oudere hond uit asiel --> medische problemen, wat nu?

Neem ook het potje mee waar het in moet(ik gebruik zelf liefst een spuitje5-10 ml). Anders loop je het hele end met een volle soeplepel...... Een handschoen of plastic zakje is ook handig. 

Ik heb al een keer met een soeplepel, een potje en een natte hand gelopen.......... 

Oh, dat is een hele goede! Die spuit en handschoenen kan ik op het werk wel regelen. Het potje had ik al in huis. Het scheelt dat hij nog niet zover mag lopen, dus mocht ik een natte hand (of broek of schoen) hebben, zijn we zo weer thuis :-)

We moeten om 8.45 bij het asiel zijn, is een half uur rijden. Dus dat betekend dat ik sowieso vroeg op moet om uit te laten. Minder kans dat mensen mij zien!

Whaha ik ook..

Lekker warm in de vroege ochtend hoor..

Welke diagnose heeft de DA van het asiel gesteld, wat het mank lopen van de hond betreft? Zijn er in het asiel ook foto's van de betreffende heup/poot gemaakt? En vanuit welke overweging(en) is het advies gegeven om het voorlopig rustig aan te doen met de hond? En wat houdt dat rustig aandoen precies in? Hoe vaak mag de hond bijvoorbeeld lopen op een dag, en hoe lang? Is er iets gezegd over de prognose van het mank lopen? Zou dit nog goed kunnen komen - of niet? En zo niet, valt er in algemene zin dan iets te zeggen over de verdere ontwikkelingen op dit gebied? Wat kun/mag je als eigenaar verwachten?   En het urineverlies? (Heel vervelend!) Hoe lang speelt dit al? Kan het asiel daar iets over zeggen?   Strikt genomen heeft het asiel een wanprestatie geleverd door een hond af te geven die niet helemaal gezond blijkt te zijn (en misschien ook niet meer wordt). Anderzijds heeft de toekomstige eigenaar de plicht een zo goed mogelijk onderzoek in te stellen naar de gezondheid van de hond, die hij/zij voornemens is te kopen. Onder meer door vragen te stellen. En door inzage te vragen in keuringsrapporten e.d. Al blijkt e.e.a. in de praktijk vrij lastig, omdat emoties al vrij snel de overhand kunnen krijgen over het verstand, als het gaat om de aanschaf van een levend wezen als een hond. Of: als de hond er eenmaal is, emoties en verstand met elkaar in conflict kunnen raken. Begrijpelijk is je reactie/vraag dus maar al te goed.    Terugbrengen van de hond hoeft m.i. nog niet aan de orde te zijn. Wel lijkt mij een goed gesprek met het asiel dringend gewenst. Ook al om de DA-kosten voor de huidige aandoeningen bespreekbaar te maken. Verder denk ik dat het goed zou zijn als een onafhankelijke DA nog eens kritisch naar de betreffende aandoeningen kijkt. Maar: wie gaat dit alles betalen? Hopelijk kan - in overleg met het asiel -  hiervoor een passende oplossing worden gevonden. Zo niet, dan zul je jezelf moeten afvragen of je het financieel en emotioneel aankunt om gedurende langere tijd voor een zwakke of ongezonde hond te zorgen (wat behoorlijk stressvol kan zijn). Maar misschien kun je het allemaal wel aan, maar heb je er helemaal geen zin in? En dat mag natuurlijk ook!    

"  
dat begrijp ik heel goed..., maar ik zou in dit geval gewoon luisteren naar mijn hart....
 
  "

esther

 Ik ook. Ik zou hem houden. Evt. nog wel klagen bij dat asiel, maar ik zou die hond houden en er goed voor zorgen.

Mijn hond had zogenaamd oververhitting in het asiel. Bij een wandeling was hij gaan wiebelen en neergevallen, en nadat ze hem onder de koude douche hadden gezet was hij weer bijgekomen. Of ik een emmer water over hem heen wou gooien als ik met hem ging wandelen in de zomer?

In maart, 12 graden, stromende regen begon Dobby ineens te zwalken en zakte in elkaar. Ik, als leek, kon twee oorzaken bedenken: een naar binnen geslagen oorontsteking óf epilepsie. Het bleek het laatste.

