oudere hond komen er kwaaltjes. even praktisch, kan je dit financieel aan?

" Oke, dus ik ben harteloos. Dank je wel
 
Ik besef mij heel goed dat wij een oudere hond genomen hebben. ja daar zitten kosten en risico's aan. Nee hoor, ik zal hem echt niet meteen af laten maken op het moment dat hij niet ronddarteld als een jong veulen.
Maar wat mij dwars zit, is dat het asiel mij een hond meegeeft welke volgens hun helemaal in orde is. Maar wat na een paar dagen al heel duidelijk niet blijkt te zijn. Hij is nog hartstikke kreupel. En het urine verlies is zeer duidelijk, dat hadden ze daar ook op moeten merken.
  "

Marthe

Je weet toch wel hoe het er in asielen aan toe gaat?  De meesten werken met vrijwilligers, de honden zitten in hokken met een betonnen ondergrond, die honden plassen in hun ren, als zij daar enkele druppels urine verliezen, denk je dat dat opvalt?  Naargelang welk asiel wordt er niet gewandeld met de honden, en zitten ze gewoon in hun hok te wachten op een eigenaar, dat wil dus zeggen dat hij rust heeft en niet zal manken.  Jij gaat ermee wandelen en dan komt dat probleem inderdaad terug en naargelang wat het probleem is, zal het ook blijven, arthrose bv. zal echt niet genezen.

Asielen hebben geen massa's geld om grondige onderzoeken te laten doen, er zullen er dus genoeg zijn die de hond laten behandelen voor de pijn maar geen foto's laten nemen of andere duurdere onderzoeken.

En ja, het spijt me als ik cru klink, maar we zijn over een levend wezen bezig, geen auto die een defect heeft.  Je kan die hond niet nemen en terug wegdoen en zomaar aannemen dat dat geen effect heeft op zijn gemoedstoestand, want dan vind ik je inderdaad harteloos.

Je moet met alle mogelijkheden rekening houden als je een oudere hond adopteert, ook dat hij je op korte tijd geld kan gaan kosten...

Neem eerst eens contact op met het asiel en vertel je bevindingen..

Hoe zeer ik Martine ook begrijp, ik vind ook dat je het er met het asiel over moet hebben, want dit hoort zo niet. Zij geven aan dat de hond gezond is, maar dat is niet zo! Moeten ze dat ook niet zeggen, want dat is gewoon valse informatie en dat gaat je miscchien wel heel veel kosten.

Ik zou even een gesprek aangaan met ze en goed vragen hoe het nu precies zit, want jij hebt een hond waarvan ze zeggen dat deze geen pijn meer aan z'n poot heeft, maar wel duidelijke pijnklachten laat zien. Vraag hoe en wat, en misschien komen zij met een goede oplossing.

(Trouwens, een hond kan je inderdaad in mijn ogen niet vergelijken met een auto, maar voor de wet is het (helaas) wel hetzelfde, dus je hebt zeker wel 'een poot om op te staan' als je het zo bekijkt).

Als TS harteloos was had ze de hond niet eens in huis gehaald en al helemaal geen twijfel gehad bij het terugbrengen! 

@Ts, ik zou inderdaad even overleggen met get asiel. Misschien is het allemaal heel makkelijk op te lossen. Wij hadden vroeger ook een kat uit het asiel die op hun kosten geopereerd is aan zijn poot.

Succes in elk geval en top dat je een herplaatser een kans geeft!

Ik zou overleggen met het asiel dat ze de hond NIET gezond hebben meegegeven en dat je pas een beslissing over het behouden van de hond wil maken als ze hem grondig onderzocht hebben en je de oorzaak van het manklopen en het urineverlies weet. Zonder te weten wat, zou ik de hond niet houden. Dan zou ik me namelijk bedonderd voelen en daarvan hoef ik niet de dupe te zijn. Als het asiel dan werkelijk zo om honden geeft kunnen ZIJ de moeite doen om een gezonde hond (voor zover mogelijk) mee te geven, óf de baasjes dusdanig informeren dat ze weten waar ze aan toe zijn.

Ik heb net met het asiel gebeld.

Vrijdagochtend is hun eigen dierenarts weer aanwezig, dan gaan we met Ziggy daarheen. Ik wil uit eerste hand horen wat er volgens de DA aan de hand is met zijn poot. Want om eerlijk te zijn geloof ik niet heel erg in overbalasting. Mede ook door die stijfheid in zijn achterhand. Ik vraag me ook af of de dierenarts dat uberhaubt opgemerkt heeft. Mocht hij toch bij dat verhaal blijven, wil ik dat mocht het probleem toch aanblijven (ondanks de rust) er foto's gemaakt worden op kosten van het asiel.

