Overmatig snuffelen

Hallo allen,

Bruce is een berner van nu 9 maand en sinds een maand is hij met zijn poot omhoog aan het plassen, is hij ontzettend aan het puberen, maar moet hij ook aan elk huis, lantaarnpaal, bosje, plantje en elk gras sprietje snuffelen.

als hij los loopt niet zo erg natuurlijk maar als ik met hem wandel aan de riem is het erg vervelend. Telkens een ruk aan de arm omdat meneer stil gaat staan.

Ik heb al geprobeerd met koekjes enz hem mee te lokken. Telkens als die probeert te gaan snuffelen hem mee roepen maar het werkt nog niet echt. Andere tips misschien? Gewoon laten snuffelen lijkt me niet echt een optie want dan kom ik niet verder dan het huis hiernaast.

Daarnaast piept Bruce ook vrij veel. Niet wanneer hij thuis is maar tijdens het wandelelen als meneer een commando krijgt. Bv bij de stoep moet hij zitten voordat we oversteken. Dan is het eerst 3 keer drentelen enz. En dan met piepen en zuchten gaan zitten.

Is dit allemaal puberteit gedrag? Gewoon consequent blijven en geen zorgen maken of zijn er nog andere dingen?

Toevallig loopse teefjes in de buurt??

Voor zover ik weet niet.

De teef van de buren is 2 maand geleden loops geweest. Verder alleen maar reutjes in de buurt

Niemand verder tips?

Meetrekken is vaak nogal een gesleur vaak ;-) zeker met 9 maanden Berner

Wat ik doe / deed: 1x vragen mee te lopen, vervolgens erheen lopen, 2 vingers in de halsband en zonder commentaar meenemen. Ik stap dan vaak ook nog pontificaal door de geur heen, claim die als het ware. Ook bij muizenholletjes doe ik dat, anders zijn ze gerust een half uur aan het graven in de akkerrand, boer niet blij en mijn baas niet blij (ben ik te laat op m'n werk).

Overigens loop ik, met mijn 2 intacte reuen, het stukje door het dorp met allebei aan een korte lijn en ik loop stug door. Na het dorp; 3 mt lijn en mag er gesnuffeld. Dat werkt uitstekend. Meestal lopen ze tegenwoordig netjes naast mij mee - tenzij de overbuur kat oversteekt (zucht).. 

Ik zou even consequent zijn, opdrachten 1x geven en vervolgens niet te veel opties geven. Ik zeg 1x zit (ik maak meestal een gebaar), gaan ze niet zitten, dan plaats ik rustig mijn hand op de kont en begeleidt die naar beneden. Ik probeer al mijn gebeuren "rustig maar beslist" te laten zijn. 

FIjn he, zo'n puber die de grenzen opzoekt ;-) komt goed!

Pas wel een beetje op met voertjes: goed gedrag belonen OK, maar leg de lat wel hoog genoeg. Je eigen opdrachten ondermijnen door voer te gebruiken als lokmiddel kan wel averechts uitpakken. Wat ik bedoel, staat o.a. hier wel mooi uitgelegd; http://suzanneclothier.com/nederlands/beloningen-middelen-om-gedrag-uit-te-lokken-en-verleidingen

Mijn herder wil hetzelfde doen. Hij mag het alleen niet. 

Weet ook keurig dat het niet de bedoeling is. Als hij te erg snuffelt moet hij volgen, dus kop om hoog en op mij letten. Alleen als ik het zeg mag hij plassen, zonder eerst een half uur plasjes af te lebberen, gewoon plassen anders doorlopen. 

Ook los kan ik hem nu prima bij plasjes weg sturen.

Aan de lijn mag hij inmiddels wel weer snuffelen, maar ik loop door wat er ook gebeurt, behalve als hij serieus aan het plassen is. Markeren mag hij aan de lijn, maar ja ik loop door.

Ik heb 2 intacte reuen..

Beide van kleins af aan geleerd... 1 a 2 keer plassen en geen plasjes lebberen..

Ja gezellig he, zo wandelen?

Zoals door voorgangers gemeld hem niet de kans geven waar en wanneer jij het (nog) niet wilt. Soms makkelijker gezegd dan gedaan uiteraard. 

Ik zorg er voor dat we eerst minimaal een minuut of 10/15 stevig doorlopen waarbij ik ze kort houd. Soms geeft dat even tegengas maar met de pas er in vanaf de start is dat goed te doen en volgen ze wel. Daarna mogen ze even hun gang gaan en sta ik ook gerust 10 min. op de plaats te wachten tot ze klaar met analyseren zijn. Op zo'n momenten verlang ik ook niks van ze want de kans dat ze luisteren is dan miniem. Zodra ik zie dat ze weer 'bereikbaar' zijn, vraag ik wat van ze en zetten we onze weg samen voort. En zo wisselt zich dat de hele wandeling af, netjes ad slappe lijn meelopen wordt beloond met 'honds geklets' en/of spel. 

Wat ik een hele tijd gedaan heb toen het hier moeizaam ging is dezelfde wegen/paden een paar maal op en neer lopen waarbij ze de 2de keer mochten snuffelen. Bij de eerste keer langs lopen hebben ze al genoeg geuren op gepikt en de 'belangrijke' er uit gefilterd. De tweede keer kunnen ze die nader onderzoeken en de derde keer kon ik dan makkelijk oefenen op aandacht voor mij en de route samen voortzetten.

Bij Ten wijs ik hem op momenten dat hij het niet verwacht en netjes meeloopt juist af en toe een boom aan wat hij helemaal geweldig vindt en zeker geholpen heeft om zijn aandacht buiten weer te krijgen. Ook loop ik regelmatig de 'high profile' plekken in stevige pas en gepaste afstand voorbij om dan opeens rennend rechtsomkeer te maken en hem erheen te brengen en gang te laten gaan. Op die manier zijn we langzaam buitenshuis weer nader tot elkaar gekomen want meneer had alleen maar aandacht voor de 'dating scene' incl. de andere heren die daar deel van uit (willen) maken.

Blijken we een keer op de route van een loopse teef te zitten dan zorg ik ervoor dat ik die route (deels) een paar dagen vermijd alvorens hem weer te bewandelen voor zover mogelijk uiteraard. 

Al met al vergt het (op zijn tijd) behoorlijk wat doorzettingsvermogen, humor en creativiteit die intacte kerels maar ze zijn het dubbel en dwars waard.

Allemaal goede en bruikbare tips!

Wat ik op het moment vaak doe is telkens van richting wisselen, omdraaien, links, rechts enz.

Ik ket zeggen dat als ik dat een aantal keren doe hij erg goed mee loopt. Zodra zijn aandacht verslapt doe ik het opnieuw. Ook het snuffelen wordt op deze manier minder want ik merk dat hij meer aandacht heeft voor mij, want ik loop immers door.

Wanneer meneer los loopt mag hij snuffelen en doen wat hij wil. Ik loop door en zodra ik iets te ver bent weet hij niet hoe snel hij koet komen. Dit gedrag beloon ik dan met een snoepje, spelletje of een goeie knuffel. Het kost inderdaad tijd en doorzettingsvermogen en ik het lukt mij ook niet alle keren moet ik zeggen om goed rustig te blijven. (Ik verlies niet de controle over mezelf hoor).

maar wanneer er 'even snel' een rondje gedaan moet worden dan voelt hij het echt aan en gaat de kont nog meer in de krib.

Maarrrrrr we houden vol. We genieten enorm van hem en zijn echt dolblij met hem.

In ieder geval goed om te lezen dat we niet de enige zijn :-). Dat geeft hoop.