Als ik als leek al kan bedenken dat het epilepsie is, zou een asiel dat zeker moeten kunnen. Nul komma nul sympathie voor geklungel met de gezondheid van dieren. En of dat nou met snode plannen is of per ongeluk, het asiel zal er alleen van leren als ze het deksel op de neus krijgen, want dan zitten ze weer met een hond.

Jaren terug had ik een hond uit het asiel binnen een week werd de hond ziek, heb gelijk contact op genomen met het asiel, zei hebben alle da kosten vergoed stond ook in contractwat ik had getekend dat hun mocht de hond binnen 3maanden ziek worden zij de kosten op zich namen. dus neem contact op met het asiel, al zouden ze maar een gedeelte betalen.Hein.

Conclusie; er zijn grote verschillen in de werking van asielen.

Het ene asiel is al meer 'realistisch' en betrokken als het ander.

feit dat ze emo en rede laten botsen, maakt voor mij een asiel een 'overslag bak'; zoveel mogelijk plaatsingen, en vooral niet denken aan de emo achteraf.

snel handelen, goed voor de cijfers op het moment, maar slecht voor het toekomst beleid.(en ervaring van de eigenaar achteraf; natuurlijk zal die z'n best doen voor het dier dat hem is toevertrouwd, maar netjes is het niet van het asiel, want daar rekenen ze op)

jammer en sneu.

zoals eerder al geschreven; laat je eigen da eens een verslag opmaken (Wilma?), check-up.

zo'n brief heeft wel impact, al moet je voor jezelf altijd nog weten wat je uiteindelijk wilt.

de hond terugnemen is voor hun geen punt, maar wat met jou gevoelens?

maak een lijst

wat je van hen verwacht, en wat je zelf wilt doen.

zo hou je de communicatie open,  gooi je geen ongewilde deuren dicht en kun je voor jezelf nog altijd 'rationeel' een beslissing nemen.

Wat een narigheid zo zeg. Je mag toch verwachten als ze jou de hond mee geven dat het in orde is.Maar helaas verre van dat dus en je weet zelf natuurlijk ook wel dat een oudere hond sneller iets mankeert. Toch vrees ik dat je voor een heel moeilijk dilemma wordt gezet straks als de hond duidelijk iets ernstigs mankeert en dat ze jou voor de keuze gaan zetten van wij betalen een deel van de DA rekening en jij de rest of je laat hem daar weer achter en ik vrees dat ze hem dan in laten slapen want ze hebben de financiele middelen niet om dit goed te krijgen. Of ze dit zo aan jou vertellen weet ik niet maar voorspel dan zeker geen toekomst voor dit beestje

Niet enkel de gevoelens van TS, ook de gevoelens van de hond zijn belangrijk...

En inderdaad Tineke, ze hebben de financiële middelen niet...+ de dierenartsen van een asiel maakt het allemaal niet zoveel uit vrees ik vandaar dat ik er zelf bijv voor koos om alle kosten te dragen voor een Stafford die op niet zo gezonde manier retour kwam in ons asiel, hij zag er niet uit en moest speciale voeding + een langdurige behandeling van de dermatologe waar ik altijd ga met mijn dieren. Ik begreep maar al te goed dat zulks voor het asiel niet allemaal betaalbaar blijft, dus ik nam het op mij. Lieve hond heeft er lang gezeten, maar hij werd helemaal gezond, mede ook door het feit dat de medewerkers zich erg hebben ingezet om zijn medicatie op de juiste manier en tijd toe te dienen, ze hebben zich bijzonder ingezet, om maar te zeggen dat het heus niet aan hen ligt, maar dat de financiële middelen en inzet van een dierenarts er ook nog bij moet zijn en daar ontbreekt het vaak aan.  Het heeft me aardig wat geld gekost, maar ik ben superblij dat hij nu helemaal gezond bij nieuwe baasjes vertoeft. En hij was niet eens mijn eigen hond...ik sta er dus allemaal wat anders tegenover zoals Marthe weet 

Ja ik begrijp het helaas wel dat de asiels de financiele gedeelte gewoon niet kunnen doen. En helaas is de mens daar zelf schuldig aan ook door het ondoordacht maar aanschaffen van dieren en weer dumpen. Helaas is dat de werkelijkheid en ik zou zeggen tegen TS maak af waar je aan begonnen bent ook al kan ik natuurlijk niet in jou portomonee kijken.