Ook ga ik mijn best doen om urine op te vangen vrijdagochtend (iemand enig idee hoe ik dat het beste kan doen zonder zelf ondergeplast te worden?) zodat dat onderzocht kan worden.

Ik wil hem helemaal niet wegdoen, ik wil dat hij gezond is. Tuurlijk, het is een oudere hond en daar horen mankementen bij. Dat weet ik heel goed en daar hebben we ook een potje voor (net als voor onze puber van 10 maanden. Want ook daar kan net zo goed iets mee aan de hand zijn) Maar dit zijn problemen die al eerder speelde. En het steekt mij dat het asiel zegt dat zijn poot goed is en het blijkt niet zo te zijn. Dat hoort gewoon niet.

Het asiel waar hij nu uit komt, loopt meerdere keren per dag met de honden. Hij heeft de eerste nacht ook 2x in huis geplast, maar daar hoor je mij niet over. Dat zal hij wel zo gewend zijn, de spanning zijn of teritorium drang. (daarna overigens ook niet meer gedaan).

Als eerste met het asiel je bevindingen bespreken, z.s.m.

Verder lijkt terug brengen me heeeeeeel lastig, maar afhankelijk van jouw eigen privé / financiële situatie zul je ook even naar je verstand moeten luisteren.

Dat bedoel ik niet onaardig, maar als je te weinig middelen of tijd hebt om een hond die veel zorg behoeft te verzorgen, moet je ook realistisch zijn, want je raakt steeds meer gehecht aan hem.

Volgens mij stelt een gezondheidsverklaring van een asiel niet altijd even veel voor.

Dat kan onderling verschillen, maar mank lopen had sowieso opgemerkt kunnen worden.

Dat urine verliezen kan over het hoofd worden gezien, onze deelde een kennel in het asiel, dus hoe alert is men, je weet het niet.

sterkte en ik ben erg benieuwd hoe en wat.

Onlangs iemand die een soeplepel gebruikte om plas op te vangen.

 Hele vreemde opmerking Martine 'omdat ik mens ben en empathie heb', impliceert dat TS dat niet heeft ... Belachelijk om zo te oordelen ...

Aan TS: ik zou ook contact opnemen met het asiel en alle opties met hen bespreken. Fijn dat hun DA hem nog een keertje na kan kijken! Sterkte hoor!!

Ik weet niet hoe groot de hond is? Maar wij hebben laatst urine opgevangen met een (kleine) koekenpan; groot oppervlak is handig

Ik vind een soeplepel nogal lastig 'richten', maar ik bedenk nu dat dit misschien wel goed te doen is bij een reutje (daar heb ik dan weer geen ervaring mee, haha.)

Ik heb reuen en een soeplepel werkt prima daarbij. Gebruik ik ook altijd.

Dan ga ik het met een soeplepel proberen!

Haha, ik zie me 's ochtendsvroeg al lopen met een soeplepel

Ik zou ook vrijdag aandringen op een foto dan kun je meteen een heleboel dingen uitsluiten of juist bevestigd zien.

Onze 3e hond die als crisis opvanger hier kwam nadat hij uit Spanje geadopteerd was liep ook niet lekker en met stijve achterhand.

Mij werd toen verteld dat dit kwam doordat hij langere tijd in mobiel was en nog spieren op moest bouwen.

We hebben hem geadopteerd en de problemen bleven en het uitlaten met drie honden werd steeds lastiger.

Na een bezoek aan een dierenfysiotherapeut en foto bij DA bleek hij een oude bekkenbreuk te hebben wat wel genezen was maar scheefgroei van het bekken ten gevolg had.

En dit heeft best wel gevolgen voor de grotere wandelingen ,dan loop ik vaak met drie honden en hondenbuggy of twee rondes .

Je hebt zelf ook nog een jonge hond dus dat moet je ook wel afwegen ,of je ze wel samen uit kunt laten (een gezonde hond van 8jaar kan dat prima).

Dat druppelen kan ook wel een prostaat probleem zijn wat met medicijnen wel beter kan worden.

Al met al zou ik hoe zielig ook ,mijn verstand even meer gebruiken dan mijn gevoel .

