Waarheid of klinklare onzin?

K heb geen idee waar dit moet dus dan maar hier.

ik vraag dit puur uit interesse, niet om iemand/een ras zwart af te schilderen of vraagtekens ergens bij te zetten!

hier in het hofje woont een dame met 2 Shar Pei honden, ik weet niet veel van het ras, ong alleen uiterlijk haha. Normaal loopt zij met beide samen, waarvan je bij 1 uit de buurt moet blijven (geeft zij zelf op nette afstand aan en ze loopt weg als ze dan niet net behoefte doen). Gisterenavond liep ze met de ander alleen, en kwamen we langs elkaar te lopen, Lexie mocht even kennis maken en beide wilde graag spelen.

toen waarscuuwde zij mij echter (wat ik súper netjes vind) dat dit ras altijd heel ruw speelt met veel blaffen, bijten, grommen etc etc en haar eigen honden regelmatig open liggen na het spelen. Ik schrok daar flink van want volgens haar deden ze dit ook met andere honden en pups, en ben toen met een smoesje weggelopen 

Is dit echt zo bij dit ras joh? En ik wil Lexie daar absoluut niet aan blootstellen, maar ben ik dan overbezorgd of een zeikerd?

Ik ken iemand die deze rassen opvangt omdat hun vorige baas er niet meer mee overweg kon vanwege de agressie.
Maar aan de andere kant, lopen in mijn buurt 3 sharpei's die hartstikke lief zijn.
Ze komen rustig even kennis maken en snuffelen met sem en gaan weer verder.
Laatst ontmoete ik juist iemand met een sharpei en die hond was heel erg gebeten door een andere hond, en moest gehecht worden.
Durf er dus niet veel over te zeggen

Erg eerlijk van de bazin.

Gezien zij dit al zo netjes vermeld zal ze mijn inziens zich ook niet beledigd voelen als je zelf aangeeft dat je dat niet prettig vindt voor je eigen hond.

In elk geval een eigenaar die eerlijk is.

Over het algemeen vind ik ze niet zo vriendelijk. Ik weet niet waar dit aan ligt. Misschien dat de rasvereniging hier een verklaring voor heeft?

 Daar heb je misschien inderdaad gelijk in ja, ik hield het op een smoes juist om haar niet het gevoel te geven dat ik haar afwees om haar eerlijkheid!

in welke gevallen vind jij ze niet vriendelijk Marijke? Ze benaderde Lexie heel rustig en lief, het ging hier puur om het speelgedrag zoals ik het begreep

Hier in het park kwam ik eens een shar pei tegen. Hij was erg rustig, rustig snuffelen en negeerde mijn honden een beetje..

Het ligt ook een beetje aan het karakter van de hond zelf.. Niet elke shar pei speelt zo ruw..

Ja Sentina, ik vrees dat ze erg hond/hond agressief zijn. Vrienden van ons hadden er ook eentje. Superlief voor hen , maar O wee als er een andere hond in de buurt kwam. En ook veel last van exema in de huidplooien en operatie voor endiometrie aan het ooglid ook al....eigen aan het ras. 

Neen dit is geen ras dat erg gezond of gemakkelijk is. 

Degenen die ik ooit ben tegengekomen zijn ook niet lief. Van de week nog een, die had een heel grom festijn. Kwam grommend op ons af, en bleef mopperen toen de baas iets zei als "deze kant op, doorlopen". Het leek wel of die hond zijn dag niet had en dat luidkeels liet horen. Ik kom wel eens vocale honden tegen, maar dat is meestal piepen in allerlei toonaarden. Dit was een grom-versatie.

Ik heb in het pension waar ik stage loop, regelmatig twee Sharpei's zitten.
De één kan met andere honden, mits dit teefjes zijn. Hij speelt ruw, maar niet heel veel ruwer dan bijvoorbeeld een Herder. Maakt zeker geen wondjes!

De andere is hondintolerant en zit dus altijd alleen. Van hem kan ik het speelgedrag dus niet echt beoordelen...

Beiden zijn enorm koppig, maar niet agressief naar mensen.

Ik kom regelmatig een pup tegen.

Het is echt een clowntje, doen alsof hij wegschrikt en dan uitdagen tot spel.

Hopen dat het zo blijft...