Marie Rose voor jou heb ik alleen maar complimenten maar dat is jou niet onbekend

Yes! Het is me gelukt zonder ondergeplast te worden of met een warme natte hand rond te lopen. Gewapend met een pollepel ging ik vanochtend op pad. Heb hem eerst aan de pollepel laten wennen, hij vond het maar een eng ding.

Dus zo gauw hij zijn been optilde heb ik de lepel eronder geschoven. Was nog even lastig mikken om te zorgen dat het plas ook in de lepel achter bleef. Toen hij zijn poot weer neer wilde zetten, was ik net te laat met de lepel weghalen en ben ik de helft verloren. Maar, ik had iig 2 mL te pakken.

Toen op naar het asiel. Toen we daar stopte spande de hond helemaal aan. Volgens mijn vriend zag hij zelfs angst in zijn ogen. Toen was het voor ons toch heel duidelijk dat we hem daar echt niet achter laten, ongeacht wat hem mankeert. Hij gaat gewoon met ons mee naar huis. (stiekem wist ik dat allang )

Voor de dierenarts moesten we even op en neer lopen en ze zag dat hij slechter liep dan de vorige keer dat ze hem heeft gezien. Ook doordat wij vertelde dat hij als hij uit zijn mand komt, ongeveer 10 passen erg mank loopt en daarna zo gaat lopen als dat ze zag wilde ze toch graag naar zijn pootje kijken. Ze zei al dat het moeilijk zou zijn, omdat hij de vorige keer ook niet aangaf wat pijn deed. Staffords zijn behoorlijk hard voor zichzelf. Wederom gaf hij geen kick. Ze heeft ons aangeraden met hem naar een orthopedisch centrum te gaan. En dat we even moeten filmen hoe hij loopt wanneer hij uit zijn mand komt, om daar te laten zien.

Zijn urine word vandaag onderzocht om te kijken of er sprake is van een urineweginfectie. Dat horen we later vandaag.

Het asiel gaat even opvragen wat de kosten gaan zijn bij de orthopeed. Daarna gaan ze overleggen met het bestuur hierover. Tot een bepaald bedrag vergoeden zij het. Komt het boven dat bedrag uit, moeten we even overleggen. Waarschijnlijk spliten we de kosten dan. Dat vind ik wel een erg nette oplossing!

Wat me ook nog opviel aan de hond, is dat hij veel beter in zijn vacht zit sinds hij bij ons zit. Hij stinkt minder (toen hij net bij ons kwam, stonk hij echt heel erg naar vieze natte hond) maar ook zijn poep stinkt veel minder. Zijn vacht glanst. Hij heeft een voedselallergie en mag alleen voer waar rijst en lam in zit. Toen hij bij ons kwam had hij nog last van veel schilfertjes, die zijn nu ook allemaal weg. Hij knapt echt een stuk op

(ik noem nu bewust zijn naam niet, omdat anders mensen hem mss kunnen opzoeken. Dan weten ze ook om welk asiel het gaat en het is niet mijn bedoeling een asiel zwart te maken ofzo.. )

Fijn dat her asiel en de DA meewerken. De oplossing over de kosten vind ik een hele goede oplossing!

Ik snap dat je hem na zo een reactie niet terug wilt doen. Zeker ook omdat hij bij jullie zo is opgeknapt. Wat een goed tehuis en een hoop liefde al niet kan doen

Wat trouwens heel goed zou kunnen, dat omdat hij zich bij jullie veilig voelt, bij jullie wel pijn laat zien en kn her asiel dat hij het probeerde te verbergen. Daardoor lijkt het nu misschien ergen??

Ik hoop dat ze iets kunnen vinden.

succes! 

Mijn eerste reu had een overloopblaas toen hij ouder werd, bij volle blaas en uit de bank opstaan lekte hij. Dat was met medicijnen onder controle. En een andere, minder zachte bank 

Zo te horen gaan ze het netjes oplossen bij het asiel, toppie!

Ze belde net van het asiel dat er dus idd een ontsteking gevonden is in de urine. We kunnen vandaag de antibiotica en ontstekingremmers ophalen.