Ik ben benieuwd wat de DA vrijdag zegt en hoop dat het meevalt zodat hij niet meer terug hoeft.

Ik loop nu ook 2 rondes per keer. Een met hem, een korte ronde en een met de jonge hond. Die barst uit elkaar van energie als ik alleen een korte ronde met haar loop.

Ik hoop toch wel dat we uiteindelijk gewoon met z'n alle een ronde kunnen lopen. Want dit is behoorlijk tijdrovend zo. En ik denk ook dat het voor een gezonde oudere hond juist goed is om ook grote rondes te lopen...

Hoi Marthe,

Mijn vorige hond Timo had ik ook via het Asiel.

Helaas waren er bij het begin ook medische problemen, die bij het bezoek aan mijn eigen dierenarts pas naar voren kwamen.

Maak een lijstje van je vragen, de problemen waar je tegen aan loopt etc

en laat de dierenarts er opnieuw naar kijken.

Ik had toen en rapport van mijn eigen dierenarts en kon dat delen - uiteindelijk hebben ze mij 3/4 van de medische kosten vergoed (ik had een rekening van 2000 euro)

Ze hadden bij het asiel een aantal fouten gemaakt.

Helaas is Timo overleden, maar het was een oudere hond waar wij het geweldig mee hebben gehad, en ik wens voor jou het zelfde.

Mijn advies, wees assertief, duidelijk en trek je niks aan van het veroordelen van de mensen op de site.

Een mening hebben is goed, maar wel met respect.

Succes en ik ben benieuwd hoe het verder gaat!

groetjes

Jacqueline

Ruim 3 maanden nadat wij onze hond uit het asiel hebben gehaald begonnen zijn eerste huidklachten, heel matig, maar toch. nu na 3 jaar is het een serieus iets wat ons veel geld en tijd heeft gekost.

Ook heeft hij wat schade aan rug, waardoor we naar de fysio met hem gaan.

Onze hond is pas 4, en we zijn dus al bijna 3 jaar met hem bezig.

Nu zitten we op de goede weg, maar zoiets heeft wel een impact op je leven.

Wat ik bedoel, als ik nu weleens op ikzoekbaas.nl kijk en ik zie een hond waarbij bv wordt aangegeven dat ie atopie heeft, dan zou ik hem niet willen.

Dan klik ik weg. Zo eerlijk wil ik zijn.

Afgezien van het feit dat het asiel eerlijk moet zijn in hun informatieversgtrekking, is daarna de vraag, op welke voorwaarden wil jij hem houden?

Hangt dat af wat de oorzaak is van het mank lopen en het urineverlies?

Het kunnen eenvoudige dingen zijn, die met wat medicatie, fysio, supplementen, etc. goed op te lossen of hanteerbaar zijn te maken.

Klinkt misschien wat zakelijk, maar ik denk toch dat dat beter is dan puur uit emotie een beslissing nemen.

Marthe; contact opnemen met asiel.

dit kan wel hun manier van werken zijn, we weten allemaal dat een asiel het niet breed heeft en graag dieren geplaatst heeft.....maar toch mogen ze ook naar de gevolgen op langere termijn kijken; jij ongelukkig en wil misschien nooit mer een asielhond door de slechte ervaring. Je adoptiehond die nog heel wat voor de kiezen heeft...(medische kosten)

ik weet het; het is heel fragiel afwegen....maar technisch gezien is dit echt ondermaats van het asiel.

Je weet ook; je kunt hem terugbrengen, maar dan....dus uiteindelijk twee ongelukkige partijen door hun 'snel snel handelen'.

Wat ik zou doen is een afspraak maken bij je eigen dierenarts om de hond te laten nakijken. Als ik een hond uit het asiel haal dan zou ik ervoor gaan, en hoewel het vervelend is dat de hond wat mankeert nu.. elke hond kan wat krijgen en ik zou toch allereerst willen weten wat er aan de hand is, voordat ik verdere beslissingen zou moeten maken.

Ik zou het echt niet over mijn hart kunnen verkrijgen om de hond zomaar weer terug te doen naar het asiel. Je kiest toch voor een hond en dan zou ik ook de zorg op me willen nemen.

Voor incontinentie is ook medicatie wat vaak heel goed aanslaat. En hoe het met het pootje zit weet je pas na onderzoek van de dierenarts.

Dat moet je gewoon heel vroeg doen want dan ziet niemand het en word je niet uitgelachen..