Nee naar mij zijn ze beide ook erg lief hoor! Ik wist dit van staffies etc, maar niet van dit ras zeg maar. Vind het echt zo netjes van haar dat ze het vertelde etc. Ik ben ook eerlijk hoor dat ik alleen hondjes gewent ben die met spelen wat rennen en over elkaar heen buitelen dus misschien schrok ik daarom ook wel wat.

Zij heeft ze in ieder geval heel goed onder appel en gaat er zeer verantwoordelijk mee om, heeft me gisteren nog wat meer verteld en wat ik nazocht op het www heeft ze erg veel verstand van het ras!

Ik denk dat dit ras ook veel last heeft van niet goed kunnen communiceren door uiterlijke kenmerken. Door alle rimpels in het gezicht is de stand van de ogen en oren moeilijker te lezen door andere honden. Hetzelfde probleem met de staart. Daarbij opgeteld de oorsprong van dit ras wordt t vaak verkeerd begrepen wat dus onzekerheid en agressie tot gevg kan hebben.

Toch wel gek, ik volg even. Ik ken namelijk 4 Shar-pei's, en dat zijn alle 4 hartstikke lieve, totaal geen hond-intolerante honden. Eentje is inderdaad was lastiger qua karakter maar is goed te houden met een beetje ervaring. Ze spelen inderdaad wel heel erg ruw.  Met andere honden gaat hartstikke goed. 

 Sorry voor de 2 doggies!

maar interessant om te lezen dit, ergens ook weer heel logisch ja! Enkel het stuk over de oorsprong snap ik niet, zou je mij dit kunnen uitleggen?

Mijn collega heeft er twee..2 mannetjes..veel ellende ermee. Zijn intussen geholpen maar toch leven ze apart,laat se apart uit (ook buiten kunnen ze niet met honden),op een of andere manier kunnen ze samen wel in de tuin,ze spelen dan inderdaad erg wild en hebben vaak wonden...

Ik vind het persoonlijk ook geen mooie honden..

Rare vrienden heb ik. Ze weten hoe moeilijk dus hun  Sharpei was, en toch denken ze erover van terug een pupje te nemen.

beweren dat er nu minder op die huidplooien wordt gekweekt en ook dat die naarbinnen groeiende oogranden (operaties voorheen) nu niet meer zouden vorkomen ??

Blijft het karakter . Misschien moet je geluk hebben, zoals met alles . 

Even een update, ik kwam haar vandaag tegen en sprak haar nog even aan en ze legde me veel meer uit. Het blijkt dat er een deel misvatting inzat! Zij spelen inderdaad op die manier, máár enkel met elkaar. Ze vertelde dat haar reu (die wel onvriendelijk naar andere honden was, niet agressief maar snauwen), zaterdag overleden was en het teefje nu een beetje wegkwijnt. Ze heeft me gegarandeerd dat deze juist zeer lief is, zeker met pups, maar hooguit wat geluid maakt, al bedoeld zij daar niks mee. We hebben nu afgesproken dat de hondjes van de week gaan kennismaken, ook om mij over mijn 'enge honden' angst te helpen. Zij houd de teef aan de lijn en ik mag kijken wat ik met Lexie doe. Zo heb ik de zekerheid dat ze onder controle is, en kunnen we kijken of ze kunnen en willen spelen :)

hoe spannend ik het ook vind, het lijkt me goed voor Lexie, zoveel rimpels zie je natuurlijk zelden, en ik hoop dat het de teef goed doet want het is echt een schat!

Als jouw kleine Lexie wordt doodgebeten door die sharpei.......dan......ben ik wel even boos op je.   Je kan ze niet nooit never betrouwen Sentina. 

Mijn Lexie kan door iedere hond doodgebeten worden natuurlijk. De vorige keer voor ze t vertelde hebben ze al gesnuffeld etc en dat ging helemaal prima, en als 1 van ons t niet vertrouwd stoppen we. Daarom blijft die ook aan de lijn. Kin mijn ogen neem je met iedere hond een risico, en naar hoe eerlijk en open zij is, vertrouw ik haar dat zij de waarheid spreekt! Wil graag kijken of het kan, zo ja leuk, zo nee jammer maar zullen we op tijd ingrijpen!

Ik beloof je dat ik eerder te voorzichtig ben dat iets anders!