Voor volgende week hebben we een afspraak bij de orthopeed. Ben echt heel benieuwd wat en of daar iets uitkomt!

Keurig opgelost zover

En nu vingers gekruist voor jullie bezoek volgende week aande orthopeed, hopelijk voor hem, jullie (en jullie spaarpotje) blijkt het iets te zijn wat met een simpel suplementje op te lossen is

Nu eerst maar eens rustig ademhalen en beginnen met de ab..., en genieten van de honden.

Kijk, netjes

Zoals de meesten die reageerden ook voorstelden: neem contact op met het asiel en dan komen jullie vast tot een oplossing. Dat is dus ook gebeurd en fijn dat het zo goed over te praten viel.

Fijn ook dat het alleen maar een ontsteking is! Daar kan wat aan gedaan worden.

Succes bij de orthopeed volgende week

Fijn dat het zo goed is opgelost ! Ben benieuwd wat de orthopeed zegt. Succes 

Even een kleine update.

Sinds zaterdag geven we Antibiotica, en hij doet het super goed! Geen druppeltjes urine meer en eigenlijk heeft hij ook helemaal niet meer binnen geplast. Arm diertje, heeft denk ik echt pijn gehad. Ik merk ook dat hij meer energie heeft en vrolijker is.

Ook krijgt hij ontstekingremmers erbij, en ik merk dat hij nu echt een stuk beter loopt.. Aan de ene kant fijn natuurlijk, maar aan de andere kant maakt het me ook ongerust.

Vrijdag hebben we een afspraak bij de orthopeed. Ik ben echt heel benieuwd en hoop dat we een diagose krijgen (en dat deze goed te verhelpen is!)

HEt is echt een super lieve hond. En hij komt nu erg bij. Sinds hij bij ons is, is zijn vacht echt een stuk verbeterd en ik merk dat hij nu langzamerhand uit zijn schulp komt

Het enige is dat hij en onze jonge hond aan het klieren blijven... Die hebben niet snel rust samen... Ik hoop dat hij snel een keer zijn grens aan gaat geven.

Wat fijn dat het al beter gaat.

Hopelijk komt de orthopeed ook met goed nieuws.

Enne...waar blijven de foto's ?

He wat geweldig!

Super dat jullie zo voor hem gaan!

Klinkt toch al allemaal erg goed zeg !!! Hij heeft echt geluk dat hij bij mensen zoals jullie is terecht gekomen, want ooit zat er in het asiel waar ik vroeger ging, een hond met hetzelfde probleem qua ontsteking (kwam pas bij de nieuwe baasjes aan het licht) en daardoor dus onzindelijk. Die werd gewoon retour gebracht alhoewel ook daar het asiel aangaf dat zij de kosten wilden dragen en er toch eerst best even kon gekeken worden of het geen medische verklaring had omdat hij voordien wel zindelijk was. Maar neen, ze moesten er vanaf...dus jullie zijn topmensen hoor !!

Hopelijk valt het voor de rest ook nog mee en kan hij verder geholpen worden op een eenvoudige manier !

Enne Marthe, ik wacht nog altijd op een fotootje hoor

Is een filmpje ook goed. We proberen hem zo rustig mogelijk te houden ivm zijn poot. Alleen hij had heel eventjes een speel momentje :-)

Rustige spelletjes voor honden die rust moeten houden.

http://m.youtube.com/watch?v=YfL99xcEpXc

Ah jammer, ik kan het filmpje niet zien, ik krijg dan deze video is prive.   Maar super dat jullie zo voor de hond zorgen.

Oh ik kan de video ook niet zien staat inderdaad privé, zo spijtig ! Was namelijk heel nieuwsgierig !

wat een super gaaf filmpje! Dat lijkt me leuk om met je hond te kunnen doen!

Als het goed is staat hij nu openbaar..

Oh wat een dotje !!! Hij is erg mooi en dat kopje, om voor te smelten . Echt leuk om zien hoeveel plezier hij heeft !

Wel uitkijken dat hij niet uitschuift...heb ik namelijk gehad met mijn Labrador en het resultaat was een gescheurde kruisband, ook uitgeschoven tijdens het spelen op parket, vandaar dat ik het even zeg. Maar het is echt geweldig om te zien hoeveel plezier hij heeft !!!!